1,291 matches
-
După ce Pepin a murit, în 714, Redbad a profitat de lupta pentru succesiune dintre franci și a recâștigat sudul Friziei. El a încheiat un tratat cu nobilul franc din palat , astfel încât în 716 armatele sale ar fi intrat în regatul franc până la Köln, în cazul în care aceștia au fost victorioși în Bătălia de la Köln. Armata s-a reîntors cu o uriașă pradă de război. Redbad a făcut planuri de a invada imperiul francilor pentru a doua oară și a mobilizat
Regatul Frizon () [Corola-website/Science/327188_a_328517]
-
o armată mare, dar înainte de a putea face acest lucru, s-a îmbolnăvit și a murit în toamna anului 719. Nu este sigur cine a fost succesorul lui Redbad. Se crede că au existat probleme cu succesiunea, deoarece adversarul său franc, Carol Martel, a putut invada cu ușurință Frizia și să subjuge țara. Rezistența a fost atât de slabă încât Carol Martel nu numai a anexat Frizia de la sud de Rin, dar, de asemenea, a traversat Rinul și a anexat în
Regatul Frizon () [Corola-website/Science/327188_a_328517]
-
Cei mai mulți dintre ei au învățat limbile greacă, arabă sau alte limbi vorbite în regiune și s-au căsătorit cu membri ai comunităților creștine locale (grecești, siriene sau armene) și uneori cu membri ai comunității musulmanilor creștinați. Cu toate acestea, principatele france au rămas colonii occidentale distincte în mijlocul teritoriilor musulmane. Despre acest fapt, cronicarul Fulcher din Chartres scria: „noi, care eram occidentali, fusesem transformați în orientali”. Fulcher, care fusese participant la prima cruciadă, și-a scris cronica până în anul 1127. Alte cronici
Regatul Ierusalimului () [Corola-website/Science/306487_a_307816]
-
supuși loiali și doar câțiva cavaleri și nobili pentru a putea impune legile occidentale. Totuși, odată cu dezvoltarea comerțului și cu venirea de noi cavaleri ai ordinelor militare în regat, situația s-a îmbunățățit. Emigrarea continuă a crescut populația de origine francă până la aproximativ 25 - 35% din populația regiunii pe la sfârșitul secolului al XII-lea. Unii musulmani s-au reîntors în regat, după ce fugiseră după cucerirea inițială, mulți alții însă au emigrat mai către est. Regatul avea la bază relațiile feudale caracteristice
Regatul Ierusalimului () [Corola-website/Science/306487_a_307816]
-
europeni ar fi eliberat regatul de dependența economică față de arabii, sirienii și grecii în care stăpânii nu aveau încredere, dar emigrarea și colonizarea la scară largă nu făceau parte dintre deprinderile Europei medievale. Deși a existat un flux de țărani franci spre zonele rurale ale regatului, numărul acestor coloniști a fost relativ redus. Toate acestea au dus la situația în care un mic număr de occidentali guvernau o populație formată în principal din arabi, sirieni și greci, pe care stăpânii nu
Regatul Ierusalimului () [Corola-website/Science/306487_a_307816]
-
și din punct de vedere legal nu primeau ordine pe linie militară din partea regelui, deși trebuie spus că au participat la toate bătăliile importante purtate de liderii seculari ai regatului. După pierderea Ierusalimului în 1187, practic întreaga populație de origine francă sau italiană a fugit înapoi în Europa. Recucerirea litoralului mediteranean în timpul celei de-a treia cruciade a permis și revenirea unor coloniști franci în noile teritorii. Prezența a numeroase orașe în zonă, combinată cu prezența masivă a negustorilor italieni, a
Regatul Ierusalimului () [Corola-website/Science/306487_a_307816]
-
importante purtate de liderii seculari ai regatului. După pierderea Ierusalimului în 1187, practic întreaga populație de origine francă sau italiană a fugit înapoi în Europa. Recucerirea litoralului mediteranean în timpul celei de-a treia cruciade a permis și revenirea unor coloniști franci în noile teritorii. Prezența a numeroase orașe în zonă, combinată cu prezența masivă a negustorilor italieni, a dus la apariția unei economii mai degrabă comerciale decât agricole. Palestina fusese tot timpul o importantă intersecție a drumurilor comerciale. În anii de
Regatul Ierusalimului () [Corola-website/Science/306487_a_307816]
-
limba latină. Continuarea studiilor nu putea fi făcută decât în universitățile din Europa. Fondarea unei universități în Ierusalim era practic imposibilă într-o societate care prețuia mai mult războiul decât filozofia sau teologia. Totuși, se știe că populația de origine francă și nobilimea se puteau mândri cu o înaltă rată a alfabetizării. Existau în Ierusalim un număr mare de juriști și clerici, iar studiul legilor, istoriei și altor subiecte academice reprezenta o preocupare importantă în rândul familiilor nobile sau a celei
Regatul Ierusalimului () [Corola-website/Science/306487_a_307816]
-
după un raid pe la mijlocul secolului al XII-lea. La Biserica Sfântului Mormânt a funcționat un birou de copiști, unde erau scrise importante documente regale. În afară de limba latină, care era limba cancelariilor vest-europene, populația și cruciații mai comunicau și prin dialectele france și italiene, dar și prin limbile băștinașilor: greacă, armeană și arabă. Cea mai importantă lucrare arhitecturală a fost extinderea în stil gotic apusean a Bisericii Sfântului Mormânt. Această extindere a unificat toate locurile de închinăciune separate într-o singură clădiere
Regatul Ierusalimului () [Corola-website/Science/306487_a_307816]
-
alți conducători din regiune. În ultimii ani de existență ai regatului, în condițiile amenințării tot mai puternice a mamelucilor egipteni, speranțele cruciaților s-au îndreptat către mongoli, despre care se credea că sunt mai prietenoși cu creștinii decât egiptenii. Prinții franci au încercat să capteze bunăvoința mongolilor, sprijinind invaziile acestora din urmă în Orientul Mijlociu în mai multe rânduri. Deși mongolii au atacat în mai multe rânduri în zonă, incapacitatea cruciaților și mongolilor de a-și coordona mișcările a dus la victoriile
Regatul Ierusalimului () [Corola-website/Science/306487_a_307816]
-
arnulfigi sau pippinizi. Rangul de majordom al regatului Austrasiei a intrat în familie odată cu Ansegisel și a continuat cu Pepin de Herstal. Pepin a cucerit Neustria după Bătălia de la Tertry din 687 și a întins autoritatea lui Arnulfing asupra tuturor francilor. Lui i-a urmat fiul său, Carol Martel, ca majordom, care, la rândul său, era tatăl lui Pépin cel Scurt. În acea perioadă "rois fainéants" merovingieni (regi-care-nu-fac-nimic) nu mai aveau putere, aceasta rămânând în mâinile majordomilor, care o luaseră în
Dinastia Carolingiană () [Corola-website/Science/303585_a_304914]
-
-i noului rege legitimitate. În 768, Pépin moare, regatul împărțindu-se între cei doi fii ai săi, Carol și Carloman. Doi ani mai târziu, Carloman moare astfel încât Carol devine unic rege al francilor. Carol va deveni Charlemagne (768-814), fondatorul imperiului franc, considerat la vremea respectivă ca fiind restaurarea imperiului roman de apus, fiind încoronat de papa Leon al III-lea la Roma. Lunga domnie a lui Charlemagne a fost bogată în evenimente, relevante pentru evoluția dreptului feudal european. Trebuie precizat încă
Dinastia Carolingiană () [Corola-website/Science/303585_a_304914]
-
Dacă nu, cealaltă formă comună de reparație în această epocă era revanșa prin sânge, numită "faida", aidoma cu "Legea talionului" (întrucâtva conservată în vendetta, practicată încă în Corsica și, mai ales, în Sicilia). Legea salică, regula de drept privat al francilor salieni, era inițial bazată în mare parte pe sistemul "Wergeld", dar de-a lungul modificărilor succesive, regele a impus din ce în ce mai mult pedeapsa potrivită, derivând spre un sistem de amenzi. Cu titlu indicativ, iată care era «tariful», în sols de aur
Wergeld () [Corola-website/Science/321811_a_323140]
-
regele a impus din ce în ce mai mult pedeapsa potrivită, derivând spre un sistem de amenzi. Cu titlu indicativ, iată care era «tariful», în sols de aur, pentru ucidere, la vizigoți: Suma era diminuată la jumătate, dacă era vorba de o fată. La francii salieni, «tariful» era de 200 de sols de aur, indiferent dacă era vorba de un bărbat sau de o femeie liberă, dar rănile erau meticulos tarifate: de exemplu, 100 de sols pentru zmulgerea unei mâini, unui picior, unui ochi sau
Wergeld () [Corola-website/Science/321811_a_323140]
-
Tel : +34 91 321 06 00 Janumet@ msd . es Portugal Merck Sharp & Dohme , Lda Tel : +351 21 4465700 informacao doente@ merck . com France Laboratoires Merck Sharp & Dohme - Chibret Tél : +33 ( 0 ) 1 47 54 87 00 contact@ msd- france . com România Merck Sharp & Dohme Romania S. R. L . Tel : + 4021 529 29 00 msdromania@ merck . com 54 Ireland Merck Sharp and Dohme Ireland ( Human Health ) Limited Tel : +353 ( 0) 1 2998700 medinfo ireland@ merck . com Slovenija Merck Sharp & Dohme
Ro_535 () [Corola-website/Science/291294_a_292623]
-
Tel : +34 91 321 06 00 Janumet@ msd . es Portugal Merck Sharp & Dohme , Lda Tel : +351 21 4465700 informacao doente@ merck . com France Laboratoires Merck Sharp & Dohme - Chibret Tél : +33 ( 0 ) 1 47 54 87 00 contact@ msd- france . com România Merck Sharp & Dohme Romania S. R. L . Tel : + 4021 529 29 00 msdromania@ merck . com 61 Ireland Merck Sharp and Dohme Ireland ( Human Health ) Limited Tel : +353 ( 0) 1 2998700 medinfo ireland@ merck . com Slovenija Merck Sharp & Dohme
Ro_535 () [Corola-website/Science/291294_a_292623]
-
fost păgân, deși Audoin căutase la un moment dat să obțină sprijinul Bizanțului împotriva vecinilor săi, arătând bizantinilor că ar fi fost botezat, deci creștin. Prima soție a lui Alboin a fost Chlothsind, creștină (de rit roman), fiică a regelui franc Clotar I (Lothar). Această legătură matrimonială, care a avut loc la puțin timp după moartea în 555 a liderului franc Theudebald, este considerată ca reflectând decizia lui Audoin de a se distanța de Bizanț, aliat tradițional al longobarzilor, dar ezitant
Alboin al longobarzilor () [Corola-website/Science/324990_a_326319]
-
longobarzi, multe alte popoare din regiune, inclusiv heruli, suebi, gepizi, thuringieni, protobulgari, sarmați, romanii și puținii ostrogoți rămași. Însă cel mai important grup, în afara longobarzilor, îl constituiau saxonii, dintre care 20.000 au participat la invazie. Saxonii erau tributari regelui franc Sigebert I, iar participarea indică faptul că Alboin ar fi avut sprijinul francilor în aventura sa din Italia. Numărul exact al eterogenului group adunat sub comanda lui Alboin nu poate fi cuantificat, drept pentru care s-au realizat multe estimări
Alboin al longobarzilor () [Corola-website/Science/324990_a_326319]
-
a fost studiată atent de istorici moderni, îndeosebi de Neil Christie, care vede în ea o posibilă amintire a unei invitații oficiale din partea bizantinilor pentru stabilirea longobarzilor ca "foederati" în Italia de nord, în scopul apărării regiunii în calea expansiunii france, aranjamentul fiind ulterior abrogat de Iustin al II-lea. Emigrarea longobarzilor a început într-o luni, după ziua de Paște, la 2 aprilie 568. Decizia plecării într-o zi de sărbătoare creștină e explicabilă în contextul recentei convertiri a lui
Alboin al longobarzilor () [Corola-website/Science/324990_a_326319]
-
în edificarea unei entități politice solide decurgeau din lipsa de legitimitate imperială, întrucât, spre deosebire de ostrogoți, longobarzii nu ajunseseră în Italia ca "foederati", ci ca inamici ai Imperiului. Deteriorarea autorității regelui în cadrul oștirii longobarde s-a manifestat și în invadarea provinciei france Burgundia, care în 569 sau 570 a fost ținta unor raiduri longobarde anuale ample. Aceste atacuri au fost respinse până la urmă după o victorie repurtată de patriciul Mummolus de la Embrun. Ele au avut consecințe pe plan politic, înăsprind relațiile până
Alboin al longobarzilor () [Corola-website/Science/324990_a_326319]
-
a fost de acord în jurul lui 571. În general, se crede că Alboin nu încuviințase acțiunile din Burgundia, însă, potrivit lui Gian Piero Bognetti, Alboin s-ar fi implicat în ofensiva împotriva lui Guntram ca parte a alianței sale cu regele franc din Austrasia, Sigebert I. Acest punct de vedere este privit cu scepticism de alți cercetători, între care Chris Wickham. Un rezultat al slăbirii autorității regale poate l-a reprezentat faptul că longobarzii au cucerit mare parte din sudul Italiei fără ca
Alboin al longobarzilor () [Corola-website/Science/324990_a_326319]
-
500 e.n.) care învinge în Galia de Nord pe alemani (popor germanic) și pe goții de vest, ajungând până la Munții Pirinei, Clovis și o parte a francilor trec la crestinism. Fiii lui Clovis I continuă politica de expansiune alipind regatului franc Burgundia, Turingia și regiuni ce azi aparțin Germaniei de vest, statelor Benelux și Franței de azi.Clotaire I (498-561) fiul cel mai tânăr a lui Clovis unește regatul franc, care va fi împărțit mai târziu între fii săi în "Austrasia
Franci () [Corola-website/Science/302424_a_303753]
-
crestinism. Fiii lui Clovis I continuă politica de expansiune alipind regatului franc Burgundia, Turingia și regiuni ce azi aparțin Germaniei de vest, statelor Benelux și Franței de azi.Clotaire I (498-561) fiul cel mai tânăr a lui Clovis unește regatul franc, care va fi împărțit mai târziu între fii săi în "Austrasia" și "Neustria". O perioadă de ascensiune a imperiului franc începe în timpul lui Pippin cel Scurt culminat cu cea a fiului său Carol cel Mare, după care urmează o împărțire
Franci () [Corola-website/Science/302424_a_303753]
-
de vest, statelor Benelux și Franței de azi.Clotaire I (498-561) fiul cel mai tânăr a lui Clovis unește regatul franc, care va fi împărțit mai târziu între fii săi în "Austrasia" și "Neustria". O perioadă de ascensiune a imperiului franc începe în timpul lui Pippin cel Scurt culminat cu cea a fiului său Carol cel Mare, după care urmează o împărțire ca va fi continuată prin "Tratatul de la Verdun" (843) care duce mai târziu la formarea statelor Franța și Germania Pentru
Franci () [Corola-website/Science/302424_a_303753]
-
Pippin cel Scurt culminat cu cea a fiului său Carol cel Mare, după care urmează o împărțire ca va fi continuată prin "Tratatul de la Verdun" (843) care duce mai târziu la formarea statelor Franța și Germania Pentru ultima oară regatul franc este din nou unit sub regele Carol al III-lea (cel Gros) (882-887) după care vor rămâne separate. Ideea unirii a celor patru părți regatului franc a apărut din nou în timpul cruciadelor (1000-1111) dar n-a mai fost realizată. Prezența
Franci () [Corola-website/Science/302424_a_303753]