1,488 matches
-
ale Muzicii, Poeziei, Picturii și Arhitecturii, precum și a celor patru facultăți. Deasupra lor plutesc Iubirea și Speranța, inspirate de Credință. La înălțimea cornișei se află șapte arhangheli. Partea de sus a altarului pare învăluit în nori și raze ale Mariei Imaculate. În nișele navei principale se află 20 de statui de piatră sculptate de Johann Piger în perioada 1905-1912. În compendii: Detaliat:
Kollegienkirche (Salzburg) () [Corola-website/Science/328292_a_329621]
-
aruncat pe o linie moartă și l-au făcut de rîsul bărbaților. De-ar fi spus el o singură dată adevărul, fiul lui ar fi rămas un evreu obscur. Triumful creștinismului își are originea în lipsa de orgolii a unei virilități. Imaculata concepțiune pleacă din pietatea unei lumi întregi și din lașitatea unui bărbat." Ideea dumnezeirii îndoielnice îl tortura. De aceea, tocmai, observa: "Ajungi la un moment dat în viață cînd toate le pui în legătură cu Dumnezeu. Restul este prea puțin. Se întîmplă
Cioran în 1937 by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16014_a_17339]
-
propagandistică și mulți credeau că aceasta ar fi fost rațiunea pentru care a fost ucis. Pradă superstițiilor nepriponite, fanaticii l-au ucis. — În chinurile facerii, doamna Telescu vedea cum o bombă cade din cer și face una cu pămîntul Biserica Imaculatei Concepțiuni unde Își căutaseră adăpost vecinii ei și ea dădu naștere unui prunc care avea să supraviețuiască războiului comunismului să devină un savant cunoscut În toată lumea și cît pe ce avea să supraviețuiască și secolului al douăzecilea! O pală miraculoasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
lanuri de porumb și floarea soarelui, cu liziere de salcâmi și gârneață. Simona privea întinderile în care toamna nu intrase cu toate ambarcațiunile sale. În dimineța aceea, o brumă subțire acoperise ierburile, argintându-le cu o peliculă de un alb imaculat cu scânteieri lucitoare. Nu peste mult timp însă, un soare blând și dulce avea să vină binevoitor să înflorească întreaga zi. Trecu pe lângă un grup de bărbați îmbrăcați în haine cadrilate. Erau deținuții de la penitenciarul de minimă securitate care săpau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
17 T oamna, după ce își muiase frunzele în baia mai multor culori, le ascunse grijulie sub ierburi de teama anotimpului care venea încărcat cu vânturi, geruri și zăpezi. Într-o noapte însă, se așternu peste întinderi o plapumă de nea imaculată, semn că noul anotimp lua în stăpânirea sa ținuturile. În pomi apărură fructe albe, de argint, sub greutatea cărora crengile se aplecau la pământ ca într-o rugăciune. Iarna este un anotimp posesiv. Învelind cu o mantie albă cuprinsurile, satele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1550_a_2848]
-
văzuți și nevăzuți ai stăpânilor, dar știam că veacul nebuniei se va sfârși cândva.” Un loc aparte în cuprinsul acestui volum îl are poemul ,,Ninge frumos”. E un fermecător tablou poetic al naturii binecuvântate cu albul pur al iernii, alb imaculat ce contrastează puternic - realist cu realitatea și traiul obișnuit al omului de rând măcinat de lipsuri și nevoi, cu sufletul întunecat și cătrănit, tânjind după nimicurile ce se aduceau pe piață. Însuși albul imaculat este întunecat de situația reală când
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/562_a_745]
-
cu albul pur al iernii, alb imaculat ce contrastează puternic - realist cu realitatea și traiul obișnuit al omului de rând măcinat de lipsuri și nevoi, cu sufletul întunecat și cătrănit, tânjind după nimicurile ce se aduceau pe piață. Însuși albul imaculat este întunecat de situația reală când poporului i se drămuia nu numai libertatea zborului, ci și mizera existență zilnică. Prin sublinierea accentuat multiplă ,,ninge liniștit”, autorul evidențiază cu forță că, pe canavaua acestui superb alb al albului pur se așterne
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/562_a_745]
-
și din propriile greșeli. Avem o iarnă cu multă zăpadă, iar din cer încă mai ninge spornic. Chiar îmi place aspectul general al iernii, cu un strat de zăpadă apreciabil. În atmosferă e multă lumină ce vine din imensitatea albului imaculat... Revenim la iernile de altădată? Poate... Din Constanța primesc un telefon de la d-na Margareta Șerban care mi-a vorbit mult despre colegul normalist și de facultate Iancu Coleasa, adevărat profesionist cu vocație. Și el, la Constanța, a avut aceleași
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/562_a_745]
-
viscole extrem de dăunătoare oamenilor și economiei statului, cu enorme pierderi materiale. La agresivitatea manifestată de om față de mediul ambiant, Mama Natură reacționează corespunzător, avertizându-ne serios! Pentru marți, 2 februarie, consemnam: Ieri a nins liniștit îmbrăcând totul cu un alb imaculat crengile arborilor și pomilor fructiferi cu un strat de zăpadă ce crește ca volum în raport cu grosimea ramurilor. E o mare de frumusețe albă ce purifică tabloul general al naturii. De atâta alb parcă și privirile mi se dilată într-o
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/562_a_745]
-
ocazia de a retrăi momente din trecut, pe meleagurile Priponeștilor... Da! Eram la Priponești, dar - ca în vis - cu interiorul casei de la Bârlad. În camera mare, pe studio, patul e desfăcut special pentru odihna de noapte. Lenjeria, de un alb imaculat, proaspăt călcată, deci neșifonată, cu plapuma larg desfăcută, îmi creau o atmosferă cât mai îmbietoare spre odihna binemeritată, însă renunț la odihnă... Trebuie să merg în partea de nord-nord-vest a satului spre viile nobile de la Decuseară, foste imediat după Primul
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/562_a_745]
-
mari. În loc să urmez drumul pe care venisem, mă hotărăsc să scurtez calea spre casă coborând printre loturile de vii ale consătenilor mei. Aleea ce pornea din deal spre vale - în vis - se lărgește și-mi apare acoperită cu un alb imaculat ce semăna cu o uriașă bandă de hârtie albă pe care încep să alunec spre vale ca pe un adevărat tobogan. În vis fiind, mă văd cu o uriașă torță în mâna dreaptă și o flamură care se desfășura lent
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/562_a_745]
-
1970, 2) A doua zi, seara, l-am invitat pe Agliè la Pilade. Chiar dacă noii frecventatori ai barului reveniseră la sacou și cravată, prezența oaspetelui nostru, cu costumul lui bleumarin cu dungi albe subțiri, cu vestă și cu cămașa lui imaculată, cu cravata fixată cu un ac de aur, făcu oarecare senzație. Din fericire, pe la șase seara barul Pilade era destul de gol. Agliè Îl zăpăci pe Pilade comandând un coniac de marcă. Avea, bineînțeles, dar trona pe rafturile din spatele tejghelei de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
i-o dovedească lui Neil, Hugo nu era încă foarte sigur. La o privire inițială, își închipuise că pereții dormitorului erau de un maro profund și bogat. Asta până când lumina unui spot căzuse pe ei, scoțând la iveală un alb imaculat. Maroul venea, de fapt, de la petele de nicotină. Când s-a uitat mai bine, Hugo a văzut două umbre ruginii, uriașe și fantomatice, impregnate în zidul unde ocupanții anteriori ai casei stătuseră în pat și fumaseră. Covoarele făceau parte din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
dădură gecile jos și se dezmorțiră. Moff și Rupert se Îndreptară spre primul pâlc de copaci. Ceilalți se așezară la masă. Bennie Își scoase blocul de desen, Wendy avea la Îndemână jurnalul Îmbrăcat În piele moale, cu pagini liniate aproape imaculate, iar Roxanne privea peisajul prin obiectivul omniprezentei sale camere digitale. Ce noroc avuseseră să dea peste acest mic restaurant rustic (pe care până și localnicii Îl evitau cu un dispreț autentic). Ce noroc pe bucătar (pe care Wendy Îl promovase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
un gest frumos, dar numai atât, din moment ce era aproape imposibil pentru cineva să obțină o viză. În primul rând, trebuia să vorbești engleza fluent, lucru pe care el Îl stăpânea. În al doilea rând, trebuia să ai un dosar academic imaculat, pe care Îl avea, În literatură engleză. În cele din urmă, trebuia să ai suficienți bani ca să ajungi acolo și apoi să-ți cumperi mâncare și cărți și să-ți plătești taxele școlare și chiria. Nu-i mai trebuiau decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
perseverăm. Dificultățile tehnice nu creau nici ele vreun impediment, atâta timp cât nimeni, în afară de mine, nu le vizualiza: unde am fi încăput cu toții în magazin? cine ar fi intrat primul la tanti Leana? și, mai ales, cum am fi escaladat halatul ei imaculat: unul în cârca celuilalt, ca Albă ca Zăpada și cei șapte pitici? Treptat, pretențiile noastre s-au redus, adaptate posibilităților. Adevărul e că și furnizam un material interesant, competitiv: Cezar, cu părul rărit, atacat de pitiriazis (se scărpina tot timpul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
toți japonezii pe care Ștefănel apucase să-i vadă până atunci, cu părul lung și alb, cu barba la fel de albă. Era mereu Îmbrăcat Într-un chimono alb, ceea ce făcea să nu poată fi observat decât cu mare dificultate pe albul imaculat al zăpezii. La rândul său, copilul se văzu Îmbrăcat Într-un chimono gri. Se Întrebă de unde apăruse un chimono gri, exact pe măsura lui, În pustietățile acelor munți. Nu găsi, firește, nici un răspuns. Apoi se Întrebă unde ar putea fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
cot până când ajunse cu jumătate de corp afară. „Primește-mă, Dumnezeule mare, În brațele tale... ” șopti, și Își dădu drumul să cadă În universul alb de sub el. Căderea dură, parcă, o veșnicie. Nu știa decât că era Învelit În giulgiul imaculat al zăpezii și că plutea spre celălalt liman, Într-un frig care se transforma, Încet, În căldură. Undeva se auzeau urletele lupilor. Tot mai aproape. Haita se apropia În goană. Oană auzi chiar și zgomotul pașilor lor, erau mulți, erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
înghesuite, în vederea îmbarcării unui număr cât mai mare de pasageri. Serviciu la bord minimal, fără băuturi alcoolice. Impresionantă vederea a 386 de persoane (fără personalul de bord), masă supusă și resemnată care așteaptă cuminte intrarea în burta chitului aerian alb-lăptos, imaculat. De fapt, acceptă resemnați toate pericolele asociate unui zbor la 11 km înălțime deasupra apei cele mari, timp în care soarta le scapă total din mâini. Cu acest zbor călătorește și un grup de circa treizeci de adolescenți canadieni, plecați
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
câteodată, părea să-și aducă aminte de această "indisciplină" a lor și, cu degetele le tipărea și le arcuia în jos. Purta un costum bleumarin. Și la buzunarul stâng, în dreptul inimii, avea întotdeauna, o batistă de un alb foarte curat, imaculat; dar, batista asta o ținea, însă așa, de paradă, fiindcă, iarna, când îi curgea nasul, scotea din buzunarul de la pantaloni, una mototolită și boțită, mare cât jumătate de prosop, în care-și prindea toată podoaba nasului, până la rădăcină și sufla
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
îl tămâiau pe El și pe Ea. Și, totuși, spre surprinderea multora maestrul a revenit. Și ca și când nimic nu s-ar fi întâmplat s-a conformat acelei "indicații" prețioase a secretarului cu propaganda. A realizat două busturi din ipsos alb, imaculat, sobre, impunătoare, dar firești, fidele chipurilor celor doi, pe care le-a așezat la locul ce-i fusese indicat, fără să-i fi afectat cu nimic firul logic și cronologic al ordonării și prezentării creației sale. Cu un zel și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
avem atâtea creiere și atâția ochi, suntem orbi la toate transformările din elemente. Peste câteva zile, sunt sigură de asta, mă voi uimi din nou în fața firelor de iarbă, a primelor flori, șoptindu-le: Bine ați venit, de unde ați venit! Imaculata prospețime a primăverii, cel mai frumos anotimp, se oglindește și în mine. Simt din nou dorința de a iubi pe toată lumea, exact ca în copilărie și adolescență, încrezându-mă în tot și toți, luând riscul de a fi ridicolă și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
frunzele toamnei având o lumină galbenă intensă, călătorind până în dreptul casei unde locuiam eu. Nămeții de pe strada Amaradia parcă ar fi rude cu zăpada de pe strada pe care locuiesc acum, Strada celor ce cântăresc sarea, strada sării (Saltmätargatan), cu albul imaculat văzut dis-de-dimineață, când mă scol ca să mă rog pentru toată lumea, pentru vii și morți. E un fel de Tabula Rasa - creierul alb al zilei, muzica lui Arvo Pärt. E singurătatea din care s-au născut lumile, formele și culorile, mișcarea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
deasupra instrumentului, Amara parcă mângâia corzile cu degetele ei subțiri, cu o mișcare prelungă. Parcă respira vibrațiile cutiei armonice, adâncită În miraculosul extaz al unor sunete pe care poate că nu le putea auzi. Lumina lumânării se asorta cu albul imaculat al părului ei, transformându-l Într-o cascadă de argint. Privirea lui Dante zăbovi cu aviditate pe chipul ei desăvârșit, În timp ce simțea cum inima Îi bate tot mai tare. Deodată, femeia Își ridică ochii și Îl văzu. Se ridică iute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
fiu docil, chiar și atunci când plecase la distanțe foarte mari de casă. De altfel, în ultimul timp, îi întâlnea din ce în ce mai rar, iar îndelungata lor absență îl făceau să- i creadă părinții ideali, cu o reputație imaculată în orășelul lor. Codrin era un bun profesionist, inginer de sistem, îndrăgostit de mic copil de calculatoare, unul care se dedica în unanimitate profesiei, fiind adesea maniac în privința detaliilor și a fleacurilor cotidiene. Avea un “oarecare” bun- simț intelectual și
AGENT SECRET, CODRIN by LUMINI?A S?NDULACHE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83872_a_85197]