2,113 matches
-
-i omului dorințele secrete, poți spera și la o afacere reușită. Este exact ceea ce se întâmplă la Muzeul din Wattens. Lumile de Cristal create de artistul multimedia Andre Heller în 1995 îți provoacă simțurile și imaginația, deschizându-ți mintea spre insolitele versiuni ale lumilor multidimensionale. Albastrul intens, prezent peste tot, te transpune într-o veritabilă lume de basm a comorilor. Întâlnești aici cel mai mare cristal șlefuit din lume, Centaurul de 300.000 de carate. În jur doar opere de artă
by NICU GAVRILUŢĂ [Corola-publishinghouse/Science/990_a_2498]
-
unor numeroase studii pe această temă. Autoarea, fină cunoscătoare a fenomenului, pornește în analiza sa de la acele particularități ale romanului secolului XX, ce țin de criza limbajului, de frecvența redusă a unor nuclee tematice, fapt care avea să conducă spre insolite acte de relectură a literaturii, în temeiurile unor grile determinate de erudiție, de competențe culturale neobișnuite, având drept finalitate scoaterea sub titluri noi a unor subiecte clasicizate. Desigur, un punct nodal al discuției se va opri asupra fenomenul postmodernității. Atentă
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
interdependente și în dezvoltarea unei specii într-un ecosistem există anumite limite. După acești teoreticieni, un arbore din specia sequoia este mai sfânt decât o icoană, iar supraviețuirea unui cactus poate fi mai importantă decât conservarea unei piramide. Un argument insolit este dezvoltat de un ecologist radical, Christopher Manes, într-o etapă mai târzie, în care își atenuează revendicările, prin delimitarea unui domeniu al religiozității care să pornească de la alte viețuitoare decât omul. El consideră îndreptățită o perspectivă religioasă întemeiată pe
[Corola-publishinghouse/Science/84952_a_85737]
-
pop sau un mit cultural al sfâr șitului de mileniu (Monica Spiridon), fiindcă postmodernismul își trasează frontie rele mai ales prin delimitare de modernism, se poate evidenția pregnanța unor trăsături proprii ce îi conferă identitate și substanță. Instituirea unui dialog insolit cu literatura preexistentă, prin intertextualitate; efectele majore ale acestui procedeu sunt: discreditarea stilului elevat al predecesorilor și a principiului autorității, deturnarea „jocului secund“ al poeziei conceptualizate ce ducea spre ermetism sau a jocului distructiv al avangardiștilor (care au împins poezia
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
creației asumate explicit, anticipând deschiderea imaginarului poetic spre planul declarativ definitoriu. Cuvântultitlu conferă temei valoarea unui fapt cotidian, poetul demitizând viziunea despre creație și, în același timp, propunândo ca soluție la frica de moarte, inerentă oricărei ființe umane. Întro manieră insolită, cu feroce îndrăzneală, Virgil Mazilescu își exprimă întregul crez despre artă, viață și moarte, propunând prefață drept cheia către înțelegerea tuturor poeziilor sale. SUBIECTUL al IIlea (30 de puncte) Rolul cunoașterii literaturii naționale în dezvoltarea orizontului cultural al adolescenților Alături de
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
de conviețuire și imperativele de ordine ale unei forme de viață colectivă (societate, grup, organizație, instituție, cultura, subcultura). În acest sens, devianta include o gamă largă de acte sau conduite de la cele "excentrice" sau "bizare" (de exemplu adoptarea unei șinte "insolite", a unui limbaj sau gest nonconformist, incompatibile cu "codurile " culturale ale grupului sau ale societății) la cele așa-zis imorale (idecent, acte care sfidează morală publică), care nu sunt întotdeauna sancționte de normativul penal) sau asocial (bolile psihice). Ceea ce se
by Anca Tompea, Ana Maria Lăzărescu [Corola-publishinghouse/Science/1039_a_2547]
-
ar avea un efect negativ multiplicator. O altă circumstanță agravantă o constituie reducerea prețurilor pe piața mondială a petrolului, gazelor naturale, lemnului ș.a., 80% din exportul rus bazîndu-se pe aceste produse. Invocatul "federalism corporatist" apare astfel drept încă un element insolit în acest univers kafkian, în acest Babel interetnic. Enigmatica Rusie se reașează convulsiv, stropindu-și bine rănile cu vodcă. Dar poporul rus e un popor vital, totul e ca această vitalitate să-și găsească făgașul firesc în istorie și ... să
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
Tudor Vladimirescu, Eminescu. Grotescul, comicul oribil, cu excrescențe fantastice, sub semnul căruia stă romanul, are o motivație metafizică: arată vremuri de-a-ndoaselea, fără credință, agonice. Alianța dintre clovnesc și sacru, amestecul viață-moarte fac din Cimitirul Buna-Vestire o scriere provocatoare, în care insolitul dă o deschidere vizionară pamfletului. Pamfletul, gen mușcător, „iute și viu”, izvorât din viața anarhică și brutală, se potrivea perfect energetismului și nonconformismului lui A., cât și sforțării scriitorului de a lărgi granițele literaturii: „cele nepermise vor fi introduse cu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285438_a_286767]
-
integrează foarte puțini conectori, comparativ cu genurile argumentației. Funcționarea morfemelor de conectare variază și în funcție de tipurile de text. Textele descriptive conțin mai puțini conectori argumentativi atunci cînd trimit la un univers preconstruit decît atunci cînd construiesc o reprezentare nouă sau insolită. În acest caz, ele conțin aproximativ tot atîția conectori cît și textele argumentative și explicative. În schimb, în toate cazurile, descrierile conțin în general mulți organizatori textuali și frecvente mărci de reformulare în încheierea unei secvențe. V. conector argumentativ. DSL
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
obscur. În a n a l i z a d i s c u r s u l u i, simbolul poate releva mai multe fenomene identificabile la nivelul enunțului: trecerea de la limbaj la metalimbaj, substituirea de nume, construcții determinative insolite etc. Tipul fenomenelor simbolice atestate este caracterizant pentru tipul de discurs analizat, întrucît există o repartizare a tipurilor simbolice pentru tipurile discursive. V. iconicitate, motivare, reprezentare, semn. SAUSSURE 1916; DUBOIS 1973; GREIMAS - COURTES 1993; MOESCHLER - REBOUL 1994; DUCROT - SCHAEFFER 1995
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
una propriu-zis autobiografică ce cuprinde primele nouă cărți și o a doua, doctrinală, care este constituită din cărțile 11-13; în mijloc, cartea a zecea, care e mai greu de clasificat. Au fost făcute diferite propuneri pentru a explica această structură insolită. Confesiunile, s-a spus, ar fi fost alcătuite după aceeași schemă catehetică pe care Augustin, cam tot atunci, ar fi propus-o în tratatul Despre modul cum trebuie catehizați cei simpli (De catechizandis rudibus), și care presupune întâi mărturisirea păcatelor
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
sale: într-adevăr, scriitorul își pune problema barbarilor și a răului pe care îl aduc cu ei adoptând o poziție nouă și interesantă, chiar dacă soluția lui (se poate observa) are o amprentă pur moralistă și etică. Salvian pornește de la observația, insolită pentru un creștin și în totală contradicție cu tezele lui Horosius de pildă, că romanii fuseseră puternici pe vremea când erau păgâni, în timp ce decăderea lor venise o dată cu credința creștină. Explicația pe care o dă Salvian acestui fapt nu e una
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
lui Boethius nu e legată de credința creștină sau de păgânism: este problema caracterului specific și tehnic al tratatelor pe care el le compunea rând pe rând. Apoi, dacă ne referim la faptul că tratatele sale teologice tratează în mod insolit tema abordată - și tocmai de aceea într-un mod absolut nou - adică prin prisma logicii aristotelice, fără a recurge deloc la știința biblică, folosită de obicei de Sfinții Părinți la concilii și de către scriitorii bisericești, în sprijinul propriilor argumentări, atunci
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
semnificative ale literaturii antice târzii. Limpezimea discursului, chiar a celor mai complexe secvențe speculative, puritatea stilului, care se întoarce la clasicismul ciceronian și îl îmbogățește cu întorsături preluate din Seneca, rafinamentul compozițiilor lirice inserate în cadrul dialogului, animate de o muzicalitate insolită, cu ecouri din liricii latini, mai ales din Horațiu și Stațiu, toate acestea sunt calități care dovedesc că ultima operă a lui Boethius este și cea mai reușită din punct de vedere artistic. Într-adevăr, și ca filosof și ca
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
în raport cu norma epică de acum este bucata care dă și titlul volumului, Trenul de noapte, apropiindu-l pe G. de aceia dintre comilitonii săi care (în special în ultimii ani ai decadei) au trecut în tabăra „fabulanților”. Căzând în sfera insolitului, povestirea se depărtează radical de rețeta transmisiilor reportericești în direct - de tip Mircea Nedelciu -, virând în direcția contrară. Într-o gară de provincie uitată de lume evoluează două personaje anonime - un acar și un șef de stație bovaric. Harul narativ
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287369_a_288698]
-
a personajelor se sfărâmă în țăndări în momentul în care trenul-fantomă își face intempestiv apariția la acest capăt de lume, ademenind pe unul dintre cei doi protagoniști (acarul) în lumea „de dincolo”. La fel ca în prozele lui Mircea Eliade, insolitul se camuflează în chiar inima realului, ale cărui norme - întruchipate solemn pentru șeful de gară de mersul trenurilor și de regulamentul de funcționare al căilor ferate - trenul-fantomă le sfidează și le încalcă suveran. Prin echilibrul instaurat între contrarii, ca și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287369_a_288698]
-
același repertoriu tematic. Spațiul narativ rămâne, în toate romanele - Femeia ascunsă (1997), Grijania (1999), Undeva, la Sud-Est (2001) și Romanul-basm (Trup și Suflet) (2002) -, microuniversul rural, în care se petrec o serie de evenimente ieșite din comun. Și totuși, nu insolitul evenimențial alcătuiește miza acestor cărți, de vreme ce autorul nu se sfiește să își rezume, la începutul fiecărui volum, materia epică. Mai mult, narațiunea cedează de fiecare dată locul jurnalului, susținut printr-o cohortă de artificii autenticiste (manuscrisele „găsite” și scrisorile, bunăoară
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289956_a_291285]
-
de locuri pustii, canale, ghioluri, insule și păduri, în care oamenii pătrundeau cu dificultate. Scriitorul l-a străbătut singur sau împreună cu prietenii de vânătoare - Mihail Sadoveanu, Al. Cazaban ș.a., intrând în contact direct cu oameni și cu stări de lucru insolite. Viziunea lui este una realistă, directă, irigată de înțelegere, de simpatie, de o percepție a frământărilor sufletești doar aparent lipsită de adâncime. Unii dintre eroii nuvelelor din cărți precum Chinuiții sau Răsplata, un Ion Picioroagă, nefericitul adolescent Lavrentie sau hamalul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286919_a_288248]
-
care va fi supusă populația acestui teritoriu. Cum s-a ajuns la această situație bizară, de-a dreptul suprarealistă, în care se reia „construcția” comunismului fără ca acesta să fi fost abandonat cu adevărat vreodată? Comunism după comunism - iată o postură insolită, care singularizează Moldova pe plan mondial. Un răspuns exact nu este ușor de formulat. Pentru aproximarea lui ar trebui făcută o evaluare, cât de succintă, a guvernărilor care au precedat-o pe cea de astăzi, pentru că, în ciuda șocului emoțional și
[Corola-publishinghouse/Science/2015_a_3340]
-
De fecioară/ Ai picioare/ Domnișoare", "fătălăul" fiind o împreunare fabuloasă, mitologică, dintre un strigoi sau voievod, cu o trestie sau căprioară. Utilizând literar blestemele, poetul răzvrătit calcă peste tabuuri, ocara se prăvălește infernal, în unele poezii sau în pamflete. În insolitele Flori de mucigai se petrec fapte nesăbuite între violențe și galanterii de mahala, unde protagonistele sunt Tinca, țiganca florăreasă înjunghiată; Rada, stăpânită de un senzualism sălbatic ("măceș cu ghimpi fierbinți"). Uneori, crizele erotice provoacă tensiuni, diversiuni, încăierări; un amestec de
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
spirituală de la Byron. Eminescianismul prefigurează modernitatea substanței și expresiei lirice românești din secolul XX. Poetul a făcut o sinteză originală din valorile expresive ale poeziei populare, încât opera sa a devenit: "expresia integrală a sufletului românesc" (N. Iorga). Limbajul poetic insolit este marcat de invenția verbală și metaforică, magia ritmului și muzicalitatea interioară a versurilor, sensibilitatea reflexivă. În proiectele sale viza vârsta mitică și eroică a istoriei neamului, fiind atras de misterele genezei; și-a propus o epopee dacică, "o mitologie
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
multe ediții succesive. Reunite într-un volum publicat în 1997, la București, Utopii, eseurile sunt însoțite de fragmente autobiografice, remarcabile pentru verva ce le animă, capacitatea evocatoare și talentul memorialistic al autorului. Greu încadrabilă într-un gen, această carte - amestec insolit de teorii, anecdote, amintiri, jocuri de cuvinte și de idei care țâșnesc de sub condei - relevă, în persoana scriitorului stabilit la Paris, în primul rând poetul ce-și etalează, cu sau fără voie, originea danubiano-pontică. SCRIERI: Vin soldații și alte piese
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285477_a_286806]
-
în care apele nu se așezaseră încă, în urma celui de-al doilea război mondial și când tendințele care își făcuseră loc, nu păreau tocmai favorabile unor asemenea acțiuni; de aceea, actul ar putea să pară, la prima vedere, un eveniment insolit, dacă nu chiar o aventură în politica externă. Cele două state aveau în comun doar faptul că erau situate pe același continent, că fuseseră aliate în război, iar apoi învinse și că, deși erau rupte una de alta, se resimțeau
[Corola-publishinghouse/Science/1455_a_2753]
-
timp devenit bine cunoscut și necontestat de niciunul dintre guvernele țărilor actuale, urmașe ale fostei URSS și al celui de-al treilea Reich german, gestul României de a susține interesele R.F.G., aflate în deplină contradicție cu URSS poststalinistă, apare, poate, insolit, dar cu atât mai lăudabil. Iar Guvernul de la Bonn a înțeles pe deplin importanța sa pentru realizarea propriilor interese naționale și a încercat, la rândul său, să "răsplătească" Bucureștiul (într-o manieră, evident adaptată la condițiile vremurilor de atunci, când
[Corola-publishinghouse/Science/1455_a_2753]
-
liderilor ei de a rezista presiunilor previzibile ale unui front comun al liderilor celorlalte state membre ale Organizației Tratatului de la Varșovia. Prin desfășurarea ei ca și prin rezultatele finale, reuniunea avea să își demonstreze pe deplin caracterul deopotrivă inedit și insolit. Inițiativa convocării Consfătuirii de la Varșovia a aparținut RD Germane, avansată în cursul lunii noiembrie 1964. Scopul invocat era acela de a examina consecințele potențiale ale realizării planului american de creare a Forțelor Nucleare Multinaționale (FNM) ale NATO, îndeosebi din perspectiva
[Corola-publishinghouse/Science/1455_a_2753]