1,148 matches
-
simplă întîmplare, dar întîmplarea cheamă reflecția și reflecția e curiozitate, cum curios e și personajul lui Joachim Wittstock, seara, pe stradelele înguste ale Clujului sau ale Sibiului, să privească pe fereastră în case străine sau să se strecoare ca un intrus în intimități necunoscute pe care ar vrea să și le însușească. Joachim Vittstock e singurul scriitor de origine germană născut în România care nu s-a putut despărți de orașul natal. Sigur același lucru s-ar putea spune și despre
în orașul de jos vezi ce-ai uitat by Nora Iuga () [Corola-journal/Journalistic/8826_a_10151]
-
blocuri din cărămizi a Brewerului, luxurianți ca ficușii aliniați pe marginea bulevardelor din Naples, din Florida, dar privirile oamenilor îl intimidează, el însuși e doar un spectru în acest tunel filtrat de lumină a pomilor în floare, un vizitator, un intrus venit din trecut, și își închipuie că nici ei n-ar ști ce să-i răspundă sau, dacă ar ști, li s-ar părea prea ciudat punând asemenea întrebări. Janice, însă, știe. Când îi descrie experiența prin care a trecut
John Updike - Rabbit se odihnește () [Corola-journal/Journalistic/5309_a_6634]
-
apostol aruncînd hlamida conceptului spre a se înveșmînta cu halatul asociaților libere făcea din Vasile Dem un naufragiat asumîndu-și stigmatul înstrăinării de matcă. Filosofii îl priveau ca pe un renegat, iar psihanaliștii, atîția cîți erau în România, ca pe un intrus. Intrusul acesta, care începuse o analiză personală cu Eugen Papadima în 1988, semăna cu un cerb care, sastisit de podoaba coarnelor, alege prin proprie voință să treacă în regnul delfinilor, urmarea fiind că Vasile Dem înota în apele inconștientului cu
Apostatul by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2469_a_3794]
-
aruncînd hlamida conceptului spre a se înveșmînta cu halatul asociaților libere făcea din Vasile Dem un naufragiat asumîndu-și stigmatul înstrăinării de matcă. Filosofii îl priveau ca pe un renegat, iar psihanaliștii, atîția cîți erau în România, ca pe un intrus. Intrusul acesta, care începuse o analiză personală cu Eugen Papadima în 1988, semăna cu un cerb care, sastisit de podoaba coarnelor, alege prin proprie voință să treacă în regnul delfinilor, urmarea fiind că Vasile Dem înota în apele inconștientului cu gesturi
Apostatul by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2469_a_3794]
-
fii melodramatic fără să fii ridicol. Matei Visniec "povestește" în piesa să ce se întâmplă cu o femeie care a fost violată în împrejurările războiului din Bosnia și care îl repudiază pe copilul din burtă ei că pe un odios intrus, ca pe un violator intern, la fel de autoritar și nerăbdător că violatorii propriu-ziși. "Istorisirea" ne prinde în patetismul sau dezlănțuit, fiind realizată cu arta. Femeia violată refuză să dialogheze și în cele din urmă dialoghează inutil cu o americancă de la un
Matei Visniec, contemporanul nostru by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/18050_a_19375]
-
New Yorkul nu e un creuzet de rase și nații. Acestea stau separat, pe străzi, chiar, nu doar pe cartiere. Centrul, între străzile 30 și 50, aparține mai ales străinilor în trecere. Bronxul e al negrilor, ca și Harlemul, cu intruși cu piele roșie. în Queens sînt cel puțin patru sau cinci zone, ca și în Brooklin, unde nivelul veniturilor stabilește granițe destul de precise, împiedicînd în felul acesta amestecurile stridente. în sud-est, cartierul olandezilor, cu docuri devenite restaurante, pe East River
New York by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/17117_a_18442]
-
timbrul celeilalte lumi. Saltul peste prag aduce cu o inițiere pe care cei rămași de partea cealaltă nu o intuiesc defel, iar inițiatul este privit ca un eliminat, ca un proscris căruia i se aplică rețeta lui capitis deminutio: un intrus căzut din drepturile elementare ale comunității. Aurel State sau Grigore Caraza au trăit cu semnul eliminării pe frunte, de aici destinul lor neverosimil. Ce face ca un destin să fie neverosimil e gradul de peripeție pe care îl conține, peripeția
Galeria eliminaților by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2729_a_4054]
-
dar la momentul acela pustii când zumzetul vibrațiilor de pe telefonul mobil începură să-mi dezmierde buzunarul pardesiului. Cui nu-i păsa că ar fi putut să-mi tulbure somnul?, m-am întrebat, fără să mă grăbesc să văd cine era „intrusul” de pe micul ecran luminos. Care somn?, veni imediat răspunsul. Oricine te cunoaște știe că la ora asta nu dormi. Așadar, un cunoscut. Un alt vârcolac chinuit de insomnii, ziua detectiv particular, nedespărțit de sticlă și cel mai bun prieten al
Un telefon by Florin Irimia () [Corola-journal/Journalistic/5749_a_7074]
-
vârstă de 78 de ani din comuna Șandra un bărbat ce pretindea a fi nepotul ei. De bună credință, Ana G. a deschis ușa și s-a trezit în casă cu un individ necunoscut. După cum a declarat bătrâna oamenilor legii, intrusul, care se afla sub influența băuturilor alcoolice, a amenințat-o că o violează, a lovit-o și i-a cerut insistent bani. Când Ana G. a început să strige după ajutor, bărbatul a lăsat-o și a fugit într-o
Agenda2006-22-06-politia () [Corola-journal/Journalistic/285008_a_286337]
-
În 31 mai, fiind în misiune de patrulare, la intersecția străzilor Cluj cu Corneliu Coposu, lucrătorii Biroului de Poliție pentru Centrul Universitar Timișoara au observat cum un tânăr a pătruns într-un chioșc de ziare. Polițiștii l-au somat pe intrus și i-au cerut să iasă afară. Asupra lui Ionel Florin M. , de 19 ani, din localitatea Vulcan, județul Hunedoara, au fost descoperite 37 de DVD-uri. Întrucât în chioșcul de ziare respectiv nu se găseau asemenea produse, au fost
Agenda2006-22-06-politia () [Corola-journal/Journalistic/285008_a_286337]
-
problematică urbană, ele sînt artistic nesigure (cele trei versiuni ale Risipitorilor, primul dintre aceste romane, ilustrează în modul cel mai limpede tatonarea de către autor a unei alte lumi decît aceea din care el însuși provenea), scrise parcă uneori la comandă (Intrusul, Delirul) sau incapabile să se ridice la nivelul ambițiilor lui Preda (Cel mai iubit dintre pămînteni). Pecetea marelui prozator nu lipsește însă nici chiar din cele mai puțin izbutite pagini. Ca și N. Breban, ca să dau un exemplu din generația
Un mare pesimist by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/14917_a_16242]
-
pot avea umor cu ghemul, autorul n-are nici cît să înfășori pe un deget. Preda nu trișează niciodată. Scoate din situații cu totul convenționale (în spiritul vremii) observații morale valabile necondiționat. Valorifică fapte diverse (precum cel de la care pleacă Intrusul) în reflecții foarte acute și critice. Nu este nici urmă în cărțile lui (inclusiv în cele de articole și interviuri) din optimismul oficial al regimului comunist. Dintre scriitorii mari ai deceniilor de dictatură, Preda este cel mai lipsit de iluzii
Un mare pesimist by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/14917_a_16242]
-
nici un text de român scris de mână lui Mateiu. an cel de-al doilea caiet (pp.41-97) aflăm textul cu care se ăncheie episodul Lena Ceptureanu - atâta cât a fost scris - deci fără vreo scenă a confruntării dintre polițist și intruși. Contractul ăncheiat ăntre Fundațiile Regale și Mateiu I. Caragiale la 19 ianuarie 1934 privea predarea manuscrisului până la 25 mai al aceluiași an, sub amenințarea unor penalități. ămprejurarea că un scriitor așa de grijuliu cu ultima formă a scrisului sau acceptase
Sub pecetea tainei by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/17468_a_18793]
-
și pe a mea. Într-adevăr, ambele volume au apărut simultan, la începutul anului 1980. Ceea ce face din mine un fel de scriitor «optzecist»” (p. 8). Evident, nu neapărat vârsta sau studiile universitare, nefilologice, îl fac să se simtă un intrus în generația Cenaclului de Luni, ci o anume distanță structurală față de modelul mental al acestora. Oricum, revenind, afinitatea cu Dan C. Mihăilescu reprezintă o certitudine. Dosarul de receptare pe care această a doua ediție a Grădinii de dincolo îl anexează
Doi eseiști, la începuturile lor by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/4303_a_5628]
-
neprimitoare. Afară ploua cu nădejde, repetat în cursul săptămânii. Mă confruntam cu sfârșitul de toamnă, totul părând să evoce versurile bine cunoscute ale celui ce cântase în strofe melancolice plânsul încenușat al cerului. După o așteptare în răstimpul căreia îndrăznețul intrus care eram își găsise răgazul necesar acomodării cu mediul descris, ușa se deschise brusc, lăsând să-i pășească pragul un omuleț rotund și îndesat, de pe a cărui mască de paiață suferindă se prelingeau broboane de sudoare... întimidat o clipă de
O întâlnire ratată, Ion Minulescu by George Radu Bogdan () [Corola-journal/Imaginative/12407_a_13732]
-
Mirela Stănciulescu Mirela Stănciulescu s-a făcut cunoscută ca traducătoare. Traducerile sale - din portugheză: José Saramago (Pluta de piatră), Augusto Abelaira ( Bunele intenții) și din engleză: Joyce Carol Oates (Oameni de preț), Jan Willem van de Wetering (Intrus în Amsterdam) etc. - se remarcă prin competență profesională, subtilitate și bun-gust. O adevărată demonstrație de virtuozitate stilistică a constituit-o traducerea romanului lui José Saramago, Pluta de piatră, care cuprinde multe pagini poematice, de o frumusețe barocă. După ce și-a
Copilul de foc by Mirela Stănciulescu () [Corola-journal/Imaginative/10203_a_11528]
-
și îl împușcă. Elemente secundare ar fi (cronologia faptelor e, până în clipa de față, incertă): stăpânul casei a sunat la Poliție, apoi între el și hoț a avut loc o mică luptă, în timpul căreia pușca s-a descărcat în capul intrusului. Prin urmare, ar fi vorba mai degrabă de-un accident decât de-o execuție. Din punctul de vedere al lucrurilor pe care vreau să le discut aici, toate acestea sunt secundare. Ce mă interesează e statutul proprietății. Mai precis, dacă
Furtul, ca artă frumoasă by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/11223_a_12548]
-
de drum; în tramvai sau troleibuz, îmbrânciți dar fericiți, membrii ei schimbau priviri complice savurând dinainte voluptățile către care tindeau cu toată ființa lor. Apoi, în sala de cinema, ce mai vânzoleală la căutatul și găsitul locurilor (adesea ocupate de intruși: de aici supărări și vociferări repede mușamalizate de stingerea luminilor)! Anunțat de marea stemă comunistă a țării cu raze rotindu-se în jurul ei, începea jurnalul de actualități al Studioului Sahia, în alb-negru, invariabil împărțit în două părți: imagini din țară
Viața e făcută din lucruri mici by Mihai Cantuniari () [Corola-journal/Imaginative/11076_a_12401]
-
dorință de parvenire, în lăcomie sexuală și delir pasional, în apetit alimentar monstruos, într-un hedonism deșănțat și cinic, într-o nevoie continuă de scandal, amuzament și farsă crudă, în histrionism "sans rivage". Totul în lumea lor - rareori penetrată de intruși - este exacerbat de prezența tenace a unui sentiment nedeslușit de teamă și disperare. Membrii acestei caste în ruină au reacții extreme și impulsuri fioroase, iubesc și urăsc cu patimă incendiară. Senzația de sfîrșit de cursă îi face să se agațe
Redescoperirea marilor modele narative: Cronică de familie by Eugen Negrici () [Corola-journal/Imaginative/15298_a_16623]
-
epoca dejist-stalinistă, a deceniului 6, larg promovat în epoca ceaușistă. Și aici orientarea istorică este validată. Epoca învinovățită este, în fapt, într-un fel filistin și pervers reabilitată, potrivit tezei doctrinei și practicii superioare, întinată nu de sistem, ci de intruși strecurați în aparatul politic. Și așa, vina lor ar fi minimă, aproape ca și absolvită, prin recunoașterea bunei lor intenții. Existau destui critici care să urmeze această atitudine, în fond oficială, calificată drept curajoasă, profundă și chiar originală, "filozofică", "materialist-dialectică
Proza lui Aurel Dragoș Munteanu by Marian Victor Buciu () [Corola-journal/Imaginative/9724_a_11049]
-
mea vrăjită; gingașu-mi sonor breloc! Și-am rămas captiv în sine-mi ca un veșted penitent, în caverna nopții albe hărăzit să mă sufoc. A plecat privighetoarea, panaceul meu de tril! Și-am rămas, fără de dânsa, mai suspect ca un intrus; Mai pocit de solitudini, mai năuc, mai inutil; Mai cu toance-n plâns de dorul feei care mi s-a dus. Se balanseazî lumea pe-o osie nîucî Se balansează lumea pe-o osie năucă Și landul isihiei necât ni
Gheorghe Azap by Gheorghe Azap () [Corola-journal/Imaginative/10091_a_11416]
-
pomii fructiferi de straturile de flori care înconjoară casa. Stăpânul acestui teritoriu este Cuți, un câine de statură mijlocie, cu o blană neagră și creață, un exemplar foarte reușit pentru rasa "maidanez". Inteligent, harnic, curajos și luptător, nu lasă nici un intrus să-i calce teritoriul. Străbate în pas alergător laturile grădinii delimitate de garduri și tufe crescute după placul lor, într-o devălmășie care îmi amintește de câmpurile copilăriei. Câte surprize nu mă așteptau prin ierburile înalte... Reveria îmi este întreruptă
Corbii by Doina Cetea () [Corola-journal/Imaginative/7480_a_8805]
-
o petrecere chiar acolo, pe pod. Venea cel din Moldova, venea cel din Basarabia și petreceau câteva ceasuri bune, poate chiar o zi întreagă, într-o libertate a frățietății. Grănicerii vegheau ca petrecerea să nu le fie tulburată de cine știe ce intruși, podul fiind închis pe atunci circulației. Se va deschide după mulți ani, după 1990, în euforicele momente (care n-au durat decât preț de un chef, două) ale pateticelor "poduri de flori." Așternând aceste șiruri evocatoare ale unei duminici arse
De pe pod by Ioan Lăcustă () [Corola-journal/Journalistic/10259_a_11584]
-
o petrecere chiar acolo, pe pod. Venea cel din Moldova, venea cel din Basarabia și petreceau câteva ceasuri bune, poate chiar o zi întreagă, într-o libertate a frățietății. Grănicerii vegheau ca petrecerea să nu le fie tulburată de cine știe ce intruși, podul fiind închis pe atunci circulației. Se va deschide după mulți ani, după 1990, în euforicele momente (care n-au durat decât preț de un chef, două) ale pateticelor "poduri de flori." Așternând aceste șiruri evocatoare ale unei duminici arse
De pe pod by Ioan Lăcustă () [Corola-journal/Journalistic/10259_a_11584]
-
în amiezile vremilor viitoare suspendat adevăr eolian în care ființa mea se va regăsi tangaj al lacului Bled în sparte răsărituri de soare 7 Azi mâine totdeauna luciul penelor de rață glisează într-aiurea pe ape senzația iminentă a unui intrus care privește toate acestea de la o fereastră cineva care seamănă cu mine și a murit demult într-un cutremur dar limbile orologiului din turn îi distribuie și azi disperare și huzur ca un sultan care-și strunește cadânele în fiecare
Viziuni la Bled by Constantin Abăluță () [Corola-journal/Imaginative/7360_a_8685]