2,203 matches
-
un om aduce atâta patimă în silințele ce-și dă pentru a culege motive de invalidarea alegerii unui adversar politic încît merge până a susține absurda teză că d. Mîrzescu a influențat alegerea, acel om către lipsa de nepărtinire adaugă ipocrizia când, la sfârșitul raportului său, zice că are "regretul de a conchide" pentru invalidare. D. Maniu, care admiră forma stilistică a raportului, a avut vitejia de a combate fondul. După aceea, un deputat, înzestrat cu o figură care reflectează ca
Opere 10 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295588_a_296917]
-
pildă cel mai recent acapararea fetiței, ferocitatea cu care pusese stăpânire pe mica ei viață și surpriza ei neagră că mă simțeam fericit cu Silvia când ieșeam cu ea la plimbare: nu trebuia să fiu fericit, era un fals, o ipocrizie, o înșelătorie cu care vroiam să turbur sufletul copilului, în realitate nu puteam fi capabil de a mă apropia și înțelege și mai ales iubi un copil. Parcă mi-ar fi spus că eram un fel de monstru... Asta ar
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
-mi aduc aminte de vorbele dumneavoastră, zise însă Amăicălițului, de asta dată mai calm, dar minîndu-și totuși poziția deja șubrezită, mă scuzați, se adresă el prezidiului, că intervin, dar văd că tovarășul... își continuă atacul împotriva mea, deși declară cu ipocrizie că nu i-am făcut nimic. I-am făcut, dar nu vrea să spună, eu i-am citit cărțile și am declarat într-un interviu că imaginea pe care o oferă ele în străinătate despre țara noastră nu e prea
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
de „tactici”, când sub formă de „șiretlicuri”, sunt dirijate esențialmente Împotriva cotidianității, variantă alienantă a vieții de toate zilele, conform teoriei lui Henri Lefebvre (Lefebvre, 1968). Astfel, actorii sociali deturnează sensul injoncțiunilor emanate de sistemele de reglementare, jucând jocul inevitabilei ipocrizii, punere la adăpost În fața denunțărilor morale prin necesarele ritualizări (Javeau, 2003). Societatea evită destrămarea grație punerii În scenă a unor ficțiuni, care contribuie toate la crearea unei impresii de ordine, mai curând decât a unei ordini autentice. Aceste ficțiuni sunt
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
cu nelimitarea sa sau cu o logică a ambivalenței. Astfel, compasiunea, care este un sentiment pozitiv, devine cruzime atunci când se dezvăluie În legătură cu nefericiții În general. Deasemenea, atunci când inima, sediul sincerității intențiilor, se manifestă În public, În general devine suspectă de ipocrizie. Ceea ce a dus, În timpul Revoluției franceze, la lunga vânătoare de „ipocriți” condusă de Robespierre și la instaurarea „legii suspecților”. Căci inima nu se cunoaște decât pe sine, nu și pe ceilalți sau lumea. Sau nu-i cunoaște pe ceilalți decât
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
franceză, termenul semnifică demonstrațiile de politețe (dicționarul Robert, 1970). Din păcate, se confundă adesea cele două niveluri și de aceea cei care proclamă relativismul cultural sau chiar comunitarismul „aruncă și copilul o dată cu apa din copaie”, acuzând orice comportament civilizat de ipocrizie și arbitrar. Această confuzie se regăsește și În folosirea cuvintelor civil și civilizat: primul insistă asupra legăturii Între indivizi În general, În vreme ce al doilea se referă la respectarea uzanțelor „societății civilizate” (ibidem). Aceeași complexitate domnește și În definiția unei prime
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
și În definiția unei prime forme de reciprocitate, politețea. Politețea se pretează la aceleași tipuri de neînțelegeri ca și civilitatea: riscăm În permanență să confundăm manifestările empirice, istorice și sociale cu necesitatea lor simbolică și Întemeietoare. Orice reciprocitate este considerată ipocrizie: individualismul temporar reușește astfel să nege importanța spațiului public: În consecință, spațiul privat poate să invadeze totul. Articularea celor două spații nu mai este asigurată, iar provocarea poate deveni un fel de artă de a trăi. Un grup poate astfel
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
terorizarea celor slabi. Totul devine posibil atunci când rolul Întemeietor al interdicției și al respectului față de persoana umană nu se mai afirmă. Iar civilitatea și politețea sunt forme prealabile ale respectului etic. Prima nu Înseamnă lingușeală, iar a doua nu Înseamnă ipocrizie. În aceste forme de reciprocitate, se acordă un loc și celuilalt: spațiul simbolicului este deci prezent aici (Ortigues, 1962, p. 65). De aceea, educația În spiritul politeții este considerată esențială de către Henri Bergson, În 1885, Într-un discurs privind Împărțirea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
durat cîțiva ani, n-a reușit să distrugă societatea civilă, în schimb, comunismul, în cei 50 la noi și 70 în URSS, a reușit. Prima ideologie urmărea doar supunerea fizică, a doua te obliga la conversiune. De aici, compromisurile și ipocriziile unei societăți pătate de colaborarea cu călăul. Constatînd, din lipsa documentelor în limbi străine, cvasi-absența românilor din Cartea neagră a Comunismului (tradusă și publicată la noi în 1998), autoarea Insulei Șerpilor prezintă principalul argument al celor care atacă și desconsideră
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
al cuplului dictatorial, în care campioni au fost poeții de curte Adrian Păunescu și Corneliu Vadim Tudor, urmează în Raportul final o observație demnă de toată atenția: "Un întreg aparat de propagandă a contribuit la crearea unui climat al lingușelii, ipocriziei și duplicității universalizate. În atare condiții, simpla decență devenea un act de rezistență, iar sfidarea pe față de dictatorului și a aparatului pe care se sprijinea devenea o formă de curaj etic exemplar". Să ne amintim, cîți dintre autorii activi în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
distrugerilor iresponsabile, a eutanasierii celor mai credincioase animale pentru oamenii din toate timpurile și altele. Lumea modernă diferă de lumea tradițională pentru că vrea în permanență să domine cu orice preț natura și ființele umane ce o compun. Se trâmbițează cu ipocrizie binele, dar oamenii se simt năpădiți de tot mai multe rele. Tot mai des auzim critici la adresa informaticii și comunicărilor prin sateliți a datelor structurate și difuzate prin rețele de calculatoare naționale și internaționale. Lumea e înfricoșată de hackeri, de
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
Rousseau despre opoziția dintre natură și societate drept cauză a divizării în mai multe feluri a omului: între iubirea de sine și iubirea celorlalți sau între a fi tu însuți și a fi alienat, între înclinație și datorie, sinceritate și ipocrizie. Și întrucât "istoria" a schilodit natura omului, s-au pus multe speranțe în crearea "societății civile". Concepția lui Rousseau a fost împărtășită totuși de americanul Henri David Thoreau (1817-1862), mare iubitor de natură, apropiat o vreme de Emerson transcendentalistul. (7
by TĂNASE SÂRBU [Corola-publishinghouse/Science/1010_a_2518]
-
eminamente feminină, fără nici o legătură cu prostituția. Cît despre Violator, e vorba de fapt în acest capitol de un mod al relațiilor dintre bărbat și femeie sau, pentru a mă exprima în manieră antropologică, despre riturile de acuplare umană. Fără ipocrizie. E poate provocator, dar proza mea se vrea ironică, satirică. E nevoie de puțin umor și să nu roșim cînd auzim cuvîntul sex”. Un comitet de apărare a lui Hernán Migoya (din care fac parte și cunoscuții scriitori Antonio Muñoz
MERIDIANE () [Corola-journal/Journalistic/13602_a_14927]
-
de congresman", a scris Larry Flynt. Larry Flynt, un democrat care s-a prezentat ca un apărător al libertății de exprimare, i-a spus lui Weiner: Cred că regretabila dumneavoastră demisie este exemplul perfect al presiunii politice nejustificate și a ipocriziei care a invadat democrația la Washington". Presiunea făcută asupra congresmanului s-a accentuat în ultimele zile, atunci când mai mulți aleși republicani dar și democrați i-au cerut să demisioneze. Luni, președintele Barack Obama i-a transmis congresmanului că ar fi
Larry Flynt, regele industriei porno americane, i-a oferit un loc de muncă congresmanului Anthony Weiner () [Corola-journal/Journalistic/60285_a_61610]
-
strîngerea taxelor "de protecție"... Delincventa juvenila răspîndită precum o molima îți aduce aminte că noua zecimi din volumul oricărui aisberg se află sub luciul apei, în adînc; așadar, fiecare putem fi, aleatoriu, un viitor "Titanic". Firește, ar fi o veritabilă ipocrizie să înălțam arătătorul în aer, amenințător, pentru a le atrage atenția asupra realității și a belelelor pe care și le asumă cu voie sau fără voie, grămadă de personaje care nu rezistă, defel, să nu fie prezente în bătaia luminilor
Chirurgia sufletului by Mihai Stoian () [Corola-journal/Journalistic/17441_a_18766]
-
zgomotul apei de la closet, scandalurile și bătăile vecinilor. Acolo, marginalele Erna, Grete și Mariedl își fabrică propriile destine, verbalizîndu-și ficțiunile despre cum ar vrea ele să le fie viața lor și a celorlalți, își consumă à trois frustrările și obsesiile. Ipocriziile, jocul pe muchie, minciunile și adevărul se amestecă bizar, cu povești crude, sfîșietoare, uneori la limita suportabilului. Acolo, regulile conviețuirii sînt dure. Cine deranjează, este eliminat. Așa cum se întîmplă cu Mariedl, o retardată ce combina inocența cu cinismul într-o
“Să punem pe picioare iubirea aproapelui...” by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/13907_a_15232]
-
președinția Consiliului Jude- țean), care, fără să aibă habar, fac numiri în diverse funcții după cum îi taie pe ei capul: adică, greșit și cu consecințe negative incomensurabile. „Trăiască mortul!“ În revista 22 (nr. 14, 9 - 15 aprilie), sub titlul „Lacrimi, ipocrizie și frică la moartea lui Stalin”, citim o minuțioasă reconstituire privind „modul în care moartea lui Stalin a fost trăită în România”. Autori: Adrian Cioflâncă și Adriana Radu. E de reținut că „în toată țara s-au desfășurat adunări, mitinguri
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/3728_a_5053]
-
pinacoteci, natură, muzee...". În schimb, definirea cineastului rus prin comparare cu alți "ecraniști" nu se poate face decît prin apelul la "cinemateci" și astfel apologia pare să iasă din propriile fixații: inspiratorul Buñuel s-a raportat critic, observă autoarea, la "ipocrizia (inclusiv religioasă)", revoltat fiind împotriva unor date ale societății "burgheze, creștine" ș.a.m.d. Unele pasaje frizează delirul textualist, nu neapărat în sensul barthesian, scuzabil, al termenului: "Casa (ca spațiu domestic sacralizat în filmul Sacrificiul - n.n.) este pîntecele, este Universul
Filmul în trei proiecții by Valerian Sava () [Corola-journal/Journalistic/15227_a_16552]
-
Roxana Covrig Purtătorul de cuvânt al PSD afirmă că decizia liberalilor de a ataca la Curtea Constituțională Legea Insolvenței reprezintă un gest de maximă ipocrizie. Cătălin Ivan atrage atenția că proiectul a fost promovat de Guvernul USL și a întrunit acordul celor care erau atunci miniștri din partea PNL. "Proiectul noului Cod al Insolvenței a fost adoptat în ședință de Guvern, cu acordul tuturor miniștrilor liberali
Cătălin Ivan avertizează PNL. "Fac jocurile regimului Băsescu" by Roxana Covrig () [Corola-journal/Journalistic/30917_a_32242]
-
la cea mai fabuloasă căsătorie văzută vreodată În Typical și nu poate să vadă dincolo de artă, În miezul lucrurilor. Prietenii ei cugetaseră Îndelung cum să scoată În evidență cea mai fundamentală formă de uniune pe viață astfel Încît să dezvăluie ipocrizia orașului, dar În același timp să și confirme valorile umane esențiale. Wakefield este plătit să ofere opiniile sale de expert În chestiunea banilor și poeziei (cu o divagație prin artă), dar nu a reușit să vadă că arta și viața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2295_a_3620]
-
fi decât sau antisemit sau potrivnic antisemitizmului. Psihologicește, poziția mijlocie îmi pare greu de conceput; după cum din punct de vedere moral e tot atât de greu de aprobat. Căci, în ordinea aceasta, indiferența nu poate însemna decât fie nepricepere sau apatie fie ipocrizie și abilitate. Nu pot de asemenea să nu țin seama că, în toate lucrurile aceste, ceea ce pare decisiv e dispoziția psihică și morală a fiecăruia, afectivitatea sa, forma și direcția acestei afectivități. Antisemitizmul trăiește mai ales afectiv, ca pasiune, ca
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1539_a_2837]
-
o curiozitate grăbită, confuză, aproape nepoliticoasă. N-aveam curajul să-i cer asta, nu de teamă că m-ar fi refuzat (n-ar fi făcut-o, fiindcă mă iubea prea tare), ci pentru că știam că aș fi fost acuzat de ipocrizie. Orice modificare a înfățișării ei pe care-o aprobam era privită ca un semn ascuns de nemulțumire. „Să mă tund?“ sau „Să-mi iau o fustă scurtă?“ deveneau întrebări-capcană, pe care alt bărbat le-ar fi tratat simplu și relaxat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
un mototol. E topit după aia, se vede de la o poștă. Și cum zici că arăta tipa?“ „Potabil.“, am pus de la mine, fără să insist. „Nu știu de ce, da’ nu prea-mi vine să te cred. Regula număru’ unu a ipocriziei: nu-ți bați joc decât de oamenii la care ții:“ „Ipocrizia e-o artă, nu un păcat.“ „Da-da... Mai ales când vine vorba de colege. Recunoaște că te gudurai și tu puțin pe lângă ea...“ „Tot nu mi-ai spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
Și cum zici că arăta tipa?“ „Potabil.“, am pus de la mine, fără să insist. „Nu știu de ce, da’ nu prea-mi vine să te cred. Regula număru’ unu a ipocriziei: nu-ți bați joc decât de oamenii la care ții:“ „Ipocrizia e-o artă, nu un păcat.“ „Da-da... Mai ales când vine vorba de colege. Recunoaște că te gudurai și tu puțin pe lângă ea...“ „Tot nu mi-ai spus: ce căutăm noi în jurnalul lui Paul?“, am schimbat eu vorba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
în cyber-space: globalmind.“ „Globalmind?“, m-am mirat, mai mult de formă. „Da. Compania nu posedă nici o locație, reprezentanțele ei circulă pe Net, nu pot fi depistate în timp real. Deplasările de memorie se realizează pe trei sau patru nivele de ipocrizie, care le acoperă toate mișcările. În România, globalmind s-a asociat aproape firesc cu principalii observatori ai pieței de amintiri: locatarii de blocuri.“ „Blocatarii!“, mi-am adus aminte. „Chiar ei. Observă, culeg informațiile, întocmesc rapoartele de eficiență umană și economică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]