2,694 matches
-
pre-decodaj a realități, orientând relațiile sociale și acțiunile actorilor sociali. Nu mai insistăm. Ceea ce vrem să subliniem este că, sub efectul situației, actorul social percepe realitatea nu așa cum este ea, netrucată, pură, ci într-o manieră deformată și parțială, chiar irațională. Așa cum îi este transmisă și interpretată. Aceste efecte ale “situației” au o importanță particulară, explicând de ce un individ îmbrățișează anumite idei și nu altele. Reprezentările sale vor acționa ca un aparat de percepție, ca un filtru cognitiv, triind informațiile și
Prelegeri academice by ADRIAN NECULAU () [Corola-publishinghouse/Science/91809_a_92371]
-
Dacă plasăm sub ochii individului, caracterizat printr-o anumită poziție socială și anumite dispoziții, un set de valori, opțiuni sau idei, ele au toate șansele să pună în funcțiune un mecanism pervers de orbire, antrenând pasiuni și inducând un comportament irațional. De acum înainte individul va “ideologiza” tot ceea ce întâlnește sau va “psihologiza”, interpretând totul prin prisma aparatului său evaluator indus. Să ilustrăm acum, prin câteva exemple, cum s-a produs, în cazul României, îndoctrinarea ideologică care a obturat orice posibilitate
Prelegeri academice by ADRIAN NECULAU () [Corola-publishinghouse/Science/91809_a_92371]
-
lui Dumnezeu, ea se putea înșela; experiența sa ar fi putut fi iluzorie. Deci, în mod evident, premisa (2) este cea crucială. Au avut oamenii experiența lui Dumnezeu? Dacă problema experienței religioase rămâne sub semnul întrebării, tocmai datorită caracterului său irațional, mistic și încărcat de afectivitate, rămâne posibilitatea de a justifica credința în Dumnezeu pe baza unor argumente raționale. Această cale a fost aleasă de gânditorii teiști. Majoritatea teiștilor aduc obiecții împotriva fundamentării tezei realității lui Dumnezeu doar la nivelul experienței
Argumentul ontologic în filosofia analitică. O reevaluare din perspectiva conceptului de existenţă necesară by Vlad Vasile Andreica [Corola-publishinghouse/Science/891_a_2399]
-
constituie o crimă. Sinuciderea este uneori o nebunie nobilă a sufletului; și adesea rezultatul unei aprobări mature și deliberate a sufletului. Dacă aceasta constituie vreodată o crimă, este numai pentru societate; acolo ea într-adevăr întotdeauna apare ca o emoție irațională. Dar cînd ființa noastră devine nesocială, cînd nu asistăm, și nici nu sîntem asistați de societate, noi nu o vătămăm atunci cînd deșertăm povara vieții noastre. (The unfortunate fathers; Chatterton 1803iii: 229; vezi și comentariile lui Kaplan 1989: 136; precum și
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
diversele comodități, automatizări și scutiri de efort și de risc pe care ni le oferă tehnica să nu ne slăbească acest sentiment; în lipsa lui ar putea să reapară (sau mai exact să rămână fără contrapondere), în plină euforie cibernetică, agresivitatea irațională a bestiei care doarme în om, dar de murit nu sunt până acum semne că ar muri de tot: non omnis moriar - poate spune și Caliban, nu numai Horațiu. Sentimentul agonal implică, firește, noțiunea de adversitate. Mulți idealiști și oameni
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
dur, violent, necruțător. De multe ori chiar trebuie să fie așa. Există un vers al lui Voiculescu pe care-mi place să-l citez: „Căci e înțelepciune a ști să fii și rău”. Dar e cu totul altceva decât răutatea irațională, prostească și care vine din egoism, din infatuare, din stupida sete de a domina. - Dați numele acelor valori cărora le țineți partea în cultura românească. — Eminescu, Caragiale, Iorga, Brâncuși, Pallady, cei pe care i-ai enumerat dumneata adineauri, când mă
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
decizie, iar decizia e deopotrivă un act al judecății și unul al voinței. Din punctul acesta de vedere, nu este adevărată antinomia (în fond romantică) dintre voință și luciditate. Voința nu este, în concepția aceasta, o pornire oarbă, o forță irațională și obscură (cum apare, de pildă, la Schopenhauer), incompatibilă cu luciditatea care ar fi chipurile inhibitorie și paralizantă. Dimpotrivă, pentru Alain, voința este o facultate a conștiinței, deliberată și constantă, dirijată de rațiune. Ea presupune simț practic, id est: acțiune
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
proteste împotriva războiului din Golf) în timp ce publicul marginal, exclus structural din procesele politice, se mobilizează cu precădere în situațiile de deschidere a politicului (Meyer, 2004). Interpretărilor raționaliste li s-au opus critici care subliniază importanța dimensiunii culturale sau care reintroduc iraționalul în înțelegerea m.s. Comunalitatea culturală și/sau interacțiunile frecvente pot induce configurarea unei identități colective, ceea ce înseamnă, pe de o parte, demarcația față de alte grupuri și stimularea solidarității interne iar, pe de alta, încurajează apariția unor moduri omogene de a
[Corola-publishinghouse/Science/1956_a_3281]
-
pe termen redus. Astfel, există riscul ca funcționalitatea centrelor să devină nulă, având în vedere că profesioniști implicați în activitatea acestor centre primesc atribuții în alte departamente ale direcției. Centrele vor exista doar ca spații și numai pe hârtie, fiind irațională și costisitoare menținerea unei echipe de specialiști fără un minim de activitate. Lipsa opțiunilor strategice. P.s. se limitează la alegerea primei variante care îndeplinește condițiile optime pentru a deveni viabilă, fără a explora și alte alternative. În acest caz, planul
[Corola-publishinghouse/Science/1956_a_3281]
-
lui W. Wundt asupra psihologiei poporului (Völkerpsychologie) sau cele ale lui G. le Bon asupra psihologiei mulțimii au întărit interesul pentru comportamentele colective. Teoria grupului ca asociație de interese sau de solidarizare rămâne îndatorată observațiilor lui H. Taine asupra forței iraționale și violente pe care o exprimă mulțimile, contribuțiilor lui G. Tarde asupra imitației, lui Charles Fourier pentru inventarea mitului falansterului (o societate utopică a grupului ideal) sau lui Émile Durkheim, promotorul ideii de solidaritate și al ipotezei conștiinței colective. Cercetările
[Corola-publishinghouse/Science/1948_a_3273]
-
anarhice”, mai imprevizibile decât ne-ar plăcea nouă - care avem pasiunea sensului pur, limpid, inteligibil - să fie. Trăim o istorie pe care câteodată nu o Înțelegem, o istorie care se sustrage Înțelegerii - și așa trebuie să rămână. Nu o istorie irațională, ci transrațională. Pentru mine, anarhetipul asta Înseamnă: un transarhetip. S-ar putea Însă, la fel de bine, să și greșesc. Acum, problema pe care o am este următoarea: nu știu În ce măsură suntem noi pregătiți - noi, oameni de bibliotecă și de studiu, care
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
se bazează tocmai pe explicabil; psihanaliza freudiană se bazează prin excelență pe explicabil. Fiind explicabil, chiar dacă e regăsit În fragmente, subiectul devine unitar În hermeneutică, În interpretare. Anarhetipul lui Corin tocmai asta Își propune, să conceptualizeze inexplicabilul. Nu inefabilul, nu iraționalul, ci inexplicabilul. Mai târziu o să Îl și critic pe Corin... Mihaela Ursa: Și eu vreau să menționez un lucru care, dacă Îmi amintesc bine, este precizat de Corin, Însă În alți termeni, prea greu vizibili, și anume că modernismul târziu
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
perspectiva calității educației. Deci explicația este una ne-explicatoare. De aceea m-am bucurat de conceptul tău, căci el oferă În studierea imaginarului o premisă care (dacă este bine operaționalizată) poate da explicații unor lucruri inexplicabile. Nu unele de natură irațională, pentru că iraționalul este cel care fragmenta modernitatea. Aici avem de-a face cu un discurs rațional care să explice inexplicabilul. Un exemplu despre modul cum putem ajunge la o astfel de explicație e Într-adevăr acela de a folosi metodele
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
educației. Deci explicația este una ne-explicatoare. De aceea m-am bucurat de conceptul tău, căci el oferă În studierea imaginarului o premisă care (dacă este bine operaționalizată) poate da explicații unor lucruri inexplicabile. Nu unele de natură irațională, pentru că iraționalul este cel care fragmenta modernitatea. Aici avem de-a face cu un discurs rațional care să explice inexplicabilul. Un exemplu despre modul cum putem ajunge la o astfel de explicație e Într-adevăr acela de a folosi metodele pe care
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
că fragmentele de sacru sau de necunoscut pe care le abordează Horea fac parte din categoria neantului modern (sau modernist), deci a unui vid de esență care ne sperie În momentul În care este adus În discuție, generând reacții ilogice, iraționale și percepții scandaloase. Aș muta puțin discuția dintre teologie și neantul teologal spre psihologie. Impresia mea este că Horea scrie acest text aflându-se mental În poziția teoreticianului, a celui care lucrează cu concepte. Or, vrând-nevrând, aceste concepte sunt resimțite
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
parțial ori fragmentar. Ștefan Borbély: Mă Îndoiesc. În momentul În care oamenii aceștia ies din Închisori, nu cred că au creierul formatat. Dimpotrivă, În jurul lor, În sate sau orașe, se creează un fel de halo straniu, un fel de halo irațional, de teamă. Sunt izolați cultural și individual: au buletinul stigmatizat, unii au domiciliu forțat, sunt strămutați din zonele lor de origine sau din cele În care ar putea Întreține legături de familie sau de societate firești, deci nu au cum
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
-o și el? Pentru că, în acele timpuri, magia și miracolele țin de aceeași practică a minunilor. Lumea nu era pe atunci prea scrupuloasă, în privința a ceea ce e rezonabil și ceea ce e închipuire. în acele vremi de efervescență intelectuală, spiritele, demonii, iraționalul, miturile coexistă nestânjenit cu Logosul. Ca, de altfel, și astăzi... Astfel, Simon îl interpelează pe apostolul Pavel pentru a afla, contra unor sume de bani, câteva din secretele lui. Evident, magicianul creștin nu-i dezvăluie niciun alt truc decât credința
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
împăratul Claudiu, sub a cărui domnie trăiește, ar fi ordonat înălțarea unei statui care să-l cinstească. Pentru un om al puterii este întotdeauna recomandabil să fie în relații bune cu magicienii, cu făcătorii de minuni, cu cei care mânuiesc iraționalul și, mai ales, cu discipolii lor, tot atâția supuși deveniți docili când, chiar și din demagogie, cineva se închină idolilor lor. La Tyr, Simon cumpără o prostituată. Nu se știe dacă era în activitate sau cumințită. O cheamă Elena. Irineu
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
șapte secole înainte de Cheia viselor a lui Artemidor din Efes, Antiphon practică o onirocritică decurgând din exegeza rațională și sprijinindu-se pe exercitarea unei simple logici a cauzalităților bine înțelese. Departe de inspirație, de transă ori de apelarea la magia irațională, metoda sofistului trimite la analiză, la conjectură, la căutarea înlănțuirilor, la raționalitatea cea mai clasică sprijinită pe o teorie a cauzelor și a efectelor. La care se adaugă talentul interpretului pentru a produce sens. Antiphon nu propune adevărul visului, ci
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
drum la învățăturile auzite, la diatribele propuse sau la subiectele zilei. Când ajunge un înțelept desăvârșit, după călătorii în Egipt, el excelează într-un număr considerabil de domenii: matematică, astronomie, politică, legislație, medicină, inginerie. Autoritate de neocolit în domeniul numerelor iraționale și al mărimilor incomensurabile, el este recunoscut și pentru contribuții în materie de mișcare a astrelor, după ce a inventat instrumente de măsură și de calcul care i-au permis să confirme argumentele teoretice din Timaios al lui Platon asupra relațiilor
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
Hohn, Comportamentul la volan (o abordare psihologicăă Elvira Alexandrescu, Inteligența emoțională - factor de eficiență în comunicarea din practică medicală Bogdan Mînjină, Schimbarea culturală organizațională a instituțiilor publice românești și integrarea europeană Andreea Zlate, Suntem consumatori și actori economici „raționali” sau „iraționali”? Ghiațău Corina Elenă, Suportul perceput din partea agenților organizaționali și intenția de a părăsi organizația: rolul mediator al suportului organizațional perceput Ioana Nastase, Internetul metodă modernă de comunicare la locul de muncă (sau în organizațiile actualeă Abordări teoretice Mihaela Roco, Sinteză
[Corola-publishinghouse/Science/2246_a_3571]
-
D.G. (1990Ă, Social psychology, McGraw‑Hill Publishing Company, New York. Sarason, B.S. (1999Ă, Teaching aș a performing art, Teacher College Press, New York. Schermerhorn, J.; Hunt, J. (1998Ă, Managing Organizațional Behavior, Wiley, New York. Andreea Zlate Suntem consumatori și actori economici „raționali” sau „iraționali”? Abstract: This article aims to approach some of the aspects related to the buying decision process, to the buying motivation and to the factors which influence the buying behavior. It will try to answer to some questions like: Are our
[Corola-publishinghouse/Science/2246_a_3571]
-
opun celor misogine ale epocii medievale.”35 Aceste constatări se pliază perfect și pe maniera lui Giovanni Boccaccio de abordare a personajului feminin. Donnele demonicate, nefiind supuse și blânde, devin și ele simboluri, dar ale carnalului, ale concupiscenței, ale dorinței iraționale, ale nevoii de libertate și de emancipare. „Percepția medievală dominantă asupra femeilor, care era acceptată ca atare mai mult decât era formulată explicit, a fost aceea care o înfățișa pe femeie drept ajutor și tovarășă de viață a bărbatului, mulier
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
ce urmează extind problema feminizării de la acei bărbați care încearcă să slujească dragostei spre cei care nu mai sunt loiali femeilor sau zeilor iubirii într-o manieră atât de naivă.711 Personajele masculine sunt frecvent dominate de o dorință necontrolată, irațională (sunt personaje implicate, ca de altfel și cele feminine, în intrigile altor bărbați - tați răi, unchi geloși, stăpâni războinici - constrânși de forțe pe care nu le pot controla și incapabili de a-și dirija propriul destin 712), se transformă în
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
caz în care matricea este utilizată ca procedeu pentru ordonarea informațiilor. Etape de aplicare I. Alcătuirea listei (listelor) de elemente și construirea matricei funcție de obiectivul urmărit; II. Cercetarea matricei * Identificarea combinațiilor existente realizate (dacă este cazul); * Identificarea combinațiilor incompatibile, nerealizabile, iraționale; * Analiza combinațiilor compatibile încă nerealizate; * Identificarea combinațiilor (compatibile) semnificative în raport cu obiectivul urmărit; III. Evaluarea combinațiilor reținute sub aspect tehnic și economic. În cazul exemplului 1 s-au găsit combinații noi, cu posibilități de realizare: Clește cu cheie inelară, cu cheie
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]