2,424 matches
-
mă-ncurca. Era genul de deținut care n-avea decât un gând. Să evadeze ! Ce naiba fac cu tine?” am întrebat-o cu gând că îmi va da răspunsul. Și mi l-a dat. A întors capul către ușa și a lătrat puternic. „ Să-ți dau drumul fără să încasez nimic? ” S-a uitat la mine cu ochi triști și-a început să scheaune ca un copil mic pe care îl supără ceva și nu poate să o spună. Nu se atinsese
RECOMPENSA de DAN GHEORGHILAȘ în ediţia nr. 1597 din 16 mai 2015 by http://confluente.ro/dan_gheorghilas_1431756349.html [Corola-blog/BlogPost/341607_a_342936]
-
să scheaune ca un copil mic pe care îl supără ceva și nu poate să o spună. Nu se atinsese de mâncare,îmi răsturnase cutia cu scule,lăzile si tot ce mai aveam pe-acolo ,să caute ieșirea.Alți căței,lătrau cât lătrau ,dar când vedeau mâncarea se potoleau și se culcau. Nu însă și ea. Scheuna cu ochii în lacrimi.... Și m-a înduioșat până la urmă. Am băgat cățelușii și i-am deschis larg ușa . - Poftim,ești liberă să pleci
RECOMPENSA de DAN GHEORGHILAȘ în ediţia nr. 1597 din 16 mai 2015 by http://confluente.ro/dan_gheorghilas_1431756349.html [Corola-blog/BlogPost/341607_a_342936]
-
ca un copil mic pe care îl supără ceva și nu poate să o spună. Nu se atinsese de mâncare,îmi răsturnase cutia cu scule,lăzile si tot ce mai aveam pe-acolo ,să caute ieșirea.Alți căței,lătrau cât lătrau ,dar când vedeau mâncarea se potoleau și se culcau. Nu însă și ea. Scheuna cu ochii în lacrimi.... Și m-a înduioșat până la urmă. Am băgat cățelușii și i-am deschis larg ușa . - Poftim,ești liberă să pleci ! A ieșit
RECOMPENSA de DAN GHEORGHILAȘ în ediţia nr. 1597 din 16 mai 2015 by http://confluente.ro/dan_gheorghilas_1431756349.html [Corola-blog/BlogPost/341607_a_342936]
-
până la urmă. Am băgat cățelușii și i-am deschis larg ușa . - Poftim,ești liberă să pleci ! A ieșit afară ,dar ,în mod paradoxal ,n-a rupt-o la fugă cum m-am așteptat. A întors capul către mine și a lătrat din nou. -Nu te-nțeleg ! Ți-am spus că poți să pleci ! A mai făcut un pas și-apoi un alt lătrat,de data asta,mai puternic. Vroia să merg cu ea ! Și am pornit. Pășea grăbit ,oprindu-se din
RECOMPENSA de DAN GHEORGHILAȘ în ediţia nr. 1597 din 16 mai 2015 by http://confluente.ro/dan_gheorghilas_1431756349.html [Corola-blog/BlogPost/341607_a_342936]
-
om există și o parte bună,nu ești atât de rău în întregime,depinde doar ce lași să te domine. M-am aplecat asupra ei.Părea că încă are puls.Cățelușa a început s-o lingă.O lingea peste obraji,lătra,apoi o lingea iar cu o speranță vie, că totul va fi ca înainte.. Și-ntr-un tărziu,și-a revenit. -Zulfy !.... Atât a reușit să-ngaime,lipsită de vlagă ,dar cu privirea umedă c-a revăzut ființa de care
RECOMPENSA de DAN GHEORGHILAȘ în ediţia nr. 1597 din 16 mai 2015 by http://confluente.ro/dan_gheorghilas_1431756349.html [Corola-blog/BlogPost/341607_a_342936]
-
a revenit. -Zulfy !.... Atât a reușit să-ngaime,lipsită de vlagă ,dar cu privirea umedă c-a revăzut ființa de care îi era greu să se despartă. Iar Zulfy era în culmea fericirii.Alerga nebună dintr-un colț în altul ,lătrându-și bucuria în gura mare.Și-apoi venea din nou și o lingea. -Scumpa mea,credeam că n-o să te mai văd ! Cu greu am reușit s-o urc în pat. -Sun la Salvare ca să vă ducă la spital ! -Nu
RECOMPENSA de DAN GHEORGHILAȘ în ediţia nr. 1597 din 16 mai 2015 by http://confluente.ro/dan_gheorghilas_1431756349.html [Corola-blog/BlogPost/341607_a_342936]
-
în spate, de ce s-o car doar eu? Pe biblia cea sfântă tu ai făcut sperjur Și legea ta mă-nvață să nu mă prinzi când fur. Îmbătrânesc în tine, și tare mi-e rușine, Că nu mai pot să latru nici pentr-un colț de pâine; Sunt prea bolnav, fă țară, și nu-ți pasă de mine, Că-ți place cum golanii își bagă sula-n tine! Noi am crescut în cinste și-n har de Dumnezeu, Dar crucea grea
NU AM, FĂ ŢARĂ, N-AM UNDE SĂ MĂ DUC! de GEORGE SAFIR în ediţia nr. 271 din 28 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Nu_am_fa_tara_n_am_unde_sa_ma_duc_.html [Corola-blog/BlogPost/348207_a_349536]
-
fi la horă-n țoi, Multe s-au pierdut în zare, multe le-am luat cu noi! Iarnă tot mai tristă vine, unii cred că nici n-o văd, Pește dealuri și coline, parcă-ar fi după prăpăd, Liniște. . mai latră-un câine, sânii nu, parcă-i pustiu. Mă întreb ce-o să mai fie, ce se va-ntâmpla? Nu știu!. . . Cei crescuți fără mișcare, cu capu-n calculator, Or să aibă capul mare. . .un obez. . . ,,fermecător”! Zece pași, iar în mașină
CIND SE PIERDE SANATATEA de IONEL DAVIDIUC în ediţia nr. 765 din 03 februarie 2013 by http://confluente.ro/Cind_se_pierde_sanatatea_ionel_davidiuc_1359908994.html [Corola-blog/BlogPost/341372_a_342701]
-
închină cu fața la icoană, face o cruce și deasupra noastră apoi se urcă în pat, lângă tata. Printre perdelele albastre, înșirate pe o ață de fitil, se vede o stea înțepând bezna nopții de iarnă. Câinele se plimbă prin curte și latră o dată, mirat de atâta tăcere. Doar fumul se mai mișcă, târându-se spre colțurile tavanului. - A murit Tache, zice mama aproape în șoaptă. - Dumnezeu să-l ierte, răspunde tata, apoi ia țigara din scrumiera așezată la îndemână, trage adânc din
NEA TACHE de VASILE DUMITRU în ediţia nr. 1372 din 03 octombrie 2014 by http://confluente.ro/gdyuxsnumf_1412321922.html [Corola-blog/BlogPost/341112_a_342441]
-
pe obraji - dar știu, tot de atunci, și fac mărturisire că-mi frige fruntea dorul de albul nemărginirii - că uit,uneori, să mai strig, melancolic, o, tempora! că Nordul mi-a furat, definitiv, unghiul privirii - și, încă, mai vreau sa latru, cu lupii, la lună, ori să aștept, cu cerbii, iarna, sub cetini, flămậnd - să mai adun noaptea de pe cărarea iubitei,uitată, și să-i dărui, în zori, ultimul crin, lăcrimậnd. Referință Bibliografica: ELOGIU DARULUI / Ion Mârzac : Confluente Literare, ISSN 2359-7593
ELOGIU DARULUI de ION MARZAC în ediţia nr. 286 din 13 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Elogiu_darului.html [Corola-blog/BlogPost/356254_a_357583]
-
nămeți, mai mult o târam de grea ce era... Eram o copilă firavă dar inimoasă, mergeam la urat în ceata copiilor mari, nu acceptam să merg cu cei mici și plângăcioși. Afară era ger, troienele erau mari, pe ulițe ne lătrau câinii, ciomegele fiind foarte prețioase. În plus, le mai foloseam și ca bastoane pe nămeții care, pe alocuri, erau înalți cât casa. 24/25 decembrie- Ajunul Crăciunului și Crăciunul. În seara de 24 decembrie, și în ziua de Crăciun, băieții
TRADIŢII DE CRĂCIUN de FLOAREA CĂRBUNE în ediţia nr. 709 din 09 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Traditii_de_craciun_floarea_carbune_1355051258.html [Corola-blog/BlogPost/365775_a_367104]
-
și material și spiritual. • Dreaptă a deschis ușa și stângă a intrat prima... • Un prost a dat drumul bolovanului la vale, iar deștepții îi mai dau un brânci (Mircea Radu Iacoban). • Aroganța e o formă de obrăznicie. • Apa trece, câinii latră, dar Lenuta e mulatră ! (folclor periferic). • Nu Cutare a colaborat cu securitatea, ci securitatea a colaborat cu el... • N-are rost să fii fudul, ce-am văzut ne e destul! Oare ce simte colacul când stă pe o pupăză? (Adrian
(189/190) – COLABORĂRI & PE PICIOR MARE de DOREL SCHOR în ediţia nr. 1692 din 19 august 2015 by http://confluente.ro/dorel_schor_1439976302.html [Corola-blog/BlogPost/373533_a_374862]
-
Acasa > Strofe > Ritmuri > CÂNTĂ NOAPTEA O TROMPETĂ Autor: Ion Untaru Publicat în: Ediția nr. 402 din 06 februarie 2012 Toate Articolele Autorului pasărea de somn mă latră timpul scurt mă face zob păpușarul din scrânciob și-a legat de gât o piatră nici o veste nici o vestă antiglonț sau anti chics nu mai cade la punct fix dacă nu se și detestă cântă noaptea o trompetă deșteptările pe când
CÂNTĂ NOAPTEA O TROMPETĂ de ION UNTARU în ediţia nr. 402 din 06 februarie 2012 by http://confluente.ro/Canta_noaptea_o_trompeta_ion_untaru_1328539914.html [Corola-blog/BlogPost/346678_a_348007]
-
gheare am ramas, iubindu-ți amintirea. Ochii senini ce mă-mbărbătau, azi i-am pierdut, Speranța mi s-a dus și mi-s tare-abătut. Din ceas în ceas, privesc pe-al meu pridvor, Dar nimeni nu-i. Doar câinele mai latră-n zori. Eu vocea lui ascult, în pragul nopții, Cănd negura profundă își arată colții. Visez un vis în care-observ a ta perfecțiune, Mi-i dor de noi, de-a ta blândă afecțiune. Crăiasa mi-s, prin gerurile iernii efemere
DIN CEAS ÎN CEAS de MARIA CRISTINA PÂRVU în ediţia nr. 1893 din 07 martie 2016 by http://confluente.ro/maria_cristina_parvu_1457348582.html [Corola-blog/BlogPost/369229_a_370558]
-
voi, își exprimă dorința englezul. Doar eu am fost victima lui. Neânfricatul se refugie spre Dealul Melcilor. Nu era o zonă plăcută pentru el. Era teritoriul pe care se desfășurau permanent lupte cu pittbuli, animale feroce și necruțătoare, care-l lătrau imediat, când îi simțeau prezența în apropiere. Acum însă, nu avea altă soluție. Se putea ascunde într-una din catacombele dealului, concepute în timpul războiului, de populația orașului, pentru a se adăposti de bombardamente. Dar acum, acolo locuiesc copiii străzii. Singura
LEGENDA URSULEŢULUI BRAŞOVEAN de CORNELIA PĂUN în ediţia nr. 2071 din 01 septembrie 2016 by http://confluente.ro/cornelia_paun_1472687661.html [Corola-blog/BlogPost/376468_a_377797]
-
s-a dat puțin de-o parte și a pus mâna streașină la ochi să vadă dacă nu cumva o zărește pe Ana venind la stână. Dar a tresărit deodată fiindcă a simțit mișcare în preajma lui, iar dulăii au sărit lătrând a primejdie mare. Când s-a intors, a văzut că lupul o înhățase de ceafă pe Miorița lui dragă și fugea cu ea spre pădure. S-a aplecat să ia de jos ceva cu care să azvârle spre lup, dar
POVESTIRI PENTRU COPIII STRĂMUTAŢI DIN ŢARA LOR (I) de ELENA BUICĂ în ediţia nr. 780 din 18 februarie 2013 by http://confluente.ro/Elena_buica_povestiri_pentr_elena_buica_1361172063.html [Corola-blog/BlogPost/351938_a_353267]
-
dura melodia, lacrimile îi curgeau nestăvilite pe obraji, tăind cărări sărate pe chipul smead al omului. Animalul parcă înțelegea rosturile omului și-i da puteri, mergând înainte țanțoș, adulmecând zările, totdeauna tăcut, atât de tăcut... Niciodată nu-l auzise omul lătrând. Era încredințat că e mut. Învățase a-i tălmăci semnele, mișcările, mai ales ochii ce-ți vorbeau mai clar ca orice glas. Acum Câine îi arunca priviri de îmbărbătare, de chemare spre atingerea țintei, căci omul obosise, era mai anevoie
CÂINE de ANGELA DINA în ediţia nr. 1542 din 22 martie 2015 by http://confluente.ro/angela_dina_1427011196.html [Corola-blog/BlogPost/353420_a_354749]
-
îl zări pe Câine alergând nebunește spre el. Crezu că are alt vis. Câinele avea blana udă, iar în bot ducea un smoc de ierburi de apă. Ajuns în fața stăpânului ghemuit, aproape fără suflare, la pământ, depuse ofranda lângă el, lătrând atât de chemător de trei ori. Chemarea lui, însă, rămase fără răspuns... Referință Bibliografică: CÂINE / Angela Dina : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1542, Anul V, 22 martie 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015 Angela Dina : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea
CÂINE de ANGELA DINA în ediţia nr. 1542 din 22 martie 2015 by http://confluente.ro/angela_dina_1427011196.html [Corola-blog/BlogPost/353420_a_354749]
-
ce m-a furat în hurducăiala căruței. La ferestrele caselor pe lângă care treceam, a început să se aprindă becurile. Aici nu mai era ca la țară, iluminarea cu lampa cu petrol și fitil din bumbac. Prin curți se auzeau câinii lătrând, simțind prezența cățelei noastre, care s-a vârât cu coada între picioare sub căruță mergând în ritmul cailor. Când am ajuns la Obor care se afla în centrul Constanței, se luminase bine. Tata s-a orientat și a tras atelajul
PUNTI PESTE VREMURI de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1432 din 02 decembrie 2014 by http://confluente.ro/stan_virgil_1417513219.html [Corola-blog/BlogPost/371930_a_373259]
-
Și mă ascund acolo cu toate ale mele, Un loc fără păcate, posibil și curat, Trăind cumva departe de orice fel de rele. Pe dealuri, în căpițe, se odihnește fîn, Un pictor mînă care cu boi spre niște rame, Mai latră cîte-un cîine la propriul lui stăpîn Și-un rîu mai spală trupuri de viitoare mame. În pacea ideală, atuncea, aș tot sta Fără să scot o vorbă, care-ar trezi povestea, Țăranii să nu simtă că vin de undeva, Din
IMINENTA EVADARE de DRAGOȘ NICULESCU în ediţia nr. 2238 din 15 februarie 2017 by http://confluente.ro/dragos_niculescu_1487164743.html [Corola-blog/BlogPost/372503_a_373832]
-
constipat? • I-au reproșat părinții lui că nu are cei șapte ani de acasă... • Capul care a plecat sabia nu-l taie. • Unele animale trăiesc ca oamenii... Dar cred că mai frecvent e invers (Peter Wexler). • Manualul demagogului începător. Câinii latră, caravana trece, dar câinii au început să muște. • Experienta veche poate fi un handicap în lumea care se inoiește. • Eu îmi visez picturile, apoi pictez visele (Vincent van Gogh). • Dumnezeu, fiind etern, are multă răbdare. Nu ne comparăm... Dacă te
ZICERI (69/70) DEMAGOG & CONSECVENT de DOREL SCHOR în ediţia nr. 1216 din 30 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Dorel_schor_1398853046.html [Corola-blog/BlogPost/341807_a_343136]
-
unui hol cu acces de pe prispa de afară. Alăturat erau acareturi compuse dint-o bucătărie de vară, 2 șoproane sub care se vedeau 4 vaci de lapte, cotețe pentru porci și țarcul zburătoarelor. În curte, doi dulăi fioroși își făceau meseria lătrând de zor. Nea Tudor ieși pe prispă, chemă cățeii spre a-i domoli, apoi recunoscând primarul de la poartă veni spre el. - Cu ce treburi pe la mine Nene Grigore? - Uite, un orășean veni la Dumneata cu o afacere. - N-am timp
MICI UNITĂŢI AGRICOLE SAU INDUSTRIALE de EMIL WAGNER în ediţia nr. 1236 din 20 mai 2014 by http://confluente.ro/Emil_wagner_1400581535.html [Corola-blog/BlogPost/344709_a_346038]
-
Chișinăul, Cernăuții. Mamă, lacrimă de jale, Mamă, cu mâinile goale, Cheamă-ți fiii să se scoale, Pentru dreptul fetei tale. Că o umilesc străinii Și îi pun pe frunte spinii, Mamă, potolită foame, Mama mamelor de mame. Câinilor care te latră Dă-le bucături de piatră, Că, sub neamul lor de șatră, Arde vechea noastră vatră. Și-am zis verde cum e dorul, Foaie-n trei de-a tricolorul, Mamă, nu se stinge dorul Care-ți va-ntregi poporul. Ține minte
BASARABIA, PĂMÂNT ROMÂNESC de ION C. HIRU în ediţia nr. 568 din 21 iulie 2012 by http://confluente.ro/Basarabia_pamant_romanesc_ion_c_hiru_1342896994.html [Corola-blog/BlogPost/358128_a_359457]
-
să se înghiontească, se distrau de minune, dar pentru câini, nu. Poate n-ar fi fost o problemă dacă numai ar fi râs, dar înghiontirea celor doi îi deranjă pe câinii care se apropiaseră de Cățelușu', cel care începuse să latre primul. El, oricum sări la picioarele lui Tutoi, dar ceilalți săriră la amândoi. Căpitanului și prietenului său le pieri pe loc pofta de hârjoneală, se speriară și apoi începură să înjure câinii: - Marș! Maaarș, potăi ordinare și jegoase! Bă căpitane
CĂPITANUL VASILE (7) de MIHAELA MOŞNEANU în ediţia nr. 2056 din 17 august 2016 by http://confluente.ro/mihaela_mosneanu_1471382201.html [Corola-blog/BlogPost/372368_a_373697]
-
care le știam din fiecare vară. Care aveau un zâmbet, o privire, o vorbă bună sau un gest mângâietor pentru mine. Se auzea respirația cailor mari și puternici, siluete întunecate în noapte. Se vedeau sclipind ochii câinilor care mă întâmpinau lătrând care mai de care, până mă înconjurau, făcând o horă în jurul meu. Erau „câini - lup de munte”, cum îmi spusese „omul frumos”. Mari toți, cu ochii imenși. Își întindeau capul sub mânuța mea și închideau ochii de plăcerea mângâierilor sau
LUNA ŞI MAGUL de DOR DANAELA în ediţia nr. 416 din 20 februarie 2012 by http://confluente.ro/Ea_luna_si_magul_dor_danaela_1329742547.html [Corola-blog/BlogPost/346785_a_348114]