1,273 matches
-
cu unele înclinații spre a lăcrima, până la prânz având o mare mulțumire sufletească, iar după aceea, ad utranque partem 1. A ZILEI 30. Duminică ș2 martieț - În timpul rugăciunii obișnuite, însoțit șfiindț de multe haruri și evlavie, amestecate cu o anumită limpezime și căldură. Apoi, am ieșit din cauza gălăgiei și, la întoarcere, eram de asemenea împrăștiat din cauza altor motive, iar eu luptam cu gândurile provocate de gălăgie și de tulburarea mea, într-atât încât, după ce mi-am pus veșmintele, mi-a venit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2024_a_3349]
-
intrat în capelă, m-a învăluit o mare evlavie față de Preasfânta Treime, cu o iubire foarte mare și potop de lacrimi, fără a vedea ca și în zilele de dinainte Persoanele pe fiecare în parte, ci simțeam ca într-o limpezime strălucitoare o esență, care mă atrăgea cu totul la iubirea Sa; apoi, la pregătirea altarului și la înveșmântare fiind în mare evlavie și lacrimi, șm-am simțitț mereu însoțit de har, cu multă desfătare sufletească. Intrând la liturghie, de-atâta evlavie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2024_a_3349]
-
dezvăluit o nouă evlavie și mișcări, care sfârșeau în Preasfânta Treime. A PREASFINTEI TREIMI 34. Joi ș6 martieț - La rugăciunea obișnuită, fără a trudi să aflu evlavie, dar având-o din plin și crescând, fiind prea suavă și cu o limpezime împletită în culoare. După ce m-am înveșmântat, o înnoită evlavie și chemare spre aceasta, sfârșind în Preasfânta Treime. La rugăciunea pregătitoare m-am apropiat mai mult de Preasfânta Treime, cu o mai mare liniște sau seninătate spirituală, fiind mișcat spre
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2024_a_3349]
-
șființă dumnezeiascăț. A PREASFINTEI TREIMI 25 șbisț. Vineri ș7 martieț - La rugăciunea obișnuită, începând cu multă evlavie și, cu toate că aș fi voit, neizbutind să cresc în evlavie, privind în sus. De la mijloc încolo, deosebit de mare și neîntreruptă evlavie, cu multă limpezime strălucitoare, caldă și foarte suavă, și care nu a contenit nici după rugăciune; apoi, în timpul rugăciunii pregătitoare, șm-am simțitț cu spiritul liniștit și recules, la fel în capelă. Apoi, îmbrăcând veșmintele, noi mișcări spre a lăcrima și a mă face
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2024_a_3349]
-
se dea supunere, respect și smerenie; cât despre vizite și lacrimi, acestea să nu mi se dea, dacă ar fi fost spre o slujire la fel de mare a Maiestății Sale dumnezeiești sau ca să mă bucur de harurile și vizitele Sale cu limpezime, dezinteresat; și astfel, în continuare, toate vizitele spirituale îmi veneau atunci când mi se înfățișa supunerea, nu numai față de Persoanele dumnezeiești, atunci când Le chemam și-mi aminteam de Ele, ci și închinându-mă în fața altarului și a celorlalte lucruri ce țineau
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2024_a_3349]
-
multe, și apoi seara, multe. 13. l Luni, în timpul ei, cu multe. 14. ä Marți, .c. y., cu multe. 15. l Miercuri, până la jumătatea liturghiei cu o căldură și cu dorință de lacrimi; după, ca urmare a cugetării și a limpezimii, șcumț că Dumnezeu era în acele dorințe și că veghea, lacrimile au fost neîntrerupte în timpul liturghiei. 16. a l d Joi, înainte, .y., și în timpul ei și după, cu multe. 17. .a l d. Vineri, înainte, c., în timpul ei și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2024_a_3349]
-
fără să se îndoiască, nici să se poată îndoi, un astfel de suflet evlavios urmează ceea ce îi este arătat; după cum au făcut sfinții Pavel și Matei, în urmarea lui Cristos, Domnul nostru. 176. Al doilea timp este atunci când se primește limpezime și cunoaștere îndeajuns, prin experiența consolărilor și a dezolărilor și prin experiența discernerii diferitelor spirite 1. 177. Al treilea timp este șcelț liniștit; șpersoanaț se va gândi înainte de toate pentru ce s-a născut omul, și anume pentru a-L
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2024_a_3349]
-
un fel de cetate inaccesibilă muritorilor de rând), călcam pe asfaltul capitalei, eram acolo la modul cel mai concret, fizic vorbind, dar nimic nu era clar pentru mine. Imensitatea volumelor și intensitatea uriașei dorințe împlinite ca printr-un miracol împiedicau limpezimea percepțiilor. Mărunt și insignifiant într-o lume uriașă! O realizare mentală și-atât! Mă aflam atunci în aceeași ceață ca și acum, în ambasadă. Aranjamentul interior, ornamentațiile orientale, lumea - indieni și români, deopotrivă - toate acestea m-au făcut să... plonjez
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
ontologice a metaforei" ca expresie a "limitării acestuia întru mister și revelare". Prin poezia lui Al. Philippide, ca și prin intervențiile teoretice ale acestuia, i se relevă "reevaluarea modernă a romantismului". La nivelul "praxisului poetic" al lui Philippide, apare cu limpezime manifestarea "titanismului magmatic eminescian" ("În peisajul liric interbelic, poezia acestuia reflectă probabil cea mai acerbă luptă a creatorului cu modelul romantic eminescian, cea mai intensă convulsie a spiritului creator, chinuit de contrarietatea influențelor, fie cea modelatoare, tentantă și facilă, fie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
folos "zariștea expresiei definitive" la Eminescu, cercetând variantele poemelor, existente în manuscrise. Astfel "putem să "refacem" întrucâtva drumul Poetului, să-i măsurăm etapele și să apreciem, cum se cuvine, sporul urcușului său de la închegarea imaginilor până la deplina lor configurare și limpezime datorită imensului material de "variante" pe care ni le-a pus la îndemână osârdia de o viață a lui Perpessicius". Această urmărire în plan stilistic este cât se poate de benefică și eficientă, atrăgând atenția asupra savantei cultivări prozodice eminesciene
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
stupi... În afară de aceasta, am dat Mitropoliei noastre via care se află între Socola și Bucium... Aceasta să-i fie neschimbate și neclintite niciodată, în vecii vecilor...” Iubite prieten, îți mărturisesc că m-au trecut fiorii, transcriind aceste cuvinte. Întâi pentru limpezimea și apoi pentru tăria lor. Peste toate acestea, însă, pentru că ele vin de la voievodul neasemuit Ștefan cel Mare și Sfânt! Să nu crezi, dragă prietene, că nu ți-am auzit întrebarea - firească dealtfel. De unde vine numele Buciumului? Apoi să scotocim
Iaşii dealurilor albastre by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1211_a_1919]
-
Îmi amintesc de clipa în care această bisericuță ni s-a arătat pentru prima oară. Cred că era pe la jumătatea lui iunie. Cu o zi înainte și peste noapte trăseseră câteva ropote bune de ploaie. Dimineața se arăta de o limpezime de cleștar. Când am intrat pe drumeagul ce duce în fața bisericii, soarele urcase pe cer abia vreo două suliți. Înaintam încet la umbra păduricii de carpen, stăpânindu-ne cu greu bătăile inimii. Deodată, în plină lumină - ca o bijuterie îndelung
Iaşii dealurilor albastre by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1211_a_1919]
-
bine cunoscut de scriitor - „anima apare deopotrivă sub trăsăturile fetei și ale mamei“. Ființa „galactică“, persistentă în mintea lui I. Negoițescu, constituie, de fapt, „purtătorul feminin“ al proiecției empirice a animei din psihicul său. (Cum se poate vedea acum cu limpezime, făptura aceasta galactică e și sursa inconștientă a cărei proiecție multiplicată umple spațiul Poeziei lui Eminescu: făcută strict dintr-o materie „siderică“ și venită tot din „tărâmul palorilor veșnice“, ea reprezintă o stea-înger primordială, din care se vor isca acelea
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
interogațiilor și analizelor multiple. Dar cine mai poate ține pasul cu ele, știind că se înmulțesc și se exprimă prin curgerea iremediabilă a fluxului temporal? 76 În zilele prielnice climateric, culorile naturii se nuanțează subtil, albastrul văzduhului e mai albastru, limpezimea înălțimilor e mai limpede, petele tulburi ale apelor dispar, verdele incipient al copacilor capătă, în ritmul anotimpului blând, scânteieri de smarald în bătaia razelor solare iar mirosurile vegetale devin brusc amețitoare. Acum, se simte reînvierea așteptată a naturii și omului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
înțelepciune. Eseul aplicat fie și unui text memorialistic este, cum se știe, discursul care se încadrează în egală măsură unui conturat sistem lingvistic și estetic, dar, vorba lui Roland Barthes, trebuie să aibă și "dimensiunea mitică a clarității depline", acea limpezime a cuvântului cu o complexă rezonanță, pentru a cuprinde esența dar și sensul, inspirația dar și fondul, realismul dar și fantezia. Textul eseistic se identifică cu rostirea care își asumă puterea de judecată, de prețuire, de observație, de definire concisă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
în Curierul românesc, 1847, nr. 3). Dictată de rațiuni financiare sau de alt ordin, concesia e vizibilă și dă de gândit. Este vorba, în ultimă instanță, de decalajele de receptivitate ale epocii, care ni se dezvăluie până astăzi, cu o limpezime fără pereche, în aspectul tipografic al publicațiilor. O analiză comparativă a alfabetelor practicate simultan în diverse periodice sau, de la un timp încolo, în diverse rubrici ale aceleiași gazete ar oferi date prețioase privind sociologia lecturii, gradul de modernizare al variatelor
Alfabetul de tranziþie by Ştefan Cazimir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1380_a_2729]
-
totul europeană.“ (Lăutarii și compozițiunile lor) În vremea atâtor alte amfibii, care își afirmau peste tot prezența - în tabloul social, în peisajul vestimentar, în lexic, în alfabet ș.a.m.d. -, muzica amfibie evocată mai sus vine să confirme, cu o limpezime rar întâlnită, postulatul omologiei dintre artă și societate. Epoca de tranziție trebuia să producă o artă de tranziție? Putem dormi liniștiți: a produs-o efectiv! „Gustul de compozițiune amfibie“ despre care vorbește Filimon s-a manifestat concomitent în toate domeniile
Alfabetul de tranziþie by Ştefan Cazimir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1380_a_2729]
-
efortului comun pe această temă la Liga Națiunilor. Activitatea diplomaților români și a delegației țării noastre a fost fructuoasă, majoritatea propunerilor românești de text au fost reținute și încorporate corespunzător în textul final alcătuit din 8 (opt) articole, de o limpezime de cristal, fiind un instrument util, la îndemâna tuturor. Astfel, oamenii, chiar fără pregătire juridică, puteau să distingă singuri, la nevoie, dacă fapta unui stat ar întruni elementele constitutive ale agresiunii armate directe, cu toate consecințele care ar decurge din această
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
iar ultima esențială, dar cele două titluri au împreună un sens proclamator în ordinea unei arte poetice declarate post-factum). Din primele poeme, versurile lui Nichita Stănescu au un sunet triumfal, vestitor de auroră, într-un aer matinal de o clasică limpezime. Ca un avion, care, după ce se angajează pe pista de decolare, stopează o secundă pentru a porni deodată accelerând fantastic cu un elan irevocabil, în poemele lui Nichita intervine foarte curând, îndată sau după câteva versuri deschizătoare, un vers declanșator
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
ocazia să merg în Croația, pe o insulă din Adriatică (era un festival al tinerilor scriitori din Europa). Fiind vară, nu am pierdut ocazia să fac și cîteva băi în mare. Cum țărmul insulei era stîncos, apa era de o limpezime incredibilă - vedeai fundul mării și la douăzeci de metri adîncime. Rezultatul a fost că, într-o apă astfel lipsită de orice mister, angoa sele mi-au dispărut ca prin farmec ; pur și simplu, mă duceam atît de departe în larg
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
Lovinescu credea că pleacă pentru doi-trei ani. Eca te rina Bălăcioiu-Lovinescu avea presentimentul că despărțirea va fi pentru totdeauna. Se impun, aici, câteva considerații asupra lucidității. Ea nu înseamnă raționalism în sens restrâns, ci, după cum suge rează și etimologia termenului, limpezime, lumină. Este claritatea supremă dată de o atenție interioară încordată, de ceea ce am putea numi o atenție maximală, manifestată pe toate planurile - rațional, sensibil, afectiv, moral, mistic ș. a. -, grație căreia fenomenele sunt văzute (sau, cum ar spune Beckett, „întrevăzute“) în
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
personaj aflat într-o situație specială: proprietarul Alexandru Padeș este acuzat că și-a ucis administratorul. Polifonia vieții este redusă, astfel, la un studiu de caz. Tulburarea percepției, dedublarea, trecerile succesive prin stări de halucinație, delir și hipnoză sau de limpezime și luciditate tind să devină adevărate teme ale romanului. Teza, teoretizată apoi în Thanatos și în eseul Dragoste și moarte, este aceea că situațiile de criză sunt proprii cunoașterii de adâncime a omului. Atenția specială dată complexelor maladive, trăirilor crepusculare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285719_a_287048]
-
și ți se supun. Acel „ceva” care nu e făcut pentru noi, se pare, deoarece „nu există”, nu poate fi perceput cu simțurile noastre În care avem atâta Încredere și totuși... ne urmărește și nu ne lasă odihna, ne strică „limpezimea vieții”, dar, uneori, când avem geniu - acea privire brusc pătrunzătoare, de o perspicacitate miraculoasă! -, Într-o catastrofă ce se abate peste noi ca simunul, vântul teribil al deșerturilor, sau când ne este obrazul „sfârtecat de leoaica numită iubire”, cum o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
mai mari, mai originali creatori ai literaturii moderne române; și nu numai! L-am „văzut” pe prietenul meu, brusc, aproape cu brutalitate, pe Nichita În acea orgie gesticulatorie și afectivă a lui Mitia, de fapt am „presimțit”, cu o ciudată limpezime și acuitate a „vederii vitoare”, un alt Nichita, care, ca și acel ofițer nesocotit și generos, avea să-și transforme uriașele-i calități intelectuale și sufletești În tot atâtea arme contra sa, de care, În roman, aveau În mod firesc
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
probabil și Duclos, care le citea și el, pentru a scoate de acolo detalii asupra Regenței, a cărei istorie a scris-o într-o limbă exemplar de searbădă: citim un Saint-Simon edulcorat, asistăm la spectacolul grației care strivește vigoarea! Prin limpezimea lui care usucă toate sevele, prin refuzul de a accepta orice ar fi insolit sau incorect, stufos sau arbitrar, stilul secolului al XVIII-lea ne face să ne gân dim la o cădere în perfecțiune, în neviață. Un produs de
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]