1,395 matches
-
un loc cuviincios, unde creștinii se adunau să serbeze acolo ziua martiriului și unde, fără Îndoială, săvâr‑ șeau Sfânta Liturghie. Credincioșii Bisericii Ortodoxe de pretutindeni au adus dintotdeauna sfintelor moaște un cult sobru și plin de evla‑ vie. Astfel, din Martiriul Sfântului Policarp aflăm că „noi (creștinii de atunci - n.n.) am dobândit osemintele lui, mai cinstite decât pietrele prețioase și mai scumpe decât aurul, și le‑am așezat la un loc cuviincios”315. Deci, moaștele muce‑ nicilor au fost luate În
SUFERINŢA ŞI CREŞTEREA SPIRITUALĂ, Ediţia a II‑a, revăzută by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/168_a_136]
-
facă triunghi într-un cerc, deci trup, suflet și spirit, corpul pământ negru, spiritul alb asemeni apei și lunii, trece prin galbenul aeric al sufletului precum soarele și se desăvârșește în roșul cercului de foc. Doamne, pentru iubirea Ta, accept martiriul Nu-mi mai este frică nici de moarte, nici de foc1236. Roata care se învârte forma perfectă a nașterii după Bohme, îmbrățișând arcanul mistic al alchimiei, incluzând și taina centrului răului. Mijlocul este adus în apropierea conștienței de către inconștient, provocându
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
fiind un simbol vechi de milenii. Amintire și imaginație cuprinse în om. El este cel care a înțeles că lumile trebuie unite din vibrația respingerii lor, cum este sus așa și jos, ceea ce reprezintă un simbol de luptă și de martiriu. Sus, Dumnezeu veghează gândul pios și umil al omului, caracterizat prin rogațiuni și meditație. Jos suntem noi, Crucea, cercul și pătratul, unite în punctul central sunt elemente primordiale în permanentă metamorfoză prin intermediul triunghiului. Nu știu dacă lemnul din care a
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
puterea mărginită Și dorința fărde margini?... Lăsați vorba vă pripită, Mergeți regi spre închinare la născutul în tavernă. În tavernă?... -n umilință s-a născut dar adevărul? Și în fașe d-înjosire e-nfășat eternul rege? Din durerea unui secol, din martiriul lumii ntrege Răsări o stea de pace, luminând lumea și cerul... Sarcini de-aur și de smirnă ei încarcă pe cămile Și pornesc în caravană după steaua plutitoare, Ce în aerul cel umed, pare-o așchie din soare, Lunecând pe
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
ceruri. Regimul comunist a folosit torturile, frigul și înfometarea pentru a transforma închisorile într un iad, în care răul absolut să triumfe. Cu toate acestea, prin credința care i-a ridicat deasupra acestui iad și i-a înălțat la ceruri, martirii din temnițele roșii au transformat iadul în rai. Aici s-au legat prietenii frumoase și durabile, s-au compus colinde și rugăciuni, s-a suferit, dar s-a și învățat mult. Trupul a trecut prin chinuri cumplite, dar sufletul s-
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
aga, duce și memnon (înțelept, legiuitor, sapient, conducător de popoli). Agamemnon însemnează capul capilor, ducele ducilor etc. Aci se vede o definiție mai mult decât un nume vag. Cine voiește să mai știe cum s-a chemat mai înainte acest martiriu eroic, de această victorie ce i-a consacrat numele adevărat ce se cuvenea să aibă. [...] Posteritatea nu-l cunoaște decât după faptele lui ce i se arată în numele ce i s-a dat de la nație. Este un erou drept, virtuos
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
de știință și scris cu o frază sigură, însuflețită uneori de patosul argumentației sau de căldura caracterizării, dar, așa cum s-a demonstrat mai târziu, fundamentat pe o ipoteză falsă. În acest volum este publicată și traducerea scrierii atribuite lui Țamblac, Martiriul sântului, slăvitului martir Ioan cel Nou care s-a martirizat în Cetatea Albă, făcută de M. Tot el alcătuiește biografia lui Antim Ivireanul, tipărită ca prefață la prima ediție a predicilor mitropolitului (1886). De interes pentru cultura românească veche este
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288081_a_289410]
-
astfel, în Songs and Sonnets (Cântece și sonete), unde sânt reunite poemele de iubire profană ale lui Donne, limbajul metaforic este luat în permanență din lumea catolică a iubirii sacre ; iubirii trupești el îi aplică noțiunile catolice de extaz, canonizare, martiriu, relicvă, în timp ce în unele dintre ale sale Holy Sonnets (Sonete sacre) el i se adresează lui Dumnezeu în imagini erotice violente: Yet dearly I love you, and would be loved fain But am betrothed unto your enemy. Divorce me, untie
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
prin anul 120 d.Hr. Între 60 și 150, niște evangheliști lucrează la elaborarea unei mitologii considerabile, menită să cunoască un succes nemaiîntâlnit, Clement Romanul cizelează niște epistole, Quadratus publică primul exercițiu apologetic creștin, Ignațiu din Antiohia sau Policarp suferă martiriul, agitația se intensifică în tabăra negustorilor de lumi nevăzute, propagandiști ai unei nevroze fără pereche în istoria umanității. O jumătate de veac mai târziu, marele Celsus scrie lucrarea Contra creștinilor, dar corabia păgână deja se scufundă... În acest timp, lipsit
[Corola-publishinghouse/Science/2095_a_3420]
-
se exprimă viziunea coerentă și completă a unui destin colectiv. În jurul lor se manifestă prin accese puternice emoția, așteptarea, speranța, adeziunea. Cei mai mulți sînt eroi normali, dar regăsim și eroi excepționali. Cariera eroilor e împărțită în trei timpi: afirmarea, gloria și martiriul. Ascensiunea lor nu se face în grabă. Procesul de "eroificare", de trecere de la real la mitic, la imaginar implică anumite procese de manipulare, anumite jocuri și puneri în scenă. Acest proces se realizează în mai multe perioade succesive, sensibil diferite
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
cele obținute de Miron Cozma: celulă cu puțini colocatari, cu frigider, acvariu, telefon, acces nelimitat la terenul de sport, la vizite, la pachete, libertatea de a utiliza bani, posibilitatea de a negocia programul, hrana etc.). Amîndoi au trecut prin faza martiriului, fiindu-le mai întîi maculată imaginea cu diverse zvonuri (despre imoralitatea lor, despre complicitatea cu conducerea sau cu diverse persoane compromise), apoi fiind înlăturați din penitenciarul care i-a consacrat ca eroi (Rahova), rămînînd despre ei amintirea unor vremuri de
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
afecta și copiii; 2. Sfântul Apostol Pavel face legătură între circumciziunea mozaică și botezul creștin (vezi Col. 2, 11); ceea ce însemnează că de vreme ce întâia se administra și pruncilor, la fel trebuia să se fi procedat și cu botezul creștin; în Martiriul său, Sfântul Episcop Policarp al Smirnei afirmă (9, 3): „De optzeci și șase de ani slujesc Domnului”. Această mărturisire o făcea în anul 156 și se referă la viața sa de după botez. Botezarea sa trebuie să fi avut loc în jurul
Editura Ortodoxia. Revistă a Patriarhiei Române by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/133_a_425]
-
largă. Profesorul face parte dintr-o categorie profesională obedientă, receptivă, dar destoinică și creativă. Profesorul cârtește în ascuns și printre dinți. Nu ripostează. Îndură până la desfigurare. Dacă n-ar fi acestea forme ale lașității și oportunismului, ar fi forme ale martiriului. Multor profesori le place la catedră. Interacțiunea cu tinerii care rămân frumoși în ciuda oricăror gânduri destructurante dar trecătoare care le-ar brăzda inima, e întremătoare cu condiția să nu întinzi înaintea lor așteptări pe care ei înșiși nu le au
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
renunță la a reflecta în dublu sens: odată a spune ce văd când totul era ascuns și trucat, a doua oară a trece prin filtrul inteligenței lor realitatea văzută. Literatura samizdat este o formă de dăruire necondiționată. O formă de martiriu. Dar și un strigăt continuu de ajutor îndreptat spre frații liberi. Literatura în acest caz nu este o afacere, este dincolo de materie, vizează doar spiritul. Soljenițîn este deconcertat să constate că literatura lui, cea pentru care nu pretindea nici un ban
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
doar prin insistențe disperate, printr-o diplomație de limită. Va fi în cele din urmă rupt de țara lui și debarcat în Occidentul care-l primește generos, dar unde va trăi o dezrădăcinare. Nicolae Steinhardt are un alt fel de martiriu. Este aruncat în închisoare împreună cu prietenii lui pentru vina de a-i fi citit pe confrații din Occident. Închisoarea devine un cuptor unde, în loc să ardă, se aprinde. Închisoarea devine o universitate și un templu. Fericirea pe care o trăiește el
Responsabilitatea de a fi intelectual by Valeria Roşca () [Corola-publishinghouse/Science/91718_a_93229]
-
care vorbeau în sala aceea despre milioanele de victime, despre căință, despre datoria memoriei, mințeau. Nu că victimele acelea n-ar fi existat. Soldatul încă mai păstra urme de rămășițe omenești lipite de mâini, de cutele tunicii. Dar la vremea martiriului și a morții lor, fiecare dintre ele avea un chip, un trecut, un nume pe care nici măcar înmatricularea tatuată la încheietura mâinii nu izbutise să-l șteargă. Acum, ele erau toate comod înglobate în milioanele anonime, o armată de morți
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
o menire simbolică pe acest pămînt, revelată, cum spuneam cu altă ocazie, În versul lui Dinescu, care numai din Întîmplare nu aparține unui haiku: grîu păzit de maci, atunci este cum nu se poate mai firesc acest tremur prevestitor al martiriului Împărtășit: spune-se că-n holda coaptă / macul Îl dezbraci c o șoaptă. (Blaga) În depărtare un plug doar cer și pământîn depărtare un plug marcând hotarul Virginia Popescu Plugul capătă În acest poem măreția unei unelte fundamentale menită să
Mulcom Picurând by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/1259_a_2200]
-
de la începuturile ei: postulează un model pentru cultura în general și un altul pentru filosoful solitar. Primul model cere imperios ceea ce Nietzsche numea "sacrificiul intelectului", în timp ce al doilea impune sacrificarea sănătății, a fericirii terestre, chiar a chibzuinței. Aptitudinea filosofului pentru martiriu face parte din modul său de viață, din bunele sale maniere, așa cum stipulează tradiția de a filosofa care vine de la Kierkegaard și Nietzsche. Unul din indiciile că un filosof are bun-gust consista tocmai în disprețul față de filosofie, văzută ca o
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
l-a lăsat cu urme de neșters, așa cum povestește el însuși; spune că, pe când dictă raportul întocmit, dactilografele cereau, rând pe rând, să fie înlocuite, pentru că "nu se mai puteau opri din plâns", episod pe care il regăsim apoi în martiriul unuia din personajele sale, tânărul Marcelo Carranza, care, în timp ce agoniza, era aruncat în apă cu bucăți mari de plumb prinse de picioare. Portretul pe care i-l face lui Sábato în câteva linii scriitoarea chiliana Isabel Allende este revelator. Spune
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
posibilă salvarea; în non-existență, în neant, nici atât, spune Cioran. Sábato, în schimb, așa cum spune Carlos Cătănia, "predică salvarea speciei, chiar dacă forță brută pare să ne indice că singura soluție este sfârșitul. Sábato reprezintă această antinomie curioasă și dramatică în care martiriul dezamăgirii păstrează o urmă de speranță (...)"79. Sábato alege salvarea prin absolut, ca pe un act total, definitiv: "să mori pentru ideile sau iluziile care îți pot da o rațiune de a exista"80, în maniera lui Che Guevarra, pentru
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
majore din istoria creștinismului. Acest câmp central, al reprezentării divinului, nealterat până astăzi, păstrează din vechea semnificație a imaginarului doar semele și simbolemele glorificării, ale memoriei colective (aici, creștine), menținând în același timp și componenta funerară a sacrificiului (dar ca martiriu apostolic) și primește ideea de penitență asumată de credinciosul aflat în așteptarea judecății și a mântuirii sale. Imaginarul creștin "ancorează" credința, fixează în memoria colectivă imaginile generate de ea, abstracte sau materiale, reprezentările mentale sau vizuale, interpretările și simbolistica practicilor
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
ceea ce îi permite lui Jeremias să conchidă că Policrat<footnote A fost episcop al Efesului, printre ucenicii săi se pare că s-a numărat și Sfântul Irineu de Lyon. footnote> „a fost botezat pe când era copil, în jurul lui 125 e. n.”. Martiriul Sfântului Policarp al Smirnei este datat în anul 156, ceea ce înseamnă că Sfântul Policarp a beneficiat de un botez al nou-născutului, încă din secolul I<footnote Întrucât această mărturisire privind neîndoielnic timpul de când s-a botezat o făcea în anul
Familia în societatea contemporană by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/130_a_148]
-
face să sară la comandă își pierde puterea îndată ce clasa revine din pauză în spațiul strict al sălii de curs. Un dictator nemilos poate întemnița sau poate executa un disident, însă astfel nu-și dovedește puterea dacă disidentul chiar căuta martiriul. Puterea depinde întotdeauna de contextul în care se desfășoară relația.8 De cele mai multe ori este greu să știm dinainte cum s-ar comporta ceilalți în absența comenzilor noastre. Mai mult decât atât, după cum vom vedea mai departe, uneori putem obține
by Joseph S. Nye, jr. [Corola-publishinghouse/Science/1027_a_2535]
-
cu atitudinea resemnată a multora dintre colegii săi episcopi care se adaptaseră situației, Augustin vrea să pună capăt schismei pentru că o divizare a credincioșilor creștini echivalează cu o divizare a lui Cristos. Orgolioasa pretenție a donatiștilor că ar îndura un martiriu în urma persecuțiilor este în realitate falsă pentru că suferințele nu dovedesc nimic dacă sunt îndurate pentru o cauză greșită: numai prin practicarea adevăratei credințe se poate obține calitatea de martir (o afirmație pe care, de altfel, o făcuse deja Ciprian). „Acești
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]
-
și elementul pitoresc cu care, în mintea noastră, este întotdeauna asociată: urzelile dușmanilor, ispitele diavolului, pericolele mortale reprezentate de fiarele sălbatice. Așa cum am spus deja și cum credeau creștinii în mod obișnuit după Constantin cel Mare, călugărul este noul martir. Martiriul său este însă nesângeros; ar fi putut fi deosebit de aspru și de dureros ca în cazul lui Antoniu și al părinților din deșert; rămâne și la scriitorii din Lérin totuși un „martiriu”, adică atestarea unui creștinism profund, lipsită însă de
[Corola-publishinghouse/Science/2080_a_3405]