2,956 matches
-
un creator e să facă să apară sub ochii lui, din neant (și nu dintr-un lucru existent), ceva nou, care-i aparține numai lui. În plus, traducerile îmbătrânesc, pe când textele personale au șansa unei longevități și chiar a unei metamorfoze ciudate: în rău sau în bine! Ziua în care am avut dureri în inimă, peste tot, deși am visat mereu că sunt iubită. 24 octombrie. Birgitta (Trotzig) la mine, cu vulturul de aur indian la gât, frumoasă, frumusețe venind din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
absorbită de interiorul ei. De câteva zile plouă la Stockholm, orașul e învăluit într-o ceață deasă, totul pare sugerat ca într-o acuarelă. Ființele iubite de mine sunt ascunse în acest conglomerat de melancolie, suportând în imaginația mea diferite metamorfoze, exact ca și orașul. În același timp, ninge la Ierusalim, și zăpada cade peste tot ce s-a petrecut acolo de la începutul lumii și peste vocile profeților topite în stânci. Scriitoarea R.T. m-a invitat la o supă de pește
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
-i cerem nimic lui Dumnezeu, numai să ne țină în iubirea, și nu în mânia lui. Numai El știe cât de pline de vanitate sunt dorințele noastre și cât de nepregătiți suntem pentru noile schimbări din existența noastră. Recitesc din Metamorfozele lui Ovidiu, despre Faeton, sau Icarus, fiul Soarelui. El a făcut o lungă călătorie pentru a verifica spusele mamei sale, cum că ar fi fiul Soarelui. Obținând confirmarea chiar din gura tatălui său, atunci i s-a aprins dorința să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
-mă pentru sărbători și Noul An. Amintindu-mi că „Lumina va veni spre seară”. Noaptea am citit din nou scrisorile lui René, ca să-l simt aproape și să mă readuc și pe mine însămi din trecut, acea persoană din multe metamorfoze ale ființei mele. Joi, 10 octombrie 1974 Mon doux, mon tendre, mon merveilleux amour. Aici, la Stockholm, plouă, e frig. În fine, echilibru: între interior și exterior. A trecut o săptămână - jour pour jour - de când te-am părăsit. Îmi voi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
cu câtă seriozitate citise și recitise romanele mele, analizându-le și scoțând la lumina zilei ce era memorabil în arta narațiunii suprarealiste și a celei numite realism magic. N-am fost atât de documentată ca Birgitta, alegând să vorbesc despre „metamorfozele” sufletului ca temă obsedantă în romanele ei, oprindu-mă în special la romanul Boala, apărut în mod curios chiar în anul când eu însămi publicam în România Boala de origine divină, o temă neinteresantă atunci în ochii miopi ai criticilor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
vopsit. Eliberată din strânsoare, o claie de păr căzuse dintr-o dată, ascunzându-i fruntea, Îngustă și teșită, ca a unui plebeu. Brandan părea și el pierdut, Însă pe chipul lui Începuse un spectacol incredibil, așa cum poetul mai citise doar În Metamorfozele lui Ovidiu. Pe fața lui se succedau o serie de măști succesive, ca și când sufletul său ar fi fost teatrul unei bătălii Între diavoli, și făpturi diferite Încercau să pună stăpânire pe dânsul. Un drumeț nedumerit, un pustnic bătrân și cuvios
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
oprindu-și un strigăt de surpriză. Dinaintea lui Își făcuse apariția o ființă cu forme divine, monstrul despre care povestise Ovidiu, bărbat și femeie În același timp, un Hermafrodit viu, ieșit, În toată splendoarea sa albinoasă, dintr-o pagină a Metamorfozelor. O senzație cum nu se poate mai ciudată pusese stăpânire pe poet, groază și dorință totodată. Făcu un pas Îndărăt, spre ieșire, dar se opri În prag. Ființa Își deschisese larg brațele, dezvăluindu-și Întreaga paloare a trupului. O mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
unui nou ziar bucureștean al cărui cel dendîi număr a apărut la 15 mai c. Prețul de abonament e pe un an 24 l. n. pentru București, 30 pentru județe; direcția este în mînele d-lui August Laurian. Almintrelea noua metamorfoză a "Alegătorului liber" și a "Unirii democratice " are "o stângă moderată în corpurile legiuitoare, o tinerime gata de-a lupta contra relelor prezinte și viitoare. " Un articol al noului ziar începe cu fraza "Bătrînii se duc! " și se mântuie cu
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
desigur, Dar mă împleticesc pe drum, nesigur, În timp ce trag de viața mea cu dinții. Și ce cumplită continuitate Ne-aruncă, veșnic, dintr-un mal în altul, În mine țipă, insensibil, șpaltul, Și mă consum în ubicuitate. Ajută-mă să fiu metamorfoză, Să ies din propriul trup, ca o nălucă, Îmi fac cuțit din dorul meu de ducă, Tăindu-mi drumuri prin anamorfoză. Nu îmi mai simt nici pulsul, de o vreme, În urma mea se cern elucubrații, Conflicte, amănunte, declarații, Frânturi de
Ca o femeie despletită, neliniştea... by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/478_a_1364]
-
avea Simon. Erau tare încântați de el, considerau că este o comoară. Avuseseră în mijlocul lor și patriarhi și figuri materne de marcă, dar un prinț n-avuseseră până acum. Ca să se prezinte în această postură, de prinț, Simon suferise o metamorfoză. Acesta era un al doilea motiv al uimirii mele. Am spus de nenumărate ori că Simon fusese întotdeauna, chiar și atunci când nu deschidea gura, un om care nu trecea neobservat. Iar acum deschidea și gura, iar aerul lui rezervat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
uncii, cad jos, rece. Asta era însă - după un criteriu fără precedent în existența mea - o zi cu totul neobișnuită și îmi amintesc că, atunci când am ridicat tava și am dat să ies din bucătărie, n-am simțit nici una dintre metamorfozele uzuale. Simțeam doar o necunoscută până acum căldură de la stomac, și asta era tot. În living-room nu se produsese nici o schimbare de bun augur în comportamentul musafirilor mei, cu excepția faptului înviorător că unchiul tatălui miresei se alăturase grupului. Se cuibărise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
un microfon. Și, în clipa când își strigă entuziasmul e probabil convins și el că nu există altă împărăție decât pe lumea aceasta. Ca și călăreții care, după ce au doborât animalul fugărit, se opresc în fața tribunei și așteaptă răsplata, ovațiile. Metamorfoza preotului-crainic sportiv nu e, poate, întîmplătoare. Spectacolul acesta nu e, după câte îmi dau seama, un simplu joc de duminică. E un fel de religie. O religie care cerce curaj și îndemînare; care iubește soarele, aplauzele, arena, freamătul publicului, victoria
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
consideram deja prea bătrân ca să mai trăiesc disperarea și excesele ce caracterizează iubirea de tinerețe. Dar o iubeam cu o bucurie și o insouciance mai primăvăratică decât primăvara însăși, un soi de lună a lui aprilie miraculoasă, lipsită de durerile metamorfozei și nașterii. O iubeam cu o bucurie sălbatică și primitivă, cu o anume brutalitate și voioșie, trăsături ce nu se regăseau în relația mea mult mai elegantă și fundamental mai blândă cu Antonia. O adoram pe Georgie și pentru simplitatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
nu mai lucrase niciodată? Uneori avea senzația că străbate ceruri vaste, alteori i se părea că e închingat într-o verigă de oțel, că e încătușat, înrădăcinat în locul unde se afla. Câteodată avea impresia că de-a lungul tuturor chinuitoarelor metamorfoze prin care trecuse, urmărise, de fapt, una și aceeași idee. Se afunda în haosul primar și ieșea apoi la suprafață încleștând în mână cochilia fragilă ce adăpostea un tezaur și care, pe dată, se și sfărâma. Scotocea după prada lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
și bea; și vrea să-l scuipe din nou pe Înger... Într-o singură clipă, buzele i se unesc, i se lipesc, fuzionează-cobză, carnea cea moale de deasupra, dizolvându-se în cea de dedesubt! Procesul extraordinar se întinde cu repeziciune, metamorfoza cuprinzând toate fantele și orificiile corporale, pleoapele, nările, pavilioanele auriculare și, cu certitudine, și deschizăturile care nu se află la vedere. Când sudarea biologică a tuturor crăpăturilor este completă, un tunet cutremură, din profunzime, sacul fostului trup femeiesc, care pare
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
se află omul în vârstă: s-a sfârșit cu tirania dorințelor, au dispărut inconvenientele asociate căutării plăcerii, s-a terminat cu chinurile pasiunii, afectele s-au dus, trupul trăiește „la ralanti”, desigur, dar nu mai cunoaște suferințele libidoului, scapă definitiv metamorfozelor elanului vital de care vorbea Lucrețiu în poemul său. Nu mai suferi că trăiești într-un trup părăsit de ceea ce-l tulbura. în mod evident, Diogene face din necesitate o virtute, dar stingerea puțin câte puțin a instinctului vieții seamănă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
un model politic. De la secesiunea epicuriană ateniană îEpicur și Grădina sa) la practica comunitară campaniană îPhilodemos și vila lui) sau chiar la posibila întovărășire romană cu puterea îLucrețiu și dorința lui de a-l converti pe Memmius), epicurismul a cunoscut metamorfoze, evoluții. Dar această revoluție pare inaugurală: a gândi Grădina ca un model comunitar pentru întreaga societate, iată o magistrală sinteză a tendințelor contradictorii ce-i animă pe epicurieni timp de patru secole... De fapt, spre sfârșitul acestui scurt tratat asupra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
mai târziu. Erau dezgustătoare aceste mișmașuri ale milionarilor. Ce vremuri! Kevin se Împăuna mândru, privindu-se În oglindă. Părea că se Întreabă dacă el era, Într-adevăr, pinguinul acela. — Parc-ai fi Micul Prinț, Îi spuse Maja, plăcut impresionată de metamorfoza lui. — O, da, aprobă și Camilla. Kevin surâse. Ar fi vrut ca mama să-l vadă cum se transformase din broscoi În Micul Prinț, dar mama nu era aici. Și nu avea să vie nici la petrecere. Toată eleganța lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
de un braț sau de un plămân - Își spusese că dacă avea să-și facă datoria, ca un soldat, atunci coșmarul acela avea să dispară. Orice păcat i-ar fi fost iertat, orice vină, anulată. Dar durerea era ultima, extrema metamorfoză a dragostei. Se simțea viu atunci când Emma Îl rănea - În dragostea pentru ea și În tot ceea ce el fusese, În realitatea aceea pierdută pe care acum se prefăcea că nici măcar nu o cunoscuse vreodată, că fusese doar o iluzie. Dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
Orchestrei Societății Filarmonice din Budapesta. Așa au apărut, la casa Budapest Music Center Records, discurile compact cu Arta Fugii (înregistrare live a radioului ungar dintr-un concert al Filarmonicii clujene din 1991, dat în Sinagoga de pe strada Dohány, la Budapesta), Metamorfozele lui Richard Strauss și Simfonia a 2-a de Honegger la pupitrul Cameratei Transsylvanica, iar apoi integrala Simfoniilor de Brahms, tot cu Orchestra din Cluj, al cărui director fusese între 1966 și 1970. De ce nu or fi apărut la o
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2200_a_3525]
-
limitele cunoașterii, pronosticurile sociale. Toate aceste potențialități au o componentă onirică, inerentă epocii, în timp ce alteritatea „ordinară“ rămânea mai controlată, mai aproape de un anume „realism“144. Visul e vizionar și autonom în raport cu • Ibidem. • Ibidem. • Ibidem. • Dim. Păcurariu, Teme, motive, mituri și metamorfoza lor, București, Editura Albatros, 1990, p. 24. • Lucian Boia, op. cit., p. 128. • Ibidem, p. 130. • Ibidem. • Ibidem. • Ibidem, p. 118. • Ibidem, p. 136. visătorul 145. Putea, așadar, să dea iluzia obiectivității de care Marx avea neapărată nevoie. Deși e sărac
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
1935, 10; Eugen Ionescu, Trei poeți, VRA, 1937, 508; Constantinescu, Scrieri, IV, 621-625; Lovinescu, Ist. lit. rom. cont., 176; Streinu, Pagini, I, 77-81; Arșavir Acterian, Horia Stamatu, VRA, 1938, 524; Călinescu, Ist. lit. (1941), 818, Ist. lit. (1982), 903; Manolescu, Metamorfozele, 107-108; Marianne Stamatu-Reinke, Horia Stamatu - o viață pentru România, RL, 1991, 21; Antonia Constantinescu, Horia Stamatu sau Pribegia ca inițiere, CRC, 1991, 27; Horia Stamatu - o realitate crudă, violentă, destructivă, anticreatoare..., publ. Mihai Gherman, APF, 1991, 12; Vintilă Horia, La
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289850_a_291179]
-
prin iubire și lumină sufletească Femeia, care apare complet schimbată în ochii celor care au cunoscut-o. Alta este alta (sic!) în final, dacă ne este permis jocul de cuvinte, asemănător Cătălinei din poem, care suferă un evident proces de metamorfoză, de înălțare prin Logos și Eros în urma "căderilor" lui Hyperion. Gralla-Pygmalion și-a cizelat perfect creația Cellino aproape că nu își mai recunoaște fosta iubită: "Cellino: Da...ce frumoasă erai...(cu un val de dorință), dar mi-ai părut și
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
J. -P., După Freud, Editura Trei, București, 1997; 95. Pop, Z.N.A., Mărturii...Eminescu-Veronica Micle, Editura Litera, Chișinău, 1989; 96. Popovici, V., Lumea personajului, Editura Echinox, Cluj-Napoca, 1997; 97. Poulet, G., Conștiința critică, Editura Univers, București, 1979; 98. Poulet, G., Metamorfozele cercului, Editura Univers, București, 1987; 99. Pouillon, J., Temps et roman, Gallimard, Paris, 1946; 100. Jean, R., Practica literaturii, Editura Univers, București, 1982; 101. Richard, J.-P., Literatură și senzație, Editura Univers, București, 1980; 102. Ricoeur, P., Oneself as Another
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
for Visual Semiotics, nr. 3/ 1998, p. 32 176 Cf. Ch. Sanders Peirce, Ecrits sur le signe, Editura Flammarion, Paris, 1970, p. 11 177 Fereastra este, după o tradiție care datează din Renaștere, o metaforă a picturii. 178 Georges Poulet, Metamorfozele cercului, Editura Univers, București, 1987, p. 5 179 Camil Petrescu, Patul lui Procust, ediția citată, p. 334 180 Cf. D. Irimia Introducere în stilistică, Editura Polirom, Iași, 1999, p. 56 181 Camil Petrescu, Patul lui Procust, ediția citată, pp. 41-42
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]