1,910 matches
-
mă odihnesc și eu, ar trebui să derive de aici faptul că mi-e greu să stau locului, ba mai mult, că speranța mea este de fapt dorința de a îmi găsi liniștea și a descoperi astfel axele lumiii. Când năzuința se curmă, adevărul îți apare ca un dar - belșug, armonie, dragoste, și așa mai departe. Poate că nu sunt în stare să suport exact aceste lucruri pe care mi le doresc. Odată i-am spus lui Mintouchian, când discutam asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
foarte redus. Un „Bar cu vinuri austriece“ care s-a deschis de curând pe Strada Mare, a pricinuit o lungă controversă în Ennistone Gazette (valorosul ziar local, editat la vremea povestirii noastre de către Gavin Oare, un tânăr ambițios ale cărui năzuințe se îndreptau spre Fleet Street). Ennistone a fost un orășel manufacturier într-o manieră rurală (mă refer la secolul al XIX-lea) și frumoasa țesătorie „mare cât un palat“ există încă, în chip de rămășiță abandonată a unei epoci de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
inimile celor pe care îi au în grijă cu ajutorul poeziei și al compasiunii. Când eram eu la început, nu exista această mentalitate. Eu și colegii mei de facultate nu visam să contribuim la creșterea respectului de sine sau la împlinirea năzuințelor. Așteptările noastre nu depășeau îndeplinirea celor trei R și a câtorva principii minimale de igienă personală. Poate că nouă ne lipsea idealismul. Dar mă copleșește evidența că exact atunci când ambițiile pedagogice au început să devină grandioase și emoționante, standardele privind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
mă așteptam. Istoria o făuresc desigur masele largi populare, dar este necesar să acordăm o importanță deosebită rolului personalității În istorie, care acționează ca un catalizator În momentele ei cruciale. Personal, am pus Întotdeauna În centrul preocupărilor mele omul, cu năzuințele și idealurile lui. Deși mi am Însușit Încă de tînăr filosofia marxistă, materialist-dialectică, aș putea spune că de fapt am fost un idealist. Am știut Întotdeauna că sensul vieții este să ne bucurăm de valorile spirituale, să ne Îmbogățim cunoștințele
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
ocrotim, căci ea este mărturia scrisă a voinței noastre supreme de a ne scutura de rele și de a năzui către adevăr. Iar dacă În cer tristețea eroilor este alungată, ne place să credem că aceasta se petrece și datorită năzuinței abia pomenite mai sus. Așa să ne ajute Dumnezeu! Semnat: Colectivul redacțional”. După cum vă văd de Înfiorați, Îmi dau seama de forța imensă care v-a izbit, auzind mișcătoarele cuvinte ale avântatului editorial. Ciuliți urechile În continuare și căscați ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
până în vremea sa. Formulând asemenea idei, Simon de Kézai continua să exprime în spiritul gestelor din perioada anterioară, dar într-o formă mai accentuată, nemulțumirea nobilimii ungare în legătură cu transferul de bunuri și de demnități către aristocrația sosită din afara țării și năzuința autohtonilor de a-și elimina adversarii „venetici“ și de a se impune, în exclusivitate, la guvernare. Autorul cronicii determina apartenența la națiunea ungară de comunitatea de origine și de identitatea lingvistică și conferea prin aceasta termenului de natio semnificație modernă
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
orașului București în epoca Unirii Principatelor, în RdI, nr. 1, 1984, p. 49). • J.O. Noyes, op. cit., p. 122. • Ibidem, p. 148. Dunărene, ci cuprinzând și alte trei din afara granițelor 22, ar fi stimulat și întreținut mândria națională, îndreptățindu-i năzuința spre unitate de care era animat, chiar dacă personal își exprima scepticismul asupra șanselor de împlinire pe motivul că „naționalitatea, sufletul și virtuțile lor (ale românilor - n.ns.) au fost zdrobite“ de tiraniile cărora le fuseseră supuși 23. Nelipsite sunt și
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
creștin au conferit prestigiu, au propus un exemplu legislativ și au oferit o iluzorie chezășie de protecție în condițiile în care principalul pericol pentru cele două principate venea din partea regatului angevin al Ungariei. Caracterul „apostolic“ al acestuia, acțiunea sa misionară, năzuința de a-și consolida și întinde hegemonia politică și ecleziastică în direcția Peninsulei Balcanice au provocat rezistența anticatolică pe care o constatăm în cultura medievală românească, pătrunsă de moștenirea religioasă a Bizanțului. Cadrul social și politic în care s-a
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
să renunțe oarecum la revendicările sociale ale religiunii maselor populare din imperiu. Acest cler, în Biserica Ortodoxă și mai ales la noi, la români, nu s-a dezlipit încă niciodată de popor, ci l-a însoțit în toate nevoile și năzuințele sale trupești și sufletești. Acest cler, care a dat poporului pe popa Radu Șapcă, pe popa Neagu Benescu, pe popa Ambrozie Tun și pe atâția alții, nu poate trece sub tăcere caracterul înnoitor și deci revoluționar al adevăratului creștinism, spre
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
Puterilor Centrale decât din partea Rusiei; în orice caz, izbânda eventuală a acestor Puteri în războiul cu Rusia nu implică compromiterea iremediabilă, în nici o direcție, a aspirațiunilor naționale și nici măcar renunțarea cât de mică din partea noastră la aceste aspirațiuni“15. În fața năzuințelor de expansiune ale Imperiului rus, România se află în calea cea mai directă spre Balcani și spre strâmtorile Dardanelelor. „În caz de biruință a Rusiei, continua el, în războiul cu Puterile Centrale, noi nu numai că trebuie să renunțăm pentru
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
limbajului neutru Luând în discuție specificitatea limbajului de presă, atingem o problemă extrem de importantă: obiectivitatea - termen care trebuie privit cu reticență și distanțare, câtă vreme nimic în lumea aceasta nu există în mod absolut. În presă, obiectivitatea este doar o năzuință, un deziderat. De altfel, această pretinsă cerință este încălcată frecvent de către ziariști și, la o privire mai atentă a textelor, vom observa că orice afirmație poartă în sine germenii unei subiectivități mai mult sau mai puțin apăsate. „Încă 50 000
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
Academiei Româno-Americane de Arte și Științe. Apariție dintre cele mai reprezentative pentru momentul primului impact al poeticii lui Ion Barbu asupra liricii tinere românești, Memnon, întâiul volum al lui S., nu preia din Joc secund, precum Eulaliile lui Dan Botta, năzuința spre „poezie pură”, orfismul, ci, asemenea majorității cărților de debut din anii 1934-1936, tehnica formulărilor ermetizante. Procedeele nu sunt neapărat barbiene, mai curând s-ar putea spune că nu sunt deloc, însă, indiferent de proveniență, funcționarea lor duce la obscurizarea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289850_a_291179]
-
viziunea autorului citat, sunt următoarele: simțul practic, spiritul întreprinzător, rațional și calculat, vocația pentru luptă și pentru concurență, inventivitatea, capacitatea de a risca, răceala în relații, lipsa de reactivitate emoțională, înclinația spre individualism, simțul mai acut al respectului de sine, năzuința spre independență și succes în afaceri, înclinația spre conștiinciozitate în ocupații, înclinația spre publicitate și teatralitate, sentimentul de superioritate asupra altor popoare, înclinația de a-i conduce pe alții, aptitudinea spre autodisciplină și autoorganizare. În economie, individualismul înseamnă acțiune și
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
din politică și din învățământ permițându-ne afirmarea definitivă a personalității. Perioada 1100-1300199, este caracterizată de Diarmaid Mac Culloch, din punctul de vedere al înființării primelor universități, în felul următor: Chiar dacă structura socială era dominată de cler, exista și o năzuință a laicilor de a ,,demonstra că erau participanți activi în Trupul lui Cristos care era Biserica"200; dezvoltarea industriei a dus la apariția orașelor mari; universitățile au fost înființate mai întâi ca ,,școli de pe lângă catedrale"201 care erau parte a
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
o exacerbare a vrerilor și o verificare a limitelor și puterilor lui, o ciocnire zguduitoare între real și ideal, între sollen și sein - una dintre problemele la care mereu revine Hegel - între necesitate și libertate, între subiectiv și obiectiv, între năzuința individuală și "legile cetății", între curcubeul proiectat de conștiința valorică și stâncile aspre ale realității"6. O criză este o etapă, un prag, în care acumulările produc, prin violență, sau fără violență, o ruptură în funcționarea de până atunci a
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
Cartea Creștină, Oradea, 1999, p. 129. 57 Immanuel Kant, Critica rațiunii practice, Editura Științifică, București, 1972, p. 24. Kant completează: ,,Din dragoste față de oameni voi admite că cele mai multe din acțiunile noastre sunt conforme cu datoria; dar dacă examinăm mai îndeaproape năzuințele și tendințele lor, întânlim pretutindeni scumpul EU, care iese întotdeauna la iveală...". Op. cit., p. 25. 58 Robert A. Dahl, Democrația și criticii ei, Editura Institutul European, Iași, 2002, p. 26. 59 Aristotel, Politica, Editura IRI, București, 2001, p. 39. 60
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
semnează și Coresi ori Popa Coresi. În Precuvântare se precizează că este vorba de o foaie populară („tot omul s-o poată ceti”), al cărei scop este să întărească unitatea: „una suntem toți în iubirea patriei; unească-ne deci și năzuința ca prin economie înțeleaptă să ne îmbunătățim soarta, să ridicăm bunăstarea noastră și a tuturor și a țării”. Pe lângă rubricile despre agricultură și economie, publicația face loc unui bogat lot de creații folclorice și prezintă fotografii de români din diverse
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288961_a_290290]
-
pus în lumină rolul românilor de peste Nistru la consolidarea României Mari. Publicația se editează la împlinirea unui deceniu de la ținerea, la Tiraspol, la 17-18 decembrie 1917, a Adunării Naționale a Românilor de peste Nistru, urmărind să aducă la cunoștința tuturor românilor năzuințele, starea economică, politică și culturală, să prezinte istoria, așezarea geografică a celor de peste Nistru. O serie de pagini subliniază vechimea prezenței dincolo de Nistru, unde încă din secolul al XIV-lea existau așezări militare moldovenești. Se reproduce, din „Neamul românesc”, un
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290261_a_291590]
-
avantajele oferite de o atare grilă de lectură. Dacă opera literară este produsul imaginației și afectivității unui scriitor, dacă acesta își trăiește plenar existența în interiorul cărții, atunci ce altă cale decât cea a psihanalizei este mai recomandabilă ? Psihanaliza, prin chiar năzuințele sale (consideră Doubrovsky), devine un sistem autonom dorit ideal, de decodare a imaginarului: "Baza solidă necesară studiului psihismului uman, pe care o doreau marii critici din trecut, e oferită în zilele noastre tocmai de psihanaliză. Și mai exact încă, dacă
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
s-ar putea evoca din nou și accidentul biografic (surditatea), fiindcă e de domeniul evidenței că, dacă un anumit organ de simț e atrofiat, celelalte sporesc în acuitate. Viața și visul omului Camil Petrescu se reflectă în sensibilitatea aparte și năzuința perceptivă a eroilor săi. Atmosfera apăsătoare, de plumb, menționată în descrierea onirică se cuvine coroborată cu celălalt aspect tragic al existenței copilul orfan, abandonat, lipsit de orice perspectivă. Plumbul din vis traduce angoasa tânărului de a-și vedea propriul destin
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
cosmic în care exista și soția lui" 167 (s. a.). Fără putință de tăgadă, Fred Vasilescu este un Icar modern, nostalgia sa după zbor fiind nu doar un atribut al mondenității, ci, pe linia aceleiași hermeneutici bachelardiene, expresia senzualității și a năzuinței nestăvilite pentru libertate. În ceea ce privește izvorul, să ne reamintim chiar ultima frază a romanului, frecvent citată de exegeză, dar nesatisfăcător interpretată. "Taina lui Fred merge poate în cea universală, fără nici un moment de sprijin adevărat, așa cum, singur a spus-o parcă
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
pornea de la dihotomia General-Individual. Ce poate înțelege Emilia Răchitaru din poeziile de factură onirică și ermetică pe care Ladima i le trimite în momentele de delir erotic? Într-o abordare mai profundă, Golemul simbolizează chiar imaginea artistului, a idealurilor și năzuințelor sale, care riscă să-l strivească. Opera, prin măreția sa, devine cavoul, sicriul de plumb bacovian, al Creatorului. Explicația rezidă în mimesis: dacă Dumnezeu l-a făurit pe Adam frământând îndelung și gânditor lutul roșu, gestul va fi repetat de
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
prima întrebare: spiritul de dreptate în aprecierea elevilor, calmul, răbdarea, empatia, spiritul organizatoric, inițiativa, autoritatea, vocabularul adecvat etc. Evidențierea acestor calități ale educatorului de către elevii școlii normale reflectă faptul că ei înțeleg importanța lor în reușita procesului educațional și, implicit, năzuințele subiecților de a le dobândi prin educație și autoeducație. Elevii antrenați în cercetarea noastră consideră inoportună în relația educator-elevi severitatea excesivă, deficiență pe care o situează pe primul loc cei din clasele a IX-a, a X-a și a
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
nou-veniți pe criterii social-politice care aveau un nivel mai degrabă mediu, iar în domeniile social-umane se găseau unii sub orice critică. Astfel, nu mai era acea atmosferă de înaltă spiritualitate, de exigență europeană, care să electrizeze masa studențească, să trezească năzuința aprofundării problemelor, aflării unor noi soluții. și modelele de gândire critică erau stânjenite de colții dogmelor marxist-leniniste. În al treilea rând, partidul a exercitat continuu o presiune pentru slaba exigență la examene. Protejații activiștilor erau îndeosebi cei veniți cu bursele
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
recuză tinerețea nebună, deși uneori crede că abia atunci a fost el însuși. Privește, oricum, spre vârsta aceea ca spre una a dezechilibrului: „Mă gândesc la anii 1933Ă34Ă35, la nebunia ce mă cuprinsese, la ambițiile nemăsurate, la delirul «politic», la năzuințele mele de-a dreptul demente, Ă ce vitalitate în dezechilibru! Nebunia mea era neobosită. Acum, a obosit. La drept vorbind, nebunia mi-a trecut, nu-mi rămâne decât zațul fostelor nebunii” (II, 149). Cu aceeași atitudine, de negare a nebuniei
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]