740 matches
-
nu mai îndrăzneam nici să respir. Șeful îmblînzitorilor asculta și el vântul. În clipa următoare din colibă își făcu apariția o femeie îmbrăcată aproape în zdrențe, dar zdrențele nu făceau decât să-i scoată și mai mult în relief frumusețea nerușinată și provocatoare, așa cum în noroi florile sânt și mai strălucitoare uneori. Era înaltă, avea părul scurt, carnea arămie și contrasta violent cu aspectul sordid al îmblînzitorilor. Exista ceva exotic în toată ființa ei de floare echivocă a smârcurilor. O frumusețe
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
adormit. Când am deschis ochii luna strălucea și am zărit o umbră în iarbă. M-am uitat mai bine și am recunoscut-o pe femeia care mă uimise la colibă prin frumusețea ei insolentă. Își lepădase zdrențele și se tăvălea nerușinată în iarbă la câțiva pași de mine. Am rămas cu privirea pironită de ea. Uitasem de când nu mai știam să mă bucur de nimic, de când nu făceam altceva decât să-mi sporesc spaimele. Acum, holbîndu-mă la femeia aceea goală, totul
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
pregătim... Se vorbește, de la un timp, că Magistratul ar fi cunoscut-o bine pe Caravella, cândva. Înainte de statornicirea ei în Stațiune. Și că se purtase ca un porc; povestitorii au amplificat: a ieșit „porc de câine”. Actorul folosește un termen nerușinat. Pe scurt: De mult, cu vreo zece ani în urmă, pe vremea când Caravella nu avea decât optsprezece și toată lumea îi spunea pe numele ei adevărat, Magistratul, aflat, cu treburi, într-un oraș de pe malul mării, îi devenise logodnic. Tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
obiceiuri din bazar ieșeau din nou la suprafață; de parcă, sătule de belșug, făceau tot ce le stătea în puteri ca să recreeze agitația vieții lor de dinainte, cea de furturi și atacuri în mijlocul protestelor publice. Când erau alungate în timpul tentativelelor lor nerușinate de jaf, își dezveleau dinții, iar călătorii se retrăgeau de teamă să nu fie mușcați. Când pelerinii le arătau pumnii, le arătau la rândul lor pumnii și chicoteau tare. Imediat ce erau alungate cu bătăi din palme și strigăte dintr-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2297_a_3622]
-
erau împerecheri furioase, oarbe. Luasem obiceiul să o țintuiesc pe pat numai ca să o sărut. Vroiam să se simtă pe ea însăși prin mine. O străbăteam cu limba care mă durea, nu mai aveam salivă. Era lipsită de pudoare, aproape nerușinată în sex, în schimb se rușina de bătăturile de pe tălpile picioarelor, se rușina de dragoste. Doar în final o prindeam, când eram deja obosit, intram în ea, ca un câine. Un câine care a alergat zile întregi printre mărăcini, spini
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
eu însumi. Nu era vorba de nebunie; poate numai de disperare; pariul cu femeia era pierdut de o bucată de vreme; ea era învingătoarea; lectura ei tot mai curioasă și nestăpânită reușea să descopere adevăruri ascunse în falsul cel mai nerușinat, și falsuri neatenuate în cuvintele ce se pretindeau cele mai adevărate. Ce-i mai rămânea iluzionistului nostru? Ca să nu rupă ultimul fir care-l mai lega de ea, continua să semene confuzie în titluri, nume de autori, pseudonime, limbi, traduceri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
mă simt mai bine. Ei bine, sunt șocat că nu mi-ai lăsat nimic. Cum naiba ai intrat? — Ușa era larg deschisă, îmi explică părând ceva mai puțin serios. Chiar mi s-a părut că întrezăresc începutul unui zâmbet. Era nerușinat, total nerușinat. Așa sunt regizorii din LA, n-au sentimente, totul e o glumă pentru ei. M-am uitat la ceas. Șapte dimineața. Nu numai că era cu mult înainte de ora mea de sculare, 10.30, dar ar fi trebuit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
mai bine. Ei bine, sunt șocat că nu mi-ai lăsat nimic. Cum naiba ai intrat? — Ușa era larg deschisă, îmi explică părând ceva mai puțin serios. Chiar mi s-a părut că întrezăresc începutul unui zâmbet. Era nerușinat, total nerușinat. Așa sunt regizorii din LA, n-au sentimente, totul e o glumă pentru ei. M-am uitat la ceas. Șapte dimineața. Nu numai că era cu mult înainte de ora mea de sculare, 10.30, dar ar fi trebuit să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
atât de familiarizată cu gradele depresiei încât ar putea să le diagnosticheze. Apoi a urmat: —Eduardo știe ce s-a-ntâmplat? —Bine’nțeles! I-am spus totul. N-aș vrea ca Julie să afle că i-am spus o minciună nerușinată, dar bine’nțeles că lui Eduardo nu i-am spus nici un cuvânt despre ce s-a petrecut la Paris. El și-a închipuit că eram acolo la cumpărături, ca toate americancele. Adevărul e că mă uram din toată inima pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
așteptare? Sunt convinsă că-și face tratamentul acela nou, de la Paris, cu mască Botox, dar ea se jură că are fața aia încremenită pentru că se freacă douăzeci de minute, în fiecare seară, cu ulei de trandafiri persan. E o mincinoasă nerușinată. Nimeni n-arată atât de bine de la tratamentele naturiste. Dr. Fensler se iți de după ușă și intră în cabinet. —Julie, trebuie să închid. A venit. Deci, povestește-mi totul, mi-a zis. Te-ai despărțit de prietenul tău? Am încuviințat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
Algor și că, deși din respect pentru adevăr, n-ar fi putut jura că sunt prieteni, oricum avea pentru el o anumită simpatie, mai ales din pricina nenorocoasei situații profesionale în care se afla bietul om. O minciună dintre cele mai nerușinate, cum este evident, de vreme ce, trecând de la dezvăluire la excavarea adâncurilor, ne vom da seama de îndată că manifestarea de exasperare a subșefului nu făcuse decât să denunțe frustrarea că îi scăpase din mâini plăcerea, între toate perversă, a celor care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
a murit În primăvara trecută. După ce a stat multă vreme bolnav În pat, bătrînul s-a sculat Într-o dimineață și s-a Îmbrăcat Încet, cu grijă, În hainele de duminică; apoi a deschis fereastra; era primăvară afară, o primăvară nerușinată și luminoasă cu arbori În care țipa setea de viață; ochii bătrînului s-au pironit În gol, fără să caute ceva anume; cineva l-a Întrebat dacă dorește ceva. „Nu, mă uit numai”; după care a Închis fereastra cu aceeași
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
mare ca o rană cicatrizată. Valurile mușcă din ea și o micșorează. Acum cîteva zile au aruncat din nou o meduză gelatinoasă care a putrezit la soare. Dar sunetul apei și soarele atenuează sila de moarte. Viața continuă să gîlgîie nerușinată și luminoasă lîngă peștii morți cu ochii bulbucați, azvîrliți pe nisip după aproape fiecare furtună printre scoicile ce Întunecă plaja ca o invazie de termite. Singura piramidă pe care o cere aici nisipul este emoția de a simți această lumină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
sucită, otrăvită, care nu izbutea să explodeze, sufocată înainte de pragul cinetic. Așa crezuse, cândva, și Marcu Vancea? Că nu se va întâmpla nimic, oricât de mari ar fi primejdiile, oricât s-ar înteți mizeria și ura și spaimele. Minciuna obeză, nerușinată, nesătulă, domnind, suverană. Înfometați și spioni și santinele, cenușiul apatiei fără speranță? In această somnolență disperată, se poate întâmpla orice oricui, așa spunea cândva Irina. Nimeni nu scapă de lenta otrăvire și nimeni nu scapă de hazardul lovind pe cine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
nobleței spiritului de a reinstitui "maiestatea sublimă a ordinei", fenomen care are loc de fiecare dată când apare o perioadă de restriște a spiritului, așa cum afirma Hölderlin. Salvarea va veni de la cei imuni la "molima freudistă"... "o filozofie rușinoasă și nerușinată care își bate joc de filozofie" (Jean Domenach). Molima permisivității nezăgăzuite antietică și antirațională în cultură și în viața de fiecare zi. Poezia este o necesitate cosmică pentru om. Necesitate sacră. Reamintim cuvântul definitiv al lui Hölderlin "numai poetic merită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
leșinată A junelui cănit. Ce am de-alege oare în seaca-vă ființă? Ce foc făr-a se stinge, ce drept fără să-mi miță, O, oameni morți de vii! Să vă admir curajul în vinure vărsate, În sticle sfărâmate, hurii nerușinate Ce chiue-n orgii? {EminescuOpI 24} Vă văd lungiți pe patul juneții ce-ați spurcat-o, Suflând din gura boala vieții ce-ați urmat-o, Și arși pîn-în rărunchi; Sau bestiilor care pe azi îl țin în fiară, Cum lingușiți privirea
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
Aaa! Dacă există excedent de material, se poate oricând ajusta cu vorbe care taie ca foarfeca, cu verbe brici, cu metafore care ard, cu parabole care creează o stare de bine în folosul comunității, ca arteziana din fața Primăriei sau senzualitatea nerușinată a Sirenei din Galați. Ediții următoare nu vor fi. Unicatul vorbește de la sine, prin originalitate și forță, ceea ce-i conferă trăinicie. Și această povară de tinerețe o ameți pe Alimentară, încât leșină pentru a doua oară în această carte. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
am eu, nu te-am îmbolnăvit eu, dacă eram mai tânăr îți arătăm eu, nene, nu mă împinge, ce, dacă sunt copil trebuie să mă dai jos că vrei matale, fii cu respect, nu ca ăștia care duc chestiile alea nerușinate și se hlizesc la noi, sunt tineri și au dreptul să viseze maică, lasă mamaie, că și noi am fost, dar niciodată ca ei fir-ar ai dracu', n-au 7 ani de-acasă, aia-i! Urmează stația, cine vrea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
Sade! Nu știu cum or fi timpurile când vor fi citite aceste pagini, dar realitatea în care trăiesc eu și scriu aceste cuvinte e greu de descris. Dar cine v-a spus că eu dormeam, domnule profesor? am întrebat pe un ton nerușinat care vroia să intimideze. Stăteam cu capul pe mâini și ascultam ce spuneați dumneavoastră... În timp ce din gură ți se scurgea în mod elegant salivă și mintea ta bătea câmpii în altă parte, continuă Arvon. Și dacă nu dormeai... atunci poți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
Dacă începe cu decizia 12AI132, decizia 132 luată în al doisprezecelea an de la Anii Împărăției, e clar că va urma o lege, sau o serie de legi care nu sunt în concordanță cu constituția, ba chiar o încalcă în mod nerușinat. La acea vreme, această decizie a fost contestată de mai toate organizațiile și au fost chiar demonstrații în toate orașele țării, prin care se acuza Guvernul de încercarea de a forma un stat dictatorial, deoarece această lege nu spune limitele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
dreapta. Oblic se transforma în perpendicular în aceeași măsură în care albastru începea să reprezinte o mâncare cu gust de azimut. Negru era o floare, iar eternitatea devenea claustrofobă, în timp ce un milimetru pătrat reprezenta o imensitate incredibilă și o risipă nerușinată de spațiu dacă nu reușeam s-o acopăr cu mobila de la groapa de gunoi. Apa era deopotrivă și elixir al vieții și otravă perversă pusă pe Pământ de extratereștri din copacul strâmb al grădinii ochiului de geam. Piciorul stâng era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
lui Nae citise cărțile astea, nu putea fi dus de nas. Ideile alea circulau, erau cunoscute și de lumea care îl asculta pe Nae, el le ilustra atunci, pe loc, cu ceva. Nu se poate vorbi de plagiat.“ 4. Poeme nerușinate E adevărat că Nae Ionescu se inspirase, în ultima treime a cursului său de metafizică din 1928- 1929, din câteva capitole ale primei părți (The mystic fact) a cărții lui Evelyn Underhill. Mai precis din versiunea germană a acesteia. Ea
Apaşul metafizic şi paznicii filozofiei by Liviu Bordaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1356_a_2716]
-
un singur element mai avea cât de cât semnificație. — Nu mai ții la ea? — Câtuși de puțin, mi-a răspuns. Chestiunea era extrem de gravă pentru ambele părți implicate. Dar în maniera în care îmi răspundea era un fel de veselie nerușinată care mă silea să-mi mușc buzele ca să nu izbucnesc în râs. Mi-am amintit că purtarea lui este abominabilă. Am încercat să mă montez ca să ajung într-o stare de indignare morală. Dar dă-o dracului, domnule, mai trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
portul Papeete. Goeletele ancorate la chei sunt curățele și cochete. Orășelul desfășurat pe malurile golfului este alb și civilizat, iar copacii exotici cu flori stacojii își flutură culorile ca un strigăt pasionat pe azurul cerului. Sunt senzuali cu o violență nerușinată, care-ți taie pur și simplu respirația. Iar mulțimea care se înghesuie pe debarcader când trage vaporul la chei este viu colorată și degajată. E o gloată gălăgioasă, veselă, care gesticulează tot timpul. E o mare de fețe cafenii. Ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
are cursuri la facultate. Mă punea să astup ferestrele cu hârtie până se făcea beznă în odaie. Când era lumină, nu mă lăsa nici s-o sărut măcar. Avea stângăcii, era jenată, paralizată. Dar în întuneric devenea îndrăzneață, nebunatică, chiar nerușinată. Erau în ea două ființe care coexistau armonios: pe lumină arăta o fată inocentă, uneori puțin stângace din cauza timidității, dar cu rafinamente de cochetă consumată. În discuții câștiga repede întîietatea descoperind fără ostentație o cultură care-i întrecea vârsta. Când
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]