47,773 matches
-
Acasa > Stihuri > Nuante > ANOTIMPURILE GIRONEI Autor: Luminița Cristina Petcu Publicat în: Ediția nr. 1594 din 13 mai 2015 Toate Articolele Autorului Uneori mă gîndesc la tine ca la o carte cu coperți albastre în care dorm păsări dintr-o altă viață, o ecuație pe care am învățat-o din logica lui Kizeveter deși vîntul încă bîntuie printre trestii cu bucuria aceea neștiută care mă duce departe de Timp, de mine care-mi umplu buzunarele cu solzi de
ANOTIMPURILE GIRONEI de LUMINIŢA CRISTINA PETCU în ediţia nr. 1594 din 13 mai 2015 by http://confluente.ro/luminita_cristina_petcu_1431505460.html [Corola-blog/BlogPost/352098_a_353427]
-
pumn de om voinic, stătea pe o piatră la marginea apei și își umfla două baloane în zona capului, scoțând un orăcăit gutural. În păduricea de pe malul celălalt, se auzea cucul cântând, strigându-și numele. Ca un ecou, și alte păsări îi răspundeau din pădure. În pâlcul de stuf, o păsăruică gri, cu ciocul ascuțit și cu o lăcustă în el, se tot zburătăcea din loc în loc, strigându-și puii. Pe deasupra apei, lângă mal, un șarpe de apă se ondula încercând
MONSTRUL de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1095 din 30 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Monstrul_stan_virgil_1388388015.html [Corola-blog/BlogPost/347692_a_349021]
-
din 11 decembrie 2014 Toate Articolele Autorului demonul meu izvoare sacre de cuvinte, spălând misterul din aspre tăceri, cad în cascade de rugi din regretele de până mai ieri. peste filele mele rupte s-au lăsat nori grei de zăpadă, păsările s-au spânzurat de vânt, cuvintele țin locul de spadă. ard silabele grele pe ruguri, mor și se nasc doar urlând, bate vântul, miroase-a iarnă, amintirile tot sângerând. cădelnițează timpul prin noi, ca prin tăcute biserici, sunt pașii toamnei
DEMONUL MEU de ION IONESCU BUCOVU în ediţia nr. 1441 din 11 decembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_ionescu_bucovu_1418289901.html [Corola-blog/BlogPost/376739_a_378068]
-
așteptat de multă vremede Îngerul cu penealbastre.... XIV. PRIMĂVARĂ ATINSĂ DE FALS, de Rodica Constantinescu , publicat în Ediția nr. 2219 din 27 ianuarie 2017. M-ai păcălit cu primăvara ta falsă dosită-n universul închis cu lacătele tăcerii, iar eu, pasărea naivității am ieșit din cuibul inimii zburând spre ramura-momeală așezată în calea speranțelor din odaia suflării, mi-am așezat deoparte aripile devenind femeie, cu mâini calde și privire-așteptare, ofrandă cu atingere de mătase și dorință ascunsă-n suspin, am vrut
RODICA CONSTANTINESCU by http://confluente.ro/articole/rodica_constantinescu/canal [Corola-blog/BlogPost/378741_a_380070]
-
calde și privire-așteptare, ofrandă cu atingere de mătase și dorință ascunsă-n suspin, am vrut să mă cuibăresc lângă tine chiar dacă sufletul mi-era biciuit de viscolul din cuvântul tău fără dor, însă gerul a învins și-am devenit o pasăre cu aripi frânte, ce încearcă să scape din primăvara atinsă de fals. Citește mai mult M-ai păcălit cu primăvara ta falsădosită-n universul închis culacătele tăcerii,iar eu, pasărea naivitățiiam ieșit din cuibulinimiizburând spre ramura-momealăașezatăîn calea speranțelor din odaia suflării
RODICA CONSTANTINESCU by http://confluente.ro/articole/rodica_constantinescu/canal [Corola-blog/BlogPost/378741_a_380070]
-
tău fără dor, însă gerul a învins și-am devenit o pasăre cu aripi frânte, ce încearcă să scape din primăvara atinsă de fals. Citește mai mult M-ai păcălit cu primăvara ta falsădosită-n universul închis culacătele tăcerii,iar eu, pasărea naivitățiiam ieșit din cuibulinimiizburând spre ramura-momealăașezatăîn calea speranțelor din odaia suflării,mi-am așezat deoparte aripiledevenind femeie, cu mâini caldeși privire-așteptare,ofrandă cu atingerede mătase șidorință ascunsă-n suspin,am vrut să mă cuibăresc lângă tinechiar dacă sufletul mi-era
RODICA CONSTANTINESCU by http://confluente.ro/articole/rodica_constantinescu/canal [Corola-blog/BlogPost/378741_a_380070]
-
deoparte aripiledevenind femeie, cu mâini caldeși privire-așteptare,ofrandă cu atingerede mătase șidorință ascunsă-n suspin,am vrut să mă cuibăresc lângă tinechiar dacă sufletul mi-era biciuit deviscolul din cuvântul tăufără dor,însă gerul a învins și-am devenit o pasăre cuaripi frânte, ce încearcă săscapedin primăvara atinsă defals.... XV. OARE M-AI PĂRĂSIT?!, de Rodica Constantinescu , publicat în Ediția nr. 2208 din 16 ianuarie 2017. De ce, o , Doamne , Dumnezeul meu, Sunt asaltat în valuri de rele și-ncercări?! Oare m-
RODICA CONSTANTINESCU by http://confluente.ro/articole/rodica_constantinescu/canal [Corola-blog/BlogPost/378741_a_380070]
-
înmugurire caldă în vatra toamnei târzii, însă, tu erai deja plecat spre iarna dorințelor tale purtat de vulturul desfrunzit și de cel din urmă fior. Clipa bolnavă a pocnit din biciul durerii și brațele au devenit aripi încărunțite ale unei păsări închise în în colivia iluziei așezată la răscrucea vânturilor ce bat a pustiu. Dar te-ai întors!- Cântat-au cocoșii înlăcrimați de fumul frunzelor moarte și bântuit de gândul fără ecou ai zidit ferestra coliviei de aur, ... Citește mai mult
RODICA CONSTANTINESCU by http://confluente.ro/articole/rodica_constantinescu/canal [Corola-blog/BlogPost/378741_a_380070]
-
vrut să te îmbrățișez cu brațe-ramurio înmugurire caldă în vatra toamnei târzii,însă, tu erai deja plecat spre iarnadorințelor talepurtat de vulturul desfrunzitși de cel din urmăfior. Clipa bolnavă a pocnit din biciul durerii șibrațele au devenit aripi încărunțiteale unei păsări închise înîn colivia iluzieiașezată la răscrucea vânturilor ce bat apustiu.Dar te-ai întors!- Cântat-au cocoșii înlăcrimați de fumul frunzelor moarteși bântuit de gândul fără ecouai zidit ferestra coliviei de aur,... XXVI. AM AȘTEPTAT LA PÂNDĂ, de Rodica Constantinescu
RODICA CONSTANTINESCU by http://confluente.ro/articole/rodica_constantinescu/canal [Corola-blog/BlogPost/378741_a_380070]
-
unica frunza rămasă verde și mă voi sui în copacul vieții ce străjuie hotarul spre răsărit, doar așa voi curăța de cenușă cărarea ce duce spre stele. Îmi voi rezema fruntea și inima smerită de poarta dinspre Calea Lactee, veghind ca păsările de fier să nu lovească cerul ori să incendieze luna tristă, apoi la altar, în genunchi, voi săruta nemurirea. Citește mai mult Nu-i vremea somnului fără griji,eu trebuie să păzesc roadele sufletului,căci animalele de pradănu duc o
RODICA CONSTANTINESCU by http://confluente.ro/articole/rodica_constantinescu/canal [Corola-blog/BlogPost/378741_a_380070]
-
Voi bea ne-ncetat rouă sfințitădupă unica frunza rămasă verdeși mă voi sui în copacul viețiice străjuie hotarul spre răsărit,doar așa voi curăța de cenușăcărarea ce duce spre stele. Îmi voi rezema frunteași inima smerităde poarta dinspre Calea Lactee,veghind ca păsările de fiersă nu lovească cerulori să incendieze luna tristă,apoi la altar, în genunchi,voi săruta nemurirea.... XXXII. FIECARE-N VIAȚĂ DUCE, de Rodica Constantinescu , publicat în Ediția nr. 2100 din 30 septembrie 2016. Fiecare-n viață duce După soartă
RODICA CONSTANTINESCU by http://confluente.ro/articole/rodica_constantinescu/canal [Corola-blog/BlogPost/378741_a_380070]
-
și ea a fost anul trecut în insula Paștelui. Casc urechile! În minte mi se derulează misterele acestei destinații, cele pe care le aflasem cu ani în urmă din scrierile lui Thor Heyerdahl: uriașele statui moai, ciudatele statuete ale oamenilor păsări, legendele războaielor cu oamenii denumiți „urechi lungi”, în fine, strania civilizație a celui mai îndepărtat pământ de orice țărm continental și denumit de localnici: Te pito o te henua, adică „Buricul Pământului” sau „Capătul lumii” dar și Te pito o
PRIN LUMEA LARGĂ de MIHAI BATOG BUJENIŢĂ în ediţia nr. 2224 din 01 februarie 2017 by http://confluente.ro/mihai_batog_bujenita_1485967342.html [Corola-blog/BlogPost/367064_a_368393]
-
stau satele chircite Și-nalță fumuri albe către ceruri, Din focuri care ard abia mocnite, Să-mprăștie arsura de la geruri. Deodată, deși pare-ncremenită, O dâră de cărbune avansează. - Să fie vreo surată rătăcită? Căci zboară, parcă-i beată și dansează! - Pasăre nu-i, căci prea se îngroșează în timp ce se apropie de sat ! De ce pământul oare trepidează, Ca-n vremea când tractoare-s la arat? O cioară mai semeață își ia zborul - De zor mă duc să văd de unde vine! Cu groază
NEGRU PE ALB de OVIDIU OANA PÂRÂU în ediţia nr. 1488 din 27 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/ovidiu_oana_parau_1422343203.html [Corola-blog/BlogPost/359088_a_360417]
-
sunt mereu în sărbătoare, Iar nopțile albastre doldora de stele. Arborii, pomii-și agață, pe ramuri, cercei Câmpul se transformă-n galben din verdele crud, Fiecare vietate-și țese umbra ei, Iar soarele coboară-ncetișor către sud ... Cerul zburdă-n simfonia păsărilor, Timpul tău dulce e jucat de insecte, Împodobită de-un zeu, prin geamul zărilor, Ești prea elegantă și ai gesturi selecte ... Venită din topitura, cerului, albastră Sub răsuflarea ta crește clipa nemuririi! Ce sentimente îmbulzești în viața noastră Că noi
VARĂ de LIA RUSE în ediţia nr. 1292 din 15 iulie 2014 by http://confluente.ro/Lia_ruse_1405450796.html [Corola-blog/BlogPost/349253_a_350582]
-
i se mai păru că microbuzul se deplasează cu încetineală... De altfel, de câte ori venea acasă, Emanuela avea aceleași trăiri. Simțea că într-o clipită se risipește toată oboseala orașului și dintr-o dată i se părea că este ușoară ca o pasăre, că zboară, că plutește prin casă și prin întreaga grădină. Deși muncea toată ziua fără odihnă, seara simțea doar o dulce oboseală fizică însoțită de un psihic foarte liniștit, relaxat, vioi, capabil să facă și să gândească orice. Era, cu
ÎN MÂNA DESTINULUI...(5) de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1507 din 15 februarie 2015 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1424034758.html [Corola-blog/BlogPost/362713_a_364042]
-
josnica ură a sufletelor de rând. Și, fiindcă pildele sunt mai lămuritoare, iată una din nesfărșitul lor șirag: A fost întrebat un ucenic: Ce este inima milostivă? Și a răspuns awa: Adierea inimii omului pentru toată zidirea: pentru oameni și păsări și pentrujivini și pentru draci și pentru orice făptură, încât la amintirea și la vederea lor curg ochilor lacrimi. Din multa și puternica milostivire ce le stăpânește inima și din prea marea lui împreună-pătimire, i se face inima mică și
DESPRE PARINTELE BENEDICT GHIUŞ... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 202 din 21 iulie 2011 by http://confluente.ro/Despre_parintele_benedict_ghius_.html [Corola-blog/BlogPost/366838_a_368167]
-
mare pustie și dacă apă mi-e gândul în albia lui, în suflet port focul ce frige și arde păduri, destramă hotare, omoară stihii. Cine ești tu, copil de niciunde, departe de munte, de mare, de verde, de soare? Întrebau păsările cerului. Au nu ești vreo surată pierdută de cârd? Unde ți-e zborul? Ori ești steauă de mare, ori stea căzătoare, ori lună-n triunghi, ori soarele, leul, ori curcubeul? Atunci le-am răspuns că eu nu-s nici steauă
ELEMENTUL LUI SUNT de LIUBA BOTEZATU în ediţia nr. 2245 din 22 februarie 2017 by http://confluente.ro/liuba_botezatu_1487776013.html [Corola-blog/BlogPost/343164_a_344493]
-
Micle va publica în “Convorbiri literare” 55 de poezii dintre care menționăm pe cele legate de destinul ei cu al lui Eminescu: “Când îmi plec”, De-ai ști...”, “Fugi...”, Ar fi destul...”, “Singură”, “Pe ceruri...”, “Ai plecat...”, “Și pulbere, țărână...”, “Pasăre cu pene-albastre”, “Am plecat...”, “Luminează-n ceruri luna...”, “Dor de trecut”, “La portretul unui poet”, “Și te urăsc...”, “Să pot întinde mâna...”, “S-a pus vălul”, “M-am gândit...”, “Aș vrea să viu”, 2De-aș putea...”, “Că astăzi...” “Sânt lăcrimioarele-nflorite
Veronica Micle- „Îngerul blond” al lui Eminescu (II). Studiu, de Ion Ionescu by http://revistaderecenzii.ro/veronica-micle-ingerul-blond-al-lui-eminescu-ii-studiu-de-ion-ionescu/ [Corola-blog/BlogPost/339372_a_340701]
-
larky summer day I gather colors to be gay. I want chirruping nightingales And ancient trees on avenues, But what I want indeed the most Are colored shades for dreams to host. ACOLO, DINCOLO DE IMENSITATE Acolo unde vulturele planează Și păsările se întâlnesc, Unde vântul vuiește, Si norii vorbesc! Acolo, sus unde numai munții ajung, Dar visele ne părăsesc, De multe ori am fost Fără intenția de a câștiga. Dar ce este dincolo de imensitate? Și ce este dedesubt? Dacă aș fi
VISE NEÎMPLINITE (POEME)1 de ADRIANA ORR în ediţia nr. 1789 din 24 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/adriana_orr_1448369374.html [Corola-blog/BlogPost/375052_a_376381]
-
parte și se înrolează într-un grup de haiduci, care luptau pentru drepturile românilor. După prima luptă, haiducii realizează că Poenaru este "domnișor", foarte puțin priceput în lupta acerbă a armelor și îl prezintă lui Tudor Vladimirescu, ca pe o pasăre rară printre haiducii codrului. Tudor Vladimirescu însă îi propune să i se alăture, intuind meritele intelectuale ale acestuia, care, în numai câteva săptămâni, ajunge să devină chiar omul de taină al lui Tudor Vladimirescu și șef al cancelariei. Conștient că
PETRACHE POENARU de GEORGE BACIU în ediţia nr. 154 din 03 iunie 2011 by http://confluente.ro/Petrache_poenaru.html [Corola-blog/BlogPost/349729_a_351058]
-
până la prima ploaie care să le înlăture din calea pașilor grăbiți spre același final... O zi de primăvară, cu soarele ascunzându-se printre frunzele plopilor ce-și irosesc suplețea printre giganții de beton construiți haotic. O zi cu cântec de păsări, obosite de zborul prea scurt, limitat de orizonturi mult prea previzibile, mult prea evidente. O zi în care norii s-au risipit pentru a se reîntrupa, în armate de ploi torențiale. Pe-o asemenea zi, ea se regăsea în amintiri
GIMNAZIU de MIRELA STANCU în ediţia nr. 1959 din 12 mai 2016 by http://confluente.ro/mirela_stancu_1463075666.html [Corola-blog/BlogPost/381980_a_383309]
-
zgribulește-n ferestre uitate pe mine am dezbrăcate priviri un colț de umbră rătăcește tremurând câmpia zarea dincolo de mine uită ziua trecută o frântură de rouă se sparge înghețată toamna spre iarnă strigă cu vânt și zăpadă un strigăt de pasăre caută cerul ranită fără priviri culori în cenușiu pictează zarea vara trecută amăgește încă destine năuc aleargă visul prin mine și-mi spulberă speranța în pumn am strânsă amintirea ta mă doare nopțile curg încet în mine și rana vieți
DECEMBER de VIOREL MUHA în ediţia nr. 319 din 15 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/December.html [Corola-blog/BlogPost/357372_a_358701]
-
dar strălucea de curățenie, pentru că fetița era harnică și o ajuta mult pe mama ei, care muncea din greu cât era ziulica de mare. În chiote și veselie, mătura, ștergea praful, spăla podelele, ba mai spăla și geamurile, dădea la păsări grăunțe și avea grijă de paznicul casei, un cățel negricios, care nu lăsa pe nimeni să se apropie, anunțând venirea oricărui străin cu lătratul lui. Într-o zi, mama îi spuse să meargă în pădure, să strângă vreascuri pentru foc
VI. POVESTEA PAPELCUȚEI de DANIELA TIGER în ediţia nr. 2163 din 02 decembrie 2016 by http://confluente.ro/daniela_tiger_1480682631.html [Corola-blog/BlogPost/372310_a_373639]
-
duhuri rele care bântuie pădurea și îți pot face rău sau, Doamne ferește, te poți rătăci. - Da, mamă, merg, nu mă îndepărtez! strigă fata. Zis și făcut. Își luă niște sfoară să poată lega lemnele și se porni la drum. Cântecul păsărilor și foșnetul frunzelor bătute de un vânticel cald, de primăvară, o făceau să cânte, zburdând pe poteca ce se afunda în inima pădurii. Totul era ca-n basm, iar printre iarba crudă se zăreau pălăriile unor ciuperci îmbietoare. Ce se
VI. POVESTEA PAPELCUȚEI de DANIELA TIGER în ediţia nr. 2163 din 02 decembrie 2016 by http://confluente.ro/daniela_tiger_1480682631.html [Corola-blog/BlogPost/372310_a_373639]
-
înalți copaci, cu riscul de a-și frânge oasele, denotă imposibilitatea de a se rupe de sferele din care a coborât? Greutatea cu care își însușește limbajul nostru comun și își exprimă sentimentele, deși se înțelege perfect cu animalele și păsările, trădează apartenența la o altă specie? Am început să-i urmăresc din ce în ce mai atent evoluția. Atracția față de calculatoare este cea care mă sperie cel mai mult. Ar fi în stare să stea lipit de ecran zile și nopți în șir, fără
FIUL MEU, EXTRATERESTRUL de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1672 din 30 iulie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1438228793.html [Corola-blog/BlogPost/379928_a_381257]