1,290 matches
-
Și apoi încă un pas: conștiința că urmările căderii sale nu se vor arăta în toată gravitatea lor decât de-abia după ce va trece pe planul vieții veșnice. Frica de Dumnezeu e, întotdeauna, o frică de judecata Lui, care va pecetlui pentru veci soarta noastră; e frica de judecata din urmă și de chinurile unei veșnice existențe neautentice și nedepline. Acest fel de frică de divinitate începătoare nu e o slăbiciune, ci o mare putere, o mare forță care îl întărește
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]
-
Vulcănescu subliniază că, pentru țăran, lumea are sens, că există o corespondență cosmică, sesizabilă prin semne, prin observarea astrelor. Soarta cuiva este strâns legată de rost (adică de integrarea lui ierarhică și spațială referitoare la lume); chipul unui om este pecetluit de rost și de soartă, care definesc poziția individuală În raport cu grupul În care omul trăiește. Destinul - În sens individual - a fost examinat Însă cu atenție și formulat cu originalitate conceptuală de către doi dintre discipolii lui Noica, de Gabriel Liiceanu și
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
ci, pentru caracterul excepțional pe care-l are. Unul dintre rolurile cele mai pregnante ale evenimentului, rolul cel mai precis specializat, este cel al moașei. Există o zi a moașei, ce reafirmă periodic legătura stabilită Între nepot și moașa, legătură pecetluită odată cu nașterea. Legenda numește sumar acțiunile moașei și o face pe aceasta să caracterizeze noua relație astfel: Mi-am mai câștigat un nepot. În ceea ce privește ziua moașei, aceasta are legătură cu un certificat de desemnare. Se precizează În practica ceremonială obligativitatea
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
numai mâine la douăș'pe dacă vii și mă iei cu lăutari, a ta sunt. Dacă nu, nu mai Încerca, că vine băiatu albanez și mă ia de aici. Și cu acela nu-i de joacă, că-i tare. Sărutul pecetluiește această așteptare, conducând la recunoașterea celui sortit. Băiatul adoarme și, când se trezește, n-o mai găsește pe fată. Urmează un drum presărat cu peripeții, băiatul o recuperează pe fata nemuritoare. Și tatăl băiatului a Încercat, În tinerețe, s-o
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
Calul pătrunde pe fereastra foișorului, unde un Împărat și-a izolat fata și băiatul a sărutat fata. Aceasta Îi declară tatălui ei că se va căsători numai cu acela care a pătruns În foișor și a sărutat-o. O nuntă pecetluiește legătura celor doi; Însuși Soarele este impresionat de frumusețea miresei, Își abandonează treburile. Mama Soarelui Își ceartă fiul, dar a doua zi, fură fata. Mirele, pornit la drum să găsească fata, este angajat de către mama Soarelui, care-l trimite să
ACCEPȚIILE VIEȚII ÎNTRE NOROC ȘI SOARTĂ ÎN PROZA POPULARĂ by Ion –Horia BÎrleanu () [Corola-publishinghouse/Science/772_a_1549]
-
schița O stea din Carul Mare, unde, într-un decor de amprentă sadoveniană, un june trăiește emoțiile învălmășite ale unei îmbrățișări de inițiere. Mai puțin îi izbutește prozatorului șarja, lucrată în pastă groasă. Aceeași atmosferă în Orașul din amintire (1944). Pecetluit de inerții maligne, sfâșiat de contraste, Chișinăul pare „cel mai trist oraș din lume”. În descrierea alert monografică a urbei se insinuează și sugestia poetică, D. - care, fapt semnificativ, și-a spus și Dorul - fiind un prozator ce compensează insuficiențele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286909_a_288238]
-
galeria de portrete (de la tragic la caricatural), tablouri horror (amintind de descrierile lui Malaparte) și terminând cu miile de detalii geograficc, istorice, de peisaj, etnografice, culturale, fizice, psihologice, biografice ș.a.m.d. Această frescă cu sute de personaje și figuranți, pecetluiți de Răul, paranoid nazifascist, are suflul istoric al pieselor lui Brecht și disperarea obiectivă a textelor lui Kafka, fibra morală și alteritatea naratorului, după un an de sclavie și tăcere, fiind o supremă probă de noblețe, civilitate și rezistență față de
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
acest climat de teroare, umilință și enorme lipsuri, iubirea și lumea cărților sunt singurele modalități de supraviețuire. Dacă anterior evocarea trecutului era un pretext pentru retrăirea unor sentimente de jubilație, în Așa a fost să fie... rememorarea evenimentelor care au pecetluit destinul familiei Stanca atinge registrul tragicului. Dincolo de o anume viziune fatalistă, ceea ce se reține este imaginea unei vieți guvernate de echilibru sufletesc și de un admirabil stoicism. SCRIERI: Giuseppe Verdi, București, 1959; Ciprian Porumbescu, Cluj-Napoca, 1975; Fragmentarium clujean, Cluj-Napoca, 1987
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289859_a_291188]
-
aflat în uimire curată la picioarele maestrului își interpretează cursul întregii sale vieți - fără să despartă eșecurile de succese - ca pregătire „necesară” pentru întâlnirea finală cu învățătorul. Această întâlnire are caracterul unui nou legământ, se preface într-o nuntă și pecetluiește destinul fiecăruia dintre actori. Hermeneutica retrospectivă anulează logica suspiciunii. Pentru apostolul Pavel, care operează lectura alegorică (Gal. 4,24) a unui text patriarhal (Fac. 16), s-ar putea spune că intenția naratorului istoriei lui Avram, Sarai și Agar nu contează
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
prin insuflarea Duhului. Cuvântul fără de început al Tatălui este bolta cerească a acestui templu. Credința și mărturisirea apostolicătc "Credința și mărturisirea apostolică" Prima decizie teologică a Bisericii primare este redactarea „Evangheliei lui Hristos” (Rom. 1,16) din perspectiva minunii pascale, pecetluită de pogorârea Duhului la Cincizecime. În mozaicul scrierilor noutestamentare, a căror pluralitate nu neagă unicitatea Evangheliei, avem deja un prim răspuns la întrebarea lui Iisus către apostoli: „Voi cine ziceți că sunt Eu?”. Provocată de această întrebare, teologia creștină este
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
în mediile socialiștilor. Milbank oferă două exemple vicinale: John Ruskin (1819-1900) și Pierre-Joseph Proudhon (1809-1865)1. Ruskin, a cărui sensibilitate poetică i-a îmbunătățit calitatea observațiilor politice, vedea în capitalism „practica unei false cunoașteri”2. Mai precis, blazonul amoralității care pecetluiește „sfera publică” a acțiunilor economice reprezintă camuflajul indecent al practicii exploatării slăbiciunilor din „sfere private”. Fluxul cererii și refluxul ofertei speculează - ca pârghii structurale ale economiei capitaliste - fragilitatea conceptului de voință liberă a subiectului 1. Dacă logica pieței vlăguiește resursele
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
tradiția apostolică l-a lăsat moștenire Bisericii. Biserica nu reproduce funcțiile coercitive ale Republicii platonice, în care femeile și copiii trebuiau supravegheați de clasa războinicilor. Liantul comunității ecleziale nu este un element juridic, ci unul personal, organic și sacramental. Botezul pecetluiește criteriile apartenenței la trupul Bisericii, în care diferența sexuală, etnică sau culturală este întotdeauna secundară. Structura ierarhică a Bisericii are o dimensiune în primul rând simbolică și o funcție spirituală. Vocația episcopului, a preotului sau a diaconului este prin excelență
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
Troia și a se întoarce acasă, în Ftia, lângă Peleu, unde să trăiască în liniște ani lungi. Iar Ahile alege: ca să-l răzbune pe Patrocles (salvând totodată pe ahei de la înfrângere), reintră în luptă și, ucigându-l pe Hector, își pecetluiește soarta. Se pare că Tetis i-a prezis fiului ei și moartea lui Patrocles, spunându-i însă doar că această soartă îi revine „celui mai viteaz dintre mirmidoni“. Poate a crezut că tot de el e vorba (în fond, Patrocles
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2881]
-
interpretare a conceptelor. Nietzsche spune în Genealogia moralei că dreptul stăpănului de a da nume merge atăt de departe, încăt însuși originea limbii s-ar putea considera drept expresie a puterii stăpănilor: ei spun „aceasta este cutare și cutare”, ei pecetluiesc fiecare lucru și fapt cu căte o vocabulă, luăndu-le oarecum în stăpănire. Noi suntem însă moștenitorii acestei denumiri a lucrurilor, spiritul uman dezvoltăndu-se în aceste erori, fiind hrănit de ele, și prin ele. Limba primește în acest context o nouă
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Bianca Iuţuc () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2301]
-
de geți, aliați cu sciții, cărora persanii le invadaseră teritoriile din apusul Mării Negre. Mai târziu, în Evul Mediu, prin aceste locuri s-a revărsat potopul otoman. Fiind influențată profund de evoluțiile din zona micro asiatică, soarta tragică a Balcanilor fusese pecetluită încă din momentul în care bizantinii nu au izbutit a-i alunga pe turcii selgiucizi din Anatolia, în urma bătăliei de la Manzikert. Căderea Constantinopolului și cea a întregii peninsule nu au fost decât consecințe firești, produse odată cu scurgerea vremurilor, ale acestui
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
Atrași de bogățiile acestor pământuri, în special de aurul necesar finanțării campaniilor militare, romanii și-au asumat sarcina cuceririi lor. A fost, însă, un risc foarte bine calculat care a implicat rezolvarea, în prealabil, a problemelor strategice. Soarta Daciei fusese pecetluită cu mult timp înainte de războaiele purtate de Decebal și Traian. Acvila romană se rotea amenințător, țintind de ceva vreme asupra lupului dacic pe care se pregătea să-l răpună. Încorporarea Panoniei și cea a Sciției Minor la imperiu prinseseră de
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
dosar nr. 16/1877, f. 2-3. </ref>. În ceea ce privește evoluția situației internaționale, la 3/15 ianuarie 1877 se Încheiase Tratatul de la Budapesta Între Rusia și Austro-Ungaria, care confirma prevederile acordului de la Reichstadt, urmat În martie același an de o convenție, ce pecetluia definitiv soarta sudului Basarabiei <ref id="34"> 34 E. Diaconescu, Acordul de la Reichstadt (1876) și Tratatul de la Budapesta (1877), București, 1943, p. 58-67. </ref>. Cabinetul de la Petersburg, În noile circumstanțe, devenea tot mai interesat În accelerarea negocierilor privind Încheierea convenției
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by SORIN LIVIU DAMEAN () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1251]
-
de Quasimodo, constituie o temă centrală ce poate fi urmărită cu ajutorul termenilor din respectiva zonă semantica: sciagure, affanni nenorociri, suferințe (v. 19), infelici nefericiți (v. 21), nefericită / scenă a lumii (vv. 46-47). Suferință, dar și singurătatea că fundamente ale acesteia pecetluiesc viața omului ca unică posibilă certitudine: Pe mine să mă vezi adesea singur / mut rătăcind prin codri și pe maluri (vv. 104-105) și în versurile lui Quasimodo: pășesc îngeri, muți / cu mine (Nopții); tăcut pas în întuneric (Vânt la Tìndari
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
noștri, veniturile cu care caută a speria Apusul”. Adversar neînduplecat al celor care concepeau arta în afara determinărilor morale și naționale, N. Iorga s-a ridicat totodată și împotriva literaturii patriotarde, demagogice. În articolul Cultura națională și surogatele ei, doctrinarul s. pecetluiește sarcastic concepțiile potrivit cărora „literatura națională e în legătură cu tot patriotismul de irozi, care se stânge sub ochii noștri în zdrențele-i pestrițe, de șarlatan, scoțând blestemuri de melodramă” . Însă, pe cât e de precisă adresa criticii conținute în acest articol, pe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289451_a_290780]
-
februarie 1945, între Stalin, Roosevelt și Churchill. S-a spus că nu evoluții interne legate de evenimentele din decembrie 1989 din România au dus la căderea regimului lui Ceaușescu, ci că soarta dictatorului și a comunismului în România au fost pecetluite de Bush, Sr. și de viitorul gospodin Gorbaciov. Este un bun exemplu de teorie a conspirației, în care posibila influență a unor factori este luată ca element determinant în evoluții istorice majore (vezi CONSPIRACY THEORIES). Acțiunile militare din Primul Război
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
nou, în defavoarea Austriei, teritoriul Imperiului francez. Triest, Carintia, Carniola, Croația, la care se adaugă Istria și Dalmația, formează Provinciile Illyrice, în timp ce Rusia, Bavaria și marele ducat al Varșoviei se extind pe teritorii smulse învinsului. Căsătoria lui Napoleon cu Maria Luiza pecetluiește un pact de prietenie între cele două state. Europa napoleoniană la apogeul său Imperiul napoleonian atinge apogeul, în mod direct sau indirect, Napoleon este stăpînul a mai mult de jumătate din continent. Statutul de teritorii supuse autorității sale diferă puțin
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
anul 1222, care a distrus forța Rusiei Kievene și a separat Rusia Moscovită de Bizanț și de Vest. În acest context, evoluția Rusiei s-a produs sub o puternică influență asiatică, iar căderea Bizanțului sub turci în anul 1453 a pecetluit soarta Estului. Prin întreruperea contactului cu Bizanțul și prin invazia tătarilor, rușii moscoviți au ajuns în situația de a modifica tradiția Rusiei Kievene, cu geneza în modelul stabilit de vikingii suedezi în secolul al IX-lea, care dominaseră timp îndelungat
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]
-
pentru achiziționarea de armament necesar trupelor române. Eșecul solicitărilor în timpul vizitelor la Londra și Paris, coroborat și cu efortul de câștiga încrederea lui Hitler și a celorlalți conducători ai Reichului în timpul discuțiile și a vizitei particulare la Führer, i-au pecetluit destinul lui Carol al II-lea ca monarh și, implicit, pe aceea a României Mari. Având convingerea că nu se bucura de încrederea lui Hitler, care îl considera răspunzător direct al orientării politicii externe a României spre adversarii Reichului, în
Serviciile secrete ale României în războiul mondial (1939-1945) by Cezar MÂŢĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100955_a_102247]
-
bună parte, reprezintă și efectul acțiunilor Serviciilor informative germane în țara noastră. Conciliatorismul Angliei și Franței practicat în politica externă, ca și promisiunea făcută de Neville Chamberlain în Camera Comunelor, prin care Reichul avea mână liberă în sud-estul Europei, a pecetluit pătrunderea serviciilor germane în România. Mai mult, Germania a uzat de amenințări directe la adresa guvernului român, pentru a controla zona petroliferă, acționând sistematic și cu deosebită forță în penetrarea informativă a României pe toate domeniile: politic, economic, administrativ etc. Organismele
Serviciile secrete ale României în războiul mondial (1939-1945) by Cezar MÂŢĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100955_a_102247]
-
față de populația din zona Moldovei, concomitent cu solicitarea făcută de „reprezentanții serviciilor de informații anglo-americane” de a urmări acțiunile sovietice în ofensiva ce o dezvoltau pe teritoriul României, cât și spre Balcani, Budapesta, Belgrad etc. Soarta aparatului informativ românesc era pecetluită, iar realitatea confirmată mărturia lui Traian Borcescu. Șeful de atunci al Secției de Contrainformații și pentru scurt timp al SSI-ului, fost participant la complotul actului de la 23 august 1944, afirma că a primit „recomandări” și „sfaturi” de la ofițerii de
Serviciile secrete ale României în războiul mondial (1939-1945) by Cezar MÂŢĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100955_a_102247]