1,058 matches
-
cu frică pe cap și îmi vine ca turnată. Este ușoară, umbroasă și interesantă. Indianul îmi cere un preț modest, deși aș fi plătit și de cinci ori mai mult. În sfîrșit, aveam și eu pălărie. O s-o pun în portbagaj, să nu care cumva să se așeze pe ea cineva, din greșeală. Ajuns la Havana, trebuia să ies la o plimbare cu faimoasa mea pălărie. În parcarea zonei istorice a orașului, deschid portbagajul, scot pălăria și aparatul foto. Închid la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
și eu pălărie. O s-o pun în portbagaj, să nu care cumva să se așeze pe ea cineva, din greșeală. Ajuns la Havana, trebuia să ies la o plimbare cu faimoasa mea pălărie. În parcarea zonei istorice a orașului, deschid portbagajul, scot pălăria și aparatul foto. Închid la loc mașina, dar trebuie să mai scot o sticlă cu apă de pe scaunul din față. Las pe mașină pălăria și merg să deschid portiera.. Apoi cu sticla în mînă, dau să iau pălăria
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
primul stop au văzut o mare de oameni care se năpustea spre ei. Sau așa credeau ei. Că spre mașina lor venea puhoiul. Și normal că prima reacție a fost: bă, ăștia au aflat că avem juma’ de porc în portbagaj și vor să ne jefuiască. Așa era foamea de mare pe atunci. Lucrurile nu s-au schimbat prea tare, pentru că panica scriitorilor români care jinduiau la cârnații mei de povestea asta mi-a adus aminte. O poveste frumoasă. Și, de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
de un taxi. Mi-amintesc, cu liftul a ajuns la etajul X, în fața ușii apartamentului fratelui meu. Despachetatul a durat mult, eu prelungind îndepărtarea ambalajului din hârtie groasă, îmbibată în uleiul protector care dezvelea un far, un dinam, un picior, portbagajul. Odată bicicleta pregătită de utilizare, cu regret, a trebuit s-o părăsesc - după cum ziceam, eram student și nu stăteam permanent acolo. Dealtfel prima ieșire cu bicicleta a fost acasă la Roman, după transportul cu trenul (când a fost nevoie de
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
bună. O Ucraina ar fi fost grozavă, fiind robustă și rezistentă. Mă vedeam pe o bicicletă verde cu aripi albe, cu un R (România) în față și-n spate, cu tricolorul prins la ghidon, cu rucsac în spinare, cu niște portbagaje metalice de o parte și de alta a roții din spate. Fără a exagera cu "îmbunătățirile”, pe lângă oglinzile (evident) pe ambele părți, voiam și semnalizatoare electrice, pentru sporirea siguranței. Semicursiera, pe lângă poziția incomodă, avea frâne pe saboți, ori experiența de
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
băiatul Dan, fetița Raluca, (împreună cu patru biciclete) cu trenul, până dincolo de Comănești, la Valea Uzului, primul obiectiv. Odată pregătit de plecare, dezastru: când am pus gențile pe bicicletă (trei cutii mari din carton îmbrăcate în vinilin negru, două prinse pe portbagaj de-o parte și de alta a roții din spate, a treia fixată deasupra lor îmi atingea spatele), capsele care țineau o geantă laterală au cedat. Nu puteam ajunge la gară în jumătate de oră (adevărul este că aș fi
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
pentru dl Goma, dl Breban se întoarce acasă cu încă o revistă pentru... Nicolae Breban. Dacă nu se pripea, și ar fi mers mai sus, s-ar fi întors deja la Fundata și cu proiectatul Institut Român de Cultură în portbagajul Mercedes-ului. Este amuzant cum personalitatea cea mai puternică și originală a românimii se dovedește, scuzați-mi oximoronul, un etern Interim. Și cu asta, basta! De la un punct, patologicul este mai plicticos ca moartea. (Cotidianul, 22 august 2002) Haiducul de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1857_a_3182]
-
girofar doar eram în misiune oficială și am plecat la "adrisant". Nu era nimeni acasă, vecinii informându-ne că "sunt plecați la țară". Cum cățeii se zbenguiau prin curte, plutonierul-șofer a sărit gardul, a înșfăcat unul, l-a pus în portbagajul mașinii și am plecat, scena amintindu-mi de un episod din "101 dalmațieni". Ajunși la vila Lac 1 cu captura, i-am dat drumul cățelului pe gazon, turcul l-a observat cu atenție, reacțiile sale fiind atent urmărite de "organele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
dea lucrarea mea, prezentându-i în schimb mai multe lucrări de-ale lui..... Avea d-l Vintilă un obicei, care îl are și acuma, la orice tabără de pictură sau la multe expoziții pe care le organizam împreună, venea cu portbagajul mașinii încărcat cu tablouri deale domniei sale.... Nimic rău în asta, bravo lui, problema este că nouă ne impunea o limită maximă la numărul de tablouri, iar el............. Pe vremea acea d-l Vintilă făcuse un fel de asociație, dar fără
Aventuri în insula naivilor by Mihai DASCĂLU , Gustav Ioan HLINKA , Costel IFTINCHI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/316_a_626]
-
Moldova Nouă, vorbisem cu ceva timp în urmă cu nea Oblete să-mi aducă un pește mare, tot pentru dus acasă. Chiar în ziua când să plecăm, mai aveam cam o oră, și apare nea Oblete cu o Dacie, în portbagajul la care avea un somn de vreo 7 kg., viu, prins cu puțin timp în urmă. Îmi aduc aminte că acasă la Reșița m-am chinuit să-i tai capul cu un fierăstrău, cap care l-am dat unei pictorițe
Aventuri în insula naivilor by Mihai DASCĂLU , Gustav Ioan HLINKA , Costel IFTINCHI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/316_a_626]
-
în acțiunea de recunoaștere a meritelor tatălui lor, s-a și dus la Securitate și a insistat să obțină manuscrisele confiscate poetului. În scurt timp a și fost invitat la sediul instituției care se „democratiza”, de unde s-a întors cu portbagajul autoturismului încărcat cu manuscrisele scriitorului. Din ele au ieșit multe cărți. Ultimele sonete închipuite ale lui Sheakespeare în traducere imaginară de V. Voiculescu, în 1964, prefațate de Perpessicius, două volume de Povestiri, 1966, cu un studiu semnat de Vladimir Streinu
Academia bârlădeană și Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/783_a_1506]
-
fost aduși din București, pentru a da greutate șezătorii, Al. Piru și Eugen Simion. Ruptura grupului de băcăuani s-a produs după vizita protocolară la „tovarășa Găinușe”, urmată de „aprovizionare”. G. și Cs. au luat cartofi, ceapă, salam etc., burdușind portbagajul mașinii acestuia din urmă și canapeaua din spate. În consecință, Sergiu și Nanianu s-au întors la Bacău, o parte din drum, cu RATA și, o altă parte, cu trenul. Încă rebegit de frig, primul îmi relatează (cu o uimire
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
girofar doar eram în misiune oficială-și am plecat la "adrisant". Nu era nimeni acasă, vecinii informându-ne că "sunt plecați la țară". Cum cățeii se zbenguiau prin curte, plutonierul-șofer a sărit gardul , a înșfăcat unul, l-a pus în portbagajul mașinii și am plecat , scena amintindu-mi de un episod din "101 dalmațieni". Ajunși la vila Lac 1 cu captura, i-am dat drumul cățelului pe gazon, turcul l-a observat cu atenție, reacțiile sale fiind atent urmărite de "organele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
au contribuit autoritățile locale, cetățeni suedezi legați de România și românii stabiliți în Göteborg. (Îmi amintesc de faptul că ambasada a avut o contribuție inedită, cu 3000 de sarmale, transportate de la Stockholm la Göteborg în două oale uriașe amplasate în portbagajul limuzinelor CD!) Am cunoscut emigrația din Europa, din SUA și Canada și în septembrie 1991 aveam s-o cunosc, tot alături de Adrian Dohotaru, și pe cea din Brazilia, într-o împrejurare cu totul specială: Bienala de la Sao Paulo, cea mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
Așa că am dat sfoară în Sao Paulo pe la românii de acolo (pe unii îi cunoscusem la recepția de 1 Decembrie), am reușit să obțin de la unul din ei, Ștefan Chițimia, o garsonieră și de la alții promisiuni de ajutor, am umplut portbagajul mașinii cu două lăzi de whisky și câteva cartușe de Kent pentru Senhor coronel și cu zahăr, orez, fasole, conserve, pâine, lapte, biscuiți pentru "conaționali" și am plecat la Sao Paulo 800 de kilometri dus-întors. Colonelul a fost cooperant, cei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
un Parati-station (mașina mare, elegantă, de "reprezentare", Volkswagen Santana, avea să-mi fie aprobată abia peste doi ani), așa că la următoarele expuneri ale covoarelor, de la Sao Paulo, Porto Alegre, Curitiba și Rio Negro, am călătorit cu parte din exponate în portbagaj și parte pe bancheta din spate, pe care stăteau cocoțați, ca mireasa în carul cu zestre, Consulul General și soția. Și această "caravană culturală" s-a derulat pe câteva mii de kilometri, ziua pe o căldură "tropicală", noaptea pe șosele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
la 15 decembrie, data de încheiere a anului școlar în Uruguay, după o întâlnire prealabilă cu directoarea, eram prezent, împreună cu soția, la Școala "România", pentru a participa la serbarea finală și festivitatea de premiere. Nu veneam "cu mâna goală" umplusem portbagajul cu mingi, rachete de tenis, fursecuri, biscuiți, bomboane, sticle cu sucuri pentru copii. (Interesant că de "acasă" mi se comunicase că nu există fonduri la buget pentru atare cheltuieli, așa că a trebuit să ne "descurcăm". Și totuși, aveam la Montevideo
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
să-i decorăm noi standul cu fotografiile din expoziția "România pitorească" și afișele turistice, pentru a crea o ambianță plăcută și profesională "Scaunului". A fost de acord, l-am expediat la "Conrad" cu mașina și șoferul ambasadei, am pus în portbagaj "exponatele" (care aveau să fie montate de șofer) și la inaugurarea Feriei eram prezent lângă standul "României", care arăta bine, chiar și cu "patronul" pe scaun. Fiind o fire "solară", cum spunea răposatul meu șef, Adrian Dohotaru, Dumnezeu să-l
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
Alăturarea corului comunității la intonarea imnului “Iubirea lui Hristos ne-a adunat” prevestea deja adăugarea acestor oameni la numărul celor care compun trupul lui Hristos. S-au împărțit diplome și, ca și în alte rânduri, fratele Turturică și-a “eliberat” portbagajul mașinii de cărți, care au fost oferite ca premii, cât și ca material evanghelistic celor doritori să împartă cuvântul vieții celor ce flămânzesc după Mântuitorul. Participanții la seminar începeau deja să se simtă bine în comunitate și, pe parcursul studiilor, rând
Rănit de oameni ... vindecat de Dumnezeu! by Ionel TURTURICĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91603_a_93002]
-
toate celelalte. Vor rămâne resturi. Vă rog să mă credeți, aceeași cantitate de energie se consumă și pentru a azvârli o sticlă goală, și nu de puține ori luând drept țintă un arbore, și pentru a o pune Înapoi În portbagaj pentru a o abandona acolo unde trebuie. La fel, o hârtie, chiar dacă e biodegradabilă à la longue căci, pe termen scurt, e inestetică. Ultima variantă, căratul Înapoi, pune Însă În operă o mai mare cantitate de informație, de gândire și
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
soției mele. Nu știa cât de grav este lovit băi atul și deși cei doi polițiști rămași o încurajau că nu-i nimic primejdios, ea rămânea neliniștită, agitată, numai un plâns et. În învălmășeala creată, nici n-am simțit când portbagajul autoturismului nostru a fost eliberat și toate bagajele noastre au primit găzduirea în mașina polițiștilor care ne-au și transportat la poarta spitalului din localitatea citată. Tot ei, polițiștii, au fost cei care s-au ocupat și au adus medicul
Întoarcere în timp by Despa Dragomi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1236_a_2192]
-
avut să mă echipeze în halul în care mă aflam și să mă vâre acolo? Tânăra a rotit un mâner de metal din colț și în clipa aceea o parte din perete s-a deschis spre interior, ridicându-se precum portbagajul unei mașini. În abisul acela era întuneric beznă, dar am avut senzația că dintr-acolo bate un vânt rece și umed. Nu-mi plăcea deloc vântul acela. Se auzea și susurul necontenit al unui râu. „Aici curge un râu“, zise
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
în funcțiune și m-am gândit cum o să fie viața mea de Computator pensionar. O să adun destui bani ca să duc o viață decentă și o să am timp să mă apuc de greacă și de violoncel. Să-mi pun violoncelul în portbagaj și să plec singur la munte. Să exersez acolo cât poftesc. Dacă lucrurile or să meargă bine, o să-mi pot probabil cumpăra o căsuță la munte. Una mică și frumoasă. Să citesc în voie, să ascult muzică, să mă uit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
cocaină. O forțează să citească edițiile broșate ale lui Milan Kundera și să urmărească Jeopardy! la televizor. Zboară la LA pentru o orgie la Chateau Marmont și îi cumpără jucării sexuale la Hustler Boutique de pe Sunset Boulevard, aruncându-le în portbagajul unui Cadillac Escalade de teren închiriat, în timp ce ea chicotește „abundent“. Mike ajunge chiar să-l încânte pe tatăl ei - care promisese să-i tragă un șut în fund simpaticului nostru erou dacă nu pune capăt întâlnirilor cu minora lui fiica
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
strălucitoare, uniformizând totul, fiindu-mi greu să focalizez. Nu înțelegeam de ce mașina nu mi se mai părea inocentă și de ce începea - doar după două reperări - să însemne ceva; ceva apăsător, amintindu-mi de ceva întunecat. Pe măsură ce mă apropiam, transfocând spre portbagaj, apoi spre geamul din spate, însăși mașina păru să detecteze acest lucru - de parcă ea luase decizia și nu șoferul - și dispăru din colțul străzii Elsinore cu Bedford. Eram amețit. Mă simțeam hăituit, după care a început să adie o briză
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]