645 matches
-
toate momentele vieții noastre, care ne conduce toate acțiunile zilei și ne asigură somnul; deoarece tot ea domnește până și În liniștea nopților. PARTEA A DOUAtc "PARTEA A DOUA" Principii generale. Monografia virtuții Și nu uitați, doamnă, că există perfecțiuni revoltătoare. Lucrare inedită a autorului CAPITOLUL IVtc "CAPITOLUL IV" Dogme Biserica recunoaște șapte păcate capitale, dar nu admite decât trei virtuți teologale. Prin urmare, avem șapte principii care dau naștere la remușcări, față de trei surse de consolare! Ce tristă constatare: 3
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
rău1. Acest erou este „fatal”, pentru că fatalitatea amestecă binele cu răul, fără ca omul să se poată apăra de aceasta. Fatalitatea exclude judecățile de valoare. Ea le Înlocuiește printr-un „Asta este”, care scuză totul, În afară de Creator, unic răspunzător pentru această revoltătoare stare de lucruri. Eroul romantic mai este „fatal” și pentru că, pe măsură ce el crește ca forță și geniu, puterea răului crește și ea În sufletul lui. Orice putere, orice exces se scuză atunci prin „Asta este”. Faptul că artistul, În special
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
acuma. — Mamă, ce știi de operația de slăbire? — Adică lipoabsorbție - să ai grijă cu asta, Stacey. Fata prietenei mele Terri și-a făcut una la coapse și-acum arată ca doi saci de rufe: numai încrețituri și gropi și cute. Revoltător. S-ai grijă, Stace. — Nu-nu la liposucție mă refer, mamă, ci la capsare. Prietena mea Crystal - știi, cea la care-i scriu- și-a capsat ceva la burtă și mi-a povestit de prietenii ei care făcuseră asta și care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
apăsându-și buzele de ale mele și vârându-și limba în gura mea. Nu pot să te contrazic la faza asta, am spus când mi-a dat drumul. Judy M ă simt ca și cum l-aș fi forțat să plece. E revoltător că mă simt așa: nu încape nici o îndoială că nu eu sunt partea vinovată în toată povestea (oh, Doamne - acum chiar vorbesc ca el), dar într-un fel ciudat știu că eu sunt de vină. Nu cred nici o clipă prostia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
Poate de secretul întunecat aveam nevoie, nu de viciu în sine. Am râs puțin, încercând să îndulcesc cuvintele care până și mie-mi sunau prostește. Probabil că data viitoare o să mă prindeți că mă complac în ceva de-a dreptul revoltător! Când vine tata acasă diseară o să... m-am întrerupt și am scuturat din cap. Ce-i în capul meu? Ce prostie. Scuză-mă, dragul meu... am... doar am uitat o clipă. Urmă o pauză, apoi Ben spuse foarte încet: — Chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
E exact ca-n povestea pentru copii cu rățușca cea urâtă - a avut o problemă doar pentru că era diferită: dacă ar fi fost crescută printre lebede, normal că ar fi fost acceptată de la început, în ciuda faptului că avea o culoare revoltătoare și că era „jegoasă“ sau cum era. — O analogie cam evidentă, Benbo, chiar și pentru tine. — Poate că e evidentă, dar e la obiect. Nu că m-aș vedea eu ca o lebădă - de fapt, știu că sunt mai degrabă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
Întins pe urmele ei. —Fetelor! Este aici! zise Salome, pe neașteptate. Dădu din cap discret către un separeu din cealaltă parte a Încăperii În care se vedeau siluetele lui Sophia D’Arlan și Giles. Stau de... vorbă. Părea iritată. Este revoltător. A flirta pe marginea unui mormânt este de neiertat. —Sophia are paiete pe șifonul ăla? Întrebă Marci cu un ușor dispreț. Își Întinse gâtul să-i vadă mai bine vestimentația. — Asta este o femeie interesată numaide perpetuarea mitului că poartă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
bătea când nu-și pregăteau lecțiile. Nu doar câte o pălmuță simbolică, ci lovituri adevărate peste cap și față, bumbăceli furioase, care au sfârșit prin a provoca răni serioase mai multor copii. I s-a dus buhul pentru comportamentul lui revoltător, iar Wittgenstein a fost obligat să demisioneze. Au trecut anii, cel puțin douăzeci de ani, dacă nu mă înșel, iar filozoful a ajuns să locuiască la Cambridge, activând iar în domeniul filozofiei, un personaj celebru și respectat. Din motive pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
mari și ascuțiți), dar și când se îndepărta (vederea din spate a popoului rotund și destul de masiv). După recenta închipuire a tăvălelii noastre din miez de noapte, eram ceva mai reținut față de ea decât de obicei, dar rămăsese chestiunea bacșișului revoltător de mare pe care i-l lăsasem ultima dată când fusesem aici și ne-a luat comanda toată numai zâmbete, știind (cred) că îmi cucerise inima pentru totdeauna. Nu-mi aduc aminte o vorbă din ce ne-am spus, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
pentru că nu toată lumea cumpără ziarul și îl răsfoiește. De fapt aici apar anunțurile din Jurnalul bihorean, însă m-a șocat extrem de tare bannerul acesta, de aceea ți-am și zis să pui screen shot-ul pe blog pentru că merită. E ceva revoltător. Ok, să fie reclame, la monumente funebre, coroane, chiar și la electrocasnice... dar să pui o blondă în sutien și în tanga pe un site de anunțuri de deces mi se pare de-a dreptul deplasat. Foamea de bani nu
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
ne aparține, ci este preluată tot din Occident, iar aportul nostru specific a fost în iscusita deturnare politicianistă a acestei originalități de împrumut. Inițiatorii și apărătorii ei se mîndresc însă cu prima parte și proclamă - de multe ori cu o revoltătoare inconsistență - că noua lege este „pe linie”, nu cu Partidul, de data asta, ci cu Bruxelles ul. Spre viitor în zbor, deci ! Iată însă că suplimentul recent al Dilemei Vechi despre această lege ne oferă și argumen tarea de cu
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
dacă nu înspăimântați, către sfinții mei. M-am trezit pe pereți c-un Hristos conturat mai mult aluziv cu un personaj care duce în spate nu o cruce de răstignit, ci întreaga povară a omenirii. Și e singur, singur, singur, revoltător de singur... Durerea de pe chipul Său este însă îngemănată cu bucuria și speranța. Unul dintre ucenici mi-a spus că este atât de frumos și de "nu știu cum să mai zic, lady", încât nu L-ar lăsa niciodată să-i spele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
nu pot fi nicicum altfel decît așa... Tineretul din ziua de azi... Dar cînd n-a fost tineretul în ziua de azi?... Tineretul este mereu în ziua de azi și mereu trecutul acuză prezentul că s-a schimbat în mod revoltător, în mod inadmisibil, în mod imprevizibil, în mod inevitabil, în mod revoluționar, în mod revoltător cu siguranță... cine să mai înțeleagă aceste schimbări, aceste adevăruri dintotdeauna?... Tineretul din ziua de azi... să-i vezi cum umblă pe stradă... cum se
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
a fost tineretul în ziua de azi?... Tineretul este mereu în ziua de azi și mereu trecutul acuză prezentul că s-a schimbat în mod revoltător, în mod inadmisibil, în mod imprevizibil, în mod inevitabil, în mod revoluționar, în mod revoltător cu siguranță... cine să mai înțeleagă aceste schimbări, aceste adevăruri dintotdeauna?... Tineretul din ziua de azi... să-i vezi cum umblă pe stradă... cum se îmbracă și cum se comportă... chiar și fetele... ies pe stradă cu buricul gol și
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
viața: scena în care un copil lipsit de apărare și vizibil înspăimântat era înșfăcat cu brutalitate de unul dintre cei mai crunți și nemiloși dictatori aflați la putere în lumea de azi. Dacă poate ieși ceva bun din acest circ revoltător, acela ar fi de a-i face pe așa-zișii „pacifiști“ să-și vină-n fire și să înțeleagă că nu pot sta cu mâinile încrucișate permițând acestui câine turbat din Orientul Mijlociu să scape basma curată cu odioasele crime pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
regizorul ne lasă nedumeriți Într-un dublu coitus interruptus interpretat cu atîta sensibilitate. Refuz să mă gîndesc ce s-ar fi putut Întîmpla cu Romeo și Julieta. Motivul pentru care scapă Polonius e clar, după atîta holocaust ar fi fost revoltător să moară iar. Laertes nu există. Există Însă doi ucigași scăpătați (sosiile toxicomane ale lui Rosencrantz și Guildenstern), pe care-i Împușcă doi polițiști corupți noaptea tîrziu pe autostradă. O așchie dintr-un craniu Îi intră-n ochi lui Jack
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
al statului, trebuie să iau act. Acordase o atenție considerabilă armelor de care văzuse că făcea uz Clane pe Venus. Și, în timpul zilelor care urmară, ajunse la concluzia că trebuie să treacă la acțiune. Continua să-și spună cât de revoltător era să facă asta, dar în final îl înștiință pe Clane: Dragul meu nepot, Deși nu te-ai simțit cu adevărat îndreptățit să ceri protecția la care rangul și valoarea activității tale îți dau dreptul, sunt sigur că vei fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85069_a_85856]
-
dacă nu-mi permit o insulă". Mă văd, dacă nu deschid ochii, în trenul legănîndu-se ca o barcă. De-o parte și de alta, o panglică roșie, lată, fluturînd, curgînd, șerpuind. Ba intrînd sub roți, ba depărtîndu-se. Macii de iunie. Revoltător de roșii și de mulți. La întors, am așteptat reluarea spectacolului, dar plouase și nu mai rămăsese nimic din ei și din petalele lor. Doar cîțiva, ici-colo. Mototoliți, zdrențuiți, scuturați. "Premiera-i totul, mi-ar fi răspuns Iordan, dacă m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
nou? Știu eu? Poate mă leagă multe de acest caiet În care mi-am Împărtășit dragostea pentru Petre, poate așa, doar din lipsă de activitate. Cert e Însă că scriu... Nu știu ce să fac În domeniul dragostei. Iubesc cu o Încăpățânare revoltătoare pe Petre, cu toate că ne-am Întâlnit numai o singură dată de la 12 noiembrie. Și atunci eu am fost foarte rece cu el, Încercând metoda de a-l face pe el să alerge după mine. Degeaba! Mi-a Întors spatele și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
și cum a venit în țară, ce-a făcut aici, ce rost și-a găsit. Auzind deslușirile tânărului, se indignă, se scuză și strigă: ― Dar se poate una ca asta? Un poet ardelean să nu se poată aciua în Romînia? Revoltător!... Bietul băiat! Tânărul Herdelea era mișcat de atâta interes, iar Gogu, în cele din urmă, declară patetic: ― Te rog să faci bunătatea și să nu fii amărît! Asta-i una! Iar al doilea să știi că eu, ăsta care mă
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
intrat în conac înaintea mea, dar eu n-am omorît-o! ― Să iasă Petre a Smarandei! strigă prim-procurorul liniștit. ― Mort... mort! răsunară mai multe glasuri. Maiorul Tănăsescu fierbea. Nu se putu stăpâni. Țăranul acesta i se părea de o viclenie revoltătoare. Se năpusti brusc asupra lui: ― De ce nu spui, tîlharule?... De ce-ai omorît-o, tîlharule?... Și de ce ai bațjocorit-o și ai necinstit-o?... Ai poftit la trup de cucoană mare, spurcăciune blestemată? Toader Strîmbu își ferea capul de plesniturile cravașei și
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
acest prilej, departe de a o da pe brazdă pe tânăra inocentă, o șochează profund. Pentru nimic în lume, povestește scriitoarea, nu m-aș fi pretat [...] nici măcar la cea mai neînsemnată experiență. Găseam moravurile pe care mi le înfățișa Madeleine revoltătoare. Iubirea, așa cum o vedeam eu, n-avea nimic a face cu trupul; însă respingeam ideea de a-ți satisface trupul fără să iubești". În mintea mea, scrie gânditoarea, zăbovea imaginea unei hermine murdărite, a unui crin profanat". În închipuirea ei
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
absența căreia gândirea nu se mai poate concentra, Își pierde controlul raționamentelor; mai mult chiar, gândirea se tensionează, se Întunecă sau se veștejește sub efectul perpetuării acelorași conflicte interioare. Μ Ingratitudinea Îmbracă multe forme, dar una dintre nedreptățile cele mai revoltătoare, care frizează chiar absurdul, este cea exprimată de proverbul: „Bine faci, rău găsești”. Cum s-ar putea explica această situație paradoxală? Se cunoaște faptul că numai cine nu se implică nu greșește. Mai mult chiar, este posibil ca, pe măsură ce te
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
astfel implicat într-o relație de schimb pervertită, în măsura în care „supraveghetorul” își atribuie, din rațiuni nejustificate, lipsite de orice temei, un statut diferit de al lui. Suntem doi, dar celălalt îmi scapă, se eschivează, mă evită. Acest fapt, pe bună dreptate revoltător, se află la originea repulsiei pe care a produs-o întotdeauna supravegherea profană. Mai puțin în ultima vreme, când s-a transformat într-un paliativ al siguranței noastre: supravegherea civilă! Dar cine ar putea să-i garanteze efectele pe termen
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
cunoaște scopul, nu se cunoaște drumul sau drumurile pentru a ajunge acolo. Iată ceea ce înlătură toată nehotărîrea fundamentală asupra perspectivelor noastre aleatoare, iată ce îndepărtează miasmele dăunătoare ale noii istorii, ale psihanalizei și ale antropologiei. Iată ce dezvăluie în mod revoltător limitele... raționalității limitate și o înscrie pentru totdeauna ca o prefăcătorie de descendent binevoitor (sau ironic?) al vechii raționalități universale, dictatoriale. Să remarcăm deja următorul fapt: dacă este adevărat că omul acționează prin selecții succesive de mijloace pentru a atinge
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]