1,359 matches
-
nouă conducere a Comunității Musulmane din Bulgaria, incluzând numirea lui Gengiev. În februarie 1995, conducerea înregistrată recent a comunității musulmane a intrat în incinta biroului Muftiului Șef din Sofia și a preluat toate documentele și activele care aparțin organizației religioase rivale. Reclamanții au făcut recurs împotriva Decretului R-12 la Curtea Supremă, dar recursul a fost respins în iulie 1995. Organizația condusă de Hasan a organizat o conferința națională în martie 1995 și apoi, în iunie 1995, a depus o petiție la
[Corola-publishinghouse/Science/84982_a_85767]
-
ca ilegal, Guvernul a refuzat să înregistreze statutul și conducerea. Alegerile parlamentare din 1997 și înlocuirea Partidului Socialist cu Uniunea Forțelor Democrate a adus, ca schimbarea anterioară de Guvern, noi evoluții în acest caz. Direcția a solicitat celor două conduceri rivale, cea a Hasan și cea a lui Gengiev, să negocieze o soluție. Ambele organizații au acceptat să organizeze o conferință unificată. La această conferință, Hasan a fost ales ca lider al organizației și aceasta a fost înregistrată de Direcție. Totuși
[Corola-publishinghouse/Science/84982_a_85767]
-
sunt sensibil egale. Cu siguranță, alianțele constituie un factor de egalizare a potențialului competitorilor semnificativi de pe piață, prin punerea în comun a mai multor capacități. Deși firmele net dominante pe o piață sunt mai reticente la crearea de alianțe, firmele rivale își pot uni eforturile pentru a atinge un anumit nivel tehnologic, intrând în alianțe cu alte firme care, la rândul lor, capătă acces la resurse pe care nu le aveau. - Produsele competitorilor sunt similare. Standardizarea produselor este un proces care
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
unei alianțe. Barierele de mobilitate (costurile schimbării partenerilor de alianță, cu toate riscurile unor scurgeri de informații care derivă dintr-o astfel de mișcare) sunt specifice alianțelor. Barierele de mobilitate depind și de strategia adoptată de firmele sau de alianțele rivale. Astfel de strategii se pot referi la distrugerea alianțelor firmei rivale sau la prevenirea formării unor asemenea potențiale alianțe. Pentru a putea induce în mod eficient bariere la intrare, o alianță trebuie să suprime concurența internă. Firește, concurența se suprimă
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
toate riscurile unor scurgeri de informații care derivă dintr-o astfel de mișcare) sunt specifice alianțelor. Barierele de mobilitate depind și de strategia adoptată de firmele sau de alianțele rivale. Astfel de strategii se pot referi la distrugerea alianțelor firmei rivale sau la prevenirea formării unor asemenea potențiale alianțe. Pentru a putea induce în mod eficient bariere la intrare, o alianță trebuie să suprime concurența internă. Firește, concurența se suprimă doar pe domeniile stricte care fac obiectul alianței, firmele ca atare
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
a lor depind nu doar de criteriile economice, ci și de realitățile de pe teren. Spre exemplu, Swissair și KLM au renunțat în 1993 la planurile lor de fuzionare din cauza acordurilor de cooperare pe care le aveau cu două firme americane rivale (Swissair cu Delta, KLM cu Northwest). Dincolo de aceste considerații, fuziunile, ca și alianțele, pot fi sinergetice sau anticompetitive 9. Atât fuziunile, cât și alianțele combină capacitățile mai multor firme. Diferența fundamentală constă în natura controlului aplicat acestor capacități puse în
[Corola-publishinghouse/Science/1912_a_3237]
-
a fost foarte util și interesant pentru că am avut ocazia pe de o parte să văd o altă cultură și civilizație europeană și în același timp am încercat să-mi însușesc cât mai multe metode și tehnici din predarea limbii „rivale”- limba engleză pentru a-i atrage pe elevi în studiul limbii și literaturii franceze.
Caleidoscop by Maria Lucia Toma () [Corola-publishinghouse/Science/91786_a_93253]
-
un comportament pe care morala îl impune nu poate fi acceptată ca o lege valabilă, fiind nedreaptă. Poate fi acceptată ca valabilă o lege aflată în contradicție cu principiile moralei? În jurul răspunsurilor la această problemă s-au conturat două concepte rivale, conceptul mai larg incluzând-ul pe cel mai îngust. Astfel, potrivit conceptul mai larg, susținut de pozitivismul juridic, în drept sunt incluse toate normelor valide, chiar dacă unele din ele încalcă principiile moralei, iar conceptul mai îngust, corespunzător dreptului natural, elimină
Filosofia sistemelor normative: dreptul şi morala by Raluca Mureşan [Corola-publishinghouse/Science/1443_a_2685]
-
tipuri de sancțiuni 80. Cel de-al treilea element al definiției se referă la faptul că pedeapsa trebuie aplicată autorului ofensei. Acest element pune în discuție "mărul discordiei" dintre retributiviști și utilitariști, știut fiind faptul că adepții celor două teorii rivale dau răspunsuri diferite la întrebarea: cui trebuie să aplicăm pedeapsa? Potrivit teoriei retributiviste, aplicarea unei pedepse se impune unei persoane doar dacă aceasta este găsită vinovată de săvârșirea unui delict, iar principala critică adusă teoriei utilitariste se referă la faptul
Filosofia sistemelor normative: dreptul şi morala by Raluca Mureşan [Corola-publishinghouse/Science/1443_a_2685]
-
evocă societatea primitivă de dinainte de apariția normelor juridice. Mai târziu, ideile aboliționiste au fost vehiculate de teoriile anarhiste și marxist-leniniste, precum și în teoriile apologetice cu privire la devianță și societatea dezorganizată și violentă 89. În ceea ce privește justificarea pedepsei, există două mari abordări filosofice rivale: retributivismul și utilitarismul. 3.5.1. Teoriile retributive ale pedepsei Retributivismul este teoria potrivit căreia pedeapsa este justificată pentru că este meritată. Sistemul retributivist are o lungă existență, fiind bine cunoscut sub forma legii talionului (lex talionis) prezentă în timpurile biblice
Filosofia sistemelor normative: dreptul şi morala by Raluca Mureşan [Corola-publishinghouse/Science/1443_a_2685]
-
folosit pentru a exprima dezacorduri; iar cea mai izbitoare trăsătură a disputelor prin care se exprimă aceste dezacorduri este caracterul lor interminabil", notează A. MacIntyre 149. Justificarea pedepsei este un bun exemplu de problemă cu privire la care susținătorii celor două abordări rivale se află într-un puternic dezacord. Date fiind aceste contradicții, mulți filosofi au încercat să sugereze diverse modalități, mai mult sau mai puțin stângace, de a le combina astfel încât să se evite conflictele, încercând să demonstreze că cele două teorii
Filosofia sistemelor normative: dreptul şi morala by Raluca Mureşan [Corola-publishinghouse/Science/1443_a_2685]
-
cei mai mulți gânditori a fost confruntarea celor două teorii, reținerea părților bune ale acestora și eliminarea părților slabe. În acest demers, criticile formulate deja de alți autori anteriori au fost benefice, ambele părți dispunând de argumente care demonstrează atrocitatea consecințelor teoriei rivale. Teoriile retributiviste au atras numeroase critici, așa încât se poate spune despre această teorie că nu a fost atât o istorie a schimbării și a acumulării, cât una a definirii și apărării. Vom descrie pe scurt la ce se referă aceste
Filosofia sistemelor normative: dreptul şi morala by Raluca Mureşan [Corola-publishinghouse/Science/1443_a_2685]
-
mult mai inumane decât o teorie pură retributivistă 172. Este evident că atât teoriile retributiviste, cât și cele utilitariste conțin și aspecte pozitive și aspecte negative. Întrebarea care se ridică aici este cum ar putea fi combinate cele două versiuni rivale pentru a obține una nouă, mai bună și dacă este posibilă o conciliere între cele două teorii. Mulți filosofi au încercat să găsească un răspuns la această întrebare. În cele ce urmează vom expune pe scurt soluțiile propuse de A. M
Filosofia sistemelor normative: dreptul şi morala by Raluca Mureşan [Corola-publishinghouse/Science/1443_a_2685]
-
ale poliției poate produce mai mult rău decât bine și că acest rău nu poate fi compensat prin binele obținut prin condamnarea unui om nevinovat"183. Și H. L. A. Hart încercă să aducă la un numitor comun cele două abordări rivale, arătând că, pentru a clarifica problema pedepsei, trebuie căutate răspunsuri la următoarele întrebări: "cum poate fi justificată practica generală a pedepsirii?" și "cui trebuie aplicată pedeapsa?". La prima întrebare, crede Hart, trebuie să se răspundă prin referire la doctrina utilitaristă
Filosofia sistemelor normative: dreptul şi morala by Raluca Mureşan [Corola-publishinghouse/Science/1443_a_2685]
-
noi nu trebuie să permitem aplicarea pedepsei în orice circumstanțe, chiar dacă acest lucru ar putea avea efectele urmărite. Așadar, nu putem dispune aplicarea pedepsei la întâmplare, ci doar "făptuitorul pentru fapta sa"184. Hart încearcă să concilieze cele două teorii rivale și, totodată, să construiască o teorie a pedepsei acceptabilă. Doctrina utilitaristă joacă un rol important în teza sa, pedeapsa neputând fi justificată decât dacă are ca efect reducerea criminalității. Nici rolul retributivismului nu este de neglijat, limitele acceptabile în care
Filosofia sistemelor normative: dreptul şi morala by Raluca Mureşan [Corola-publishinghouse/Science/1443_a_2685]
-
o alăturare a unor principii diferite și contradictorii, ci, prin înlăturarea inconvenientelor pe care le ofereau "modelele pure"185, s-a dorit construirea unor teorii ale pedepsei mai bune selectând doar aspectele pozitive puse la dispoziție de cele două doctrine rivale. Concluzii Atunci când vorbim despre drept, gândirea face automat o conexiune cu normă, regulă, lege, regulile juridice fiind etaloane sau măsuri abstracte ale conduitei, ce nu pot exista decât prin intermediul raporturilor intersubiective. Morala, deși nu se rezumă la reguli, cuprinde și
Filosofia sistemelor normative: dreptul şi morala by Raluca Mureşan [Corola-publishinghouse/Science/1443_a_2685]
-
impune un comportament interzis de morală nu poate fi acceptată ca valabilă. Disputele generate de problema apartenenței la sistemul de drept a normelor valide din punct de vedere juridic, dar care contrazic principiile moralei, au dat naștere la două concepte rivale, conceptul mai larg incluzându-l pe cel mai îngust. Potrivit conceptul mai larg, susținut de pozitivismul juridic, în drept sunt incluse toate normelor valide, chiar dacă unele din ele încalcă principiile moralei, iar conceptul mai îngust, corespunzător dreptului natural, elimină din
Filosofia sistemelor normative: dreptul şi morala by Raluca Mureşan [Corola-publishinghouse/Science/1443_a_2685]
-
salvare prin renaștere națională în fața monstrului sovietic comunist (v. Destinul culturii românești, 1953). Bineînțeles că vechii ideologi cominterniști au simțit imediat primejdiile potențiale din teoria profesorului Papu și au întreținut cu mare abilitate o adversitate destul de gălăgioasă între diverse grupări rivale din viața literară. N-a fost prea greu să-i asmuți pe scriitori împotriva specificului național, deoarece acesta devenea vulnerabil prin grandomania lui Nicolae Ceaușescu, în pornirea lui de a se înscrie într-o tradiție domnitoare națională, de la Burebista și
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
despre altceva, de "gestionarea" haosului iar nu de provocarea lui. Din acest unghi, globalizarea se vrea o punere în ordine a haosului planetar, în care Centrul nu mai există. Poate fi o altă chestiune dacă globalizarea "haosmică" vizează năruirea centrelor rivale Statelor Unite. A. Sokal vorbea de un globalism europofob, controlat de "jandarmul planetar"198. Christophor Norris, într-un studiu din 1991 (Ce nu e în ordine cu postmodernismul?), constata că, intrat în politică, postmodernismul își pierde bruma de predispoziție ludică și
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
însă romanul său pretinde a avea relevanță "științifică", demistificatoare, când, în realitate, este o gogonată mistificare. Iată doar câteva dintre "punerile la punct" ale lui Bart D. Ehrman, cu instrumentele istoriei critice. În creștinismul timpuriu, n-au existat două facțiuni rivale, una "masculină", de partea apostolilor, în frunte cu Petru și cu împăratul Constantin cel Mare, și alta "feministă", în frunte cu Maria Magdalena. Rivalitatea a existat între religia oficială a imperiului și creștinismul minoritar, persecutat (5,8% din populație). Pricina
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
Italia), Zoe Dumitrescu-Bușulenga, Svetlana Paleologu-Matta și Ioana Em. Petrescu. Exemplarele pătrunse în România au fost răspândite în rândul cunoscătorilor de către Edgar Papu, Paul Anghel și Ilie Bădescu. Așa se și explică, într-o primă fază, ostilitatea primirii din gruparea literară rivală celei de la Luceafărul. Totuși, pe fond, era vorba de paradigme culturale diferite. Svetlana Paleologu-Matta nu a teoretizat niciodată protocronismul, elaborându-și cercetările în plin mediu cultural european, chiar în anii ascensiunii postmodernismului. I-a asimilat pe Derrida, pe Borges, pe
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
culpabilității sale legată de separarea parentală. În fantasmele sale, Alice s-a simțit ca o „seducătoare” a viitorului său tată vitreg, atrăgându-l într-o oarecare măsură pe acesta în casa lor. Ea este astfel vinovată față de tatăl său și rivală - din nefericire - a mamei sale. Ea se reprezintă astfel pe sine ca pe o „cochetă” în relațiile sale amoroase anterioare, de care îi este frică și pe care le face să eșueze; - conflictul cu mama sa va fi de asemenea
[Corola-publishinghouse/Science/1929_a_3254]
-
cinsprezece ani el vorbește singur de „ruptură” ca urmare a două evenimente. Primul eveniment este apariția unei acnee destul de importante: Jacques suferă profund de această lovitură adusă feței sale. Dar câteva săptămâni mai târziu, în timpul unei încăierări între două bande rivale, a fost lovit cu o piatră în ochi. În mod brutal sentimentul că este o persoană inaccesibilă, invulnerabilă se prăbușește. Această piatră care i-a atins corpul pare să fi dezlănțuit un sentiment de sine grandios, inaccesibil și invulnerabil. Suferă
[Corola-publishinghouse/Science/1929_a_3254]
-
spectacolului, strângând-o din răsputeri în brațele lui scurte și cu atât mai posesive cu cât nu o puteau defel cuprinde pe de-a întregul. Între palmele sale micuțe rămânea mereu un interval matern neacoperit, în care o nouă revendicare rivală s-ar fi putut oricând, perfid, insinua. Nu-i plăceau corturile pentru că ridicau un obstacol mai mult în calea privirii decât într-a acțiunii: desfășurau de jur-împrejurul locatarului un ecran înșelător, îndărătul căruia pândea fără a putea fi pândită imensitatea vorace
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
chiar în Europa (la Geneva și la Zürich). Rugby Fives datează de pe la 1850, iar primele meciuri interșcolare (intercollegiate) au avut loc pe la 1870. De abia în 1925 au început competițiile, azi tradiționale, dintre echipele Universităților Oxford și Cambridge, eternele universități rivale. Doi ani mai tîrziu lua naștere la Londra, în casa doctorului Edgar Cyriax din Welbeck Street, Asociația de Rugby Fives care, în 1931, a definitivat dimensiunile standard ale terenului de joc. Boxul. Originile boxului, "sportul nobil", încep în preistorie, în
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/1104_a_2612]