913 matches
-
de apus și drumul spre Milano, se afla curia ducis, complexul de locuințe, fabrici și depozite ale ducelui. Dintre multele biserici, două erau mai însemnate, amândouă cu o preoțime numeroasă: una cu hramul Maicii Domnului și al Mântuitorului, pe care Rotari a lăsat-o catolicilor; cealaltă, cu hramul apostolului Ioan evanghelistul, era încredințată arienilor. Mai era și biserica Santa Eufemia; dar era închisă din pricina discordiilor dintre cele Trei Capitole, ca și cea cunoscută sub numele de San Pietro. Am găsit cazare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
Am găsit cazare la azilul de lângă templul capitolin, într-o încăpere de unde puteam să admir șirul de scări, coloanele și timpanul. Am crezut că m-am rostuit cu un loc curat și frumos, până când mi-aș fi cumpărat o casă. Rotari însă a luat o altă hotărâre, și n-am putut să mă opun. M-am dus la palat la două zile după ce sosisem. Am trecut mai întâi pe la rabinul Simeone, ca să-l informez despre ceea ce stabilisem la Concordia; am aflat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
aur și de argint aproape egală cu jumătatea averii tatălui meu. Întrebându-l pe rabin cum mergeau lucrurile în privința nației sale, m-a asigurat că, odată cu noul duce, erau tratați asemenea creștinilor, ba chiar se bucurau de o ocrotire specială. Rotari nu uitase ceea ce nația lor făcuse pentru noi în episodul de la Ravenna și nici ceea ce învățase de la mine și de la rabinul Yehudah. La poarta curții ducale, deși eram îmbrăcat precum un longobard înstărit, am fost oprit și mi s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
fost oprit și mi s-a spus: - Tu nu ești de culoarea noastră, deși te îmbraci la fel ca noi. N-am stăruit și n-am dat explicații. M-am întors la azil și i-am scris o scrisoare lui Rotari, trimițându-l pe Ansoald să i-o înmâneze. Asta se întâmpla la a treia oră a dimineții; la o cincea oră, Rotari a venit grabnic la mine și m-a condus la palat. Ajungând noi la poarta curții, l-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
stăruit și n-am dat explicații. M-am întors la azil și i-am scris o scrisoare lui Rotari, trimițându-l pe Ansoald să i-o înmâneze. Asta se întâmpla la a treia oră a dimineții; la o cincea oră, Rotari a venit grabnic la mine și m-a condus la palat. Ajungând noi la poarta curții, l-am văzut pe longobardul care nu voise să-mi dea drumul, legat de o țâțână cu o frânghie. Rotari se înfuriase atât de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
la o cincea oră, Rotari a venit grabnic la mine și m-a condus la palat. Ajungând noi la poarta curții, l-am văzut pe longobardul care nu voise să-mi dea drumul, legat de o țâțână cu o frânghie. Rotari se înfuriase atât de tare, încât m-am temut pentru viața omului, și abia am reușit să-l înduplec să-l elibereze și să-l ierte. Împreună cu Ansoald, am fost cazat într-o parte a palatului, având o baie la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
încât m-am temut pentru viața omului, și abia am reușit să-l înduplec să-l elibereze și să-l ierte. Împreună cu Ansoald, am fost cazat într-o parte a palatului, având o baie la dispoziție. Am luat masa cu Rotari și cu Gaila. Erau fericiți. Aș fi putut spune „foarte fericiți“ dacă faima lui Romilde n-ar fi ajuns până în acest loc, provocând la început o seamă de șușoteli și de ocheade, care nu le-au căzut bine. Le-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
faima lui Romilde n-ar fi ajuns până în acest loc, provocând la început o seamă de șușoteli și de ocheade, care nu le-au căzut bine. Le-a părut rău de moartea Vibanei, dar și pentru comportamentul tinerilor de la moșie. Rotari m-a întrebat ce putea să facă pentru mine ca să-i iert pe prostovanii aceia. I-am cerut doar să-l angajeze pe Ansoald la cancelarie. Înainte de a ne despărți, mi-a spus: - Tu o să rămâi cu noi, ca un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
retras într-o mănăstire. Pentru mine a început astfel o nouă viață, complicată și plină de răspunderi. Am făcut și greșeli, dar am făcut și bine. Această perioadă a durat aproape nouă ani, și am fost mâna dreaptă a lui Rotari, mâna care de multe ori a făcut gesturile pe care le doream și le voiam eu. Într-o zi regele m-a chemat la Pavia. Asta a fost pe la sfârșitul primăverii anului 628. Îmi amintesc bine, deoarece tot atunci regina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
existat puținii negustori sirieni și evrei care mai aveau curajul să înfrunte marea, regatul longobard ar fi rămas în istorie ca unul al sărăntocilor, iar bisericile lor ar fi arătat ca niște bordeie. Iată de ce, bizuindu-mă pe sensibilitatea lui Rotari, l-am sfătuit să încurajeze la Brescia meșteșugurile și școlile, ca să poată dispune de oameni pricepuți în a-l sluji. Magister-ul ducal care fusese și în slujba unchiului său, un roman pe nume Oreste, s-a opus zicând: - Stiliano, problema
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
moară de foame decât să se-apuce de o muncă oarecare, deși pe domeniile îndepărtate de oraș ceva se schimba, și unii dintre ei s-au resemnat să pună mâna pe plug. Încât într-o seară i-am spus lui Rotari să propună regelui abrogarea legii care interzicea longobarzilor, chiar și celor ajunși la sapă de lemn, să se însoare cu femei romane libere, cu excepția unor motive de oportunitate politică, și de a le recunoaște fiii ca longobarzi. I-am cerut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
indispensabili dintr-un motiv sau altul. Nu m-a refuzat, deși oarecum uluit, dovedindu-mi cât de mult ținea la mine. Arioald, scos din fire, mi-a transmis prin cineva să mă mulțumesc că am devenit eu longobard. În schimb, Rotari și-a dat seama de înspăimântătoarea decădere a poporului său în privința natalității și m-a asigurat că intenționa să propună din nou acest lucru când vremurile aveau să fie mai favorabile. Problema îl privea și ca persoană. Căci, deși se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
poruncit. I-am dat replica pe loc: - De ce să cumperi ceva care e posibil să nu-ți placă? Tu ești un om de gust; chemăm aici un aurar, alegi din ceea ce-ți arată și poți să controlezi execuția lucrării. Rotari, care mă cunoștea ca pe un frate, a spus râzând: - Stiliano, ești încăpățânat ca un catâr. Fie ca tine, prietene, și, dacă tot faci asta, adu la curte și pe cineva care știe să țeasă văluri cu fir de aur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
Fie ca tine, prietene, și, dacă tot faci asta, adu la curte și pe cineva care știe să țeasă văluri cu fir de aur și să confecționeze brocarturi. În biserica San Giovanni perdelele de la altar erau numai rupturi și cârpeli. Rotari a făcut dar bisericii din Brescia o magnifică cruce de aur cu brelocuri, împodobită cu perle și cu pietre prețioase. Așa se face că, puțin câte puțin, bătând monedă pe simțul său estetic, am reușit să-l fac să împlinească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
să împlinească ceea ce doream. Brescia, lună de lună, și datorită emulației ce îi cuprinsese pe luptătorii cei mai bogați, căpăta o înfățișare invidiată de celelalte orașe, și asta fără să ne atingem de patrimoniul ducal. Oreste, care-l sfătuia pe Rotari cum să guverneze mai bine ducatul, la fiecare nouă cerere a mea, se mărginea să clatine din cap resemnat. El era, pe de altă parte, mulțumit că nu mă amestecam în ceea ce el considera ca fiind strict de competența lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
mă amestecam în ceea ce el considera ca fiind strict de competența lui. Pot chiar să afirm că, după trei ani, între noi exista un fel de prietenie respectuoasă. Nu pot să trec sub tăcere faptul că l-a ajutat pe Rotari să fie un duce iscusit, învățându-l șiretlicurile politicii. Longobarzii din ducat, după ce vreme de peste un an s-au ferit de mine, au început să mă considere un arbitru al modei și al bunului-gust, încât mi s-a părut că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
Longobarzii din ducat, după ce vreme de peste un an s-au ferit de mine, au început să mă considere un arbitru al modei și al bunului-gust, încât mi s-a părut că sunt pentru Brescia ceea ce a fost Petronius pentru Roma. Rotari și Gaila erau îndrăgiți de supuși, și eu mă bucuram de seninătatea căminului lor. Toți trei însă aveam o mâhnire care ne rodea pe dinăuntru, cu toate că nici unul dintre noi nu-și deschidea inima. În Rotari mocnea, asemenea unui foc nicicând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
a fost Petronius pentru Roma. Rotari și Gaila erau îndrăgiți de supuși, și eu mă bucuram de seninătatea căminului lor. Toți trei însă aveam o mâhnire care ne rodea pe dinăuntru, cu toate că nici unul dintre noi nu-și deschidea inima. În Rotari mocnea, asemenea unui foc nicicând stins, dorința de a se răzbuna pe Oderzo; dădea de înțeles regelui, dar Arioald era preocupat în primul rând ca ducii să-și respecte angajamentele față de el. Gaila se gândea deseori la Romilde și, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
Gaila se gândea deseori la Romilde și, cu toată rușinea pentru o astfel de mamă, suferea știind-o neîngropată. Eu mă simțeam strâmtorat în rolul frivol pe care-l jucam și încercam să strecor, deși fără succes, în cugetul lui Rotari o viziune de stat pe care nimeni altul nu o dorea. Să nu mai fie vorba despre ocupanți și ocupați, ci despre o patrie comună pentru toți cei care trăiau în ea, fiecare având posibilitatea de a dobândi o poziție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
rămas întorși spre mine. A apărut episcopul, ridicând Pâinea și Vinul împărtășaniei, și nu s-au mai auzit obișnuitele aplauze, ci un murmur de dezaprobare în momentul în care mi-am primit porțiile pentru acasă. Furios, m-am dus la Rotari; el însă a râs cu poftă de cele relatate, ca la o comedie. Predicatorul a fost alungat, dar cuvintele sale s-au răspândit în oraș. Șarpele invidiei a început să iasă la suprafață și să muște, până ce zvonul a ajuns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
poftindu-mă să curm orice sămânță de scandal. În particular și în chip mai puțin amical, mi-a făcut cunoscut că nu-mi aprobă intențiile de a romaniza Brescia, și mai ales faptul de a-i fi transformat casa lui Rotari în ceea ce el nici în vis n-ar fi îndrăznit să facă pentru propriul palat regal. VIII Căderea mea în dizgrație mi-a deschis în chip neașteptat o nouă cale. Arioald se căsătorise cu Gundeperga, fiica Teodolindei și a regelui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
că te văd în carne și oase, cred că ești în stare să-mi faci dorită compania, deoarece ai văzut în mine acel ceva dincolo de urâțenie. Sub pretextul de a pune capăt bârfelor ce mă vizau, l-am convins pe Rotari că era bine să dispar o vreme din Brescia, drept care m-am instalat într-o casă din vecinătatea mănăstirii. Trebuie să spun imediat că succesul nu mi se datorează decât în mică parte. Ea mânca și se îngrășa din pricină că era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
poftit să vin la ea ori de câte ori aș fi fost în dificultate. Eram sigur că astfel de ocazii nu mă vor ocoli, dar nu atât de iute cum s-a întâmplat. Încă de la întoarcerea mea la Brescia l-am găsit pe Rotari îngrijorat din pricina unei scrisori din partea regelui, prin care spunea că mă amestecasem în treburile sale de familie, lezându-i tutela asupra soției. Lucruri absurde, de vreme ce el aproape că o repudiase. Ulterior regele a trimis după mine să vin la Pavia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
seama că viața îmi era în primejdie. Chiar maestrul zidar care coordona lucrarea a strigat la mine: - Cel mai bine e să cobori de-aici; cineva ți-o coace, și aici sus ești o țintă cât se poate de ușoară! Rotari a avut una dintre izbucnirile sale de mânie și voia să se ducă la rege și să-i ceară imunitatea mea. După ce l-am liniștit, l-am întrebat: - Nu-i așa că ai nevoie de tăietori de piatră pentru înlocuirea capitelelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
întorc. - Lasă-mă să vorbesc cu Arioald, a insistat el. - Asta nu, prietene. Lasă-mă să plec. Îți cer un document de liberă trecere prin ținuturile longobarde. Nu l-am convins, și continua să clatine din cap. - Înțelege-mă bine, Rotari. N-am de gând să te părăsesc, și fii sigur că o să mă-ntorc; posibilitatea de a supraviețui în călătorie este mai mare decât cea de a scăpa de ura regelui. Te rog doar să ai grijă de fiul meu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]