1,948 matches
-
care luptă cu timpul rău, cu administrațiunea tâlhărească, cu mașinele Americei, cu grânele Rusiei, trebuie, grație unui recensământ care e o operă de banditism administrativ, să facă două părți din ceea ce câștigă, o jumătate pentru a-și hrăni, dacă poate, sărmana familie, cealaltă jumătate pentru a plăti cei 36 000 fr. leafa d-lor Cîmpineanu și Stătescu și la toți ai lor. Nu este dar de mirat că toți părăsesc o așa ingrată meserie. În loc de a fi plugar, arendaș, toți vor
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
meserie. Comitetul de Ilfov a respins într-o zi treizeci de contestații, fără să deschiză asupră-le nici o cercetare, deși ele erau însoțite de acte. În acea zi s-a arătat un caz caracteristic care denotă câtă îngăduință au pentru sărmanul popor de jos democrații noștri, a căror majoritate, odinioară în cafenele, astăzi stăpânește acest popor. O femeie văduvă, săracă lipită, având copii, își adăpostește mizeria într-o locuință ce e mai mult bordei decât colibă. Această locuință i-a dat
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
soț, Eminescu. Note asupra versului). La Eminescu el revine de mai multe ori, aspirând să-l cuprindă într-o formulă definitorie. Astfel, un portret de sinteză din 1919 crește pe ideea de monumental, iar afirmația că poetul „a căzut în sărmana noastră literatură de la 1870 ca un meteor din alte lumi” neagă tacit existența unei poezii anterioare. Într-o formulă fericită este definit Creangă: „Homer al nostru...” sau e făcută o comparație: Coșbuc „se ridică uneori până la poezia populară, Eminescu, poate
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287494_a_288823]
-
minții mele are bateria prea slabă. Sentiment bizar și neplăcut de înfrângere "intelectuală". Trei copii înarmați cu bețe aleargă frenetic după un câine, scoțând țipete barbare, undeva pe strada Mașina de pâine, pe lângă magazinul Obor. Îl înconjoară tiptil, tiptil, iar sărmanul animal se face mic, mic... Cel ce pare a fi șeful grupului, în timp ce se pregătea să dea prima lovitură, se oprește brusc și spune cu o voce iluminată: "Bă, ia stați așa, ăsta nu este Fiță al nostru?". Brusc, am
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
de diverse calibre), acolo unde "oficiez" ca un șef de orchestră, am un câmp de observație privilegat asupra acestei microfaune de bogați. Sunt bogați-bogați, de generații, cu multe zeci de milioane în bănci, și nu miliardari de carton ca în sărmana mea țară de origine. Rafinați, discreți, eficienți chiar și în zâmbetele la comandă pe care le practică. Miroase frumos, amestecat, ca și cum s-ar fuma într-o parfumerie de lux din Paris. Nu este prima mea experiență de acest gen pe
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
sete din sticla de plastic cu băutură energizantă, verde-fluorescent, pe care o purtă în bandulieră. Suprarealist. Puterea obișnuinței sau plasticul face diferența: după ani de lupte și guerille diverse, guvernul liberian încheie un acord istoric cu nu-știu-ce fracțiune rivală. Negri sărmani omoară cu bâta, maceta și AK-ul 47 alți negri la fel de sărmani ca și ei. Istorie tipic africană. Imagini pe Euronews de la ceremonia de semnare a acordului (primit cu incontrolabile manifestări de bucurie spune vocea bărbată a speaker-ului din off
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
purtă în bandulieră. Suprarealist. Puterea obișnuinței sau plasticul face diferența: după ani de lupte și guerille diverse, guvernul liberian încheie un acord istoric cu nu-știu-ce fracțiune rivală. Negri sărmani omoară cu bâta, maceta și AK-ul 47 alți negri la fel de sărmani ca și ei. Istorie tipic africană. Imagini pe Euronews de la ceremonia de semnare a acordului (primit cu incontrolabile manifestări de bucurie spune vocea bărbată a speaker-ului din off). Doi bărbați negri cu ochelari de soare tip Police, îmbrăcați complet în
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
bine aleasă, de plastică și de îndrăzneață, la fel de uimitoare de fiecare dată când este folosită. Putem vorbi oare de om, spațiu și timp fără a lua în calcul pe Cel care le-a creat? Iată ce-mi spuneam eu cu sărmana mea minte în timp ce ascultam conferința și mă uitam la figurile uimit-mulțumite ale celor din sală, floarea intelighenției helveto-franceze. 10 octombrie 2003 Daniel este originar din cantonul Basel. Este student în traductologie la renumita și râvnita ETI (École de Traduction et
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
rară combinație înainte de a fi prea târziu, din toate punctele de vedere? Orice aș face, nu mă pot înțelege cu oamenii de "jos", dar au ajuns "sus" ierarhic, fără merit. Așa cum era de pildă directoarea mea de la Librăria Payot o sărmană imbecilă fără fantezie care până de curând conducea un magazin alimentar Migros. Salt mortal de la cârnați la enciclopedii Sau sergenții din armată. Lista este lungă. Tot în această logică, mârâitul-exclamație al elvețianului bogat întâlnit la cafeneaua Dorian, șeful unei mari
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
ambiantă. La seule manière d'être digne de Dieu, c'est de Le respecter dans les pauvres gens qui souvent comprennent tout de travers. (Singura manieră de a fi demn de Dumnezeu este accea de a-L respecta în oamenii sărmani care de regulă înțeleg totul pe dos), crede Jacques Ferron, mare scriitor guébecois (1921-1985). Dezamăgit de politică, fondează în 1963 "Partidul Rinocerilor" al cărui șef ales pe viață se numește Cornelius I. Este un rinocer care încă mai trăiește la
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
operei sale, "Ceahlăul literaturii române", atât de citat și analizat de elevi și studenți, pentru cărți precum Baltagul, Frații Jderi, Șoimii, Viața lui Ștefan cel Mare, Nicoară Potcoavă, Creanga de aur, ca și pentru povestirile sale despre cei mulți și sărmani, Sadoveanu este creatorul unei limbi, care prin farmecul și bogăția ei își merită, între cei dintâi, dintre dăltuitorii și făuritorii de limbă, aprecierea lui Eminescu "ca un fagure de miere". Sadoveanu a fost, precum se știe, elev la Fălticeni. Farmecul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
în cărțile sale, le-a auzit prima oară la moara lui din deal; fiindcă el a fost și pescar, și vânător, dar la Fălticeni și numai la Fălticeni și morar. Morar cu moara lui proprie. Iar acele povestiri despre evreii sărmani și triști care, dincolo de câțiva patroni, avocați, farmaciști, cămătari, barosani depășeau, într-o vreme, de vreo două ori, numărul românilor, la Fălticeni, tot aici, le-a ascultat prima oară. Și pentru felul cum i-a cunoscut, prezentat și înțeles, pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
triști care, dincolo de câțiva patroni, avocați, farmaciști, cămătari, barosani depășeau, într-o vreme, de vreo două ori, numărul românilor, la Fălticeni, tot aici, le-a ascultat prima oară. Și pentru felul cum i-a cunoscut, prezentat și înțeles, pe acești sărmani urmași ai lui Moise, legionarii l-au condamnat, au adunat și incendiat în piața unor târguri, cărțile sale. Și azi, Casa Sadoveanu, îngrijită și liniștită, parcă îl așteaptă să revină pe acest picior de plai, ce i-a fost odinioară
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
singuratic, o mănăstire de măicuțe. Printre ele e și o fată care mi-i ca un copil de suflet. E o pictoriță foarte talentată. Și-i frumoasă ca o madonă din tablourile lui Rafael... Fata asta provine dintr-o familie sărmană, dintr-un sat bănățean, dintr-o casă unde-au fost 12 copii. La vreo 7 ani după ce-a venit aici, s-a descoperit că are o tumoare la creier. Avea niște dureri îngrozitoare. Ședea la pat. Plângea. Toată lumea zicea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
în mod surprinzător a început să vină la Bițu aproape în fiecare vară, ca la propriul copil, și de câte ori revenea, mergea cu flori și aprindea o lumânare la cavoul Corinei i-a zis, odată privind chipul din fotografie al acesteia: Sărmanul nostru puișor, cum s-a răzbunat el pe noi, crezând că l-am abandonat! Doamne, Bițule, ce hotărâre neroadă am putut să luăm, fără să vă spunem și vouă! Ne-am dus și-am crezut c-acolo-s câinii cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
prin reflexie în oglindă, de particule-antiparticule). Orice salt cuantic este arheal. Trebuie străpuns zidul invizibil al oglinzii (zidul acela de care s-a înspăimântat Kant) spre a face schimb între tine și imaginea ta din oglindă" (p. 34 ). Eroul nuvelei Sărmanul Dionis asta și izbândește: se substituie umbrei sale, redobândind starea de început, aceea de Ar[c]haeus. El trece adică dintr-o conștiință individuală la celelalte, la un substrat uman etern. "Archaeus este singura realitate pe lume", zice Eminescu, precizând
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
în "armonia cuplului primordial" și autorul recurge la asemănările de rigoare cu personajele din Iliada lui Homer. Eșecul Năpastei pe scenă demonstrează profunzimea piesei. Ori publicul nu i-a înțeles mesajul. Maiorescu "a intuit ceva" ca și în cazul nuvelei Sărmanul Dionis a lui Eminescu, recunoscând "cea mai puternică concepțiune a autorului" (p. 155). Discuțiile sunt contradictorii, dar se știe că tocmai asta demonstrează profunzimea creației. Puțini critici "s-au apropiat... de mașinăria ascunsă a Năpastei", unul din ei fiind George
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
partid, instruirile de la județ, cursurile de la „Ștefan Gheorghiu” și familia, care era pe ultimul loc. Partidul ne învăța să punem mai presus de interesele noastre interesele partidului, dar tot el ne învăța că familia este celula de bază a societății. Sărmana celulă! Sărmana familie în care femeia făcea carieră! Lipsisem de acasă aproape o săptămână. Mișu stătea mai mult singur până seara târziu, când Ghiță venea cu ultima cursă. Când am intrat în curte, lumina era aprinsă. Mă așteptam ca Mișu
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
de la județ, cursurile de la „Ștefan Gheorghiu” și familia, care era pe ultimul loc. Partidul ne învăța să punem mai presus de interesele noastre interesele partidului, dar tot el ne învăța că familia este celula de bază a societății. Sărmana celulă! Sărmana familie în care femeia făcea carieră! Lipsisem de acasă aproape o săptămână. Mișu stătea mai mult singur până seara târziu, când Ghiță venea cu ultima cursă. Când am intrat în curte, lumina era aprinsă. Mă așteptam ca Mișu să-mi
BIETUL OM SUB VREMI by DORINA STOICA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/531_a_938]
-
doar câteva din semnele micuțe Îi aminteau de simbolurile cu care astrologii reprezentau combinațiile din arta lor. Rămase pentru o clipă În tăcere, meditând la cele văzute. Apoi se dezmetici. - Luați o pânză, sus la moară, și Înveliți acest trup sărman, ordonă el, ridicându-se În picioare. Între timp, Își scosese din traista pe care o purta la centură tăblița cerată și, cu bețișorul, schiță iute o copie a tatuajului. Nu Întâmpină prea multe dificultăți: de tânăr fusese un foarte bun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
el dornic să mă adopte și spunea că s-ar bucura să-mi fie tată. Știam că era mult mai mult decât ar fi putut să spună cuiva vreodată. Din punctul lui de vedere, eu, cel crescut de niște femei sărmane, nu puteam decât să mulțumesc cerului că sunt salvat din rândurile amărâților și mântuit prin afecțiune. Dumnezeu îi mântuiește pe toți, însă salvarea omului de către om e ceva ce se întâmplă foarte rar. Când i-am spus doamnei Renling că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
lanțuri. Dar asta n-a dovedit cu nimic că America nu există. SAUL BELLOW Aventurile lui Augie March „Un roman picaresc tumultos, uluitor, ce te lasă cu gura căscată și îți dă fiori!“ - Chicago Sun-Times Augie March este un băiat sărman trăind într-un Chicago din perioada Marii Crize Economice. Un „recrut înnăscut“, el se lansează într-o întreagă gamă nebunească de îndeletniciri, respingându-le apoi una câte una ca fiind prea încorsetante. De-abia când se încurcă cu strălucitoarea Thea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
ceva fără să știe ce vorbește. Și niciodată, niciodată n-ar fi făcut o asemenea afirmație dacă biata Muriel - știți - n-ar fi fost atât de disperată și așa mai departe. Zău așa, ar fi trebuit s-o vedeți pe sărmana copilă, a adăugat ea, clătinând posomorât din cap. Aici ar trebui să intercalez un paragraf care să descrie reacția mea la cele rostite de doamna de onoare. Dar prefer ca deocamdată să mai amân acest lucru, dacă cititorul îmi permite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
dacă erai sau nu în formă în timp ce lucrai la ea. Nu vei fi întrebat dacă era singura scriere la care ai fi lucrat dacă ai fi știut că, o dată cu terminarea ei, ți se sfârșesc și zilele tale - cred că numai sărmanului Sören K. i s-ar putea pune această întrebare. Sunt convins că tu vei primi doar două întrebări. Cele mai multe din stelele tale erau aprinse? Te străduiai să-ți torni inima în scris? De-ai ști cât de ușor e pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
fiindcă ieșise Luna), în lumina argintie toate florile au văzut pe tufișul de salcâm picături mari de rouă, care lunecau ca niște lacrimi mari, tăcute, pe pământ. Și se făcu tăcere. "Din ramurile mele s-a făcut o cunună suspină sărmanul tufiș. M-au ales pentru spinii mei, nu pentru florile mele. Și acum port pentru totdeauna crima pe care n-am vrut s-o fac. M-am uscat atunci de durere, dar spinii înțepau mai tare și, odată cu viața mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1546_a_2844]