2,506 matches
-
fi socotit un neomodernist. Nu a rămas însă în interiorul granițelor modernității târzii. Încearcă o nouă formulă (reciclare, între altele, a stilurilor poetice anterioare) și reușește. Preface, apoi, stilul înalt, specific modernității, și renunță în bună măsură la formele tradiționale de seducție lirică. Optează, teoretic, pentru o poezie pe care o numește „metalingvistică”, concept care, tradus în termeni estetici, se identifică prin multe dimensiuni cu postmodernismul. S. este, așadar, un poet de graniță între o modernitate refuzată și în cele din urmă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289876_a_291205]
-
acestea sunt exemple ale puterii blânde exercitate de America. Dacă reușești să îi determini pe ceilalți să îți admire și să îți împărtășească idealurile, nu trebuie să mai investești în "bețe" și "morcovi" pentru a-i convinge să te urmeze. Seducția este întotdeauna mai eficientă decât constrângerea, și multe valori precum democrația, drepturile omului și oportunitățile individuale sunt foarte seducătoare. După cum afirma generalul Wesley Clark, puterea blândă "ne-a facilitat influența dincolo de limita politicii tradiționale a balanței de putere."5 Însă
by Joseph S. Nye, jr. [Corola-publishinghouse/Science/1027_a_2535]
-
sunt determinați să-ți împărtășească obiectivele este menită să coopteze oamenii și nu să-i constrângă.11 Puterea blândă se bazează pe abilitatea de a forma preferințele celorlalți. La nivel personal, suntem cu toții familiarizați cu puterea de atracție și de seducție. Într-o relație sau într-o căsnicie, puterea nu este deținută în mod necesar de partenerul mai mare, ci se regăsește în chimia tainică a atracției. Iar în lumea afacerilor, liderii inteligenți știu că abilitatea de a conduce nu constă
by Joseph S. Nye, jr. [Corola-publishinghouse/Science/1027_a_2535]
-
semnificativă. Chiar și marele realist britanic E.H. Carr considera în 1939 că puterea internațională se împarte în trei categorii: militară, economică și de influențare a opiniei.16 Cei care neagă importanța puterii blânde sunt asemenea oamenilor care nu înțeleg puterea seducției. În timpul unei întâlniri cu președintele John F. Kennedy, vârstnicul om politic John J. McCloy și-a manifestat zgomotos indignarea față de atenția acordată popularității și atracției în politica mondială: ""Opinia lumii"? Eu nu cred în opinia lumii. Singurul lucru care contează
by Joseph S. Nye, jr. [Corola-publishinghouse/Science/1027_a_2535]
-
Moscova și din Petrograd. Iar în 1920, odată consolidată victoria în Ucraina, Lenin ordonă reprimarea mahnovșcinei: anarhiștii sunt arestați, exilați, împușcați chiar. Zdrobirea revoltei de la Kronstadt* înseamnă sfârșitul anarhismului în Rusia și marchează începutul reculului său pe plan internațional. Totuși, seducția exercitată de Revoluția din Octombrie, iar apoi de către Rusia sovietică asupra militanților radicali îi incită pe numeroși anarhiști - îndeosebi anarhosindicaliști - să se ralieze Internaționalei comuniste*, la începutul anilor 1920. Mișcările anarhiste europene sunt slăbite prin aceasta, iar numeroși militanți care
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
ține cu Hitler” - care dotează mișcarea cu o formidabilă forță de intimidare și-i împiedică pe aderenți să-și pună întrebări asupra naturii totalitare a regimului sovietic. Dezlănțuirea aparent aberantă a teoriei* naziste conferă coerenței marxist-leniniste o formidabilă putere de seducție. David Caute a arătat ce anume datora aura comunismului din Franța de după războiul revanșei raționalismului francez asupra conceptelor de mit, instinct, rasă și sânge: „Aceasta însemna o întoarcere la viziunea proprie secolului al XVIII-lea despre o societate rațională, educată
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
că logica puterii inventate de Lenin era aceea a totalitarismului*. Prudent dar redutabil în a manevra din umbră, măsurând cu un cântar de farmacie raporturile de forță, neezitând în fața niciunui mijloc - presiune, intimidare, șantaj, compromis și, bineînțeles, asasinat, dar și seducție și recompense -, Stalin și-a calibrat la maximum mijloacele în raport cu obiectivele regimului totalitar - menținerea cu orice preț la putere, extinderea neîncetată a acestei puteri asupra statului și a societății pentru înfăptuirea proiectului comunist - și în raport cu propriile obiective - accederea la puterea
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
chestiunea germană, iar criza dintre anii 1958 și 1961 ia sfârșit în noaptea de 12 spre 13 august când începe ridicarea Zidului Berlinului*. Față de țările din lumea a treia intrate atunci pe calea decolonizării, Hrușciov angajează o vastă ofensivă de seducție și stabilește, în 1956, un cap de pod în lumea arabă apropiindu-se de Egiptul lui Nasser. Reușește să se infiltreze și pe continentul american susținând puterea lui Castro în Cuba*. Dar activismul său aventuros duce la tensiuni cu Occidentul
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
o delegație de antreprenori și revine entuziasmat de realizările industriale: barajul de la Nipropetrovsk, siderurgia de la Magnitogorsk, metroul de la Moscova. Câteva voci disonante încearcă, din 1927, să se facă auzite, dar dezvăluirile lor cu privire la represiune nu au nici un efect. Operațiunea de seducție și diplomația internațională obțin însă succese notabile, între care călătoria ministrului francez É. Herriot, în vara lui 1933, nu este cel mai mărunt: el afirmă că foametea* - care tocmai ucisese mii de țărani în Ucraina - este o invenție a propagandei
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
ori opinii diferite. Conflictul de opinie apare în momentul în care comunicarea se bazează doar pe opinia proprie impusă celuilalt ca adevăr. În aceste condiții tehnicile de argumentare îmbracă tot mai des haine retorice care asigură expresivitate și capacitate de seducție argumentativă. Acest traseu are un singur scop, asumat tacit de fiecare dintre participanții la dialog, impunerea opiniei. Soluționarea conflictului de opinie nu se poate face decât prin dispută critică. Punctele de vedere comune pot rezolva divergențele de opinie. Există o
Arta de a fi părinte by Paula Antonescu () [Corola-publishinghouse/Science/290_a_1415]
-
două tipuri de situații: 1) autoritatea instituțională, care este conferită de statutul subiectului ca autoritate de cunoaștere (expert, specialist) sau ca autoritate cu putere de decizie (responsabil al unei organizații), 2) autoritatea personală, fondată pe activitatea de persuadare sau de seducție a subiectului, care se poate suprapune celeilalte autorități. V. captație, credibilitate, strategie de discurs. CHARAUDEAU - MAINGUENEAU 2002. RN LEXEM. Interpretat din perspectivă semantică, lexemul desemnează unitatea funcțională fundamentală dintr-un cîmp lexical, care se relevă în limbă sub formă de
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
pot corespunde unor realizări notabile, căci rigiitatea, stereotipia și monotonia tematică și de structură descriptivă constituie atributele genului. Recursul la tehnicile și procedeele literaturii didactice face ca, deși asociată paradigmei romanești, utopia să dispună în mică măsură de mijloacele de seducție specifice romanului: acțiunea, constituent important al speciei, își găsește cu greu loc în discursul utopic, iar conflictul veritabil este, de asemenea, absent; prin urmare, nici personajele nu au forță, consistență, individualitate sau identitate. Se pare, deci, că miza ideologică îngrădește
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
lui din a fi sau a nu fi, procentul adus de potențialul ereditar: fără a l absolutiza. Pe de altă parte, includerea în ecuație a acestui factor determină gândirea competenței pe niveluri și sfere. Nivelurile de manifestare a puterii de seducție diferă. Dar, dacă vom include interlocutorii între constituenții contextelor, ai situațiilor, atunci vom accepta că și competențele se cer judecate în funcție de ele. O asemenea concluzie este reală, dar - poate de aceea - și prea optimistă, fiindcă nu va îngădui nimănui să
Comunicarea eficientă a omului cu Dumnezeu şi cu semenii săi by Ștefan Maxim () [Corola-publishinghouse/Science/694_a_1168]
-
propuse, îndepărtându-l eventual de altele, prezentate de o altă sursă sau generate de experiențe personale. În drumul spre convingere se vor parcurge patru etape: receptarea, memorizarea pasivă, raționalizarea - operată prin constrângerile dictate de structuri de argumente în lanț, și seducția. În actul comunicării lupta se dă între prioritatea emoționalului și cea a raționalului. Altfel spus, important este dacă seducția are rolul de a convinge ori se convinge pentru a seduce. Oamenii au nevoie nu numai de idei, ci și de
Comunicarea eficientă a omului cu Dumnezeu şi cu semenii săi by Ștefan Maxim () [Corola-publishinghouse/Science/694_a_1168]
-
convingere se vor parcurge patru etape: receptarea, memorizarea pasivă, raționalizarea - operată prin constrângerile dictate de structuri de argumente în lanț, și seducția. În actul comunicării lupta se dă între prioritatea emoționalului și cea a raționalului. Altfel spus, important este dacă seducția are rolul de a convinge ori se convinge pentru a seduce. Oamenii au nevoie nu numai de idei, ci și de sentimente. Astfel, între mijloacele de influențare alături de autoritatea emițătorului și constrângerea argumentelor se află persuasiunea obținută pe calea „imaginației
Comunicarea eficientă a omului cu Dumnezeu şi cu semenii săi by Ștefan Maxim () [Corola-publishinghouse/Science/694_a_1168]
-
deosebit Franța și Marea Britanie. În numele unei ipotetice radicalizări a maselor, cotitura la stînga asimilează social-democrația burgheziei, în curînd fascismului și va exclude de acum înainte orice alianță electorală. Frontul unic este dat uitării. Îndepărtînd astfel clasele mijlocii, IC le abandonează seducției fascismului, accentuată în curînd de criza care izbucnește în 1929. Această orientare întîlnește o mare opoziție în Franța. Purtătorul de cuvînt al IC în această bătălie, Maurice Thorez, se afirmă atunci cu sprijinul grupărilor comuniste de tineret, profitînd de întemnițarea
Europa comuniştilor by José Gotovitch, Pascal Delwit, Jean-Michel De Waele [Corola-publishinghouse/Science/1433_a_2675]
-
Freud caută conflictul sexual. Acest element, atât de apreciat de Freud, îi face pe mulți dintre colaboratori să se îndepărteze de el. De aceea, din 1896, renunță la hipnoză, în favoarea "asociațiilor în stare de veghe". În același an elaborează "teoria seducției", considerând insatisfacția sexuală a primei copilării ca una dintre cauzele isteriei, a obsesiei și a nevrozei, teorie pe care o abandonează anul următor, când concepe "complexul oedipian", care se structurează în mintea sa din propria psihanaliză. Freud susține că, odată cu
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
bine rodat în anii din urmă: excursii turistice, dezveliri de plăci comemorative, recitaluri de poezie patriotică, serate jubiliare înecate în alcool și muzică populară, degustări la Cricova etc. Un model, cum bine se observă, care imită în parte „strategia de seducție” aplicată de guvernul Sangheli observatorilor și creditorilor occidentali sosiți în Basarabia pentru a evalua nivelul de democratizare a tânărului stat „independent și suveran”. Dacă dl Martinez, de pildă, înalt funcționar în structurile europene, va pleca întotdeauna entuziasmat și foarte mulțumit
[Corola-publishinghouse/Science/2015_a_3340]
-
care intră în contact, îi umilește, simte slăbiciunea lui Ghiță pentru bani, îl înfricoșează: "Acu nu te mai las să pleci; ai stat până acum din încăpățânare; trebuie să stai de aici înainte de frică". Lică Sămădăul are o putere de "seducție demonică" (Mircea Zaciu). Mai marele porcarilor o seduce și pe Ana, căreia îi impune un sentiment de frică și de dispreț. În final, în timpul unei furtuni cumplite, Lică Sămădăul simte că se apropie pedeapsa lui Dumnezeu și disperarea care îl
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
scriitorului ardelean. Studiile celor doi critici de la București s-au centrat pe furnizarea unor "justificări" a încadrării propuse. Pentru Tudor Vianu "talentul laborios", "pictura omului sufletesc și a conflictelor lui", "analiza psihologică" atârnă mai greu în balanța critică decât absența "seducției verbale și imaginative"21. În ciuda mijloacelor sărace de exprimare pe care esteticianul preocupat de stilistică nu poate să nu le sancționeze, criticul literar e sedus de talentul cu care scriitorul dă adâncime vieții interioare a personajelor. Dacă în Arta prozatorilor
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]
-
-o deja. De aceea, a doua întâlnire a Persidei cu Burdea la Viena o va găsi pe picior de luptă. Ceea ce rămâne din starea de început e doar teama de ochii scrutători ai acelui om, de gura lui cea rea... Seducția exercitată la început de acest bărbat diabolic se convertește în dezgust. Înzestrată la rândul ei cu capacitatea de a analiza și înțelege oamenii, Persida îi construiește acestuia o caracterizare cu care cititorul va rămâne în final: Sunt în lume o
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]
-
am pășit într-o epocă în care aceste "-isme" metanarative nu ne mai spun nimic, că am trecut, cu alte cuvinte, într-o zonă temporală "fără de ideologie", dezideologizată, este în sine una ideologică. Există, fără putință de tăgadă, o anumită seducție a ideologiei, o anumită tentație spre ideologizare în orice discurs care se plasează în cadrele maniheismului teoretic. Din acest punct de vedere, ne aflăm în situația de a accepta că o discuție despre ideologie este una care implică un anumit
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
îndeplinește criteriile necesare de științificitate care să-i permită accesul la un adevăr obiectiv. În acest cadru, a fost discutat mai ales cazul diferențelor existente între științele naturii și științele sociale. Într-o interpretare radicală, numai științele naturale pot evita seducția ideologică, lucru de care științele sociale nu sunt capabile. În al doilea rând, există o viziune potrivit căreia înseși științele naturii sunt atrase în "capcana" ideologiei, considerându-se că și acestea își fundamentează cunoașterea în funcție de un anumit mediu ce-și
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
negativă acceptând însă în mod implicit prezența ideologiei ca modalitate de legitimare a interesului comunitar și, în baza acestuia, a credinței despre ceea ce este "bine" pentru membrii ei la fel de bine se poate reproșa utopiei, fie aceasta și una liberală, periculozitatea seducției politice pe care o degajă. Utopia legitimează inexistentul, inducând ideea unei integrări într-o societate promisă care este contrapusă celei actuale, în vreme ce ideologia își poate depăși semnificația negativă prin legitimarea intereselor comunității prezente și prin integrarea neforțată a membrilor acesteia
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
de altă parte, relația dintre ideologie și fenomenul dominației este, de asemenea, pusă în lumină, prin referire la ordinea democratică predominantă în societățile occidentale, scopul fiind acela de a înțelege modul în care acestea au fost instituite și prezervate în pofida "seducției" exercitate, pe parcursul secolului al XX-lea, de promisiunile mesianice specifice gândirii totalitare, fie aceasta de dreapta sau de stânga. Rolul ideologiei ca justificare-legitimare a tipului democratic de organizare socio-politică poate fi astfel clarificat, ceea ce apare ca o contribuție la explicarea
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]