1,337 matches
-
esențială a personalității I.3 Rolul școlii în dezvoltarea creativității elevilor I.1 Introducere Misterul creativității „acest act al excelenței și demnității umane a fascinat spiritul uman din timpuri imemorabile. Timp îndelungat apropierea de universul creației s-a făcut cu sfială și sacralitate, nereușind să se ridice valul ei de taină” (J. S. Bruner). Este cunoscut și acceptat faptul că în prezent, omul trebuie să facă față suprasolicitării și exploziei informaționale, dezvoltării tehnologiilor și a mijloacelor de comunicare în masă, problemelor
Creativitatea – fundamente ştiinţifice şi psihopedagogice by Lupaşcu Andreea Milena Neagu Nicoleta () [Corola-publishinghouse/Science/717_a_1059]
-
eman pacea angelică a celor de peste veac. Când o biserică așa-zis episcopală își trântește un prim episcop gay (divorțat!), îmi este imposibil să le țin isonul. Când avem zece milioane de avorturi într-un singur deceniu, să adopt oare sfiala struțo-cămilei agnostice? Când capitalismul de tip laissez-faire face milioane de victime pe mapamond, cum să nu pui - public - întrebări despre etică și dreptate? Când legislația laică atacă libertatea de conștiință religioasă ori chiar cinstea familiei, atunci să ne refugiem liturgic
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
va stimula, probabil, o dezbatere publică mult mai temeinică a surselor și implicațiilor teologice ale scrierilor celor doi mari sfinți Părinți ai Bisericii Ortodoxe din secolul XX. Capitolul Vtc "Capitolul V" Stații teologicetc "Stații teologice" ...ca să vorbesc despre Evanghelie, fără sfială, precum trebuie să vorbesc. Efeseni 6, 20 Lecționarul biblictc "Lecționarul biblic" Citește și din Evangheliile cele dăruite de Dumnezeu, spre cunoașterea întregii lumi, ca să iei merinde din puterea proniei Lui, arătată în fiecare generație și mintea ta să se scufunde
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
naștere larvelor. Fiecare femelă poate astfel da naștere la 30-80 de larve, care se reproduc de la vârsta de 8-10 zile: prin urmare, coloniile de păduchi cunosc o creștere excepțională și invadează foarte rapid culturile! Daunele pe care le provoacă Fără sfială, păduchii nu fac mofturi și atacă aproape orice fel de plantă: salată, bob, mazăre, trandafiri, meri, piersici, viță-de-vie... Se hrănesc cu seva vegetală, pe care o extrag din tulpini, frunze, muguri și rădăcini. Atacurile lor provoacă deformări ale părților vegetale
[Corola-publishinghouse/Science/2318_a_3643]
-
prin care se filtrează imaginea lui Dumnezeu. "Oare nu vi s-a părut niciodată/ lumea atât de transparentă?"77 Iar chipul divin nu este el atât de inexistent, atât de transcendent, până la străvezime, dincolo de ființă? Căci "inexistent în lumină/ din sfiala de a nu orbi/ astfel s-a arătat în lumină"78. Astfel s-a arătat în viață, ca Viață în lumina lumii transfigurate, în sufletul celui pe care l-a schimbat la față. Pentru care moarte nu este, nici imagine
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
ca într-o oglindă sau ca într-un palimpsest, descoperim judecăți sau tot felul de estimări care trimit la suprafața și adîncimile limbii române. Filosoful de la Păltiniș s-a apropiat de limba noastră, pentru a-i relua o comparație, cu sfiala cu care se pare că se apropiau, în trecut, minerii de metalele pe care le scoteau din măruntaiele pămîntului. A respins pe cei ce fac piraterie lexicală pentru a compensa precaritățile unei limbi și a admis temeinicia argumentului eminescian potrivit
Cel de-al treilea sens by Ion Dur [Corola-publishinghouse/Science/911_a_2419]
-
respinge programatic speculația metafizică de orice tip în beneficiul cercetării empirice: Într-un anumit înțeles Hegel avea totuși dreptate când susținea cu înaltă conștiință de sine că în opera sa culminează filozofia: după el a urmat în adevăr nefilozofia: adică sfiala de abstracție", observă cu o ironie amară Blaga 56. Elanul constructiv al romanticilor cedează locul constatării riguroase, iar efervescența fantastă experimentului; se renunță la subiectivitate și patetism în favoarea obiectivității și exactității; regula înlocuiește excepția, istoria ca atare se substituie mitologiilor
Dilthey sau despre păcatul originar al filosofiei by Radu Gabriel Pârvu [Corola-publishinghouse/Science/1405_a_2647]
-
despre un „divorț” cu originea în curriculumul școlilor ecleziastice ale primului mileniu creștin (structurat în trivium și quadrivium) care s-a accentuat în Renaștere, prin specializarea universităților în „realiste” (precum Academia padovană) și „umaniste” (precum Academia florentină). Snow observa, cu sfială, în anii ’60 ai secolului trecut, că, dacă vom întreba un „umanist” (care se consideră „om de cultură”) prin ce se deosebesc o „integrală” și o „derivată”, acesta va ridica din umeri nedumerit. Dar a nu stăpâni aceste banalități matematice
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
într-o nouă viață care se confundă cu boala învinsă prima dată, cînd a fost tratată de Walter pentru neurastenie -, Lenora se confruntă apăsător cu ostilitatea locului în care se știe străină. Nici situarea maritală convențională, în apartamente separate, nici sfiala neverosimilă a relațiilor conjugale nu sînt altceva decît expresia tolerării unui locuitor efemer. Văzută sub această tensiune, prezența Lenorei în palatul / sanatoriu apare dramatic încorsetată (autoarea nu ezită să asocieze un complement material acestei evidențe sufocante: "Strînsă în corset încă
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
de lămurire a tineretului până în prezent nu a dus nimeni”. Cu atât activitate...inactivă, nu ne va fi de mirare dacă tov. Cotruță nu va mai pupa mănoasa funcție de secretar al „tineretului sătesc”, în anii care vor urma. Cu mare sfială a făcut și statistica prea puținilor amatori de revoluție proletară din stâna pe care o avea în subordine: „...Organizația noastră județiană are un număr de 197 tineri noui înscriși din cei 1250 neverificați (subl.ns.)”. Adică, „sunt 1250 neverificați”, dar
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
CONSTANTINESCU Într-un veac de deshidratare, de anxietate, care ia toate aparențele unei clinici psihopatologice, Panait Istrati a fost un om viu, un om adevărat, un autentic. [...] Cu o energie oarecum plebeiană, de veșnic răzvrătit, s-a exprimat întreg, fără sfială și fără rușine. A făcut profesiune de om, în timp ce se face din ce în ce mai mult profesiune din tăierea firului în patru. ȘERBAN CIOCULESCU SCRIERI: Kyra Kyralina, pref. Romain Rolland, Paris, 1924; ed. (Chira Chiralina), București, 1924; ed. tr. autorului, București, 1934; ed.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287636_a_288965]
-
bătrânele cu o voce tristă. Oamenii politici care vin să se facă văzuți an de an la Iași sunt percepuți ca o fatalitate, „o încercare pe care ne-o dă Sfânta în fiecare an”. Chiar așa au spus, cu neprefăcută sfială. Mai aflu de la ele că înainte de 1989, Miliția nu împiedica desfășurarea pelerinajelor, dar nici nu intervenea atunci când ar fi fost nevoie, în timpul anumitor momente de îmbulzeală, inevitabile. „Parcă voit o făceau, să se sperie lumea de înghesuială, să spună apoi
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
poziții oferite de soartă. Mare ne-a fost surpriza s-o cunoaștem pe Katia, nevasta profesorului Vasilică. Era o blondă de o frumusețe răpitoare. În plus, era amabilă și dansa cu noi toți "mucoșii". Dacă la început o prindeam cu sfială și cu un soi de frică, cu timpul o apropiam mai strîns de noi, ca să-i simțim căldura corpului. Katia dansa cu plăcere și rîdea cît putea, dar fără alt efect decît acela de a fi și mai frumoasă. În
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
fără iertare mărgele-și dorise doamna mea clară și netrebnic i-am dus boabe de rouă și ceară și în frig scosu-m-a doamna fără iertare cuțitaș de argint dori doamna mea clară și un crin i-am întins cu adîncă sfială și în turn mă închise pentru înaltă trădare decapitare frumoasă dori doamna mea clară și în turn au găsit doar celula rece și goală. AUREL DUMITRAȘCU Borca, 2 dec. 1979 Bună ziua, Lucian! Mulțumesc pentru vești! Gîndul că ne vom reîntîlni
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1459_a_2757]
-
alteia. Accesul social prin cultură, ca model cultural, din deziderat a devenit program politic și național și, totodată, acțiune individuală. Alături de fiii funcționarilor și ai târgoveților, evrei, germani, polonezi, ucraineni și armeni, veniți de pe cuprinsul Austriei Mari, la început cu sfială, apoi din ce în ce mai mulți, fiii de țărani au început să urmeze cursurile liceului din Rădăuți. Purtau costume populare nationale, care aveau să devină în perioada interbelică uniformă. Datorită motivației intrinseci și extrinseci a învățării, mulți dintre aceștia aveau să-și transforme
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Prof. dr. Marian Olaru () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93268]
-
Era o senzație de groază în vocea lui Marriott. - Vreau să aflu ce s-a întâmplat. - Poți să faci asta prin hipnoză? - Fiecare detaliu va ieși la iveală. Marriott se lupta cu dorința de a fugi. - Aici? - spuse el cu sfială. Ședeau pe taburetele de la bar. - Hai să mergem până la separeul din capăt - spuse Blandar. O clipă mai târziu Marriott spuse cu greu, amețit de somn: - Da, poți să mă hipnotizezi. - Dormi! - spuse Blandar și pocni din degete. Ochii lui Marriott
[Corola-publishinghouse/Memoirs/85115_a_85902]
-
cu bibliotecile publice. Vreau să spun că pentru lumea intelectuală a vechii Brăile, această librărie era și altceva decât un loc de unde se puteau cumpăra cărți sau articole de papetărie: era o incintă a cărei frecventare te îmbogățea spiritual. „Cu sfială“ i-a trecut pragul prima dată Valeriu Avramescu, proaspăt licean, „încântat de coloritul atrăgătoarelor lucruri etalate“, cum făcuseră, în succesiune, multe serii de școlari brăileni. Și azi amicul meu, amintindu-și, este cuprins de emoție și mândrie, mai ales când
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
echivalentă cu a lui Ștefan cel Mare și Sfânt. Mă întrebam cu teamă, dar și curiozitate, cam ce-o fi vrând "organul" cu mine, un asistent oareșcare la Științe sociale. M-am pus la "patru ace" și am pășit cu sfială, pentru prima dată, pe culoarele lungi și reci ale "sediului". Când am fost invitat în cabinetul "tovarășului", am observat pe un scaun, în fața biroului monumental, un alt "tovarăș", mai puțin impozant decât "sosia" lui Ștefan cel Mare. Tovarășul "Prim", prezentându
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
ce păreau că duc... niciunde. Acum vedeam Perugia din mașină, magazine, farmacii, săli de Internet, biserici, totul mi se părea nemaipomenit. Mă întorsesem în lume. După puțin timp nu mai eram nici singură; casa preotului era plină. Am intrat cu sfială, m-a poftit ca pe un musafir important, iar înăuntru era o parte din România. Cel puțin zece femei de toate vârstele, unele plecau acasă și stăteau la el până la sosirea autocarului, altele abia venite, ca și mine, altele gonite
Cireșe amare by Liliana Nechita () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1353_a_2386]
-
simt cât mai aproape trupul ei încordat ce mă ține strâns, în timp ce mă conduce ca pe un bicisnic. Adopție ratată Sunt pe cale să adopt o veveriță: îi dau de mâncare zilnic, ademenind-o în fel și chip să-și înfrângă sfiala și să se apropie ca să-și ia hrana direct din palma mea. De câteva zile însă, micuța vietate refuză să se hrănească; doar se oprește la doi pași de mine și mă privește intens cu ochii ei puri. Parcă ar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
momentul cel mai neprevăzut și încordându-se cu împotrivire, în schimb, tocmai când credeam că o sedusesem definitiv. Adesea mi-a fost teamă și am rămas total deconcertat la gândul că poate n-aveam să reușesc niciodată s-o înțeleg. Sfielile ei misterioase m-au făcut pe mine, acel magister din Ars amatoria, mai inert și nevolnic. M-am rușinat pentru grosolana mea neștiință. Licantropie Ninge. Mă visez la Sulmona: încă sunt copil și mă joc cu albul fulgilor de zăpadă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
ea s-a așezat chiar în locul unde ședea Aia de obicei și ațintea de acolo, îngândurată, flăcările din vatră. Am crezut că e chiar ea și că trupul îi fusese astfel transformat prin niște vrăji. Am luat-o cu nespusă sfială în mâini și am dus-o la piept, în dreptul inimii, mângâind-o febril pe căpșor. Mi-a răspuns cu un tremur imperceptibil al membrelor, ca și cum ar fi consimțit. Am legănat-o și am plâns bezmetic. Ca un prost. Nimicire Tulburat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
cu dăruirea de sine cu ajutorul unei bogate fenomenologii a dezgolirii, dar și a celui primit, ca în cazul iubirii Aiei: „Într-o noapte friguroasă, încercând să-mi oprească tremurăturile, Aia m-a imbrățișat; m-am bucurat de ea cu o sfială copilărească pe care nu bănuiam c-o mai am. A fost un dar neașteptat.”). Să-mi fie permisă o scurtă paranteză ca să spun că orice dar, ca să fie dar, trebuie să fie neașteptat, așa cum se întâmplă în Revelație, dimensiune deloc
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
-i spună că vrea să se despartă, că nu mai formau o echipă, că nu se mai înțelegeau, nu se mai iubeau, că nu se mai așteaptau unul pe altul și câte și mai câte... Începu să-i spună cu sfială: - Am luat o decizie! Fără ca ea să termine ce avea de spus, Valentin o întrerupse pe un ton răstit: - Tu nu mai gândești deloc! Nu te simți bine sau ai luat-o razna?! - Mă simt foarte bine! Aș putea spune
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
în piață, le ceruse să o ajute la vânzare, întrucât nu cunoștea prețul mărfurilor și nici limba în care se vorbea. În cameră nu mai era disponibil nici un pat de dormit, doar un fotoliu în care Carlina se așeză cu sfială, apoi se afundă cât mai adânc, încolăcindu-se sub o pătură căutând ași feri privirea de celelalte persoane sub pretextul că era frântă de oboseala acumulată din timpul călătoriei. Părul care era pieptănat într-un coc, strâns, îl desfăcu din
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]