944 matches
-
ev de cumpănă. * * * Bibliotecă publică devine și colecția de carte a lui SĂmuel von Brukenthal. Instalat în Palatul Cavalerilor, construit în stilul barocului târziu cu vădite influențe vieneze de fostul guvernator al Transilvaniei (1777-1787) și consilier al Mariei Theresia, fondul sibian reprezintă și el un succes al aceluiași timp. Contemporan cu Teleki (1739-1822), Brukenthal (1721-1803) se va inspira din aceeași sursă în vederea organizării colecției. De la Viena aduce un bibliotecar specialist, pe Samuel Hahnemann, care va pune bazele științifice ale lăcașului de
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
Daniel Filtsch, Johann Michael Soterius von Sachsenheim, Georg Hirling, Michael Conrad von Heydendorff ș.a. Însuși Brukenthal, în petițiile și memoriile sale, face dovada apropierii de un anume gen istoriografic. În tot cazul, suflul lui homo europaeus se resimte în Palatul sibian, în sufletul și mintea celor ce-l înconjoară. Cărțile, ca și tablourile dau cea mai bună măsură cu privire la conținutul ideilor iluministe ce intră acum în Transilvania. Literatura teologică, predominantă în secolele anterioare, cedează treptat locul științelor - geometrie, geologie, medicină, geografie
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
volume). Manuscrisele și incunabulele contribuie la ridicarea valorii colecției, semnificând totodată dorința de cercetare - este situația des amintitelor: Breviarul Brukenthal (secolul al XV-lea), Codex Altenberger (secolul al XIV-lea), Liber missorum (1394), Psaltirium Davidis (secolul al XIV-lea), Simfonia sibiană de Haydn (nume provenind de la orașul în care a fost descoperită), a unui antifonar (secolul al XV-lea), a numeroase acte de donație (dintre care cel mai vechi datează din anul 1223), precum și a edițiilor princeps din Toma d’Aquino
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
XIX-lea, sub îngrijirea istoricului Zimmermann). Schlözer publicase acele Kritische Sammlungen zur Geschichte der Deutschen in Siebenbürgen, de care sașii iau cunoștință încă înainte de tipărire, profesorul göttingenez trimițând manuscrisul în Transilvania pentru a fi citit și confruntat cu părerile istoricilor sibieni. Modelul - e vorba de demersul critic pe care îl impune istoricul german - nu este îmbrățișat doar de cercul de intelectuali sași; impactul asupra tuturor cărturarilor transilvăneni se va resimți ca urmare a popularizării lui prin intermediul periodicului Siebenbürgische Quartalschrift. Istoricii români
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
ele și acelea referitoare la răscoala lui Horea (ecoul lor european parvine astfel la curtea lui Brukenthal). Apariția lui Supplex Libellus Valachorum avea să suscite în anii de după 1791 vii comentarii între intelectualii sași. Conștiința românească era cunoscută în cercul sibian, la fel și interdependența economică dintre Transilvania, Valahia și Moldova, deseori relevată de cronicarii sași încă în secolele de medievalitate târziei. Nu rămân ignorate nici cultura, Biserica și vechile obiceiuri. Toate sunt rezultanta unei îndelungate conviețuiri, a unor repetate schimburi
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
în formă versificată. De aceea, cartea a patra a fost adeseori reeditată, și anume pentru ultima dată în anul 1692...” Ruinae Pannonicae, operă de seamă a umanismului transilvan, semnată de medieșanul Christian Schesäus, se află la Batthyăneum într-o ediție sibiană de la sfârșitul secolului al XVIII-lea, o reproducere (cu note și comentarii de Carl Eder) după ediția princeps de la Wittenberg din 1571. Doar cântul al patrulea, din cele șapte tipărite inițial în orașul protestant german (I-IV și IX-XI) este
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
spiritul iluminismului francez, conceptul de libertate, lasă să se întrevadă care sunt noile forme de guvernământ și însușirile republicii. Petru Maior este în posesia cărții Lettres anglaises, iar Emil Buczy deține ediția germană din Anti-Machiavel; Martin Hochmeister, tipograful și librarul sibian cu o senzațională colecție (care poate fi estimată cu ajutorul unui Catalogus librorum variarum linguarum... qui venales iusto prostant pretio, Cibinii, 1779) este unul dintre importanții receptori, lui datorându-i-se cumpărarea, dar și răspândirea multor exemplare de valoare, unele ajunse
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
transilvănene se datorează întâi de toate împământenirii; el vorbește de consolidarea unei burghezii, cu rolul decisiv pe care l-ar fi avut aceasta în dezvoltarea eonomică și în mișcarea spirituală din acest secol. Or, breslele meșteșugarilor sau corporatiilor negustorilor brașoveni, sibieni, medieșeni, clujeni, bistrițeni, sighișoreni erau totuși departe de o politică economică de tip capitalist. Situația este asemănătoare în întreaga Europă de Centru și de Sud-Est; abia în anumite regiuni ale Occidentului secolul al XVI-lea scoate la suprafață forme de
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
anul 1802. Începuturile fondului Kapellenbibliothek se află în fosta bibliotecă a orașului Sibiu înființată pe la 1300, la care mai apoi s-a adăugat biblioteca ordinului dominican, desființat în secolul al XVI-lea prin Reforma lui Luther. Din 1592, vechile cărți sibiene intră în posesia gimnaziului săsesc, fiind mutate în capela „Sf. Iacob”. Adolf Armbruster, Dacoromano-Saxonica. Cronicari romani despre sași. Românii în cronica săsească, Editura Științifică și Enciclopedică, București, 1980, p. 70. Vezi F.A. Eckstein, Geschichte der Freimaurerloge im Orient von Hatle
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
în viitorul legionar al României, pe care nici ura, nici uneltirea vicleană, și nici moartea nu-l pot împiedica. Corneliu Zelea-Codreanu București, 21 Februarie 1938 Dar înaintea precizărilor de poziție, care au avut loc după 17 Februarie 1938, în comuna sibiană Ghijana de Jos, a avut loc o întrunire a partidului legionar „Totul pentru Țară”, condusă de două personalități legionare: Dumitru Banea și Nicolae Petrașcu. Informatorii prezenți în sală (Solomon Ioan și Novac Ioan) alertează postul de jandarmi din comuna Vurpăr
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
soluția deportării în Siberia a mai multor zeci de mii dintre ei, care ar fi însemnat distrugerea Mișcării. Plecarea la Timișoara După ce a fost pus în libertate, Petrașcu a plecat la Sibiu, însoțit de un legionar mai tânăr, care era sibian. După câteva zile a trimis vorbă celui care îl însoțise de la București la Sibiu să facă rost de bilete de tren și de o gazdă la Timișoara, care să nu fie legionară. Pe drum până la Timișoara l-a lămurit și
Un dac cult : Gheorghe Petraşcu by Gheorghe Jijie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/832_a_1714]
-
apărute anterior în Transilvania: „În România cea nouă e o datorie să încercăm a face să apară o revistă cel puțin tot atât de bună cât a putut să apară în timpuri de asuprire străină.” Prin asumarea continuității față de periodicul budapestan, apoi sibian, și față de revistele ardelene în general, G. se situa principial pe linia orientării literare tradiționale. Acest sens orientativ se declară - în primele numere mai ales - fără echivoc în grafica revistei. Pe copertă, sub caligrafia delicată a titlului, e înfățișat un
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287146_a_288475]
-
la Sibiu, bilunar, între 1 ianuarie 1876 și 25 decembrie 1877. Cu rubrici numeroase, dar cu o tematică neunitară, acest periodic este totuși redactat în raport cu un program politic și cultural limpede, fiind organul publicistic al unui grup de tineri intelectuali sibieni cu simpatii junimiste, dintre care se detașează I. Bechnitz și D. Comșa, prietenul lui Mihai Eminescu, Aurel Brote și Eugen Brote. Gazeta adoptă ortografia fonetică a „Convorbirilor literare”. Se face simțit și ecoul teoriei formelor fără fond, mai ales în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287064_a_288393]
-
deja metaforismul fastuos-serafic al viitoarei sale exegeze eminesciene. Tot în 1941 îl vizitează, la București, pe E. Lovinescu, față de care va păstra, până la sfârșit, sentimentele ardente ale unui Ganymed față de Iupiter. Colaborează la Curțile dorului (1941), revistă literară a studenților sibieni, făcând parte, alături de Radu Stanca, din colegiul de redacție. Redactează, la sugestia lui Radu Stanca, și semnează, cu pseudonimul Damian Silvestru, Manifestul Cercului Literar, adresat lui E. Lovinescu și publicat în Viața (13 mai 1943), în care este statuată autonomia
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
fine, e momentul să ne întrebăm și ce semnificație conține sintagma „straja dragonilor“ (nu înainte de a preciza că, topografic, „«Straja Dragonilor» [este] ca o insulă la întâlnirea râurilor de străzi ce curg neliniștite printre casele înghesuite“ din Orașul de Jos sibian).1 O primă aproximare a apucat să ne-o dea încă Negoițescu. În capitolul al doilea al Autobiografiei, el vorbește anticipativ de „perioada strajei dragonilor, cu Cercul Literar“, deci de epoca universitară a vieții sale, când se cristalizează programul ideologic
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
au fost de acord să publice un poem al meu cu titlul Majadahonda (locul unde au pierit, luptând în Spania, Moța și Marin), susținând că, în urma căderii legionarilor de la putere, ar primejdui soarta revistei: el a apărut în mensualul, tot sibian, Luceafărul (prin secretarul ei de redacție Olimpiu Boitoș, care - sub comuniști - avea să se sinucidă, spânzurându-se odată cu soția lui, actriță), cu titlul schimbat. Am vorbit și la o întrunire publică, în prezența lui Traian Brăileanu, ministrul învățământului, a lui
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
supranumit Voltaire al olandezilor sau prințul umaniștilor și apreciat pentru contribuția sa valoroasă la scoaterea Europei din întunecatul Ev Mediu. Subliniam că noi, românii, îl prețuim pe Erasmus și pentru prietenia lui statornică cu Nicolaus Olahus, umanist pornit de pe plaiuri sibiene, chiar os de domn, dacă ne gândim că bunica lui a fost soră cu Iancu de Hunedoara. Nu puteam să nu menționez faptul că, la Biblioteca Bisericii Sfântul Walburg din orașul olandez Zutphen, am văzut și eu volumul cu bogata
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
să continui și clasa a V-a În comună și să mă pregătesc pentru admitere la Liceul "Gheorghe Lazăr" din Sibiu. După patru clase de liceu să fac școala de maeștri la Întreprinderea Rieger, una dintre cele mai mari uzine sibiene. Mătușa Anghelina s-a oferit să-mi asigure găzduire, iar directorul Gheorghe Jarcău să mă pregătească. Trebuie să menționez faptul că deși n-am fost elevul directorului Gh.Jarcău, ne cunoșteam foarte bine, Bunicul În calitate de membru al consiliului școlar asigurându
MĂRTURISIRILE UNUI OCTOGENAR by PAUL IOAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1658_a_3007]
-
În oraș. N-a fost ușor, dar nici greu și În toamna anului 1937 am Îmbrăcat uniforma kaki cu chipiu și număr matricol auriu pe fond roșu, obligatoriu pentru toți elevii liceului, ca de altfel și pentru elevii tuturor liceelor sibiene, doar particularitățile chipiului și ale numerelor matricole făcând deosebirea dintre noi. Îndeplineam astfel ultima dorință a Bunicii Raveca: să-și vadă, Înainte de a muri, nepotul În uniformă de licean. După câteva luni ne-a părăsit, dar sfatul ei de aur
MĂRTURISIRILE UNUI OCTOGENAR by PAUL IOAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1658_a_3007]
-
seria B, constituită din elevi foarte eterogeni atât ca origine socială cât și ca pregătire educațională. Una era familia mea țărănească: Bunică, Părinți și cinci copii, căci se născuse și Traian În 1935 și alta, familia colegului Tomaide, fiul generalului sibian sau a colegului Corfariu, fiul directorului Spitalului de Stat local și a altora ca ei. Posibilitățile noastre materiale și implicit cele intelectuale erau foarte diferite. La unele ore, profesorii mai schițau câte o notă de favoritism, urmarea strângerii de mână
MĂRTURISIRILE UNUI OCTOGENAR by PAUL IOAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1658_a_3007]
-
Horea, Cloșca și Crișan”, “Axente Sever - tribunul lui Avram Iancu”; “Vasile Lucaci sau Leul de la Sisești” dar și “Leonardo da Vinci, ca naturalist” sau “Infailibilitatea papală și ororile papalității”. Pentru pregătirea acestor referate frecventam adesea Biblioteca ASTRA și alte biblioteci sibiene, străduindu-mă să prezint comunicări cât mai documentate, pentru a mă feri de criticile uneori destul de aspre ale elevilor și chiar ale profesorilor moderatori. În biblioteca școlii primare din Axente Sever am descoperit broșura “Niculăiță fluierașul” de Ioan Paul. Pentru
MĂRTURISIRILE UNUI OCTOGENAR by PAUL IOAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1658_a_3007]
-
ulterior ai soției fratelui Bârză, Ileana Ilioasa. Era manualul cel mai modern și manualul profesorului N. Cartojan, care insista Îndeosebi pe literatura veche. La științe naturale era manualul lui Sanielevici și cel al lui Simionescu și Bădărău. Din 12 absolvenți sibieni care am Învățat după ultimul, nici unul n-am luat examenul de admitere la Facultatea de Medicină din București. După manualul lui Sanielevici am luat examenul de Fiziologie la Facultate. Care erau cele mai bune? Profesorii erau cei care optau pentru
MĂRTURISIRILE UNUI OCTOGENAR by PAUL IOAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1658_a_3007]
-
rozătoare -caracterizare morfologică și enumerarea speciilor cunoscute. Ora 1105: proba scrisă la Anatomia și fiziologia omului. Biologie: ficatul; măduva spinării, influența mediului asupra viețuitoarelor. Ora 1200: sfârșitul examenului. Rezultatul examenului mi-a fost anunțat telefonic de Aurora Rotaru prin intermediul colegului sibian Gheorghe Rădoiu În 23 ianuarie și mi lam confirmat singur, ziua următoare, când pe lista candidaților admiși miam citit numele, la poziția 47. Am abordat cu Încredere cursurile facultății bucureștene și astăzi nu regret, chiar dacă a fost mult mai greu
MĂRTURISIRILE UNUI OCTOGENAR by PAUL IOAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1658_a_3007]
-
Filarmonice, Gheorghe (Ghiță) Dimitriu, era o cămăruță nelocuită, care pentru o sumă relativ redusă ne putea fi pusă la dispoziție: mie, unei rude de-a lor, Nistor, student la Silvicultură, atunci În cadrul Universității din București și colegului și prietenului meu sibian, Gheorghe Rădoi, student la Matematică. Am primit oferta cu bucurie și neam instalat. Patul era numai pentru două persoane Înghesuite. Cum toți trei eram șoareci ai cărții ne-am Înțeles să Împărțim noaptea În trei și pe rând, doi să
MĂRTURISIRILE UNUI OCTOGENAR by PAUL IOAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1658_a_3007]
-
lui Axente Tomuș, preot. Urmează la Cluj Liceul Clasic (1947-1951) și Facultatea de Filologie (1951-1955). Va lucra ca redactor la revista „Steaua” (1955-1970), redactor-șef la Editura Dacia (1970-1972), pentru a ocupa apoi funcția de redactor-șef la „Transilvania”, revista sibiană pe care T. o conduce în perioadele 1972-1990 și 2000-2002. A fost secretar de stat în Ministerul Culturii (1993-1994), director al Centrului Cultural Mogoșoaia, director adjunct al Muzeului Satului și director al revistei „Cultura națională” (1995-1997). Din 1997 este profesor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290222_a_291551]