697 matches
-
fost vulcanic, publicând volumele „Priviri ascunse” și „Lacrimi de iubire” (2003). Au urmat „Nemuritoare” și „Senzații” în 2004, evidențiind o „forță de creație ieșită din comun” cum avea să spună Mihai Marinache în prefața volumului „Senzații” . în 2005 apare „Fluture strivit” urmat de „Iubire mută”, în 2006 și „Dincolo de ce văd ochii” în 2009. Volumele apărute par să-și fi găsit un public pe măsură satisfăcând imaginea despre Poet și Poezie a creatorului. Ele poartă titluri sugestive și cuprind temele cunoscute
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
înțelegea cât de importantă era pentru Randall cariera. Se dedicase, cu ferocitate, ideii de a-și face un nume în afara umbrei proiectate asupra lui de puternica sa familie. Cu toate astea, eu nu mă puteam abține să nu mă simt strivită. — E în ordine, am reușit să șoptesc, cuvintele abia ieșindu-mi din gâtul aproape blocat. Îmi pare așa de rău, ursulețule. Mă simt îngrozitor. Măcar lasă-mă să plătesc biletul pentru un prieten care să meargă cu tine. Ia-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
dinții. Parcă de ciudă că a ezitat atât. Sau poate ca să curme nehotărârea. Și începea să fumeze cu o anumită înverșunare fără să ajungă niciodată la capăt, din care cauză, pe țărm, se vedeau acum aproape la tot pasul țigări strivite, fumate doar pe jumătate. „Doctorii mi-au interzis să fumez, a ținut el să-mi explice într-o zi, din senin. Dar ce, parcă pot?” Nu l-am mai întrebat de ce-l deranja în acest caz fumul țigărilor mele și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
obiceiul britanicilor leneși de a-și lua o Întreagă săptămână liberă Între Crăciun și Anul Nou). Încă nu l-am cunoscut pe domnul Abelhammer, dar, după voce, i se potrivește numele 1 și se pare că eu voi fi cea strivită. Pentru Dumnezeu, Katharine Reddy, nu e nimeni la voi la birou. Tot Încerc să sun de două ore. Ai văzut ce s-a Întâmplat cu societatea Toki Rubber? — Cred că mi-a scăpat asta, domnule Abelhammer. Amintiți-mi despre ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
că mă plătește ca să fiu doar a lui, nu ca să port puii unui mascul rival. Îmi vine să-i Întorc complimentul și să-l lovesc așa de tare pe sub masă Încât să nu mai poată avea copii. Dar expresia „boașe strivite“ nu dă prea bine În caracterizarea făcută unui client. Desigur, spun eu, Îndepărtând o bucată de gât de pe-o frunză de salată, vei fi prioritatea mea numărul unu, Jeremy. De la: Jack Abelhammer Către: Kate Reddy Ca răspuns la comunicarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
pierde în coardele sale. Vărsîndu-l cu dor, Plângând râzător, El cântă cu buze de miere Durere: "De ce nu-s o floare uscată de vânt Și pală ca fruntea pe moarte, Ce mila o pierde prin cruci de mormânt Cu miros strivit, fără soarte, C-atunci m-ai lua, La mine-ai căta Gîndindă, cum e trecătoare O floare. {EminescuOpIV 34} "Dar eu nu-s, copilă, decât un amor Ce arde-n o inimă jună, Un glas de pe buze aprinse de dor
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
se Îndoi o aripă, iar un far se sfărîmă și căzu printre roți. Costumele dansară pe umerașele lor ca un șir de faraoni beți. ZÎmbindu-le turiștilor Înspăimîntați, Crawford băgă În marșarier, apoi smuci iar mașina Înainte, ridicînd mîinile cînd aripa strivită a camionetei Îi jupui vopseaua de pe portieră. Deja nu-mi mai băteam capul să mă feresc, așa că, atunci cînd Crawford reuși să scape cu Saabul din strînsoare și Își reluă circuitul prin Estrella de Mar, am pornit de-a dreptul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
găsit În garderoba lui Frank - poate i-o Împrumutaseră din depozitele Închisorii. — Frank... ești liber. Slavă Domnului! CÎnd am ajuns În dreptul BMW-ului, am simțit cum mă năpădește iar vechea dragoste frățească. I-am zîmbit prin parbrizul Însemnat cu gîngănii strivite, pregătindu-mă, În timp ce deschidea portiera, să-l Îmbrățișez. Paula ieși din mașină, cu fața parcă ciupită din cauza luminii tremurătoare. Evita să mă privească. De pe locul din dreapta, Gunnar Andersson Își Întinse genunchii osoși, apucînd cu mîinile marginea capotei ca să se tragă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
am trăit toate umilințele posibile acolo. ― Nu vorbi așa, Galilei. Nu cunoști rugul. ― Unul dintre inchizitori se uita tot timpul la mâinile mele. Din toată ființa mea nu-l interesau, parcă, decât degetele. ― Se întreba, poate, cum ar fi arătat strivite. ― Mi-au trecut prin minte multe atunci. M-am gândit și la chiparoșii aceștia și la faptul că, poate, n-aveam să-i mai revăd niciodată. Și la lanurile de grâu unde, cândva, mă trânteam la umbra câte unui măceș
Apărarea lui Galilei by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295601_a_296930]
-
căruțașii. Îi dă inima brînciî Au trecut bariera orașului într-o goană sălbatică. Urcușul era ușor. Drumul îngust și întortocheat printre viile negre i s-a părut nesfârșit lui Stere. Oamenii -lau primit bucuroși. Mirosea a must și a strugure strivit cu picioarele. Între români lipsea Voica. A întrebat. Lumea a râs cu înțeles. O muiere a îndrăznit: - A găsit și ea unul tânăr, ce să te-aștepte pe tălică? O s-o ducă la Cepari, la părinți. Parcă se făcuse frig
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
de ani. „Înăuntrul acelui muzeu nu se găsește doar istoria Irakului“, proclamase profesorul său, „ci istoria întregii omeniri“. Acum nu părea cu mult mai impozant decât o piață unde cumpărătorii se păruiau pentru zarzavaturi. Doar că acestea nu erau roșii strivite sau ardei înnegriți, ci opere de artă și unelte care supraviețuiseră de la începuturile civilizației. Salam auzi voci furioase: doi șefi de bandă se certau. Unul îl pălmui pe celălalt, așa că se luară la bătaie, dărâmând o etajeră metalică plină cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
ar trebui făcut. Ar trebui bătuți de-a dreptul. BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Așa e. BĂRBATUL CU BASTON (Agitându-și bastonul prin aer): Bateți până nu mai rămâne nimic din ei. BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Așa e. Bătuți măr. BĂRBATUL CU BASTON: Striviți ca viermii. Asta ar merita, striviți ca viermii și lăsați în praf ca viermii. BĂRBATUL CU PĂLĂRIE (Triumfător.): Să putrezească fără groapă! BĂRBATUL CU BASTON (Trist.): Da, numai că mai întâi trebuie să-i prinzi. E întotdeauna mai greu să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
de-a dreptul. BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Așa e. BĂRBATUL CU BASTON (Agitându-și bastonul prin aer): Bateți până nu mai rămâne nimic din ei. BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Așa e. Bătuți măr. BĂRBATUL CU BASTON: Striviți ca viermii. Asta ar merita, striviți ca viermii și lăsați în praf ca viermii. BĂRBATUL CU PĂLĂRIE (Triumfător.): Să putrezească fără groapă! BĂRBATUL CU BASTON (Trist.): Da, numai că mai întâi trebuie să-i prinzi. E întotdeauna mai greu să-i prinzi decât să-i bați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
le știau pe toate. ARTUR ( Ia sticla și bea; își vor da sticla unul altuia.): Ce-a fost a fost! GARDIANUL: Asta e viața... (Amândoi, unul lângă altul, jigăriți și triști; replici plictisite.) ARTUR: Nu trebuie, totuși, să ne lăsăm striviți... GARDIANUL: Păi, nu? ARTUR: Trebuie să facem față... GARDIANUL: Cum să facem față? Eu am făcut trei copii care tușesc, tușesc... ARTUR: Toți? GARDIANUL: Toți. ARTUR: Astea nu sunt vremuri să ai copii. GARDIANUL: Ah, dacă ați ști cât m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
sfârșit... Important e că unul dintre noi s-a dus după vârf. Ei? Ce credeți ca s-a-ntâmplat cu vârful? MAJORDOMUL (Iluminat, în culmea extazului, către VIZITATOR.): Ei? Vă dați seama? GRUBI și BRUNO ( Într-un glas.): Ei? VIZITATORUL (Strivit.): Ei?! GRUBI (Dezumflat.): Nu pricepe! BRUNO: Stai! Stai s-o luăm de la cap. (Începe reconstituirea.) Eu stăteam așa. (Se așază.) Tu erai după vârf. Du-te după vârf! (GRUBI se îndepărtează.) Eu lucram mai departe aici. Se apucă de lucru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
N-are cum să ți se facă rău de la scursorile tale. PARASCHIV: Nu beau. Am băut destul. Nu mai pot să beau. MACABEUS: Niciodată nu poți să spui c-ai băut destul. Trebuie să-l bei și pe ăsta. PARASCHIV (Strivit.): Eu n-am băut niciodată... Nu-mi place să beau... Am vărsat toate sticlele... MACABEUS: Deci nu le-ai băut, le-ai vărsat... PARASCHIV: Da. MACABEUS: Te trezeai în fiecare noapte și vărsai câte o sticlă. PARASCHIV: Le vărsăm pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
promis! CASIERUL (Speriat.): N-am promis nimic! Ce-ți pasă ție? HAMALUL: Îmi pasă! îmi pasă foarte mult! (Către CĂLĂTOR.) Vedeți? N-are curaj să vă dea biletul... E un mincinos. Ne-a mințit pe toți! Pe toți! CASIERUL (Din ce în ce mai strivit.): Nu pot să dau... știți... biletele... nu pot fi date oricui... oricum... Degeaba... Înțelegeți? Sunt un om plictisit, sunt un om distrus, da... Nu pot să vă mint... Nu pot să-mi bat joc de călătorii prin ploaie... Înțelegeți? Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
știu. Ascultă, hamal nenorocit, n-o să vă meargă! Am să plec de aici, am să plec! Mă duc! Gata! Mai bine mor pe câmp decât să vă ascult minciunile și să vă văd pe voi... cum vă pândiți... (Tot mai strivit, se lasă în genunchi, plânge.) cum stați pe după uși... cu bocancii murdari... și vă râdeți, da... vă râdeți de paharul meu de apă... și de ploaie... Ați râs de mine, ați râs... HAMALUL: Nu, domnule... CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE: Ați hohotit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
tata, mai am timp să-mi fac valizele? ȘEFUL GĂRII (E transfigurat, e alt personaj.): Nu știu. Nu știu nimic. CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE: De unde știți că e ultimul tren? Ce fel de tren poate să fie ultimul tren? ȘEFUL GĂRII (Strivit.): Nu știu, nu știu nimic. Știam că trebuie să vină, într-o zi, dar nu știu nimic mai mult... CASIERUL (Către ȘEFUL GĂRII.): Înseamnă că noi... că și noi... Că s-a cam terminat... ȘEFUL GĂRII (La fel, incert.): S-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
tu Înclinat să crezi. Sigur, nu atât de stricte cât presupui - mă refer la regulile privind relațiile dintre oameni, gradul de libertate de care se bucură ei și așa mai departe. Știu, la Început, fiecare nou-venit se simte supravegheat, copleșit, strivit, vede pretutindeni interdicții și constrângeri, are senzația că a nimerit Într-o Închisoare subterană mohorâtă și sinistră, din care nu va mai ieși niciodată la lumina soarelui. Dacă mai și ajunge aici În circumstanțe speciale, așa, ca tine, de exemplu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
lui Trinity College, lăsată de un fost locatar; o scoică de mare În care am găsit Întemnițat zumzetul uneia din propriile mele veri petrecute la mare) și vechiul pian mecanic al proprietăresei, o mașinărie patetică, plină de piese muzicale sfâșiate, strivite, Înnodate, pe care le puneai o dată de probă și nu-ți mai trebuiau a doua oară. Trinity Lane era o străduță Îngustă, tihnită și cam tristă, pe care aproape că nu se circula, dar cu un lung trecut sinistru ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
aș fi sărutat bobul acela uleios, ca și cum i-aș fi mușcat ei sfârcul țâței, ca și cum mi-aș fi uns cu seva ei uscăciunile. — Evreii, i-am arătat femeii de lângă mine măslina, cred că destinul lor e ca al măslinei. Abia strivită, măslina dă tot ce are mai bun în ea, uleiul ăsta nemaipomenit după care umblă toată lumea. Un ulei sfânt, care poate arde cât de mult nici nu gândești, atunci când Templul e distrus și altă lumină nu mai este să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
și, ușor, să se piardă după cotul liniilor din dreptul Băncii Naționale. Și, într-adevăr, locomotiva a fluierat în cele din urmă. Greoi, vagonul s-a urnit. Aproape i-am simțit smucitura. Geamătul arcurilor. Scrâșnetul osiilor. Licuricii țâșnind. Țipătul șinei strivite. Roțile ezitând să se avânte. În aceeași clipă, la una dintre ultimele ferestre dinspre partea cimitirului, am văzut cum cineva flutura o șapcă roșie. Celebra șapcă a lui Ghidale, pe care i-o adusese tatăl lui când fusese la Cernăuți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
intrînd pînă la piept În apă și rămînÎnd acolo o bună bucată de vreme, jinduind pesemne ca marea să-l facă să revină la o realitate la care nu se simțea cîtuși de puțin părtaș. Spre mijlocul dimineții, Înfrînt și strivit, Iguana Oberlus se ridică În picioare și se Întoarse cu pași Înceți pe marginea falezei, de unde contemplă marea, Încă agitată din pricina vîntului ce sufla dimpotrivă și care se lupta să-și recapete calmul, după ce atinsese, cu numai cîteva ore În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
vreo două drumuri, am transferat în el hainele, țâțâind un pic la mine și la propria-mi prostie de a nu fi pus cărțile și celelalte obiecte grele și dure de la început la fundul lui. Nu conta: costumele și cămășile strivite se puteau rezolva destul de ușor. Când am închis cufărul pregătit să îl duc jos, am aruncat o privire către soția mea, așezată încă pe marginea patului cu fața înroșită și umflată întoarsă către mine, cu nasul curgându-i. Oamenii striviți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]