775 matches
-
rămase o vreme în fața bisericuței, ca să tragă-n țarină un cerc mare de foc. Demonii, împietriți de la-nceputul psalmodiei îngerești, se repeziră spre marea fântână în miezul căreia pământul devenise străveziu. Se zvârleau acolo cu capu-n jos, apucîndu-se de traheele luminii, târând metri de intestin din burțile spintecate, lăsând în urmă șiroaie de vomă și sânge, micșorîndu-se tot mai mult și pierind în întunecime. Un nou strigăt de bucurie umplu văzduhul deasupra Badisla-vilor. Ducîndu-și mai departe cântarea, vestitorii se răspândiră
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
niște emoții evanescente, ca pe o presimțire plină de îndoială: că o dată va mai vedea, și nu doar cu ochii, ci cu toată pielea corpului său, și nu doar cu pielea, ci cu viscerele deopotrivă, cu venele și arterele, cu traheea și cu esofagul, cu oasele bazinului și cu glandele endocrine, cu sângele și cu saliva și cu moscul din transpirația lui. Și nu doar cu corpul, ci cu câinii și cu salcâmii și cu blocurile și cu mașinile și cu
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ființei din jurul statuii, devenită brusc pregnantă și luminoasă, cu contururile irizate de dungi șovăitoare de aur. Și-atunci, abia atunci, mi-am dat seama că omul urla. Răgușit, neîncetat, în glissandouri sălbatice, expectorând bucăți de laringe, fâșii însîngerate din mucoasa traheii. Urla ca o hienă, ca un câine vagabond omorât cu lovituri de bâtă, ca un fiert de viu în ulei, ca o femeie care ar naște un liliac. Trupul îi era cuprins de convulsii de necrezut, cioturile însîngerate le întindea
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
spre scenă, concentrînd-o într-o margine a acesteia, unde se-aprinse brusc spotul stacojiu al unui reflector și toți o văzură pe femeia-păianjen țipând. Răcnetele de agonie născute-n mintea celor ce o priveau îi pătrundeau în gură, îi dilatau traheea, îi spărgeau bronhiile plămânilor, îi umflau vene groase pe tâmple. Cu toții pompau în ea teroarea ce-i străbătea toracele, îi învenina sânii și-i lățea pe podele arcurile labelor negre, păroase, terminate cu gheare teribile, pântecul rotund și fragil, plin
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
mării, făcea din București cel mai fermecător oraș construit vreodată, căci fațadele de piatră, ipsos și sticlă erau zilnic lustruite de aripi catifelate, iar aerul rămânea mereu impregnat de un puf de solzișori irizați, care, trași în plămâni, făceau ca traheea și bronhiile să lumineze, vizibile-n piepturi ca niște sucite tubușoare de neon. Ora aceea, cu soarele arzând ca un reactor nuclear în crucea bolții, ora la care soseau fluturii și-n care caisele făceau, în pomii livezilor dinprejur, o
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
însăși care ne ține intră-n vibrație. Un balet chimic se declanșează în trupul nostru. Saliva de păianjen celest ne dizolvă țesuturile, le transformă-ntr-un lapte organic, cuprins în coaja-ntărită a agoniei noastre. Creierul ni se prelinge-n stomac, traheea în limfă, oasele-n inimă și în mațe. Câmpuri electrice străine, ca niște degete ce ne frământă rapid, încep să ne refacă, altfel, schema corporală, și-ncet izvorâm, din apă și Duh, încuiați în mandorla de raze a crisalidei. Sîntem
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
secret, fără vocale. Fiecare horcăit o sfâșia pe Karin. Îi bătu la cap pe doctori să facă ceva. Ei îi măsurară țesutul cicatrizat și lichidul cranian și ascultară tot ce se putea, în afară de bolboroseala lui nebunească. Îi shimbară tubul din trahee cu unul fenestrat, cu perforații minuscule, o fereastră în gâtul lui Mark suficient de largă pentru a permite trecerea sunetului. Și fiecare strigăt al fratelui ei cerea ceva ce pentru Karin rămânea de nedeslușit. Era din nou așa cum fusese când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
în ținutul Big Bend nu se putea auzi o sirenă de poliție fără ca toată lumea, din Grand Island până în North Platte, să-ți spună exact cine o băgase pe mânecă și cum. La câteva zile după ce i se schimbase tubul din trahee, cei mai buni prieteni ai lui Mark veniră în sfârșit în vizită. Karin îi auzi încă de când erau pe coridor. Fir-ar să fie, că tare-i frig în universul ăsta. —Mie-mi zici? Mi-au ieșit boașele prin ochi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
au întâlnit. Respirația ni s-a sincronizat; se auzea de parcă ar fi fost o singură persoană în cameră. Ne holbam unul la altul peste ultima treaptă a scării, în tăcere, la doar un metru distanță. Avea vocea răgușită. Gâjâia prin trahee ca și cum nu ar mai fi folosit-o de ani de zile. De ce nu ai putut să o lași așa? Mi-am auzit și mie vocea, urlând, din văpaia sângelui. — Știi bine că nu aș fi putut. Am rânjit simțindu-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
în legătură cu această dorință ucigașă era ideea că, dacă aș fi încercat, aș fi avut șanse să izbutesc! Existau șanse să mă ajute chiar el! Nu trebuia decât să fac un salt peste masa așternută de cină, cu degetele îndreptate către traheea lui, ca să-l văd căzând moale sub masă, cu limba atârnându-i țeapănă. De zbierat știa să zbiere, de făcut tămbălău știa să facă tămbălău și, vai de mine, de nudien 2 știa să nudien, și încă cum! Dar să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
Revine cu o batistă pusă pe față. Materialul subțire începe să fumege. Perdeaua incandescentă a flăcărilor se umflă, îl împresoară ca o copcă lacomă. Respiră cu greutate, nu mai are aer, simte ceva ca o funie groasă care-i cuprinde traheea, gâtuindu-l. Mâneca mantalei începe să ardă mocnit. O stinge cu greu, dar încăpățânată, flacăra își face din nou loc în postavul gros. Începe să amețească și capul parcă stă să-i explodeze. Prin fața ochilor îi joacă cercuri colorate. Căldura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
trusa medicală, urcă scările. Toate luminile erau aprinse. Sufrageria era luminată ca ziua. Toukhie stătea pe canapea, așteptându-l. Capul Îi căzuse pe spate, parcă de râs, iar rana era atât de căscată, Încât se vedea strălucirea unei secțiuni de trahee. Stepan ședea prăbușit la masa din sufragerie, cu mâna dreaptă, În care ținea scrisoarea protectoare, țintuită de masă cu un cuțit de tăiat friptura. Doctorul Philobosian făcu un pas și alunecă, apoi observă o dâră de sânge care ducea pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
posterior; - partea din față viscerocraniul, așezată anterior și inferior. Gâtul este partea corpului care leagă capul de trunchi. Acesta prezintă: - o regiune posterioară - nucală - alcătuită din: vertebre, articulați și mușchi; - o regiune anterioară ce conține: mușchi, fascii, osul hioid, laringele, traheea, esofagul și tiroida. Trunchiul este format din: torace, abdomen, pelvis și pereții trunchiului. Cavitățile viscerale, torace, abdomen, pelvis, conțin organele interne specifice fiecărei zone în parte. Cavitatea abdominală este despărțită de cea toracică prin mușchiul diafragma. Cavitatea abdominală se continuă
ANATOMIE CAIET DE LUCR?RI PRACTICE by PAULA DROSESCU,?TEFAN TOADER () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84377_a_85702]
-
ultim și orbitor. Lava dumnezeiască mi-a ars într-o clipă hainele și părul, pielea și zgârciurile, vinele și oasele, mațele și fecalele din ele, fierea și otrava din ea, creierul și nebunia din el, boașele și viitorul din ele, traheea și laringele și sucurile și mucilagiile și ganglionii. Mi-a topit dinții și globii ochilor și stâncile urechii interne. Mi-a distrus liniile vieții din palmă, m-a scos, m-a anulat, m-a sustras, m-a ridicat, m-a
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
și roșu, spre nori, din mijlocul bănuților ovali ai frunzelor de salcâm. Nu îl văzusem niciodată de aproape, dar, parcă desenată cu penița, se deslușea de-a lungul lui, până în vârf, o scară de incendiu, protejată de inele asemenea unei trahee. La trei sferturi din înălțimea lui, deci cam în dreptul etajului șase al blocului nostru, am văzut, în după-amiaza aceea, o pată galbenă. Era spielhosenul copilului cel nou, care, încet, cu atenție, urca spre vârful coșului. Corpul, într-o bluziță cu
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
-i facă p-alții să dea pe goarnă ca să se slobozească și ei. — Ai terminat? Replica standard a lui Bud White. — Nu. Tac-tu și-o ia la buci de la Moochie Mouse. Speriat, dar a făcut-o. Un cot În trahee. Dintr-odată Yorkin rămase fără aer. Ed trecu În spatele lui, Îi puse cătușele și-l trînti la podea. Speriat, dar cu mîini sigure: Uite, tată, nu mi-e frică! Yorkin se retrase Într-un colț. Speriat, mai făcu o mișcare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
cu care s-a-nsurat. O trag Înăuntru pe Chrissie și Începem să ne oprim respirația unu altuia. Curva Începe să se priceapă la asta, ținând concă nu liavea din prima. — Mai strâns Bruce... mai strâns... geme ea, iar eu Îmi simt traheea cum se contractează câțiva centimetri când ea mă strânge cu cureaua. Mi se pare dificil să-mi păstrez entuziasmul. Mă tot gândesc la adversarii din cursa pentru promovare: GUS BAIN PETER INGLIS JOHN ARNOTT Vă fut pe toți gherțoilor... — Fute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
Ascultați ce vă spun! Încercă să se ridice, dar doamna Levy o împinse la loc pe nylonul galben. * Răceala i se agrava și, de câte ori tușea, simțea o vagă durere în plămâni, care mai dura câteva clipe după ce tusea îi arsese traheea și pieptul. Agentul de stradă Mancuso își șterse buzele de salivă și încercă să elimine flegma din gât. Într-o după-amiază îl apucase o asemenea criză de claustrofobie, încât fusese gata să leșine în cabină. Acum părea gata să leșine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
masa de lucru cel de al doilea roman „Scorpionul - întoarcerea din Infern”, pentru care în prezen t își caută sponsor pentru editare. Aflat într‐o mare dificultate cu sănătatea, lovit de un cancer laringian, respirând printr‐o canulă aplicată în trahee și hrănindu‐se cu o seringă printr‐ o sondă gastrică montată direct în stomac, venerabilul autor dă voie soției sal e să strige public: „Numai speranța de a‐ și vedea editată și această carte îl mai ține în viață.” Cine
OMAGIU MAMEI by Ioan Costache Enache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1070]
-
strangulată. Watson făcu o grimasă de durere din nou, de data aceasta pentru el. Urmele degetelor lui Doug Disperatul se vedeau pe pielea palidă, roșii și purpurii. Cele mai mari două vânătăi erau de o parte și de alta a traheei, unde degetele mari ale bătrânului Încercaseră să stoarcă viața din el. — Isuse, ce s-a-ntâmplat? — Păi, am căzut și nu m-am putut ridica. Logan se apucă din nou să-și frece gâtul. Domnul MacDuff a vrut să permanentizeze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
simte și EL. Cormier vorbea. — Gulo luscus are două trăsături: șiretenie și încăpățânare. Știu că pot prinde gust pentru căprioare. Se ascund în arbori, le aruncă coajă dulce de copac ca să le ademenească, apoi sar și le sfâșie jugulara până la trahee. Odată ce-au adulmecat miros de sânge, nu se mai liniștesc. Am auzit de pume rănite în timpul împerecherii și care au fost atacte de wolverine. Sar pe ele din spate, apoi o iau la fugă, revin, mușcă odată aici, odată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
gândi la asasin, gândindu-se că ucisese pentru că altcineva făcuse din el ceva ce era el însuși. Ridică cuțitul și îl iertă și pe el. Își introduse lama în gât și se crestă de la o ureche la cealaltă, secționându-și traheea cu o singură mișcare fermă. PAGINĂ NOUĂ, PE DREAPTA PARTEA A TREIA Wolverina PAGINĂ NOUĂ, PE DREAPTA CAPITOLUL TREIZECI ȘI DOI Peste o săptămână Buzz trecu pe lângă mormânt. Era a patra lui vizită de când LASD îl îngropase pe puști. Fusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
loc sigur sub tufa de busuioc? Domnul Singh păli. — De unde știi amănuntele astea? Sampath o zări apoi pe doamna Chopra. — Ce mai e cu umflătura aceea de la dumneavoastră din gât, cea care se plimbă în sus și-n jos pe trahee, care șoptește amenințări și aproape că țâșnește afară din piept? — Vai, murmură ea. Cine ți-a spus? Încurajat de acest nou succes, chipul lui Sampath se însenină puțin. Întinse degetul către un bărbat chel din mulțime și spuse: — Și dumneavoastră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
ca mustul, e sângele subțire, albicios, al iederii de care mă agăț, de ce mă lovești, nu tu mă lovești, Mamă, mă lovește vântul și iedera, frunzele uscate pe gura mea inundată de sânge, înecată de strigăte, oprite în gâtlej, pe trahee, în plămânii care cer aer, deschid gura și înghit aer, așa cum peștii înghit aerul-apă, branhiile mele sunt pline de sânge, scuip pe frunzele uscate, sângele care rămâne lucios pe paleta gălbuie a frunzelor de castan, vreau să dansez Mamă! Câte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
ale gardului ei nu fuseseră străpunse. Dimpotrivă, dalele se sudaseră și deveniseră lespede compactă, cam inegală pe la colțuri, semănând cu un rinichi uriaș, presat pe ea, dar de piatră. Și începu, cu acel cântăreț straniu din ea, să discute prin trahee, ca ventrilocii, despre oameni. Dacă ne gândim bine, cursul de consultanță pentru cunoașterea lumii și a oamenilor care o pestrițează îl începuse cu dreptul, dar invers, din afară înspre înlăuntru. Genul acesta de armă, nedescoperit încă de marile puteri, era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]