12,522 matches
-
cuprinde teama, Păcatele le număr. Vama! Spun în gând o rugăciune, Trec urcând prin trista lume. PS Un Diogene poate fi, Cu lumânarea-n orice zi, Ce caută OMUL fără vină, Să n-aibă răul rădăcină. Tristețea șoimului Mă-ndurerează tristețea șoimului cu aripi frânte, Îi suflu-n aripi să se-avânte. Și apă vie-i dau să bea, Din viața-mi picuri eu i-aș da. În zbor îi dăruiesc aripă, Din trupuri, cruce , fără frică. Am ținti mereu spre
STRIGA-MA de ADRIANA TOMONI în ediţia nr. 1171 din 16 martie 2014 by http://confluente.ro/adriana_tomoni_1394921611.html [Corola-blog/BlogPost/353598_a_354927]
-
unor suflete străine Care te plâng mereu doar cu ninsoare. Pe fila vremii numai cu blândețe Să mângâi rănile din piept ce dor Cu versuri de o rară frumusețe Dar și iubiri ce niciodat` nu mor. Iar îngerul privește cu tristețe Și-un farmec de lumini făuritor. Citește mai mult Azi mi-a vorbit un înger despre tine,Lumină sfântă-n bolți de neuitareși-o lacrimă căzu pe-un țărm de mareDurerea noastră vrând să o aline.Te-ai cufundat în ceruri
ALEXANDRA MIHALACHE by http://confluente.ro/articole/alexandra_mihalache/canal [Corola-blog/BlogPost/385242_a_386571]
-
Niculicea Publicat în: Ediția nr. 277 din 04 octombrie 2011 Toate Articolele Autorului Cerul sufletului plouă cu lacrimi reci, Mă inundă un potop de vagi sentimente S-au depus în mine precum sedimentele, Mă duc în valea cu suspine și tristeți. Amintirile tale sunt frunze îngălbenite, Desprinse parcă din pomul timpului perfid, S-au așternut în mine sterpe dorințe, Aud ecoul toamnei... Referință Bibliografică: Ecou de toamnă / Elena Lavinia Niculicea : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 277, Anul I, 04 octombrie
ECOU DE TOAMNĂ de ELENA LAVINIA NICULICEA în ediţia nr. 277 din 04 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Ecou_de_toamna.html [Corola-blog/BlogPost/375336_a_376665]
-
din copilărie - în familie - opera cu temă religioasă a marilor noștri poeți clasici. Trăiam o bucurie înălțătoare, în special la marile sărbători, când părinții mei recitau sau cântau versuri de George Coșbuc, Nichifor Crainic sau Vasile Militaru. Constat cu nespusă tristețe că acum opera poeților clasici este mai puțin cunoscută, iar a celor contemporani aproape deloc, în detrimentul trăirilor interioare a copiilor în general și mai cu seamă ale adolescenților dominați de derută într-o lume în permanentă schimbare. Consider că este
ANTOLOGIE -POEŢI ROMÂNI SLĂVIND DUMNEZEIREA de ELENA ARMENESCU în ediţia nr. 1239 din 23 mai 2014 by http://confluente.ro/Elena_armenescu_1400871908.html [Corola-blog/BlogPost/346914_a_348243]
-
Acasa > Strofe > Simpatie > SPUNE-MI TU CĂ-I NEDREPT! Autor: Doina Bezea Publicat în: Ediția nr. 1842 din 16 ianuarie 2016 Toate Articolele Autorului Dintr-un vis învechit prins cu bolduri de iarbă, umbra ta am trezit azi, tristețea-mi să șteargă, nici nu știu cum rezist atârnat într-o vină, tot cioplesc și insist, lustruind o lumină, seri virgine mă-mpung cu bătăi în surdină, să te strig îndelung peste crucea-ți de smirnă. Nici nu știi câte nopți în
SPUNE-MI TU CĂ-I NEDREPT! de DOINA BEZEA în ediţia nr. 1842 din 16 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/doina_bezea_1452961286.html [Corola-blog/BlogPost/378443_a_379772]
-
mei glăsuiesc pe șoptite Despre dorul cel sfânt de acasă, De cuvintele tale mereu răstignite Acolo străinilor nici nu le pasă! Drepturi depline nu au nici sfinții, Copiii la școală nu te învață, Doar atunci când se roagă părinții Cuprinși de tristețe în viață... Mi s-a spus, prin spații difuze, Unde nici iarba verde nu crește, Chiar dacă te arde pe buze Aici să nu vorbești românește! Nu judec graiul de lângă mine În care mă simt înjurat uneori, Sunt român și nu
SUNT ROMÂN... de NICOLAE NICOARĂ HORIA în ediţia nr. 1191 din 05 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Nicolae_nicoara_horia_1396709117.html [Corola-blog/BlogPost/347733_a_349062]
-
în care suntem cu adevărat împliniți. Poeta nu descurajează, nu îngenunchează iubirea în fața inutilității, ci instigă la trăirea cu intensitate a pasiunilor, semnalând nostalgic efemeritatea lor tocmai pentru a stimula dezlănțuirea simțurilor. Deși sunt ecoul iubirilor pierdute, poeziile nu emană tristețe pentru că exprimă o putere nesecată de a îndrăzni aventura începuturilor, căci, doar cine a iubit cu intensitate atinge apogeul suferinței. “Tălmăcirea iubirii” în concepția Leliei Mossora: speranță devenită motivația de a trăi, emoție infinită într-un suflet nemărginit, iluzie contopită
VOLUMUL ANTOLOGIC VADE MECUM (VINO CU MINE)! de LUMINIŢA CRISTINA PETCU în ediţia nr. 589 din 11 august 2012 by http://confluente.ro/Volumul_antologic_vade_mecum_vino_cu_luminita_cristina_petcu_1344710272.html [Corola-blog/BlogPost/360044_a_361373]
-
un joc inedit între rafinament și inteligență, oferind perspectiva unei existențe trăită uneori iluzoriu, alteori irosită într-o lume nedrept de concretă. Spiritualizarea sentimentelor atinge apogeul atunci cînd este invocat dorul. Spațiul devine mărginit, claustrant, iar atmosfera este dominată de tristețea resimțită prin prisma profunzimii trăirii absenței celuilalt. Prin dor se atinge autocunoașterea însă în absența materializării, căci doar gândul penetrant gonește spre celălalt. Dorul reactualizează trecutul, iar senzațiile devin vii. : “S-ar putea spune că-mi trăiesc absurdul în fiecare
VOLUMUL ANTOLOGIC VADE MECUM (VINO CU MINE)! de LUMINIŢA CRISTINA PETCU în ediţia nr. 589 din 11 august 2012 by http://confluente.ro/Volumul_antologic_vade_mecum_vino_cu_luminita_cristina_petcu_1344710272.html [Corola-blog/BlogPost/360044_a_361373]
-
incursiunii lăuntrice a anulat distincția eu - tu: „...zen/ e un drum care tot merge/ înlăuntrul meu,/ tu/ un strop din viața veșnică/ sărutînd valurile,/ vîntul.”( Un éclair d’éternité) Melancolia copleșitoare, spleenul domină atmosfera din „Sfinți efemeri”. În „Proba îndurării” tristețea reprezintă de fapt concluzia afectivă a luptei epuizante și inutile pentru a anihila predestinarea. Aporia tristeții este zvâcnirea unui suflet contrariat care a râvnit iubirea, care a consumat dorința în tăcere și care șfârșește dominat de viclenia trudei zadarnice. Este
VOLUMUL ANTOLOGIC VADE MECUM (VINO CU MINE)! de LUMINIŢA CRISTINA PETCU în ediţia nr. 589 din 11 august 2012 by http://confluente.ro/Volumul_antologic_vade_mecum_vino_cu_luminita_cristina_petcu_1344710272.html [Corola-blog/BlogPost/360044_a_361373]
-
tu/ un strop din viața veșnică/ sărutînd valurile,/ vîntul.”( Un éclair d’éternité) Melancolia copleșitoare, spleenul domină atmosfera din „Sfinți efemeri”. În „Proba îndurării” tristețea reprezintă de fapt concluzia afectivă a luptei epuizante și inutile pentru a anihila predestinarea. Aporia tristeții este zvâcnirea unui suflet contrariat care a râvnit iubirea, care a consumat dorința în tăcere și care șfârșește dominat de viclenia trudei zadarnice. Este o confesiune despre forța de a rezista ancorat în propria existență. Ecoul singurătății transpare încă din
VOLUMUL ANTOLOGIC VADE MECUM (VINO CU MINE)! de LUMINIŢA CRISTINA PETCU în ediţia nr. 589 din 11 august 2012 by http://confluente.ro/Volumul_antologic_vade_mecum_vino_cu_luminita_cristina_petcu_1344710272.html [Corola-blog/BlogPost/360044_a_361373]
-
anotimpuri, ești armonia valsurilor vieneze peste timpuri, și pleci în valuri fără mine, năluca mea marină, eu, marele nebun, mai, cred c-o să mai vină... Mai bine părăsit decât uitat în burgul de sfârșit, iluzia că mai exiști îmi macină tristețea, liniștit! Referință Bibliografică: NĂLUCA DIN MARE / Nicolae Nistor : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1916, Anul VI, 30 martie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Nicolae Nistor : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai
NĂLUCA DIN MARE de NICOLAE NISTOR în ediţia nr. 1916 din 30 martie 2016 by http://confluente.ro/nicolae_nistor_1459321569.html [Corola-blog/BlogPost/381618_a_382947]
-
și n-a studiat la Conservator pe Amneris; dar a cutreierat toate ținuturile țării, de sub poalele Ceahlăului până în Munții Apuseni și și-a cules melodiile de-a dreptul de la izvorul lor. Apă limpede într-un pocal de cristal! Duioșie, umor, tristețe, voie-bună, toată poezia sufletului popular vibrează în glasul ei cald și pătrunzător. Nu-i o interpretă a cântecului; e cântecul însuși! Aș dori s-o ascultați într-o zi... Câteva seri mai târziu, am auzit la radio, împreună, o suită
REGINA CÂNTECULUI POPULAR ROMÂNESC de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1102 din 06 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Gheorghe_constantin_nistoroiu_gheorghe_constantin_nistoroiu_1388999583.html [Corola-blog/BlogPost/361576_a_362905]
-
brațele de rugă ale troițelor. Pecețile lui în arta populară sunt: volbură și visătorie, năvală și alean, vigoare și tângă, freamăt și leneșe melancolie, îngândurare și răzvrătire... Clătinând azururi între izbucnirea ca o spinare de mistreț și cântecul limpede cu tristeți domoale, acest specific sufletesc sudează, într-o valoare nouă,-de conținut intern și de relief-într-un inedit plin de încântare, luminișurile cu sobrietatea, energiile dinamice cu dorul și visul, elanul cu melancoliile, decorativul cu substanța spirituală. Acest specific sufletesc oltean, luat
REGINA CÂNTECULUI POPULAR ROMÂNESC de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1102 din 06 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Gheorghe_constantin_nistoroiu_gheorghe_constantin_nistoroiu_1388999583.html [Corola-blog/BlogPost/361576_a_362905]
-
cuibărește-n casă! Pică-n zborul tău alene, vara, adormind pe gene. Pică visele brumate, la pământ, înspăimântate! Copacul Copacul, fără un cuvânt, cu ramurile duse-n vânt Veghea în zori ferestra mea dar nicio frunză nu avea! Și în tristețea lui solemnă vedeam statura-aceea demnă A celui ce, de vânt bătut, s-a dăruit fără-un cuvânt! Și drept, așa cum eu îl știu, în fața timpului pustiu Ce-n toamnă totul i-a luat, îl simt puternic, brav bărbat! Nu plânge
TABLOU DE TOAMNĂ II de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 274 din 01 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Tablou_de_toamna_ii.html [Corola-blog/BlogPost/355606_a_356935]
-
pentru mine ataci atât de hotărât și invaziv notele care se împrăștie în piscină, învăluindu-mă într-un întreg. Ascult melodia și văd câte două păsări cuibărindu-se în cer, ascult muzica și mă conving că bărcile adăpostesc nenumărate iubiri. Tristețea plutitoare se împrăștie într-o transformare ideatică, în valuri încolăcite cu suprafețe de azur. Undele de pe faleză inundă trupul tău, trezind sunetele din tăcere și amplificând pe cele abia născute. Mă găsești în poziția de floare în visare, acolo pe
SLIPUL NEGRU ABSORBIND SOARELE DIN OCHII FEMEII de SUZANA DEAC în ediţia nr. 886 din 04 iunie 2013 by http://confluente.ro/Slipul_negru_absorbind_soarele_suzana_deac_1370376871.html [Corola-blog/BlogPost/346232_a_347561]
-
din piept era să-i sară când trenul ce pleca la mare își puse, șuierând, vagoanele-n mișcare. Ajuns pe plajă, privi în tăcere la valurile semănând cu cele din vedere, la scoicile sfărmate în nisip și-o umbră de tristețe-i apăru pe chip. I se făcu un dor nebun de casă, căci lumea nu i se păru așa frumoasă ca în scrisorile și ilustratele aduse de poștaș așa că hotărî să se întoarcă la el în oraș. Ce bucurie poate
PITICUL CARE LOCUIA ÎNTR-O CUTIE POŞTALĂ de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1939 din 22 aprilie 2016 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1461287869.html [Corola-blog/BlogPost/378486_a_379815]
-
-vei pe hârtie Dar cand sufletul se-agită De tristețuri și necaz Iară teamă se arătă În inima și pe-obraz Că și frunzele în mugur Câtă la lumina zilei Vor intrare-n cel tezaur În cuvintele-omenirei Pentru-a ta tristețe lungă Și-al vieții tale necaz Până unde va s-ajungă Grosul tău palid obraz? Ah! și repede-ți năzare Că tu știi tot adevărul Cine să-ți mai dea crezare Omul nu, poate doar cerul? Critici voi, veștede frunze
CRITICILOR MEI de DANIEL BERTONI ALBERT în ediţia nr. 2162 din 01 decembrie 2016 by http://confluente.ro/daniel_bertoni_albert_1480609549.html [Corola-blog/BlogPost/370505_a_371834]
-
Am vrut să se destindă, să inhaleze aer curat, de aceea nu am refuzat propunerea tatălui ei de a merge împreună la țară. Numai că s-a întors bulversată și, când am rămas doar noi două, mi-a spus cu tristețe în glas că a văzut fotografia mai sus menționată într-una din camerele mai izolate, mai puțin populate ale casei. Cu infinită dragoste și înțelegere, i-am răspuns că acest lucru nu schimbă cu nimic relația dintre ei, că tot
O FOTOGRAFIE CÂT O MIE DE CUVINTE de CRISTEA AURORA în ediţia nr. 562 din 15 iulie 2012 by http://confluente.ro/O_fotografie_cat_o_mie_de_cuvinte_cristea_aurora_1342370104.html [Corola-blog/BlogPost/348310_a_349639]
-
Acasă > Poeme > Duioșie > ÎNCHIDE OCHII Autor: Margareta Merlușcă Publicat în: Ediția nr. 2180 din 19 decembrie 2016 Toate Articolele Autorului Închide ochii și amintește-ți ce vrei tu, Nu-ți aminti de mine și de tristețea mea Când dragostea, la poarta inimii bătu, Nu am deschis, de ea să-mi amintesc, n-aș vrea. Și nici în trenul pasiunii, nu aș mai urca, Iar timpul aș încătușa, spre orologiu, n-aș privi,. Însă, de-aș ști
ÎNCHIDE OCHII de MARGARETA MERLUȘCĂ în ediţia nr. 2180 din 19 decembrie 2016 by http://confluente.ro/margareta_merlusca_1482155265.html [Corola-blog/BlogPost/374344_a_375673]
-
fadou, embargou la început neologisme; sufixul se scrie legat de cuvânt, fonetic, iar poeții sunt haijini, nu haikuiști sau altfel spus). Elisabeta Iosif “ Iar este toamnă - rostogolit în flăcări/ copacul arde” și vom comenta încet-încet: iar (repetare de cicluri vitale, tristețe ascunsă, resemnare), este (concretețe, realitate ce nu poate fi negată, este acum, aici, văzută de poet-poetă) toamnă (cuvânt sezonal, precizie a vremii acțiunii poetice), - (pauza de respirație, de schimbare de viziune, apropiere sau îndepărtare de primul vers de 5 silabe
FLORIN GRIGORIU LECŢII DE HAIKU de ELISABETA IOSIF în ediţia nr. 687 din 17 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Florin_grigoriu_lectii_de_haiku_elisabeta_iosif_1353164351.html [Corola-blog/BlogPost/351309_a_352638]
-
lui Iov și se găsește chiar în capitolul 1, versetul 1: „Iov era un om fără prihană și curat la suflet. El se temea de Dumnezeu și se abătea de la rău .” Domnul Însuși declară acest lucru despre Iov și, cu tristețe, continuă: „Nu este nimeni ca el pe pământ - nici Elihu, Bildad, Țofar, experți în predicare, nici chiar Elihu, expert în teologie.” Doar Iov a putut să strige: · Inima nu mă mustră pentru nici una din zilele mele · Mi-am plecat voia
IOV de RODICA STOICA în ediţia nr. 47 din 16 februarie 2011 by http://confluente.ro/Iov.html [Corola-blog/BlogPost/345112_a_346441]
-
Sta și medita ca o nălucă pe malul acelui pârâiaș care se scurgea melancolic la vale. Între timp se apropie tiptil o vietate. Întoarse ușor capul și zări un maidanez care se gudura la picioarele sale cu ochii plini de tristețe. - Ce ai pățit, dobitoc înfometat și amărât? Și pe tine te-a abandonat Domnul? Unde-ți e stăpânul? - și-l mângâie cu milă pe cap. Câinele se apropie și mai mult și lăsându-se pe burtă își puse botul pe
REÎNTOARCEREA LUI CEAUŞESCU de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1196 din 10 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Ion_nalbitoru_1397138397.html [Corola-blog/BlogPost/347769_a_349098]
-
pierderii copiilor?! Au trecut ani din ziua aceea, dar nu am aflat răspuns lămuritor. Am aflat însă că scurgerea timpului așterne învelișul amar peste durere. Zi cu zi, nevăzutul spiritual se mistuie în văzutul și trăitul vieții, iar tensiunea fiecărei tristeți slăbește! În ce mă privește, rolul cuvintelor spuse de artista Doina Spătaru a fost acela de a-mi crește zi cu zi prețuirea statorniciei în iubire. Toate în omenire au durate, dar despre iubiri niciodată, nimeni nu va putea spune
DOINA SPĂTARU. FRUMOASA VERIŞOARĂ , CREIONĂRI AFECTIVE CU PREZENTATORUL OCTAVIAN URSULESCU de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1305 din 28 iulie 2014 by http://confluente.ro/Aurel_v_zgheran_1406544542.html [Corola-blog/BlogPost/349517_a_350846]
-
din barbă Un vânt cu promoroacă o să ți se topescă Pe mâini încătușate ce par prea odihnite În trecerea spre iarna care-o să te incite La viforul din tine și-n tine-o să-nlemnească Nu vreau a mea tristețe să fie utopie Să fie o cutumă și ele să degaje Toți spiridușii minții purtați pe mări de barje O fierbințeal-a vorbei un cap pe o tipsie E mult prea multă moarte pe strada ce dogoare A smoală și a
PE BĂNCILE DIN PARCURI CAD STELE de CARMEN POPESCU în ediţia nr. 1792 din 27 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/carmen_popescu_1448617462.html [Corola-blog/BlogPost/375931_a_377260]
-
mai des mi-ar place dacă nu ar fi vorbe făr-de-nțeles mi-ar place dacă cuvântul ar fi tot mai bogat mi-ar place dacă poetul n-ar mai fi măcar un veac sărac mi-ar place dacă ar dispărea tristețea din noi mi-ar place să nu mai revină durerea-napoi mi-ar place dacă sărutul ar fi unul cinstit mi-ar place dacă poemul ar fi de nelipsit mi-ar place dacă orașul ar fi tot mai curat mi-
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/vasile_bele/canal [Corola-blog/BlogPost/348336_a_349665]