1,158 matches
-
deznădăjduită peste pateuri, fursecuri, gogoși și merdenele, apoi se oprește peste figura vreunui client care își caută portofelul. Mitică ajunge în fața vânzătoarei. Un melc, vă rog. Să fie cu coaja puțin arsă, dacă se poate. Pentru o fracțiune de secundă, vânzătoarea se uită în ochii lui Mitică, apoi mâna ei se întinde mecanic spre melcul cu coaja arsă pe care, foarte devreme, de dimineață, l-a pus deoparte, acoperit cu un șervețel imaculat. Mitică nu observă nici unul dintre aceste amănunte. Mitică
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
pe care, foarte devreme, de dimineață, l-a pus deoparte, acoperit cu un șervețel imaculat. Mitică nu observă nici unul dintre aceste amănunte. Mitică umblă în buzunarul de la spate al pantalonilor, în căutarea celor trei lei, pregătiți special pentru melcul zilnic. Vânzătoarea împachetează melcul cu grijă, apoi i-l întinde lui Mitică. Mitică ia melcul din mâna vânzătoarei și pune cei trei lei pe tejghea. Pentru o fracțiune de secundă degetele celor doi se ating, iar vânzătoarea simte o durere acută în
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
nu observă nici unul dintre aceste amănunte. Mitică umblă în buzunarul de la spate al pantalonilor, în căutarea celor trei lei, pregătiți special pentru melcul zilnic. Vânzătoarea împachetează melcul cu grijă, apoi i-l întinde lui Mitică. Mitică ia melcul din mâna vânzătoarei și pune cei trei lei pe tejghea. Pentru o fracțiune de secundă degetele celor doi se ating, iar vânzătoarea simte o durere acută în coșul pieptului. Mulțumesc. Apoi Mitică pleacă, iese, dispare, nu mai e. Vânzătoarea se sprijină ușor de
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
pregătiți special pentru melcul zilnic. Vânzătoarea împachetează melcul cu grijă, apoi i-l întinde lui Mitică. Mitică ia melcul din mâna vânzătoarei și pune cei trei lei pe tejghea. Pentru o fracțiune de secundă degetele celor doi se ating, iar vânzătoarea simte o durere acută în coșul pieptului. Mulțumesc. Apoi Mitică pleacă, iese, dispare, nu mai e. Vânzătoarea se sprijină ușor de tejghea. Recuperează încet. Aude vocea următorului client. Iar acesta e nevoit să repete comanda, de fiecare dată. Cerasela mușcă
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
ia melcul din mâna vânzătoarei și pune cei trei lei pe tejghea. Pentru o fracțiune de secundă degetele celor doi se ating, iar vânzătoarea simte o durere acută în coșul pieptului. Mulțumesc. Apoi Mitică pleacă, iese, dispare, nu mai e. Vânzătoarea se sprijină ușor de tejghea. Recuperează încet. Aude vocea următorului client. Iar acesta e nevoit să repete comanda, de fiecare dată. Cerasela mușcă din măr. Mestecă. Mitică mușcă o bucățică din melc. Mestecă. Amândoi tac. Bucătăria e o încăpere prea
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
de jos și cade pe haina lui Mitică. O picătură de sudoare alunecă de la rădăcina părului Ceraselei, îi curge pe frunte, îi intră în ochi. Cerasela clipește. Te iubesc, spune Mitică. Apoi zâmbește ușor. A doua zi, la ora prânzului, vânzătoarea vinde mecanic pateuri, fursecuri, gogoși, merdenele. Clienții înfometați stau la coadă, vorbind între ei sau la telefoanele celulare. Iar vânzătoarea vinde mecanic pateuri, fursecuri, gogoși, merdenele. Întrecere Ai desenat un cerc mare, cu creta, pe asfalt. Hai să ne alergăm
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
frunte, îi intră în ochi. Cerasela clipește. Te iubesc, spune Mitică. Apoi zâmbește ușor. A doua zi, la ora prânzului, vânzătoarea vinde mecanic pateuri, fursecuri, gogoși, merdenele. Clienții înfometați stau la coadă, vorbind între ei sau la telefoanele celulare. Iar vânzătoarea vinde mecanic pateuri, fursecuri, gogoși, merdenele. Întrecere Ai desenat un cerc mare, cu creta, pe asfalt. Hai să ne alergăm în cerc, ai spus tu. Bună idee, am spus eu. Am alergat câteva ore. Ajungeai în spatele meu și părea că
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
îl duc spre buzele ei și le ating ușor. Nici nu tresare. Mă întind lângă ea și închid ochii. Cică niște cronicari Magazinul e foarte bine aprovizionat. Azi sunt reduceri substanțiale, așa că stabilimentul e plin. Oamenii stau cuminți la coadă. Vânzătoarea pune marfa în pungi și așază pungile pe cântar. Apoi înmulțește numărul de kilograme cu patru. Clienții numără bancnotele cu atenție, apoi își primesc produsele. Eu am venit la vânătoare. Știu exact ce caut. Iar aici am toate șansele să
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
de un cutremur în Septembrie 2007. Nu am uitat lumea șamanică, din contră, doar că în ultimele luni călătoria mea a luat o altă întorsătură. Intru în magazin, trec printre niște haine agățate și merg să întreb de experiențele șamanice. Vânzătoarea foarte amabilă mă conduce la etaj într-o cameră goală, cu o rogojină rotundă în mijloc și câteva perne și scaunele în jurul rogojinii și mă roagă să aștept câteva minute până la venirea șamanului. Rămân singură, mă apropii de rogojina ceremonială
Chemarea Călătorii în lumea șamanilor amazonieni by Ingrid Daniela Cozma () [Corola-publishinghouse/Memoirs/821_a_1747]
-
pentru mai bună încredințare și sfințirea lucrării acestei hârtii de alcătuire și învoiri cu bună primire între noi frații de a păzi întocmai lucrarea ei, urmează a noastre de bună voie iscălituri.” ss) Iordache Roset comis, vânzător ss) Ralu Roset vânzătoare (Original în documentele Rosetti - Filipeni a lui V. Rosetti) Dintre Rosetești cel care s-a legat mai mult de moșia Filipeni a fost Grigore Roset, frate cu Iordache, fiu al lui Ștefan și al Mariei Krupenski. A fost căsătorit din
Pe Valea Dunăvăţului : Lunca, sat al bejenarilor bucovineni by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Administrative/91889_a_93195]
-
coridorul liber, creat de „spectatori” în fața sa... Caut François Feldman într-un magazin cu CD-uri. Preferința mea muzicală, oarecum exotică și în contratimp cu ceea ce se vinde acum mai bine pe piața CD-urilor, o pune în dificultate pe vânzătoare. Îi citesc nedumerirea și surprinderea pe față, dar nu spune nimic, mă îndeamnă s-o urmez. Găsim un singur CD François Feldman, care conține și Les Valses de Vienne, de fapt, singura piesă care mă face să-l cumpăr. Astăzi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
de pe Tverskaya, fosta Gorki, am găsit o dugheană de cărți și am cerut cel mai recent roman al lui Victor Pelevin, Generation P (fixația mea din ultimul timp, legată de „noua literatură rusă”). „E un scriitor bun Pelevin?”, am întrebat vânzătoarea. „Da, foarte bun, e cel mai popular în acest moment.” „Vă place și dumneavoastră?”. Femeia a strâns din umeri. „Cum să vă spun, nu e genul meu (Ăto ne moe citivo).“ Precupeața e prinsă între scrupul și nevoia de a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
mai repede banii de la Eminovici, pentru moșia Ipotești [...]. Nu mai încape nici o îndoială că tranzacția cumpărării Ipoteștilor de către Eminovici era înfăptuită la 30 iulie 184716. Dar ca să devină stăpân pe partea sa din Ipotești și să achite obligațiile bănești față de vânzătoarea moșiei, căminarul a trecut prin multe peripeții. Încurcăturile se întâmplă chiar de la început: tranzacțiile s-au stabilit în vara lui 1847, iar actele s-au făcut în ziua de 11 martie 1848, când Gheorghe Eminovici a cumpărat cele două părți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
1848, când Gheorghe Eminovici a cumpărat cele două părți din moșia Ipotești, pe care Eufrosina Petrino le avea de zestre 17. Numai că din suma totală de 4.000 de galbeni cu care conveniseră vânzarea-cumpărarea moșiei, Eminovici i-a plătit vânzătoarei doar 1.500 de galbeni, rămânându-i dator 2.500 plus dobânzile. Nici în 1849 Eminovici nu-și achitase datoria, din moment ce Costache Hurmuzache [...] umbla pe la Divan, pentru soră-sa, ca să încaseze banii Ipoteștilor [...], căutând să-i vândă casa la mezat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
aș putea afla?! Va fi numită în locul lui Amariei ăsta-i esențialul! Ar fi trebuit să bănuiesc asta de atunci, din ziua cînd am văzut-o acoperind marea cu privirea ei senină... În alimentara se face curățenie. Casierițele numără banii, vînzătoarele duc marfa în frigidere, în timp ce ultimii cumpărători, destul de mulți pentru ora asta (sînt muncitoare și muncitori veniți din schimbul doi de la combinat), mai circulă între raioanele de salamuri și brînzeturi: nici nu-mi vine să mă uit la raioanele astea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
rog! Mai proaspătă dacă aveți, spun eu, gîndindu-mă la ce-aș putea să mai cumpăr ca să mănînc seara asta; ceva ușor, să nu mă apuce durerea de stomac după atîtea ore în care stomacul meu nu a primit decît aspirine. Vînzătoarea de la pîine stă mult aplecată, răscolind raftul plin cu franzele. "O pîine proaspătă, gîndesc îmbătat de mirosul fraged al pîinii, simțind cum mi se pune un nod în gît. Un pachet cu unt, niște brînză... Fac și un ceai, beau
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
pune un nod în gît. Un pachet cu unt, niște brînză... Fac și un ceai, beau și o gură de vodcă... Ah, ce masă împărătească va fi!..." Pe tejghea, în fața mea, apare o pîine stîlcită, cu coaja arsă și crăpată. Vînzătoarea, coafată în permanență, elegantă în halatul ei alb din relon, cu veșnicul surîs ironic pe buze, întinde mîna să ia bancnota de cinci lei, dar înainte ca ea să fi atins banii, eu lovesc pîinea cu palma, trimițînd-o ca pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
dar înainte ca ea să fi atins banii, eu lovesc pîinea cu palma, trimițînd-o ca pe o săgeată printre rafturi, tocmai în magazie, peste niște borcane de iaurt, care fac un zgomot strident. Întind apoi mîna și-o înșfac pe vînzătoare de piept, trăgînd-o peste tejghea, în timp ce-i strig printre dinți: La închisoare era locul tău, criminalo, nu la raionul de pîine! O mai trag încă puțin peste tejghea, o văd cum își mărește ochii plini de groază, apoi îi dau
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
îndeplinim planul la vînzări", nu? Criminalo! În murmurul general din magazin, printre voci, aud și una: "e inginerul Vlădeanu, de la noi de la combinat" iau bancnota de pe tejghea și mă întorc spre ușă, să ies. Ce s-a întîmplat? întreabă spre vînzătoare, în urma mea, unul de la raionul de carne. Nu știu, nu-l cunosc, spune vînzătoarea cu vocea pierdută. Chiar nu mă cunoști?! întorc eu privirea spre ea. Nu de la tine am aflat de hoția cu ouăle, înainte de-a fi puse
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
și una: "e inginerul Vlădeanu, de la noi de la combinat" iau bancnota de pe tejghea și mă întorc spre ușă, să ies. Ce s-a întîmplat? întreabă spre vînzătoare, în urma mea, unul de la raionul de carne. Nu știu, nu-l cunosc, spune vînzătoarea cu vocea pierdută. Chiar nu mă cunoști?! întorc eu privirea spre ea. Nu de la tine am aflat de hoția cu ouăle, înainte de-a fi puse în vînzare?! Ia adă-ți aminte: partea ta de hoție criminală era de vreo
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
amanta, dar lui cumnată-tu ce dracu i-am făcut? Nici nu-l cunosc. Ba-l cunoști. A trecut seara asta pe la mine să-mi spună că te reclamă la partid și, poate chiar, te dă în judecată. Ai bruscat vînzătoarea de la pîine, iar pe el l-ai sictirit. Ia te uită! exclam eu. E ăla cu mîinile pînă la coate în buzunarele hainei de piele, care se plimbă prin magazine. Tovarășul face teren! Lui ce muiere i-am mai suflat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
care, firește, nu le cumpără nimeni. Fiindcă oamenii nu mai au bani și pentru cărți. Altele sunt prioritățile, acum. Librăria despre care vă vorbesc (prefer să scriu așa, care-i problema?) are, bineînțeles, și produse de papetărie. Doamna Geta este vânzătoarea, o femeie frumoasă, trecută de patruzeci de ani, dar nu cu foarte mult, doi-trei ani, presupun și sper să nu mă înșel, păr buclat pe care îl vopsește negru sau roșcat, care poartă în fiecare zi ciorapi negri și m-
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
o interesau oamenii, ar fi făcut ori ce să nu se atingă de ei. Acum însă, da, era bine ales momentul, după sărbători magazinele sunt pustii, își putea permite să umble în voie pe la raioane, zâmbindu-le vag și îndepărtat vânzătoarelor care se grăbeau să o salute și trecând mai departe, și mai departe... La raionul de pantofi se trezi însă că este interpelată grosolan de vânzătoare. — Clara! Clara Martin! strigă vânzătoarea, voioasă și familiară. Nu mă recunoști? Sunt Leni! Am
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
își putea permite să umble în voie pe la raioane, zâmbindu-le vag și îndepărtat vânzătoarelor care se grăbeau să o salute și trecând mai departe, și mai departe... La raionul de pantofi se trezi însă că este interpelată grosolan de vânzătoare. — Clara! Clara Martin! strigă vânzătoarea, voioasă și familiară. Nu mă recunoști? Sunt Leni! Am fost colege de liceu! Doamna Ionescu se opri locului, stânjenită de vociferarea stri dentă care-i scrijelise auzul. Apoi își recompuse mina; îi zâmbi larg vânzătoarei
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
în voie pe la raioane, zâmbindu-le vag și îndepărtat vânzătoarelor care se grăbeau să o salute și trecând mai departe, și mai departe... La raionul de pantofi se trezi însă că este interpelată grosolan de vânzătoare. — Clara! Clara Martin! strigă vânzătoarea, voioasă și familiară. Nu mă recunoști? Sunt Leni! Am fost colege de liceu! Doamna Ionescu se opri locului, stânjenită de vociferarea stri dentă care-i scrijelise auzul. Apoi își recompuse mina; îi zâmbi larg vânzătoarei joviale și o sărută pe
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]