739 matches
-
al doilea hram al Catedralei Mitropolitane - Sf. Iosif cel Nou de la Partoș - este prăznuit în 15 septembrie. Rânduielile bisericești de sărbătorire a patronului spiritual al catedralei ortodoxe din capitala Banatului încep în seara de duminică, 14 septembrie, ora 19, cu vecernia oficiată cu înconjurarea lăcașului de cult mitropolitan și purtarea moaștelor Sf. Iosif cel Nou de la Partoș. Apoi, moaștele se așază în mijlocul bisericii, care rămâne deschisă toată noaptea. La ora 24, se oficiază Sf. liturghie cu împărtășanie. Luni, 15 septembrie, ora
Agenda2003-37-03-28 () [Corola-journal/Journalistic/281463_a_282792]
-
după Mateiu, asfințitul Crailor, magii împărați decrepiți ai decrepitudinii însăși a timpurilor. E finalul, adică noul început, cum numai Ion Barbu a putut înțelege: " Da, asfințitul Crailor, dar în cealaltă parte, odată cu stelele Scorpiei, răsăritul unui sens tragic și nou...". Vecernia de apoi, slujită de cei trei magi de la Răsărit, Craii: "mari-egumeni ai tagmei preasenine". Iar noi eram încă nerăscumpărați din trufie: "așteptam ca surghiunul nostru pe pămînt să ia sfîrșit". De ce stelele Scorpiei? Mateiu nu situează vecernia de apoi în
Inițierea Crailor by Ioan BUDUCA () [Corola-journal/Journalistic/6650_a_7975]
-
tragic și nou...". Vecernia de apoi, slujită de cei trei magi de la Răsărit, Craii: "mari-egumeni ai tagmei preasenine". Iar noi eram încă nerăscumpărați din trufie: "așteptam ca surghiunul nostru pe pămînt să ia sfîrșit". De ce stelele Scorpiei? Mateiu nu situează vecernia de apoi în vremea de sub constelația aceasta. Dar, în tradiția hermetic-alchimică, aceasta e zodia corespondentă procesului prin care elementul spiritual este separat de cel material, ceea ce în codul arderilor din athanorul alchimistului se petrece în cursul celui de-al optulea
Inițierea Crailor by Ioan BUDUCA () [Corola-journal/Journalistic/6650_a_7975]
-
gol. înaintea noastră, în port bălțat de măscărici, scălămbăindu-se și schimonosindu-se, țopăia de-a-ndaratelea, fluturînd o năframă neagră, Pirgu. Și ne topeam în purpura asfințitului...". Binecuvîntată limbă: "Și ne topeam..." ar fi fost descrierea a tot ceea ce se întîmplase înaintea vecerniei de apoi. Mateiu descrie aceste întîmplări ca și cum ar fi o inițiere în decrepitudine și îl înfățișează pe viitorul deputat Pirgu ca hierofant al desacralizării radicale, dar și hierofantul paradoxal care, cu spatele la transcendență, va fi și cea din urmă călăuză spre
Inițierea Crailor by Ioan BUDUCA () [Corola-journal/Journalistic/6650_a_7975]
-
aduce aminte de vizita făcută Părintelui Steinhardt, însă nu-și poate aduce aminte de felul cum era îmbrăcat. Nu era îmbrăcat în haine mănăstirești, avea pe cap doar fes, toca de preot. La ora 6 la Rohia e slujba de vecernie, iar el, când era la București, la 6 nu mai răspundea la telefon. Făcea slujba, rugăciunile singur ca și când ar fi fost acolo. Toate se întâmplau după 6 sau înainte de 6. Nu răspundea la telefon, ai lui îi știau programul. El
Despre N. Steingardt cu dl. Gavrilă Pleș by Gina Iacob () [Corola-journal/Journalistic/12520_a_13845]
-
Jenița și Maria. În fiecare an, la 21 noiembrie când, cu ani în urmă, se sărbătorea hramul bisericii de la Școala Eparhială, din toată țara veneau fostele absolvente la București. În seara zilei de 20 noiembrie se făcea o slujbă de vecernie la Biserica Bradului, în prezența impresionantă, atâtor persoane din toată țara. A doua zi participam la slujba festivă. Pe o masă din mijlocul bisericii se așeza portretul mărit a d-nei dr. director Elena Alistar, înconjurat de buchete de flori. După
Curierul „Ginta latină” by Maria Lăudat () [Corola-journal/Journalistic/1311_a_2328]
-
el cutremură o barcă’’ - Lacul). Peste el trece o punte îngustă de lemn, la capătul căreia urci câteva trepte ca să ajungi la o bisericuță făcută tot din lemn, unde la ora 18.00 fix se trag clopotele pentru slujba de vecernie. Impresionant până la lacrimi cum părintele Dumitru Ichim și preot diacon Chirtu din Richmond Hill înalță ruga de seară către Dumnezeu, în acest colț de rai, uitat parcă de lume, unde timpul pare că s-a oprit demult în loc. Aici, în fața
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]
-
In oglinda Iatacului cu tapet și anecdote răsuflate Privesc laguna Prin fereastra deschisă De la pervazul meu cu pernuță Prin casă se fac auzite Cuvinte arzânde Ferecate-n întrebări ascuțite Simt tufișuri crescânde într-un joc inventat când surfez Peste lanurile vecerniei Adulmec sudoarea durerii Cum se ridică ceață-arcuită Bronzată în apa de mare Gust ce-am pierdut Despre visul din iatac Pe fundal de limbi înroșite Formele se copie una pe alta în oglinda paralizată De voci joase fără formă Făr
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]
-
înăuntru-le în noduri nedezlegate până când (în care ceas îndepărtat?) floarea nepereche va cresta în palm tiparul literei ultime Alt răstimp în clinul nopții timpul se^nclină în aplecare lină părăsind o clipă văzutul ascuns în orologii clopote prelungi străbătând vecernii șerpuiesc auzul ierbii tresărite spre alt răstimp Șarpe din tăria apei curgând dinspre adânc de sub pământ se-arată pe creasta unui șuierat șarpele cu două capete și șase ochi pășind iarba de timp răzleț asprită ferește călcâiul de mușcătura sfințeniei
Alexandru lungu by Alexandru LUNGU () [Corola-journal/Imaginative/10194_a_11519]
-
scriem din principiu despre futuriști. Noi suntem Plenipotențiarii Membri ai Cooperației de Muncă din Rusia a Trecerii sub Tăcere a Futurismului în Presa Periodică”. Iar unul dintre pictorii ce aveau să ajungă celebri, Mihail Larionov, spunea într-un interviu din „Vecernie izvestia” („Noutățile serii”): „Noi le vom organiza o întâmpinare solemnă. La prelegeri va veni fiecare dintre cei cărora le este scump futurismul ca principiul al eternei mușcări înainte, și vom arunca în acest renegat cu ouă clocite, îl vom scălda
O vizită a lui Marinetti în Rusia by Leo Butnaru () [Corola-journal/Journalistic/2806_a_4131]
-
tendințele sale de a epata. Dar, precum era de înțeles și de așteptat, reacția presei, în multitudinea orientărilor ei, nu era nici pe departe una unanimă, pendulând între entuziasm și sarcasm, cum se înțelegea și dintr-un articol din ziarul „Vecernie izvestia” („Noutățile serii”): „Unicul. Inimitabilul. Prorocul unei noi viziuni asupra lumii, ajuns celebru nu doar grație «manifestelor», ci și faptelor de eroism manifestate prin calități de a pumni mutre. Bineînțeles, în comparație cu futuriștii noștri, el e un Goliat. Și un scandalagiu
O vizită a lui Marinetti în Rusia by Leo Butnaru () [Corola-journal/Journalistic/2806_a_4131]
-
Octavian Goga Că o vecernie domoala Se stinge zvonul din dumbrava, Pleoapa soarele-si închide Sus, pe o capita de otava, Norodul a cuprins podmolul Lângă frăgarul din ulița - De cârja sprijinit răsare Bătrânul preot la portița. Moșneag albit de zile negre, Așa îl pomenise
Apostol fără vârstă by Octavian Goga () [Corola-publishinghouse/Imaginative/304_a_601]
-
nu e fiindcă nu-l lasă tema. Neoexpresionist nu e fiindcă nu-i permite conștiința artistică. (Ca să rezum grosier, în termeni indigești, cele două direcții consacrate ale poeziei de actuale.) De la proză la poezie drumul n-are nici o denivelare: „de vecernie intrăm cu ea în biserică/ ne privește lumea cum aducem căruciorul pe brațe/ după slujbă iar o să primim/ zeci de colaci mere/ biscuiți cu cremă// locul i se pare familiar/ privește liniștită icoanele acoperind pereții de lemn/ nu mai strigă
Pe vremea când nu mă gândeam la moarte by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/4564_a_5889]
-
cumva la mingioc. A vrut să spună că ești un fel de pescar de oameni, ca Petru și Andrei, înțelegi aluzia, fă-i pe toți să se spovedească, mi-a spus șuierat cu subînțeles, stăteau acolo adunați ciorchine, cîteodată la vecernie le mai puneam Europa Liberă la difuzoarele alea, nu le venea să creadă, ascultau extaziați, speriați, în timp ce eu făceam pe mine de frică să nu facă infarct vreunul din cei mai în vîrstă din cauza emoției. — Poți fi liniștit, ești un
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
și vrajba din preajmă. Despre iubire povestea, printre multe alte game minore și majore ale fastuoasei sale compoziții, Scribul lumii, În cele două zile antitetice și complementare. Iubire de mirosuri și Întrebări, prieteni și peisaje, femeie și freamăt, surprize și vecernii, joc și Îngândurări. Iubiri se surpă, prieteni și prietenii mor când nu te aștepți, iar regretele nu sunt neglijabile. Cele care ne mai Însoțesc sunt asaltate, și ele, periodic, de intemperii și idiosincrasii și idioții, una mai veninoasă decât alta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
pe primul - Monteverdi. Ea alege tocmai acest moment ca să iasă prea repede din dormitor, încheindu-se în grabă la nasturii bluzei de bumbac albastru-cobalt. Îl vede umblând cu discul. A prins-o; sprâncenele ei se încruntă, cu un aer vinovat. —Vecerniile din 1610. Dar, pentru tine, 1595. El întinde discul spre ea, acuzator. —M-ai dus de nas. Nu! L-am cumpărat... după seara noastră. Ca amintire. Crede-mă, nu pricep o iotă. Îl pune înapoi deasupra teancului, fără să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
de lapte din sânul mamei, apă din apa casei tale părăsite. Și intri În cea de a doua veșnicie, cea de om, suflet bun la Dumnezeu. Într-o cetate veche din Ardeal cântă păsările toamnei prin Dumbravă. Maici neștiute În vecernie, la Păltiniș. Huruie tramvaiul galben spre Rășinari. Totul e luminos. Ai sosit și tu la masă. Îți vor spune Petru după numele tatălui tău și vei fi sărac. Este al treilea semn. Așa se trece această zi și toată viața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
de satisfacție și chiar de mândrie: în orașele lor de acum încolo lumea o să-i numească ,,hagii”, adică pelerini sfinți. Doar el mai rămăsese. La început un dangăt, apoi toate clopotele într-o înfrățire caldă începură să cheme frații la vecernie. Se va duce și el la rugăciunea de seară. Se va duce și el, va pleca... și-și repeta în gând, mecanic, hotărârea de a coborî muntele Sinai, dar deodată revărsarea sunetelor armonioase îl făcu să tresară. Cum este posibil
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
alb-auriu ca în icoana scării Sfântului Ioan. Soarele apunea jos, spătarul Mihai era deasupra, în față vârful lui Moise, în stânga lângă stâncă arabii ridicaseră pentru Moise o moschee, creștinii mai încolo o biserică și evreii peste tot un neam. — Slujesc vecernia cei de la schitul Fecioarei, îl trezi călăuza sa. — Da, da, să mă ajuți. O să trimit patru frați călugări să vadă și să învețe. Să-i povățuiești. Deprinde de la ei și sfinția ta să vorbești românește, că cine știe... Am mai
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
nu înțeleg de ce te duci. Ți-am spus că și ea este urmărită, șopti călugărul bătrân. Întoarce capul după mine și fă te cămi spui ceva. Uită-te în lungul uliței. E cineva după noi? La patriarhie bătea toaca de vecernie. Cei doi aproape alergau pe străzi spre port. Din când în când, încercând să fie elocvenți, se opreau și-și făceau cruce cu gesturi mari. Soarele scăpăta. Cerul era aproape alb. Toaca încetă, făcând loc unei liniști nefirești. Cei doi
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
l-au apărat. Au plătit și paguba la visterie să se șteargă vina. — De ce? Cică Ilinca ne-a fost soră și facem neamul de râsul lumii. Acum vodă l-a băgat la popreală și vrea să-l spânzure. Ieri după vecernie a fost Stanca pe aici. Un cot al spătarului îl făcu pe marele stolnic să tacă și să se uite la vodă. — Domniile voastre, înțeleg că puneți țara la cale aci în ochii noștri, tună vodă. — Iertare, măria ta, pe drumuri
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
unor ghirlande continue de glicină. Abia când spărturile de butuc de brad prinseseră să ardă pocnind vesel, monahul băgă de seamă că afară se însera. M-aș repezi, măria ta, până la Mitropolie să spun să înceapă rânduiala fără mine. E vecernie și priveghere, că mâine... Da, știu, e Sfântul Dumitru, dar nu mă lăsa singur, sfinția ta. De când n-am mai stat așa împreună? Da, înțeleg, turma, turma, grija ei este înainte de toate, că-i ești păstor. Hai, dragul meu prieten
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
tributul de ipocrizie. Gustând încet vinul din cupă ca un cunoscător, vodă cu un glas scăzut începu să-și exprime gândurile. Mitropolitul ridică spre el privirea mirată; i se părea că sunt ale lui. — La Mitropolie or fi ajuns cu vecernia la psalmul întâi? De câte ori îl ascult sau îl citesc și, chiar mai mult, de câte ori aud clopotele și toaca de vecernie mă gândesc la psalmul acesta. Luați voinicește masa de aici, cu tot ce este pe ea și lăsați-ne singuri
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
gândurile. Mitropolitul ridică spre el privirea mirată; i se părea că sunt ale lui. — La Mitropolie or fi ajuns cu vecernia la psalmul întâi? De câte ori îl ascult sau îl citesc și, chiar mai mult, de câte ori aud clopotele și toaca de vecernie mă gândesc la psalmul acesta. Luați voinicește masa de aici, cu tot ce este pe ea și lăsați-ne singuri, se adresă vodă celor ce-l serviseră la masă. Se sculă de pe scaunul incomod și-și trase un jilț în dreptul
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Nu... Ia, ce se aude? Peste zumzetul gâzelor venea de undeva un răpăit ritmat. — E toaca mânăstirii Comana. Aci sunt moșiile noastre, ale Cantacuzinilor, mânăstirea Comana au rezidit-o unchiul și verii mei; e locul lor de îngropăciune. Toacă de vecernie. — Or să bată și clopotele? întrebă Selin, temător. — Da, cred că da, dacă te uiți peste apă, acolo e o colină, vezi? Se poate zări prin verdeață zidul alb și o turlă... — Să mergem în tabără, să nu se însereze
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]