1,535 matches
-
lor e logică, în acord cu rigorile științifice. Nu știu ce să admir mai mult, cunoștințele enciclopedice ale acestui venerabil intelectual de sat, rodul strădaniilor sale de o viață care au transformat o casă țărănească într-un tezaur de inestimabilă valoare, ori verva neobișnuită, spiritul viu, nebănuitele disponibilități de a așeza accentul chiar și acolo unde credeam că nu mai e nimic de adăugat, îl întreb: pentru ce ați făcut muzeul ? - Ca să fie de zestre satului Dănești.” Am mers deseori în locurile de unde
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
și toți nălbarii la cinste-o țineau. Nu știu ce să-i admir mai mult: cunoștințele enciclopedice ale acestui venerabil intelectual de sat, rodul strădaniilor sale de o viață care a transformaat o casă țărănească într-un tezaur de inestimabilă valoare, ori verva neobișnuită, spiritul viu, nebănuitele diponibilități de a așeza accente chiar și acolo unde credeam că nu mai e nimic de adăugat. îl întreb: pentru ce ați făcut muzeul?) „Ca să fie de zestre satului Dănești. Am muncit toată viața la el
Memoria unui muzeu by Mărioara Buraga () [Corola-publishinghouse/Science/1656_a_3005]
-
e lipsită de o dinamică a dialogului și de un umor de bună calitate, cu toate că uneori apar derapaje spre excese ludice și grotești ori secvențe prolixe. Serialul radiofonic Piața rotundă, la care C. a fost coscenaristă, s-a remarcat prin verva situațiilor comice, „realismul” limbajului colocvial și naturalețea situațiilor, ca una dintre producțiile izbutite de „umor popular” din anii ’90. SCRIERI: Justin, București, 1990; Miercuri, joi pe strada circulară, pref. Hanibal Stănciulescu, București, 1998. Traduceri: Voltaire, Dicționar filosofic , Iași, 2003. Repere
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286339_a_287668]
-
brusc abandonate, autorul introducând - neinspirat - o tonalitate gravă, ce distonează profund cu nota inițială. Dintr-o „joacă” de-a detectivul, protagonistul se vede transformat în martor al unei drame soldate cu o sinucidere, fapt ce dă o altă turnură întâmplărilor. Verva, dialogurile antrenante sunt înlocuite treptat printr-o atmosferă apăsătoare, sumbră, astfel încât impresia ultimă este că romanul a fost gândit ca o ilustrare a motoului ales de autor: „Și iată, deci, distanța dintre râs și plâns.” Ca reporter și comentator sportiv
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287476_a_288805]
-
pe utilizarea preponderentă a substantivului; cea de-a doua parte vizează, în urma unei cercetări incisive, reconstituirea unor profiluri literare: A.E. Baconsky, Daniel Turcea, Virgil Mazilescu, Nichita Stănescu sau Mircea Ivănescu. Înzestrat mai cu seamă pentru lectura poeților, scriind cu vervă și aplicație, finețe interpretativă și rigoare analitică, criticul se dovedește a fi la înălțimea spirituală a poetului. După o lungă absență de pe scena literară românească, F. revine cu volumul Viață de probă (1998), care alătură poeme inedite din perioada de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287016_a_288345]
-
limitată de filosofii înșiși: deși atît de activ în criticarea arbitrarului și puterii nelimitate a monarhilor, Voltaire preconizează totuși o monarhie stabilă, preocupată de fericirea oamenilor și suficient de puternică pentru a împiedica influența Bisericii. De asemenea, Montesquieu critică cu vervă deosebită efectele arbitrarului, dar nu vede soluția decît într-o echilibrare a puterii regale absolute cu ajutorul aristocrației, sfătuitoare firească a suveranilor. Față de acest conservatorism, ideile lui Rousseau par de-a dreptul revoluționare. Numai el realizează o critică socială a statului
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
sovietic mai ales), episoade păgubite artistic atât de tezism, cât și de tenta melodramatică, F. se refugiază o vreme în literatura pentru copii. Două proze avându-l în centru pe eroul lui Carlo Collodi relevă darul povestirii și al dialogului, vervă și ingeniozitate îndeosebi în încercarea de a-l mobiliza pe tânărul cititor. Oarecare frăgezime și culoare au și versurile din Umbreluța de argint. Consacrându-se ulterior traducerilor, privilegiat într-o măsură de activitatea sa în cadrul Editurii Tineretului, F. a putut
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286971_a_288300]
-
ales seara (uneori, aproape 100.000 de participanți), și de discursurile ținute de la celebrul Balcon al Universității, discursuri aparținând atât unor personalități, cât și multor anonimi care percepeau zona ca pe o agora ori chiar ca pe un parlament simbolic. Verva Golaniei a fost spectaculoasă, întrucât participanții făceau parte din diferite generații și aveau varii grade de cultură și instrucție. Ceea ce conta însă era comuniunea, iar „Imnul golanilor” era cât se poate de emblematic în acest sens („Noi de-aicea nu
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
C. Al. Ionescu-Caion. În 1907 iese cu titlul „Revista literară și politică”, tot sub direcția lui Th. M. Stoenescu. A început ca revistă a cenaclului macedonskian și nu a avut o poziție independentă, ducând mai departe polemicele „Literatorului”, însă fără verva și orientarea programatică a acestuia. Profilul publicației, în pofida eclectismului ei, rămâne destul de șters. În primii ani colaboratori sunt membrii grupului de la „Literatorul”: Duiliu Zamfirescu, Carol Scrob, Bonifaciu Florescu, Traian Demetrescu, V. Bilciurescu, D. Karnabatt, I. N. Iancovescu; sporadic apar și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289229_a_290558]
-
Salva -Vișeu (1956), Paralela 45 (I, 1958; Premiul Academiei RSR, II-III, 1970-1981), Anul 15 (1959) sau Ore calde (1962) -, cu stilul festivist și neobosit entuziast al speciei în epoca socialistă, se înfățișează realitatea din perspectiva propagandei oficiale. Paginile dovedesc totuși verva publicistului atent la cotidian, ca și acuitatea prozatorului capabil să reconstituie dimensiunea morală sau simbolică a evenimentelor și să schițeze profiluri pregnante. Între jurnalistică și literatură se situează notele de călătorie din Pieton în Cuba (1963), Orga de bambus (1966
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288893_a_290222]
-
constată că mizanscenele sunt covârșite de „furoarea decorului și a regiei”, pentru că unii regizori, socotindu-se „alfa și omega”, transformă textul într-un pretext extravagant pentru exhibițiile lor. Cronicile lui au și valențe de interpretare literară, cu ascuțimi psihologice. Cu vervă persiflantă, recurgând la antifrază sau vorbind pe șleau, publicistul atacă și alte subiecte care îi incită nervul critic: politicianismul (încondeind cutare șmecher, farsor sau panglicar), grotescul unor ședințe parlamentare, criza morală a presei, năravurile unor literați, acestea și altele compunând
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286293_a_287622]
-
și-a pierdut orice rațiune de a fi? La vremea aceea, și trecând peste evidentele schimbări intervenite în statutul femeilor începând cu anii treizeci, am fost zguduită - privitor la raporturile de putere - de similitudinea dintre mai multe scene descrise cu verva cunoscută a acestei autoare și cele la care eu însămi am fost martoră. Pe parcursul existenței mele, mi-am asumat rând pe rând sarcini în calitate de: dramaturg în mai multe țări din Europa de Est și la Lausanne (la teatrul Vidy) în anii 1960
[Corola-publishinghouse/Science/84956_a_85741]
-
of One's Own: femeile au fost întotdeauna oglinzi în care bărbații au putut să se privească la dimensiuni care le depășesc cu mult pe cele reale. Eu nu sunt o feministă convinsă și de aceea nu sunt sedusă de verva pasionată de a-mi afirma o cultură feminină ca reacție la o cultură represiv masculină sau masculinistă. Înțeleg totuși feminismul, sau cel puțin așa cred. În reflecțiile care urmează mă voi situa dincolo de el, dar într-o abordare care se
[Corola-publishinghouse/Science/84956_a_85741]
-
care convine ideal structurii de personalitate a lui M. este eseul: gen al libertății de gândire, proteic și de sinteză, a cărui diferență specifică este dată în cazul de față de ampla claviatură și cromatică lexicală, de metafora critică și de vervă. Primele cărți au ca obiect mari autori, începând cu Eminescu. Perspective eminesciene îl abordează pe cel mai dificil scriitor român din perspectiva „energetismului” unui mare romantic. Opera este înțeleasă ca o concordia discors a cărei finalitate este restituirea unității originare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288128_a_289457]
-
reflectată și de colaborarea la Bibliografia I.L.Caragiale (I-II, 1995-1997), operă a unui colectiv coordonat de Marin Bucur în cadrul Institutului de Istorie și Teorie Literară „G. Călinescu”. Scriitorincul reunește articole postdecembriste pe teme civice și culturale, scrise cu o vervă specifică, dar și eseuri literare. Pe lângă cel despre Caragiale, volumul cuprinde un grupaj despre generația ’27, cu o atenție particulară asupra lui Emil Cioran, despre care M. scrie și cu alte ocazii. Generația în ansamblu mai fusese investigată de istoricul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288128_a_289457]
-
Degas!). Alte texte aparțin lui Andrei Pleșu, Alexandru Paleologu, Al. Călinescu, Dan Hăulică, Mihai Șora, Petru Creția, Dan Petrescu, Luca Pițu, Gabriel Liiceanu, Sofia Arcan, Florin Bănescu, Anamaria Beligan ș.a. Livius Ciocârlie colaborează cu ample fragmente de jurnal, impregnate de verva autoironiei sceptice. Studii, eseuri, conferințe, evocări dau Horia Roman Patapievici, Adriana Babeți, Smaranda Vultur, Simion Mioc, Corina Ciocârlie, Dorian Branea, Paul Eugen Banciu, Marcel Tolcea, Daniel Vighi, Mircea Pora ș.a. Prezențe constante rămân Cornel Ungureanu, Vasile Popovici, Viorel Marineasa, Mircea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288580_a_289909]
-
Cavarnali, Coca Farago ș.a. Publică proză Dan Petrașincu (modernism distilat prin retortele senzualității), I. A. Bassarabescu (realism comportamentist). Contribuie cu eseuri și studii de istorie literară Artur Gorovei, Augustin Z. N. Pop, Ovidiu Papadima, Gh. Vrabie. Cronica literară, lipsită de vervă, este asigurată de Gh. Hagiu, Aurel G. Stino, I. Argintescu, Ioan Șt. Botez, Mircea Rășcanu ș.a. Alți colaboratori: Anton Dumitriu, I. M. Gane, Pimen Constantinescu, Paul I. Papadopol, Mihail Ilovici. N.S.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288588_a_289917]
-
activ în acest spațiu. Scenă la teatru Teatrul, în tradiția franceză, a făcut întotdeauna parte din viața mondenă a citadinilor. Mersul la teatru a devenit în românul francez unul dintre motivele frecvente, mai ales începând cu secolul al XVII-lea. Verva și agitația de teatru îmbinate cu piesele de succes ale timpului, tot ce se întâmplă pe scenă și în sală, creează o atmosferă feerica. Teatrul se bucură de un mare prestigiu. La reprezentările de teatru vine întreg Parisul 245. Una
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
A. Iorgovan (pe care nu-l reproduc pentru că este penibil); gestul ne-a stupefiat pe toți, mai ales pe participanții care erau plasați mai aproape de noi; am avut, din fericire, șansa că R. Vulpescu, care în mod spontan și cu verva-i caracteristică, ținând seama de momentul de derută pe care nici eu nu știam cum să-l parăm, a intervenit și, prin divagația făcută (o glumă despre Carlo Goldoni și Veneția), ne-a scos din încurcătură și, trecând peste incident
[Corola-publishinghouse/Administrative/1540_a_2838]
-
din geamul liceului, și tot din Mărășești încredințarea că mi se împlinește cum am nevoie de ceva, textul de față își pierde suflul, o singură dată, că se adunaseră mai multe, și tot te-ai îmbătat, s-a supărat soția! verva putea să lipsească, ce e util nu aparține ființei, reacția ei să se disprețuiască, agentul, că sînt cine? poate să vă luați la pocneală ca să am ce scrie! tu să scrii? oficial promovezi politici demografice, cu dezavantajul executanți alții, riverani
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
scrie Sextil Pușcariu: 692 „Când am Început să public poeziile lui Lucian Blaga, cu un articol introductiv, Rotică (redactor la Glasul Bucovinei) a fost primul care a recunoscut talentul necunoscutului poet. Literatul Glasului e Rotică. Articolele lui sunt scrise cu vervă”. Memorii, pag. 350. Profesorul care a ales să-mi dea această carte, era mânat de ceva mai presus de noi. Am cam terminat cu materialul pentru interviu. N-am răspuns, am povestit viața și lucrurile așa cum s-au petrecut În legătură cu
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1277]
-
la fața locului, din izvoarele mitice și onirice ale Țării de Sus. Pe unul dintre ei l-ai cunoscut la Cluj, cu ocazia conferinței. Ar fi o rară delectare să te avem În mijlocul nostru și să te auzim În plină vervă. Sosim cam prin 3-4 august. Întrebarea 702 Cu prilejul expunerii mele la Politehnica din Cluj, bunul prieten Georgel Țanu mi-a făcut cunoștință cu poetul Teohar Mihădaș, care mi-a lăsat o frumoasă impresie. Erau foarte apropiați sufletește. O sticlă
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1277]
-
Postum a apărut Nod în papură (2001), unde editorul a reunit poeziile tipărite după 1991 în „Renașterea bănățeană”, la rubrica aleasă a da și numele cărții. Sunt aici texte concise, alcătuite mai ales din câte două catrene, care surprind cu vervă aspecte cotidiene ale perioadei de tranziție. SCRIERI: Temperamentul primăverii, pref. Ion Dodu Bălan, București, 1964; Invitație la vis, București, 1967; Viori fără amurg, București, 1969; Elegie cu Francesca da Rimini, București, 1971; Prințul marelui puțin, București, 1971; Tot ce mă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290372_a_291701]
-
tovarășilor de la Vaslui care, luând probabil în serios întrecerea socialistă, au muncit cu sârg sau i-au pus pe alții să muncească, contra-cost, evident, în cazul salariaților și fără nici un sfanț pe cei antrenați în celebra „muncă voluntar-patriotică” în mare vervă pe tot parcursul celor 44 de ani de „socialism biruitor”. De fapt, numele personajelor ca și programul manifestărilor, le-am extras dintr-un „Plan privind organizarea adunării festive pentru premierea orașului Vaslui în întrecerea patriotică pe anul 1966”. Această adunare
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
însușiri frapează și mai mult în Scrisori bănățene care, măcar inițial, fuseseră destinate unui prieten și, astfel, ignorau constrângerile, prejudecățile și conveniențele. Plasticitatea expunerii este aici sporită, contribuind la aceasta pitorescul, frumusețea „vederilor”, peisajul însuși, dar ceea ce câștigă definitiv este verva, umorul bonom, împrumutat parcă și el de la oamenii locurilor. Un rol major îl au, de asemenea, regionalismele bănățene, pe care autoarea nu doar le percepe cu maximă precizie, ci le adoptă până la identificarea cu vorbitorii acestui grai. Ultimele însemnări de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287619_a_288948]