2,628 matches
-
Consoana nazală n poate forma singură o moră, făra aportul unei vocale. 4. O altă moră aparte este "stopul", care este o pauză de lungime egală cu o moră în care se pregătește pronunția consoanei următoare. 5. Între consoana și vocala unei more normale se poate intercala semivocala y. 6. Prin alungirea vocalei se poate obține o moră dublă. Fiecare moră pronunțată durează aproximativ același interval de timp, ceea ce a adus limbii japoneze epitetul de limbă metronomică. Vocale: În limba japoneză
Limba japoneză () [Corola-website/Science/296903_a_298232]
-
4. O altă moră aparte este "stopul", care este o pauză de lungime egală cu o moră în care se pregătește pronunția consoanei următoare. 5. Între consoana și vocala unei more normale se poate intercala semivocala y. 6. Prin alungirea vocalei se poate obține o moră dublă. Fiecare moră pronunțată durează aproximativ același interval de timp, ceea ce a adus limbii japoneze epitetul de limbă metronomică. Vocale: În limba japoneză există cinci vocale, foarte asemănătoare cu cele din limba română sau limba
Limba japoneză () [Corola-website/Science/296903_a_298232]
-
Între consoana și vocala unei more normale se poate intercala semivocala y. 6. Prin alungirea vocalei se poate obține o moră dublă. Fiecare moră pronunțată durează aproximativ același interval de timp, ceea ce a adus limbii japoneze epitetul de limbă metronomică. Vocale: În limba japoneză există cinci vocale, foarte asemănătoare cu cele din limba română sau limba italiană. Acestea sînt (în ordine): a, i, u, e, o. Ele sînt practic identice cu echivalentele lor din limba română, mai puțin u, care este
Limba japoneză () [Corola-website/Science/296903_a_298232]
-
normale se poate intercala semivocala y. 6. Prin alungirea vocalei se poate obține o moră dublă. Fiecare moră pronunțată durează aproximativ același interval de timp, ceea ce a adus limbii japoneze epitetul de limbă metronomică. Vocale: În limba japoneză există cinci vocale, foarte asemănătoare cu cele din limba română sau limba italiană. Acestea sînt (în ordine): a, i, u, e, o. Ele sînt practic identice cu echivalentele lor din limba română, mai puțin u, care este nerotunjit, undeva între î românesc și
Limba japoneză () [Corola-website/Science/296903_a_298232]
-
site-ului oficial al artistei la data de 14 septembrie, 2007. În luna iulie a anului 2007, Esmée Denters a interpretat melodia "Unwritten" alături de Bedingfield în cadrul site-ului YouTube, interpretare cu ajutorul căruia s-a făcut remarcată. Natasha a cântat majoritatea vocalelor de fundal, iar în finalul clipului a apărut alături de Denters în fața camerei. În septembrie 2007, a fost anunțat că melodia ""I Wanna Have Your Babies"" nu va fi lansat sub statutul de single principal în America. O melodie nouă, numită
Natasha Bedingfield () [Corola-website/Science/309562_a_310891]
-
și croată sunt tratate formele de participiu activ și de participiu pasiv, definite că forme verbale nepersonale, ambele cu valoare temporală de trecut. Participiul activ se formează în mod regulat de la rădăcina infinitivului. De regulă, dacă acesta se termină în vocală, i se adaugă sufixul "-l-", iar dacă se termină în consoana, sufixul are varianta "-al-". Consoana l suferă o schimbare fonetica la masculin singular, sufixul devenind "-o", respectiv "-ao". Participiul activ se acordă în gen și număr, desinența de masculin
Participiu () [Corola-website/Science/316330_a_317659]
-
fonetică, consoana oclusivă palatală sonoră este un sunet consonantic care apare în unele limbi vorbite. Simbolul său fonetic este . În limba română apare ca un alofon al consoanei velare ɡ, care se "palatalizează" atunci cînd este urmată de una dintre vocalele și , variantele lor semivocalice sau i-ul nesilabic. Ca urmare, grupurile de litere ghe și ghi se pronunță cu varianta palatală a acestei consoane. Trebuie totuși remarcat că această diferență se limitează la aspectul fonetic, și că nu are efect
Consoană oclusivă palatală sonoră () [Corola-website/Science/299505_a_300834]
-
perioada 1844-1849, apoi definitiv în 1867, maghiara devine limbă oficială. Dialectele limbii maghiare sunt grupate în zece regiuni dialectale, fiecare cuprinzând două sau mai multe grupuri de dialecte: Sistemul fonologic al limbii maghiare standard este format din șapte perechi de vocale, una scurtă și una lungă per pereche, și din 25 de consoane, fiecare din acestea având o variantă scurtă și una lungă. Opoziția scurtă - lungă are valoare funcțională, adică sensul cuvintelor poate fi diferențiat prin cantitatea unei vocale sau a
Limba maghiară () [Corola-website/Science/297059_a_298388]
-
perechi de vocale, una scurtă și una lungă per pereche, și din 25 de consoane, fiecare din acestea având o variantă scurtă și una lungă. Opoziția scurtă - lungă are valoare funcțională, adică sensul cuvintelor poate fi diferențiat prin cantitatea unei vocale sau a unei consoane. se caracterizează și prin armonie vocalică, adică, de regulă, un cuvânt conține numai vocale caracterizate printr-o trăsătură comună: sunt fie anterioare, fie posterioare. Scrierea limbii maghiare este fonemică, aproximativ în aceeași măsură în care este
Limba maghiară () [Corola-website/Science/297059_a_298388]
-
având o variantă scurtă și una lungă. Opoziția scurtă - lungă are valoare funcțională, adică sensul cuvintelor poate fi diferențiat prin cantitatea unei vocale sau a unei consoane. se caracterizează și prin armonie vocalică, adică, de regulă, un cuvânt conține numai vocale caracterizate printr-o trăsătură comună: sunt fie anterioare, fie posterioare. Scrierea limbii maghiare este fonemică, aproximativ în aceeași măsură în care este și cea a limbii române. În limba maghiară, accentul este tonic (numit și de intensitate), ca în română
Limba maghiară () [Corola-website/Science/297059_a_298388]
-
cele de tip desinență, se numesc "ragok" (singular "rag"). Se deosebesc de celelalte tipuri de sufixe prin faptul că nu mai admit alt sufix după ele. Exemplu de cuvânt cu sufixe: "házaimban" „în casele mele”, format din rădăcina "ház" „casă”, vocala de legătură "-a-", sufixul "-i" (care indică pluralul în cazul obiectelor posedate), sufixul "-m" (care indică persoana I singular a posesorului) și sufixul "-ban" (corespunzător prepoziției românești „în”). După Keszler 2000 din punct de vedere morfologic, cuvintele se clasează în
Limba maghiară () [Corola-website/Science/297059_a_298388]
-
stăpânit un repertoriu bogat, de operă, operetă, și cântece populare ale diverselor popoare. Uneori a cântat în duet, cu Lika Sade și cu Celina Alfandary. În stagiunea 1954 - 1955, sub organizarea Societății Dante Alighieri - Tel Aviv, în concert de muzică vocală a cântat arii din "Cosi fan tutte" de Mozart, împreună cu Celina Alfandary. Deseori a participat la concertele date de Collegium Musicum din Tel Aviv, sub conducerea dirijorului Eytan Lustig, precum și la serile de cameră din Ierusalim. În perioada anilor 1961
Mizzi Locker () [Corola-website/Science/310783_a_312112]
-
și /t͡s/, acesta din urmă fiind surd și asimilându-l pe /b/: "vrapca" (genitiv singular). Unele consoane aflate la sfârșitul formei de nominativ a unui substantiv sau la sfârșitul rădăcinii unui verb își schimbă natura sub influența unei vocale cu care începe o desinență sau un sufix. Cazuri mai frecvente: Accentul care cade pe una din silabele unui cuvânt are în limba croată un dublu caracter. Este de intensitate, adică nucleul silabei este rostit cu mai multă forță decât
Limba croată () [Corola-website/Science/304210_a_305539]
-
consoană (lung sau scurt). În mod obișnuit, accentul se notează în scris numai în lucrările de lingvistică, în manuale și dicționare. Semnele convenționale pentru accente apar în exemplele de mai jos. Există câteva limitări privitoare la accentuare, principalele fiind: Și vocalele neaccentuate pot fi lungi sau scurte. Cele lungi se notează (nu în scrisul obișnuit) cu ¯ ("žèna" „femeie” / "žénă" „al/a/ai/ale femeilor”). O silabă lungă neaccentuată se poate găsi numai după o silabă accentuată. După cum se vede din exemplul
Limba croată () [Corola-website/Science/304210_a_305539]
-
scurte. Cele lungi se notează (nu în scrisul obișnuit) cu ¯ ("žèna" „femeie” / "žénă" „al/a/ai/ale femeilor”). O silabă lungă neaccentuată se poate găsi numai după o silabă accentuată. După cum se vede din exemplul precedent, caracterul accentului și durata vocalelor au valoare funcțională, bunăoară să diferențieze, ca aici, două cazuri: nominativul singular de genitivul plural. Locul accentului are de asemenea valoare funcțională (vezi Declinarea adjectivelor). Sunt și cuvinte care nu primesc niciodată accent, și altele care uneori se accentuează, alteori
Limba croată () [Corola-website/Science/304210_a_305539]
-
substantive sau pronume, cele mai multe prepoziții se folosesc cu un singur caz al substantivului/pronumelui: Alte prepoziții se folosesc cu două sau chiar trei cazuri, în funcție de sensul lor sau de natura verbului regent: Observație: În cazul unor prepoziții există alternanță "-a" ~ ∅. Vocala "a" este adăugată prepoziției cu scopul pronunțării mai ușoare, atunci când cuvântul următor începe cu aceeași consoană ca cea cu care se termină prepoziția, cu o consoană de același tip sau cu un grup de consoane: "s njim" „cu el”, dar
Limba croată () [Corola-website/Science/304210_a_305539]
-
identică cu greaca clasică, în timp ce, la sfârșit, limba avea, din punct de vedere fonetic, mult mai multe în comun cu greaca modernă decât cu cea veche. Cele mai semnificative trei schimbări din timpul acestei perioade au fost pierderea distincției lungimii vocalelor, înlocuirea sistemului accentual tonic (muzical) cu accentul dinamic (de intensitate) și monoftongarea majorității diftongilor. Evoluția fonetică este descrisă în cele ce urmează: "Greaca Koine biblică" se referă la varietățile de Koine folosite în Biblia creștină și în texte înrudite. Principalele
Limba greacă comună () [Corola-website/Science/307324_a_308653]
-
în Iudeea și Galileea secolului I d.Hr. și asemănătoare cu dialectul vorbit în Alexandria, Egipt. De notat că unele foneme diferă față de dialectul mai standardizat de Koine atică. Se observă fricativul "bh", aspirata tare "th", conservarea distincției dintre cele patru vocale anterioare, "i", "ê", "e", și "y" (care e încă rotunjit) și alte caracteristici: Următoarele fragmente ilustrează dezvoltarea fonetică în timpul perioadei Koine. Transcrierile fonetice sunt tentative și intenționează să ilustreze două etape diferite din dezvoltarea reconstruită, o varietate timpurie conservatoare, încă
Limba greacă comună () [Corola-website/Science/307324_a_308653]
-
la /j/, dar nu și a celorlalte momentane încă, și păstrarea lui / h/ la începutul cuvintelor. Următorul fragment, începutul Evangheliei lui Ioan, este redat într-o pronunție reconstruită, reprrezentând o varietate populară progresivă de Koine în perioada primară creștină, cu vocale apropiate de cele neogrecești.
Limba greacă comună () [Corola-website/Science/307324_a_308653]
-
vocii din registrul de piept în falset. Dar într-un cântec de dragoste ca pe Vlașca, preluat aproape aidoma dintr-o culegere din Clejani, Giurgiu a etnomuzicologului Gh. Ciobanu care-i fusese coleg la Conservatorul bucureștean, Dan Moisescu abandonează tehnicile vocale lăutărești în favoarea unui patos mai romantic, cu intonație caldă cu vibrato cult, menite să scoată în evidență mai mult frumusețea cu totul deosebită a creației muzicale și poetice, decât particularitățile stilului de cântec lăutăresc. În anul 1968 este distins cu
Dan Moisescu () [Corola-website/Science/323812_a_325141]
-
devyaatmaasanaaya nama.h || 4-1 || hai.m ha.m klii.m hsau.m.h tripuravaalinii saardhavaktrasanaaya nama.h | hsai.m h.r klii.m hsau.m tripuraa "sriisarvamantraasanaaya nama.h || 4-2 || hrii.m klii.m vluu.m tripuramaalinii saadhyasidhaasanaaya nama.h |" Vocalele sunt asociate celor 16 Nitya ale lui Shri Vidya, astfel a.m, aa.m, ai.m, i.m, ii.m și restul de vocale sanscrite (numite ali) se regăsesc în nyasa și în vizualizare. Transliterarea nu este corectă în întregime
Parabija () [Corola-website/Science/312574_a_313903]
-
m tripuraa "sriisarvamantraasanaaya nama.h || 4-2 || hrii.m klii.m vluu.m tripuramaalinii saadhyasidhaasanaaya nama.h |" Vocalele sunt asociate celor 16 Nitya ale lui Shri Vidya, astfel a.m, aa.m, ai.m, i.m, ii.m și restul de vocale sanscrite (numite ali) se regăsesc în nyasa și în vizualizare. Transliterarea nu este corectă în întregime, observăm că se dau h.r klii.m și vluu.m, în locul corectelor hsklii.m și bluu.m. Cele trei forme de bază pentru
Parabija () [Corola-website/Science/312574_a_313903]
-
această Parabija explicit, modul de pronunție al acestei mantra nu are nimic fabulos în el, cu precizarea că trebuie să fiți atenți la visarga (h) final, care în sanscrita are metode diferite de abordare în practică japa. Unii pronunța prelungind vocală precedentă, alții îl lasă că sunet “surd”. A doua metodă este cea corectă. Vizualizarea parabija se va face folosind simbolul grafic http://www.mantra-yoga.org/wp-content/uploads/2015/07/parabija 450.jpg
Parabija () [Corola-website/Science/312574_a_313903]
-
a transferat de la Reșița la Cluj. „Zoli se întâlnea mereu la loturile naționale de tineret cu Mateianu, Petru Emil și Felician Mureșan, cei trei clujeni care-i povesteau despre atmosfera din echipa universitară. A fost atras ca un magnet de vocala U, n-a rezistat tentației, la fel ca mulți alții. Așa a ajuns Ivansuc să-și dorească să vină la Cluj, în plus existând și dorinta de a urma Facultatea de Medicină”, povestește Remus Câmpeanu, fostul său coechipier. Cei doi
Zoltan Ivansuc () [Corola-website/Science/311300_a_312629]
-
grupului Destiny's Child. Jon Pareles de la "The New York Times" susține afirmația anterioară, adăugând și faptul că „vocea ei este catifelată, dar totuși acra cu o agitație insistentă”. James Anthony de la "The Guardian" a numit vocea ei „distinctivă și rapidă, cu tehnicii vocale aproape sughițânde”. Alți critici au apreciat amplitudinea și puterea vocii sale. În recenzia discului "B'Day", Jody Rosen de la "Entertainment Weekly" titrează: „Beyoncé Knowles este un sistem de furtună deghizat într-o cântăreață. Pe al doilea album solo, "B'Day
Beyoncé () [Corola-website/Science/308923_a_310252]