1,214 matches
-
sec : „Pădure de vânzare. La 1.000 de metri ! Tel : 072...”. Îmi atrage atenția o mică tăbliță indicatoare din curtea mănăstirii : „Spre mormântul Părintelui Arsenie și peștera Sf. Ioan”. Un fel de ordine inversă, o pregătire instinctuală a canonizării ? Sau voită ? Poarta mănăstirii este un excelent punct de observație. Am găsit un fel de loc mai retras, undeva pe prispa unei clădiri în construcție, nu departe de intrare (mică observație : aici, ca și în alte locuri din România, totul pare a
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
simplificare a apropierii de divin, religiozitatea populară a accentuat, până la limite extreme, reprezentarea antropomorfică a sacrului (ca mică paranteză, am fost marcat de epitaful cu imaginea brodată a Sfântului Dimitrie cel Nou, adăugată relativ recent peste moaștele sfântului, o accentuare voită a reprezentării umane a acestuia, deci o contradicție față de atitudinea generală a bisericilor „oficiale”), le-a conferit acestor reprezentări calități psihologice și capacități de emotivitate specific umane. „Relicva, ca obiect, este sacră doar pentru cel care o consideră sacră ca
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
În funcție de câțiva parametri - proprietăți configuraționale, semantice, combinatorii, sintactice și morfologice ale itemilor verbali -, Grezka (2009: 83-84) distinge 17 utilizări ale verbului a vedea: Depuis sa naissance, cet enfant ne voit pas. (voir1) ' Copilul nu vede încă de la naștere.' Cet enfant voit mal. (voir2) ' Acest copil nu vede bine.' Léa a vu un homme dans le jardin. (voir3) ' Léa a văzut un om în grădină.' De la terrasse, on voit le Vésuve. (voir4) ' De pe terasă se vede Vezuviul.' Léa a vu hier soir
[Corola-publishinghouse/Science/85018_a_85804]
-
enfant ne voit pas. (voir1) ' Copilul nu vede încă de la naștere.' Cet enfant voit mal. (voir2) ' Acest copil nu vede bine.' Léa a vu un homme dans le jardin. (voir3) ' Léa a văzut un om în grădină.' De la terrasse, on voit le Vésuve. (voir4) ' De pe terasă se vede Vezuviul.' Léa a vu hier soir le match de foot. (voir5) ' Léa a văzut ieri-seară meciul de fotbal.' Le professeur a vu et corrigé ton texte. (voir6) ' Profesorul ți-a văzut și ți-
[Corola-publishinghouse/Science/85018_a_85804]
-
2007). 20 Pentru relația semantică dintre verbele a auzi și a asculta, vezi observația din Hasdeu (1886: 2107): "Aud se referă cătră ascult întocmai ca văd cătră privesc sau mă uit; adecă aud este o facultate organică a cării întrebuințare voită devine ascult, astfel că se poate zice: te aud, dar nu vreau să te ascult, căci urechile cele sănătoase primesc sonul vrând-nevrând, însă prin voință eu pot să mi le astup sau să-mi îndreptez luarea aminte într-o altă
[Corola-publishinghouse/Science/85018_a_85804]
-
care întâmplările cotidiene din viața anonimului Ivan dobândesc semnificația unei pilde exemplare. Exemplare pentru că din gesticulația banală a lui Ivan, din toate umilințele la care este el supus pe parcursul unei zile, ne privește imaginea vieții, binecuvântată în solidaritatea ei ne-voită cu smerenia lui Hristos 358. În cazul personajelor discutate, scriitorul acordă mai puțină atenție detaliilor fizice de portret. El reține doar acele trăsături care sunt relevante pentru reflectarea interiorității. Elementele de portret fizic al Matrionei sunt puține, menite să creeze
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
cu noaptea, mersul soarelui, căderea ploii și alte fenomene care țin de rta, ca rezultate ale acestei măyă creatoare. Așadar în Rig Veda, cu vreo 1500 de ani înainte de Vedănta clasică, se percepe sensul inițial al conceptului de măyă "schimbare voită", adică prefacere - creație sau distrugere - și "prefacere a prefacerii". Remarcăm încă de acum că originea conceptului filosofic de măyă - iluzie cosmică, irealitate, nonființare - se află în egală măsură în ideea de "schimbare", de alterare a ordinii cosmice, deci de transformare
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
Nouă grade, zice termometrul din intersecție. Mai bine ar ninge, naibii. Asfaltul gri poros și câini care moțăie peste guri de canalizare aburinde. Plus câțiva aurolaci rufoși, parcă mototoliți, folmotoace de aurolaci ciufuliți. - Sfârșit de secol în București, zice Bălănescu voit, studiat patetic, și trebuie să recunosc că cel puțin cronologic are dreptate. Chiar asta trăim. Nici frig nici cald. O vreme fără demnitate. Gerul ar fi stârpit microbii, ar fi făcut ceva util. Zicerea sa - ecou al lecturilor dirijate în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
de onoare" (prezentând la intrare o fotografie imensă a președinților Allende și Castro). Doamna Bachellet a fost primită de Fidel la 16 februarie, pentru o "întrevedere prietenească" (a durat 90 de minute) în cadrul căreia "El lider Maximo" avea să comită voit sau accidental o gafă de politică externă, solicitându-i președintei chiliene să soluționeze "nedreptatea făcuta poporului frate bolivian, în urmă cu peste 100 de ani, când Chile, în cadrul "Războiului Pacificului", a răpit Boliviei ieșirea la mare!" Nu știm cum a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1571_a_2869]
-
însă compensate de virtuțile de analist pătrunzător al întortocherilor sufletești și al „crizelor“, și de capacitatea de-a cădea mereu pe o cazuistică din specia spectaculosului interior, dacă o putem numi așa. Astfel fusese aceea din Subiect banal - în contrast voit, probabil, cu ce se anunță în titlu -, astfel este și aceea din Final grotesc, cu totul insolită, „răsucită“, cum o califică însuși protagonistul. Este istoria unui comis voiajor bucureștean care, împătimit de poezie și muzică, întreprinde acțiuni de mecenat artistic
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
temă) care, revenind în mai multe rânduri, este despărțit de cuplete mereu noi, Andantele transpune pe auditor în sfera unei înalte elevații spirituale. Partea a doua a romanului, respectiv volumul I, reprezintă o pregătire și o motivare a răscoalei. Atmosfera voit plată a primului volum, spartă din când în când de semnale de alarmă, prevestiri de furtuni ce aveau să izbucnească în curând, creează impresia acumulării unei energii supradimensionate. Toate aceste „semne de alarmă” nu fac decât să creeze un subtext
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Carmen Bocăneţ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1355]
-
nevoile cauzei, au fost reluate șabloanele dorinței de revanșă a Franței, al rivalității comerciale a Angliei și al panslavismului rusesc. Aceste formule erau destinate întreținerii unei aprehensiuni permanente a poporului german, stare pe care liderii au exploatat-o la momentul voit pentru a-și realiza proiectele politice sau pentru a scăpa de orice responsabilitate. Puțin le păsa reprezentanților acestui sistem că respectiva metodă constituia un obstacol în calea armoniei între popoare și totodată o amenințare pentru pacea mondială. Între timp, poporul
by KARL MAX, Prinţ LICHNOWSKYKARL MAX [Corola-publishinghouse/Memoirs/1009_a_2517]
-
în șoaptă, din decență probabil: „Dumneata ești cel mai ciudat și mai delicat dintre noi...” * Una din cele mai bune prietene ale mamei era „tanti Tony” (despre care nu am scris nimic în După-amiaza de sâmbătă, omisiune din neglijență, omisiune voită? Rămăsesem puțin supărat pe ea pentru că nu venise, de la Brașov, unde locuiește, cred, de peste două decenii, la înmormântarea mamei). Pe când mai funcționa ca diriginte la „Telefoane”, în una din desele sale inspecții pe teren, tata o descoperise în orașul Dej
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
prieteni într-un băruleț din Piața Amzei (transformat ulterior într-o agenție CEC), Marcel Mihalaș, cel mai milităros dintre noi, a rostit una din replicile sale memorabile: „Ce-ar fi să-i batem”, adică noi pe ei. Efectul provenea din voita confuzie între confruntarea militară și disputa sportivă; așa cum în fotbal, de pildă, ca să folosesc stilul cronicarilor noștri sportivi, buturuga mică răstoarnă carul mare. Din păcate nu eram nici la fotbal, nici pe vremea lui Mircea cel Bătrân (nedevenit încă cel
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
unui ac într-un car cu fân, dar care totuși se desfășoară la dubla tensiune a nădejdii / deznădejdii, alcătuind scena de cea mai largă respirație și mai patetică a filmului. Căința e o operă barocă, în care inadvertențele și anacronismele voite însoțesc aluzia istorică precisă, precum călăreții medievali însoțesc automobilul lui Varlam Aravidze, o operă încărcată de surprize - care smulg spectatorului prelungi „țipete” de uimire, asemenea celor pe care le emite Guliko Aravidze, văzând cadavrul socrului ei deshumat - și totodată, prin
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
corespuns munca în profunzime, care contează cel mai mult. Aceasta ar fi erezia exteriorității, mai precis a zgomotului. Ori poate ne-a sedus mania acțiunii, febra activității, de a ne agita, cum se spune astăzi, fie și în fapte bune, voite chiar de Dumnezeu; dar nu în măsura în care El o dorește, adică fără latura meditației, a rugăciunii, a mijloacelor harului, singurele cu care se edifică în cele supranaturale; crezând că ne vom putea liniști în conștiință cu scuza că „l-am lăsat
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]
-
Dar Sfântul Ignațiu cere îndată: „- Doamne, [dă-mi] iubirea Ta“. - Oh! Atunci când voi avea iubirea, îl voi avea pe Domnul în întregime și toate virtuțile laolaltă. Iată ce înseamnă a pune pozitivul înaintea negativului. Apoi, faceți câte acte de umilință voiți. „Deci, nu trebuie să consideri mai întâi virtuțile de obținut, meritele de avut, jertfele pe care le cere sfințenia; vino grabnic să te arunci trup și suflet în focul dumnezeiesc al lui Isus din Preasfântul Sacrament; asemenea miresei din 'Cântarea
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]
-
influent demnitar, de nu cumva chiar pe împăratulînsuși , meritându-și exilul în țară străină, căruia n-avea să-i supraviețuiască. Ovidiu al lui Mincu însă dă la iveală un adevăr deconcertant: el ar fi făcut să fie expulzat, în mod voit, provocând cu îndemânare reacțiile moraliștilor, deoarece era sătul și sastisit de nopțile zvânturate ale capitalei și de femeile lacome și venale, doritor să se regăsească pe sine însuși printre vicisitudini și singurătăți. Îl regăsim deci în exilul său de la Tomis
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
Exilul poate și să convertească un bon viveur rafinat și un virtuoz al elanului erotic la viața izolată de chiostru sau, să spunem, pe jumătate de diacon zelos, pe jumătate de democrat-creștin degasperian în retragere spirituală. Exilul - de data aceasta voit și degustat cu înghițituri mici - poate și să împingă un riguros intelectual român să întoarcă istoria pe partea cealaltă ca pe o mănușă, datorită unei doze bune de fantezie și iscusitului artificiu al romanului biografic (sau al biografiei romanțate, oricum
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
semnalarea antinomiei dintre discurs și faptă, (limba de lemn) și pentru sublinierea proprietății juridic-etice a termenilor. Prin analogie, în stiința dreptului o eroare materială se instrumentează atunci când o descoperi. Prima împietate : peste un reper eligibil, autorul a făcut un salt voit și necultivându-i evidența nu a putut să-și suprapună hazardul pe datele istoriei autentice. A indus impresia că dincolo de “propria-i revoluție”, pe lume altceva nu a mai existat și dintr-un ghinion fervent a pășit cu stângul. Obiectul
RAVAGIILE NIMICULUI PRETENŢIOS by ALEXANDRU TACU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91634_a_93189]
-
inadecvare a criteriilor estetice" cu care se operează de obicei, punând textul sub semnul politicianismului agresiv și al ultrana ționalismului, domnia sa cere a fi judecat poemul, mai întâi "după estetica poeziei populare, căreia Eminescu i s-a circumscris în mod voit". Doina nu este, ne avertizează el, în esență o "scriere ideologică", ci o "creație artistică", fiind "expresia lirică a necesității de conservare a ființei și identității naționale". Și, în continuare: "Citită prost, ea poate părea o profesiune de credință rasială
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
cum poate trece spiritul de la cogito la credință, de la eu găndesc la eu cred. Credința apare, în accepțiune marceliană „ca fiind actul prin care o găndire, negăndu-se pe sine ca subiect fixat și existent, se reconstruiește pe sine ca subiect (voit și creat) prin participare la divin”. Marcel consideră că dacă este imposibilă negarea existenței lui Dumnezeu, tot așa, în baza acelorași argumente, este imposibilă și afirmarea existenței lui. Credința nu este posibilă decăt cu condiția ca din cogito să se
Ieşirea în etern. Exerciţiu împotriva căderii by Alin Negomireanu () [Corola-publishinghouse/Science/1134_a_2276]
-
lettre: „ș-apoi târza-mârza / aduce cu mârza / a cucoanei Smara / haida-hara-hara!“ În ciuda alurii mele vestimentare destul de neglijate, ecou Întârziat al boemei noastre În dezmăț dintre 1905 și 1910, am fost totuși printre novatorii norocoși ai modei masculine, mai precis, dacă voiți, [novator] al cămășii cu guler din ea, mai târ ziu al cămășii cu mâneci scurte, purtată vara numai cu panta loni, fără haină și fără cravată; exortându-mi fe meile, Îmbrăcate și dezbrăcate cu pierdere de timp, mai ales de timp
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
ceva potrivit firii, Îndrumării și gusturilor sale proprii, Învățătura dascălilor fiind pe potriva numai a celor lipsiți de orice curiozitate, a [a]ce lora care altfel ar fi rămas de multă vreme de căruță În lumea asta - și fiindcă, dacă mai voiți, mințile de elită nu se fabrică cu diplome sau prin strădania dascălilor, oameni Îndeobște cu noscuți ca mărginiți, Înrăiți și puși pe rele. Napoleon, clasificat al 42-lea dintre cei 58 de promovați ai școlii militare de la Brienne, era notat
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
graiul nostru ciobănesc, a avea dănănaia „de potecă“, dovada, aș zice, irefutabilă a virili tăți lor noastre, a „părților noastre capitale“, cum le spune Stendhal și de care vechii egipteni se țineau strâns În clipa solemnă a jurământului. Sau, dacă voiți, rețeta aplicată frumoasei mele proprietărese de acum treizeci de ani, văduvă tânără, Înaltă, mlădioasă, culti vată, proastă cât Îi sta bine și coborând În mijlocul nostru din plin veac al XVIII-lea, inclusiv jegul cucoanelor de atunci asezo nat cu mult
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]