1,334 matches
-
-n vale, pârâul care cântă. Cuprinși o să rămânem cu noaptea peste noi, Sa-auzi doinind în codru, un bucium de la oi, Să spargă fericirea, vechi clopote din schit, Să știi c-a fost o noapte, în care ne-am iubit. Trecând vrăjiți prin roua, să mergem la izvor, Sa simti apă cea rece, pe sâni și pe picior. Să vezi cum se destramă o boare, colo sus, Ce duce-n vai acuma, povestea ce mi-ai spus. Cuprinsă apoi de vraja si-nvaluita-n
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Șorea Niculai () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93338]
-
deasupra, ștampila, numele și funcția: Inspector-General Adjunct Gheorghe. Părea un permis de liberă-trecere, un laisser-passer din Evul Mediu, brutal și impresionant: trebuia să fii imprudent să nu te dai la o parte din calea lui. Așa mi-am obținut liniștea, vrăjind-o pe fata inspectorului (dar asta-i o altă poveste, cu final dubios). Țineam orele relaxat; nu venea nimeni în control. „Maiorescu“ semăna cu o hală montată în interiorul unei fortărețe și îmbrăcată pe trei etaje în beton și cărămidă. Seara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
Până la urmă, am nimerit în scara principală și-am coborât la bibliotecă. Acolo i-am cerut din nou lanterna. Mă bazam pe informații secrete, inestimabile. Scurtu ar fi avut de ce să mă invidieze. Una din bibliotecarele tinere, pe care-o vrăjisem timp de vreo două zile, vorbindu-i de pasiunea mea închipuită pentru calendare, catastihe și foi pașoptiste de propășire, scăpase o indiscreție: din amfiteatrul Bălcescu, s-ar fi trecut direct în etajul bibliotecii, mișcând un perete de lemn. Peretele era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1930_a_3255]
-
să se umple cu aer, căci și ei uitaseră. Uitaseră ce aveau de făcut, erau locuiți de vraja luminii. Și, până la urmă, plămânii se umplură cu aer. Începu, firav, respirația. Cel mai greu era cu ochii. Ochii erau cu totul vrăjiți de lumină și de liniște, și de nemișcare. Ceea ce vedeau ei era miraculos, era de o frumusețe imposibilă, fascinantă. Nu voiau să plece. Nu voiau să se zbată iarăși sub asaltul mișcării și al culorilor, și al urâțeniei de afară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2302_a_3627]
-
un popor care nu se spală suficient; franțuzoaicele nu-și epilează picioarele. 10 martie 2005 Iarnă grea, tare grea în Québec. Așa cum primitivii băteau toba în timpul eclipselor de Lună pentru a speria monstrul, și eu aș urla, dansa, aș face vrăji etc pentru a alunga iarna aceasta atât de lungă. Mă bucură enorm ideea primăverii. Voi avea parte în sfârșit de o primăvară așa cum îmi doresc din copilărie, un anotimp pe care noi l-am pierdut în Europa din cauza schimbărilor climatice
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
este ea, determinantă în documentar, se află doar la fața locului. Fără prospecție nu există un documentar bun. Înainte de '89 am fost trimisă de Studioul Sahia, la care lucram, să fac filmul numit în planul tematic Nu mai credem în vrăjit, descris ca un film despre o echipă de teatru popular, participantă la Cântarea României cu o piesă despre faptul că sătenii nu mai cred în vrăji era un film de educație ateistă. Am ajuns în satul Panc după ce am călătorit
Documentar şi adevăr. Filmul documentar în dialoguri by Lucian Ionică [Corola-publishinghouse/Science/1413_a_2655]
-
nedumeriți, uimiți, fără să fim prea lămuriți, totuși, ce vrea să spună. Părea un fachir, care știa ceva care nouă ne scăpa. Ochii lui ne priveau deschis, fără nici un gând ascuns. Zâmbea. și privirea lui ne pătrundea, ne încălzea, ne vrăjea. Fața lui era plină de bunătate, liniște, dragoste, seninătate. Ceea ce spunea ne și convenea. Ne încălzea în adâncul ființei. Poate de aceea, după ce-am terminat cafelele pe care el le-a achitat numaidecât, oricât am insistat să le fi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1522_a_2820]
-
rezumă, ci judecă; nu definește, ci compară (un comparatism îndrăzneț, dar, câteodată, hazardat). Temperament de debater, poposește unde consideră că e locul să exprime o îndoială, să plaseze o întrebare, să fie de o altă părere decât autorul. Romanul lnimă vrăjită de Romain Rolland, de pildă, îi prilejuiește șase însemnări. Dovadă de angajare profundă în cele citite, a treia (cu nr. 1416) debutează așa: "Annette l-a iubit pe Roger? Atunci de ce regretă că s-a lăsat copleșită de beția cărnii
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
dreg glasul pentru minunatele concerte ce vor urma. Mulțumit de minunea făcută, dulcele soare surâde blând pe bolta cerească și sărută duios cu razele-i vii văpaiele de trandafiri ce învăluie natura gureșă. Ca un vis de tinerețe ce a vrăjit întreaga viață din casa tuturor viețuitoarelor, curcubeul se aruncă scânteind peste râurile lucii ce se încovoaie după copaci. Toți admiră spectacolul plin de veselie. Broscuțele verzi precum zgribulita iarbă a primăverii se joacă în unda străvezie a apei. Fluturii așezați
CERCETARE APLICATIVĂ PRIVIND CUNOAŞTEREA ŞI DEZVOLTAREA POTENŢIALULUI CREATIV AL ELEVILOR by LUPAŞCU ANDREEA MILENA, NEAGU NICOLETA () [Corola-publishinghouse/Science/407_a_744]
-
băieți și, cu riscul să primească o bătaie de bun-venit, o să găsească o soluție să-și urmeze ascensiunea pe treptele lumii interlope. Poate, în loc să se ducă într-o excursie tîmpită, cu niște colegi cretini, o să-și ia bagajele și-o să vrăjească pe unul dintre ei de un loc pentru cîteva zile. Bătrînul a deschis gura să spună ceva, probabil să depene cîteva amintiri despre mamă, despre ceilalți copii, să se plîngă cum făcea de obicei, chestiile obișnuite, sau să-i spună
[Corola-publishinghouse/Science/1529_a_2827]
-
în copilărie, murmurând: ne cunoaștem și ne iubim de o viață! Cu Agneta (Pleijel) și Maciej (Zaremba) la Institutul Filmului, unde Agneta e profesoară, pentru a-i asculta pe pianistul rus-evreu Mihail Kazinik și muzicianul Torgny Lundmark, care ne-au vrăjit pur și simplu cu virtuozitatea lor! Mai ales Mihail, născut în satul lui Chagall, cu care și seamănă ca două picături de apă și de care mă simt atrasă ca de un magnet magic. Le-am dăruit lui și soției
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
fundal a apărut fata subțire cu păr lung, blond, având mereu în mâini un bloc de desenat și acele subtile instrumente de tras linii, de care se servesc mai ales subtil arhitecții. Ne-a arătat desenele sale și am rămas vrăjită de lumea ei fabuloasă, din care ființele ieșeau unele din altele ca într-o spirală a lui Moebius, spirală pe care Rodica a construit-o odată din hârtie, explicând cum timpul se mișca pe toate dimensiunile și că viitorul și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
e ca un oraș mic sau un sat pierdut într-un orizont plin de melancolia nordului. Mi-a plăcut că dragul de Cezar stătea mai mult în cameră, scriind și citind, refuzând să cânte balade unice, cu care ne-a vrăjit pe mine și pe Nichita în tinerețea noastră. E multă mândrie aristocratică în el, știind când și cum să-și dezvăluie inima. La întoarcerea de la Beuvry, prietenii mei și cu mine, locuind tot la hotelul Ibis, am fost invitați regește
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2032_a_3357]
-
putea rămâne invizibil? Dădu drumul pânzei prin deschidere și o văzu dispărând, ca și când o gură invizibilă ar fi Înghițit-o. Și totuși trebuia să fie acolo, În fața lui, chiar dacă devenise invizibilă printr-o vrăjitorie. Poate că numai ochii lui fuseseră vrăjiți, se gândi. Dintr-o dată, o groază superstițioasă puse stăpânire pe dânsul. Stăpânirea aparenței nu era oare domeniul puterii diavolești? Alungat din realitatea luminoasă a cerurilor, Lucifer fusese surghiunit pe domeniile inferioare ale viziunilor nelămurite. Vârî mâna sub postament, dând peste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
făcu un gest vag. - Credincioșii sunt pe punctul de a realiza ceva colosal, care va schimba fața veacului. - Cine e Brandan? Și unde e? El e creierul Înșelăciunii, nu-i așa? - E doar un pehlivan, unul din zdrențăroșii care Îi vrăjesc pe țărănoi pe la bâlciuri. Dar e bun, nu ți se pare? Și credibil, sub zdrențele alea de călugăr. Credeam că Îl găsesc aici. - Cine i-a dat lui Brandan oglinzile pentru iluzie? Și cine trage sforile, aici, la Florența? Cecco
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1915_a_3240]
-
o viță de păr și a nimicirii lui. Strigoii, luarea din urmă, făcutul, deochietul, făcutul de dragoste, toate se reduc în urma urmelor la unul și același princip, că adecă sufletul - după credința primitivă muritor - în neatârnare de trup poate fi vrăjit, prins, aservit și că e supus unor formule magice. Departe de a fi redat măcar a suta parte din mulțimea faptelor aduse de prelector și tot așa de departe de a fi reprodus cugetarea unitară care le pătrundea pe toate
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
prelung și pe jumătate auster, erau adesea foarte melancolici. Uneori era la fel de melancolic ca țărâna. Spunea că nu există lucru pe care să nu-l pot face mai bine decât el, numai să încerc. „Oh, da,“ spunea, „ai putea să vrăjești gagici care nici nu s-ar uita la mine.“ Ăsta era lucrul la care zicea el că sunt cel mai tare. „Cu dinții ăia! Sunt perfecți. Maică-mea m-a lăsat să-mi bat joc de ai mei. Dacă ajung
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
nu deschidea gura, un om care nu trecea neobservat. Iar acum deschidea și gura, iar aerul lui rezervat de odinioară dispăruse complet: era scandalagiu, capricios, trufaș, critic, arbitrar, maimuțărindu-se și făcând năzbâtii și cârâia, chirăia, se strâmba și îi vrăjise pe toți de la masă în această sufragerie cât un grajd care trăda bunăstare. Regăseam spiritul satiric al Bunicii, peste pâinea albă împletită și peștele cu rămurele de rozmarin și lumânările de pe masă - da, duritatea inventivă a bătrânei, precum și sălbăticia ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
a pornit către Soare. Gigel: Da, ML, să- vezi, este cea mai frumoasă planetă! Ți-am mai spus. ML(bate cu picioarele în podea): Nu, nu se poate! Am Pământul sub picioare! Voi ați fost cuprinși de fascinația cosmică, sunteți vrăjiți, asta-i! Eu nu vreau să dau ochii cu soarele... Cosmon: Fascinație, vrajă cosmică, dar noi ne apropiem de Soare. A început să fie o căldură insuportabilă. ML: Dacă nu v-ați dezagreat, o să luați foc! Sau vă pierdeți
Teatrul ca o lecţie de viaţă by Ion Bălan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91610_a_92357]
-
molcom și adânc, ca marea când e liniștită... apoi tăcea iarăși. Nu avea nimic, decât bruma de haine de pe el și barca, veche ca și el, dar care, nu știu cum se făcea, nu lua niciodată apă: noi ziceam c-o fi vrăjită, cine știe ce zeiță a mării i-o fi dat-o, altfel cum de era așa bună... Și de ce i-o fi dat-o zeița mării, poate că el chiar avea copii acolo, în mare... Doar știm cu toții că zeițele mării îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1546_a_2844]
-
altă dată, una prin care te puteai uita la soare și-l vedeai rotund, întunecat și verzui fiindcă verde-gălbuie și subțire ca o foiță era piatra aceea sau ce-o fi fost... Dar secretul meu era altul : vroiam piatra aceea vrăjită de Poseidon (ce-ați făcut ochii mari?! Poseidon, zeul mării !...) el o făcuse așa ca să poată schimba în aur orice bucată de fier, chiar ruginită de-ar fi fost se spune că i-o furase Hermes și că, așa zeu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1546_a_2844]
-
făcut cu altul e, nu știu cum să-ți spun, trebuie să fie nemaipomenită, să nască în bărbat o dragoste... și să-i dea garanția unui cămin fericit, ori, dacă nu, înseamnă, pur și simplu, că bărbatul e tîmpit de-a binelea, vrăjit de babe sau naiba mai știe ce... Și doar fata îmi strigase: "nu te iubesc!" atunci cînd m-am oferit de soț. Ezitam. Cu toată dragostea pentru maică-sa, dragoste ce se micșorase de la o zi la alta, cu toată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
Lesley, e viața ta, e slujba ta, OK? spuse Rachel. Dar Sam are dreptate. Nu te apropia de Derek. Nu face deranjul. — Dar nu e corect! protestă ea. Ce treabă are cu slujba mea faptul că Derek Încearcă să mă vrăjească? — Aș avea și eu o curiozitate În legătură cu o chestie măruntă, am spus eu. Se Întâmplă cumva să fii singurul copil răsfățat al unor părinți peste măsură de iubitori care ți-au făcut toate mofturile? — Mami și tati s-au purtat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
am rumegat dilema, care suna astfel: date fiind opțiunile, ar fi bine să aleg ceva elegant, indicând astfel faptul aș fi suficient de prezentabilă ca să iau parte la cocktailuri, unde aș putea să vorbesc despre lucrările mele și să-i vrăjesc pe viitorii clienți? M-am oprit o clipă asupra unui costumaș de pânză albastră pe care-l cumpărasem de la Jigsaw, la reducere; de fapt, nu purtasem niciodată ambele piese În același timp, dar poate că ăsta era momentul potrivit ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2136_a_3461]
-
se învârtește. Funcționa. Ușa se deschise. Lui Tom aproape nu-i venise a crede că se va întâmpla asemenea minune. Era ca într-un basm, prea frumos ca să fie adevărat. Avusese impresia că un demon sau o zână rea o să vrăjească și o să înțepenească ușa sau poate că avea să se deschidă dezvăluind cine știe ce scenă de groază, o casă pustie sau poate că plină de oameni dușmănoși, tăcuți și apoi se va închide din nou, ireversibil, în urma nefericitului erou. Dar nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]