6,372 matches
-
e la ei, limba de acasă e paternă, nu maternă, ca la restul popoarelor! Și, cu fiecare călătorie, această dragoste s-a împuternicit. Doamne ferește, nu spun că acolo totul este perfect, că nu sunt probleme gândește-te numai la situația, comică de fapt, că această țară minunată e condusă acum de haioșii gemeni Kazsczinski! Sigur, asta nu va dura mult, deja la alegerile locale opoziția liberală și cea socialistă au administrat o bătaie destul de consistentă populiștilor și aliaților lor extremiști din
by Dorin Popa în dialog cu Liviu Antonesei [Corola-publishinghouse/Science/1051_a_2559]
-
simțire”), iar în Vox populi, vox Dei, subintitulat ludic Stilistica, se dau mostre de stil („istoric”, „universalist”, „luciferic”, „popular”, „meditativ”, „poematic”, „eseistic”, „duios”, „naiv”, „canonic”, „parodic” etc). Și romanul Voi de colo, de la Biarritz (1979) mizează pe dimensiunea parodică și comică. SCRIERI: Indulgențe, București, 1969; Ironica, București, 1970; Mioritiada, București, 1973; Retorica, București, 1975; Vox populi, vox Dei. Stilistica, București, 1979; Voi de colo, de la Biarritz, București, 1979; Scrisori de serviciu, București, 1982; Odele pământului pârjolit de iubire, București, 1986. Repere
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288446_a_289775]
-
Alasdair Gray: "Numai cei cu credință într-un dumnezeu ori un sistem politic cred că pot răspunde la întrebările esențiale" / 237 4.10. Mimi Khalvati: Dezrădăcinarea e miezul poeziei mele" / 240 4.11. David Lodge: Nu obiectez la caracterizarea "romancier comic afectuos" / 247 4.12. Timothy Mo: "Critica literară de valoare cred că trebuie să fie la fel de creatoare ca romanul" / 253 4.13. Eva Salzman: New York / 255 4.14. Fiona Samspon: "Știu că nu țin de nicio școală poetică, dar nu
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
și ei ființe paradoxale, contradictorii, care rămân neexplicate și inexplicabile, cercuri neîncheiate, guri deschise pentru a rosti un ultim cuvânt neauzit. Eroii sunt veșnic apăsați. Viața e o povară, mai mult decât o bucurie, chiar și în romanele cu iz comic. Indivizii tânjesc după tihna și lipsa de griji a copilăriei, și se simt izgoniți dintr-un paradis necunoscut lecturii. Eroul Desperado suferă de o tristețe universală de sorginte lirică, din cauza căreia personajele au o aură meditativă. Orice ființă dislocată trece
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
i-au deschis cititorului o cale care-i poate scoate pe ei, autorii, din joc definitiv. Autorul Desperado are dreptul firesc să ironizeze tot și toate, dar ferească Domnul să îndrăznească lectorul sau și mai rău criticul să găsească elemente comice în opera lui. Scriitori ca Julian Barnes, Malcolm Bradbury, Alasdair Gray, Peter Ackroyd, Graham Swift, Doris Lessing, Martin Amis, Kazuo Ishiguro trăiesc din ironie. Dacă Dickens își lua eroii și cititorii foarte în serios, dacă Galsworthy avea o relație onestă
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
seama clar că niciuna din ideile lui despre comunism nu se aplică. Ceea ce majoritatea autorilor Desperado percep corect este imensa minciună comunistă. Malcolm Bradbury se ferește cu umor de această minciună sfruntată în Rates of Exchange. Ceva asemănător, cu nuanțe comice izvorâte din folosirea greșită a limbii engleze de persoane care au învățat-o ca pe o limbă moartă (comunicarea cu vorbitorii de engleză era suspectă pentru statul comunist), se întâmplă în Staring at the Sun de Julian Barnes, unde eroina
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
Bears face o incursiune și mai explicită în lumea comunistă a sărăciei și însingurării, adăugând și ideea că, dacă cumva Cortina de Fier s-ar prăbuși peste noapte, iadul comunist ar putea inunda lumea bună. * Exilatul din comunism ca erou comic: trilogia universitară a lui Bradbury are câteva personaje secundare care sunt refugiați din est. Cu toții sunt bizari. Când Alan Brownjohn aduce o eroină tânără și frumoasă într-o călătorie în Anglia, ea devine brusc stângace, imprevizibilă, ilogică. Se trezește alergând
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
nu e o figură în totalitate tristă, fiindcă din punct de vedere economic nu îndură lipsurile compatrioților lui. Este însă un neadaptat, trebuie să muncească din greu să se afirme social, profesional, material, cultural. A face din el un erou comic nu e tocmai o idee strălucită. * Imaginea turistică a unei țări comuniste văzute ca un infern pitoresc: Rates of Exchange de Bradbury, Honey for the Bears de Burgess, scurta sclipire chinezească din Staring at the Sun de Barnes, descriu haosul
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
refac drumul înapoi la punctul de plecare, pacienții (eroul e medic) sunt readuși la viață din propriile cadavre. Logica e contrazisă cu încântare iar cronologia (pe care eul interior o păstrează pe când contemplă întoarcerea la începuturi) devine sursa multor efecte comice. Toate cele făcute se desfac lent sub ochii noștri, iar acea parte a eroului care e prinsă înăuntru (de obicei "Eu") judecă tot ce vede, ca și cum abia a deschis ochii pe patul spitalului, în interiorul unui trup paralizat, ca și cum ar înainta
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
învățați să judecăm începutul prin prisma urmărilor lui, să facem din aceste urmări o cauză și nu un efect. Răsturnând vechea convenție, conform căreia trecutul e cauza prezentului, iar prezentul generează viitor, ne confruntăm cu concluzii hilare, care ar fi comice dacă n-ar avea conotații de o disperare tragică. Titlurile capitolelor nu capătă sens decât după ce terminăm cartea. Ele trebuiesc citite abia după ce ne-am familiarizat cu logica răsturnată a textului. What goes around comes around (Ce trece vine) vrea
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
Cititorul știe precis că evreii au trecut de la viață la moarte și n-a mai urmat nimic: învierea e un șiretlic narativ, o ironie amară. Naratorul vrea să vorbească într-un fel numai al lui despre cruzimea Holocaustului și descrie comic tragedia, răsturnată, pentru a părea bunătate. Because I am a healer, everything I do heals (Fiindcă știu să vindec, tot ce fac eu vindecă) e tot o fereastră spre Holocaust. Încă nu cunoaștem trecutul eroului. Habar n-avem că a
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
reinterpretate ca un izvor de viață). She loves me, she loves me not (Mă iubește, nu mă iubește) trimite la absența iubirii din toate romanele Desperado. Poezia Desperado e mai îndrăzneață și mai înclinată către emoție. Capitolul oferă o imagine comică a Hertei, soția lui Odilo, înaintând către vârsta de bebeluș. Resentimentul ei pentru medic pe vremea când "vindeca" trupuri moarte în lagăre se șterge: nu mai e silită să îndure durerea pierderii fetiței, impotența lui, viața lui în umbra cuptoarelor
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
psihologia sau sofisticarea eroului. Primele două romane, Eating People Is Wrong (1959) și Stepping Westward (1965), persiflează viața universitară și eventualii scriitori invitați de universități, ale căror gafe sunt savuroase. Literatura și universitatea par incompatibile. Romancierul mărturisește: Ca orice romancier comic, iau romanul foarte în serios. E cea mai izbutită formă deschisă, personală, inteligentă și plină de curiozitate. Îl prețuiesc pentru scepticismul, ironia lui și ideea de joc. Toate romanele mele sunt explorări ale comediei de toate felurile... Romanul care îi
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
însărcinată. Adam reflectează, Literatura se ocupă de sex dar nu și de copii. În viață e pe dos... Adam pleacă dis de dimineață de acasă pentru a merge să lucreze la teza de doctorat la British Museum. Șirul de situații comice în care îl vâră Lodge e nesfârșit. Fiecare episod e destinat să provoace râsul. O temă majoră și familiară romanului britanic mai nou este aceea a americanilor care se întorc la obârșii. Tema e reluată de Kazuo Ishiguro în The
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
Bernie, de la o mică facultate din Colorado, care visează să cumpere British Museum și să-l transporte piatră cu piatră în Colorado, să-l curețe și să-l reconstruiască. Fiecare întâmplare își are hazul ei. David Lodge are o vână comică remarcabilă. British Museum s-ar putea să nu se prăbușească, dar catolicismul e amenințat. O soție care-și ia zilnic febra pentru a afla când poate să facă dragoste fără complicații, un soț hărțuit de o motoretă ieftină care chiar
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
acestui veac sunt date laoparte. Să fie de vină presimțirea că-și va pierde un public deja sastisit? Să-i fie oare frică romancierului de romanul modern? Trilogia Changing Places (1975), Small World (1984), Nice Work (1989) începe în vână comică și se încheie cu un roman remarcabil, probabil cea mai bună dintre cărțile lui David Lodge de până acum. Changing Places este "Povestea a două campusuri", Birmingham și Berkeley, existente în carte cu nume imaginare (Rummidge și Plotinus, în statul
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
autorul îl pune pe Morris să cumpere un bilet ieftin de avion de la o studentă și acesta se trezește înconjurat de june americance care zboară spre Anglia ca să facă avorturi, profitând de "noua lege îngăduitoare" britanică. Intâlnim mereu asemenea situații comice. Lodge e foarte hotărât să ne silească să izbucnim în râs, lucru care se atenuează în ultimul roman al trilogiei, Nice Work. Philip și Morris nimeresc amândoi din pură întâmplare în schimbul dintre universități. Nevasta lui Morris vrea să divorțeze și
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
lui când vine vorba să le dezvăluie gândurile (Nice Work e o excepție notabilă). Ne vâră sub un duș de istorii, discută despre sex fără niciun fel de opreliști, e mereu lacom de umor. Se autodescrie drept realist sau autor comic. E ambele și niciuna. După Fluxul conștiinței, toți scriitorii sunt excesiv de preocupați de revelații interioare și nu se mai mulțumesc cu simple fapte. Când Lodge încearcă să ignore Fluxul conștiinței și mai că se îneacă în vârtejuri de incidente, e
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
știință. Nu promit să spun (care în engleză e și mai clar o promisiune că va spune) și drac (engleza se joacă cu friend și fiend) spun pe șleau că Messenger are motive să se teamă. Acesta e unicul moment comic autentic din roman. Celelalte au o aură tragică. Eroii nu sunt nici ei comici. Fiecare luptă singur. Lodge ține la ei chiar dacă ne comunică acest lucru într-un mod bizar. Întreg romanul e o introducere în arta de a comunica
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
că va spune) și drac (engleza se joacă cu friend și fiend) spun pe șleau că Messenger are motive să se teamă. Acesta e unicul moment comic autentic din roman. Celelalte au o aură tragică. Eroii nu sunt nici ei comici. Fiecare luptă singur. Lodge ține la ei chiar dacă ne comunică acest lucru într-un mod bizar. Întreg romanul e o introducere în arta de a comunica sensibilitatea prin ocultarea, amânarea ei. Thinks... , Secker & Warburg, London, 2001 2.13. "Pinterescul" Acest
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
pentru a fi sesizată. De asemenea se observă că Eliot știe să râdă și să-i facă pe alții să râdă, combinând vorbele pentru a obține cele mai fantastice ori sugestive nume, sau pentru a ne surprinde cu un gest comic. Întreg volumul este o surpriză presărată cu umor. Ascultând vocea lui Eliot înregistrată citind aceste poeme, nu mai avem nicio îndoială în ce privește degajarea lor. Prima (și ultima) oară în creația lui, suferința e absentă. Pisica e o ființă a bucuriei
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
uriașe. Când privesc în oglinda mea poetică, încerc să văd dacă, în ce am scris până acum, am înțeles exact ce fac, și am sentimentul că văd ceva de genul "preocupare morală", "grijă pentru detaliu", "nevoie de adevăr", "ironie" și "comic". Nu e deloc nechibzuit să dai nume curentelor. De fapt e inevitabil. Avem nevoie de clasificări când discutăm volumul imens de lucruri extrem de diferite care se scriu. Pornim de la o clasificare, citim, și fiecare ajunge la propria lui definiție. LV
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
prin refuzul oricărei apropieri de alții. Pentru început, ai accepta să fii privită ca o poetă Desperado? RUTH FAINLIGHT: Așa cum definești termenul, cred că sunt de acord că sunt ceea ce numești un poet Desperado. (Cu toate că termenul are și o conotație comică. Definiția unui Desperado în dicționarul Oxford al limbii engleze este: "Un Desperado este un individ necugetat; un individ gata la orice nelegiuire ori violență". Cuvântul este folosit ca să descrie eroul negativ în filmele Western cu cowboys. Mă tem că impresia
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
de fapt însuși miezul nostru și, chiar dacă ni se mai dă o șansă, tot pe el îl alegem și cu el trăim, și la bine și la rău. 23 februarie 2003 4.11. David Lodge: Nu obiectez la caracterizarea "romancier comic afectuos" LIDIA VIANU: Ai scris romane care evadează în ceea ce numești "comic", romane care se hrănesc cu cu zâmbetul lectorului și care își clădesc intriga și personajele pe ironie. Ai scris vreodată poezie? Romane ca Out of the Shelter, Nice
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
șansă, tot pe el îl alegem și cu el trăim, și la bine și la rău. 23 februarie 2003 4.11. David Lodge: Nu obiectez la caracterizarea "romancier comic afectuos" LIDIA VIANU: Ai scris romane care evadează în ceea ce numești "comic", romane care se hrănesc cu cu zâmbetul lectorului și care își clădesc intriga și personajele pe ironie. Ai scris vreodată poezie? Romane ca Out of the Shelter, Nice Work, Paradise News, sunt pumnul de fier al ironiei în mănușa de
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]