8,653 matches
-
o în-trista... nu-i amărî ultimele momente. Îmi promiți?. [ALECU] (se uită fix și atent * la ușă) Îți promit. {EminescuOpVIII 320} D[OCTORUL] Aide, vino cu mine. (îl trage după sine) Aide la cazin... îl întîlnim pe Vrance... El e fericit... Mi se pare a călători cu o damă... te va recomanda ei... ve fi silit să stai acolo... o partidă de pichet... Lordul Palmerston se zice c-ar fi murit... (astea le zice deja în coridor ) SC[ENA VI] NIȚĂ
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
jocul tău de cărți... toate azi pentru mine-s nimicuri... toate, ți-o spun. Azi și totdeuna pe mine numai un lucru mă va interesa... [ȘTEFAN] Un lucru... un lucru! Care? Țip înc-o dată! Care? A[LECU] Ștefan! Tu ești fericit... Eu nu pot fi... Și ca să-nțelegi cumcă nu pot fi... citește: {EminescuOpVIII 323} [ȘTEFAN] (humor) Potcoave de cele vechi... călugărești. Ia să văd: "Iubite nepoate... A! ăsta-i unchiu-tău, călugărul! (pe nas)" Iubite nepoate. Văzând zelul tău de-a
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
Se prea poate ca ea să nu te poată iubi... poate că inima ei e angajată... Și tu... tu ești onest, amicul meu, și nu ești în stare să faci doi nenorociți și cu tine trei... căci n-ai fi fericit, te-asigur... când acuma... acuma ești numai tu... și-ncă ș-așa într-un mod care trece. A[LECU] Tu știi însă... De mic aplecarea mea pentru mănăstire a fost mare...... Oare nu-ți aduci aminte și tu cumcă pe
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
pe cine iubește?... știu eu? ".. pe poetul acelor versuri... Cine e acel poet? Eu nu i-aș face nimica, eu!... Ci numai l-aș aduce, i l-aș da ei căci ce voi eu alta decât ca ea să fie fericită... D[umne]zeul meu! îmi vine să-nnebunesc! [ȘTEFAN] Sărmanul meu amic! Aide, aide cu mine! Aide cel puțin în singurătate, în pădure undeva, numai hai afară de-aici din casă... Atmosfera asta te omoară. {EminescuOpVIII 325} [ALECU] Nu mă
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
tu încă cum te-am căpătat pe tine? Sărmana mumă era bolnavă, eu jucam, cântam, râdeam, săream pe când ea murea de foame și de frig. în ziua aceea [de] multă glorie și onoare te purtam pe tine, ah! eram fericit, și cât îmi bătea inima de bucurie când intrai în casă la mama, în casă întuneric și tăcere, o-ntrebai ce șade prin întuneric, ce nu-mi răspunde, îi pun cununa în mână, voi s-aprind luminarea, luna aruncă o
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
un oaspe-al meu, Prețuitul meu prieten Bomilkar, pe care eu, Cunoscîndu-l din Cartago... ți-l prezint... De mă iubești Vei fi bună pentru dânsul și o să-l îndatorești. LAIS (îndreptîndu-se spre BOMILKAR) Fii binevenit prieten al prietenului meu. BOILKAR Fericit de-a ta-ntîlnire și, privindu-te mereu, Am știut c-a ta primire va fi mult prietenoasă, Dară ceea ce te face la vedere mai frumoasă E-acel farmec fără seamăn din mișcare, din cuvinte. Ce cu buze dulci le spune
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
tu, iar din acele ce am spus, vei fi aflat De ce te urăsc. LAIS Dar singur îmi ziceai cu stăruință Cumcă nu regreți nimica și nu ai nici o căință. CHALKIDIAS Da, vorbea mîndria-n mine și-ai crezut-o pe cuvânt. Fericit de a mea soarte eu m-aș duce în mormânt De te-aș fi găsit pe tine, iar nu statua ta rece. Eu credeam că fericirea mea nimic n-o va întrece, Dar, așa de scump plătită, nu prin tine
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
î]i propune ca să cumpere iubire. Am pierdut se vede dreptul să mă supăr de-o insultă. Voi răspunde liniștită, făr -a face vorbă multă: Nu. BOMILKAR (după o scurtă ezitare, sculîndu-se repede) Lovească-mă un trăsnet daca nu mă fericesc. Bucuros de-a mea scăpare mă cutremur când gândesc Cât de mult a mea plăcere trecătoare-ar fi costat Daca tu rămâneai mută, daca nu te-ai fi-ndignat. Dar nu știi că sclavu-acesta ce voiam să-l lepăd eu Este
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
crede într-o lume de spirite, va crede în soartă, care nu e hazard, ci atmosfera unei lumi spirituale. - Nenorocirea e plină de prejudiții, observai eu. - Nenorocirea, zise contele; parte ai dreptate, nenorocirea e noaptea sorții omenești. Dacă cineva e fericit, atunci nu aude cursul regulat al roții sortale. Elementul pământesc își păstrează dreptul său de-a rătăci; însă aceasta e însușirea nenorocirei părînde, căci cea adevărată are aceeași urmare ca și nenorocirea. Șezi cu o consoartă iubită și cu copiii
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
Am văzut cum au rămas jurămintele călcate nepedepsite...; eu am împărțit cu o copilă, pe care o iubeam mai mult decât viața mea, o hostie sînțită, cel mai sânt lucru pe care-l cunoșteam atuncea...; ea călcă jurământul și fu fericită și eu, care-l ținui, am fost nefericit. Am început atuncea a crede într-o soartă, și nu într-o providență, și am învățat a desprețui pe oameni spre a nu fi silit de a-i urî. Te găsii pe
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
cei cari mureau. Mai cu seamă acei reîntremați aveau cea mai mare milă de cei care mai pătim[e]au sau erau aproape de moarte, pentru că se cunoșteau scăpați, căci recidive mortale nu se întîmplau. Aceștia nu numai că treceau de fericiți în ochii celorlalți, ci și ei, în bucuria lor, nutreau speranța pentru viitor că nici o altă boală nu-i va mai putea răpi. [ 52] Însă, mai mult decât suferințele acestea, bântuia pe atenieni grămădirea oamenilor de la țară în oraș, mai
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
prizoniera propriilor limitări, a propriilor credințe și să nu înțelegi că poți avea mereu cerul vieții senin și nu doar cer acoperit de nori prin care doar uneori apare timid o rază de soare. Dumnezeu vrea ca noi să fim fericiți, de aceea ne-a umplut la fiecare traista sufletului cu mii de daruri minunate, ne-a creat o lume perfectă în care să ne putem împlini visele, ne-a așternut la picioare o întreagă paletă de culori pentru a ne
Trăieşte viaţa pe care o iubeşti! by Alexandra Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91668_a_93006]
-
a spus asta, pot însa să iți spun că ai fost cu siguranță informat greșit. -Am fost informat greșit?! Dar preotul îmi zisese că dacă mă rog regulat, dacă îndeplinesc cele zece porunci, voi ajunge în rai și voi fi fericit veșnic! -Ești în rai, ești binevenit, dar trebuie să mănânci din merindele aduse cu tine: să trăiești fericirea pe care ai adus-o de pe Pământ. -Dar asta e incorect!: pe Pământ, datorită răutății oamenilor, aș minți daca aș zice că
Trăieşte viaţa pe care o iubeşti! by Alexandra Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91668_a_93006]
-
rai, ești binevenit, dar trebuie să mănânci din merindele aduse cu tine: să trăiești fericirea pe care ai adus-o de pe Pământ. -Dar asta e incorect!: pe Pământ, datorită răutății oamenilor, aș minți daca aș zice că am putut fi fericit. -Ne pare rău... -Asta înseamnă că e imposibil să primesc aici fericirea? -Ne pare rău: dar chiar așa și este. -De ce? -Fiindca așa e regula. -Care regula? -Cea instituită de Tatăl. -Mi-e greu să cred că Tatăl este atât
Trăieşte viaţa pe care o iubeşti! by Alexandra Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91668_a_93006]
-
toata inima. -Deja mă simt fericit! -Mă bucur pentru tine! Însă totuși m-aș bucura dacă te+ai duce înapoi și ai exersa acolo jos, ca să vii fortificat aici sus, când îți vine rândul. -Vă mulțumesc - mă simt atât de fericit! -Fericirea ta e și fericirea mea și îți mulțumesc pentru că o împărtășești cu minezise Judecâtorul în încheiere. Spiritul dezîncarnat se umplu de încredere în viitor și plonjă înapoi în corpul său aflat pe cearșaful alb al clinicii de reanimare. Aparatele
Trăieşte viaţa pe care o iubeşti! by Alexandra Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91668_a_93006]
-
și noi vom rămâne pe țărm construind mental alte și alte scenarii și pierzând din vedere ce este mai important: trăirea , ființarea. Totul se rezumă la alegerile pe care le faci. Ești trist pentru că ai ales să fii victimă. Ești fericit pentru că ai ales să te bucuri de viață. Te-ai setat pe întâlnirea cu tot ceea ce-ți poate trezi această stare de bucurie, fericire, pace sau pe cea de tristețe, supărare, deprimare. Ai atras în viața ta acele evenimente
Trăieşte viaţa pe care o iubeşti! by Alexandra Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91668_a_93006]
-
gândurile predominante din mintea ta și observă dacă mental nu transmiți subconștientului tău mesaje opuse. Poate verbal emiți afirmații pozitive, dar dacă de-a lungul timpului ai ascultat credințele celor din jur cum ar fi de exemplu: ” Nimeni nu e fericit cu adevărat”, “ Fericirea e legată de bani”, poate ți-ai repetat de multe ori că fericirea te ocolește și altele asemenea și toate s-au fixat în subconștient și acum e nevoie să lucrezi pentru a schimba aceste credințe înrădăcinate
Trăieşte viaţa pe care o iubeşti! by Alexandra Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91668_a_93006]
-
această zi de februarie, la începutul anilor ’50. Boala de ochi a tatei, de care suferea încă de tânăr, o făcea pe mama să-i treacă de multe ori cu vederea unele lucruri greu de înțeles. Doar în B. fuseseră fericiți și, cu toate astea, a acceptat fără să crâcnească să se mute la țară, ca el să devină asociat la o turnătorie pe care o cumpărase bunicul. Ochii tatei aveau albul îngălbenit în jurul irisului de culoare deschisă și umflături fine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
funcție de conducere a fabricii de butoaie, un perete ce amenința să-l strivească sub greutatea lui sticloasă și rece, și atunci strigă atât de tare, încât își simți vorbele tunându-i în urechi, că vrea să rămână, acolo se simțea fericit cu familia și cu munca lui, avea un cerc de cunoștințe și de prieteni la care nu voia să renunțe și observă că nimic din ce spunea nu ieșea din el, frazele lui ezitante rămâneau neauzite. Nimeni nu-i arunca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
Așezarea fusese cercetată cu doi ani în urmă. Luaserăm cu noi în valize târnăcoape și pungi de hârtie și eu îmi doream, în timp ce apăsam pedala de la roata din spate a lui Armin, o bicicletă ca aceea a lui Felix. Eram fericit să călătoresc într-un loc necunoscut: în Italia, romanii îmi păreau prea apropiați de prezent și îmi aminteau, pe lângă românii daci și rubedeniile mamei, și de lecțiile, din ce în ce mai grele, de limbă latină. Oricum, aveam să avansăm într-o lume mută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
aproximativ 350 de pagini fiecare caiet. Ceea ce ar da în jur de 8.400 de pagini, în comparație cu care chiar Istoria Literaturii a lui G. Călinescu pare o umilă broșură. Totuși, avansând cu lectura, descoperim că Eugenia Ionescu nu e foarte fericită în casa de la Câmpina și nu se sfiește să spună asta pe șleau. Descrie modul în care e supravegheată când își face temele. - Ia să văd orarul! O foaie mare cu zilele săptămânii imprimate pe orizontală și cele 4 ore
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
eu de un dram de sprijin. Nu e de colo să constați că nu ai prieteni în teatru și că nici nu le duci dorul, că poți trăi singur, fără să mai ai nevoie de laudele sau aplauzele lor. Mă fericesc cu amintirile mele și cu șansa într-adevăr uluitoare de a fi întâlnit oameni fantastici, pentru că în prezența lor m-am simțit extraordinar, am trăit clipele astrale ale existenței mele de actor, de om de teatru, de om, la urma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
m-am întors către clipele acelea de Paște sau de Crăciun când liniștea era numai a mea, când căldura era numai a mea, când toată lumea era numai a mea. Probabil că omenirea își trăia plenar nefericirile ei, eu însă eram fericit și nu-mi păsa de durerile nimănui, căci nu le băgam în seamă, de parcă nici n-ar fi existat. Acolo s-au petrecut unele lucruri de care îmi aduc aminte cu o acuratețe incredibilă. Stăteam mai mulți la etajul acela
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
datoria împlinită. ― Bună dimineața, țară, spune el cu glas mândru. Liniște puternică. ― Trei culooooori cunosc pe luuuume, cântă Johnny mulțumit. ― Auzi, domnu’ Johnny, spune într-un târziu Horea, cu accentul lui ardelenesc care te băga în boale, ca român te fericesc și te gratulez, dar ca derector ce mă aflu, te bag în pizda lu’ mumă-ta, că n-am pus geană pe geană. Ai și strâmbat pereții dând-o cu capul de ei pe amărâta aia. ― Maestre, poporul german trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
oarecum privilegiat pentru că puteam privi de sus, puteam cuprinde cu privirea tot ceea ce mișca acolo, actori și spectatori deopotrivă. La sfârșit, aplauzele au fost un fel de descărcare, nu se mai terminau, iar interpreții erau parcă inepuizabili, zâmbeau și erau fericiți. Am coborât cu greu din podul teatrului, lumea ieșise aproape în totalitate din teatru când am ajuns eu pe scenă. Acolo toată trupa era în jurul lui Brook, iar acesta analiza spectacolul bucată cu bucată, aici e bine, aici e prost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]