7,411 matches
-
seama de cine se rîde. Cîteva clipe, rîsul tuturor avu un efect miraculos. Fiecare deveni altul; mai bun, mai prietenos, mai dornic să se afirme într-un fel sau altul. Cînd se apropiară însă de marginea prăpăstiei și priviră adîncurile oarbe, un fior de groază străbătu pe fiecare. Nimeni nu îndrăzni să spună că vrea să coboare pentru a ajunge la cele două guri de umbră văzute de jos și atît de rîvnite de Bărzăun. Chiar și el, curajosul și neînfricatul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]
-
isprăvit. Că, până la aflarea temutelor instalații, ce i-au fost implantate în apartament, mai era o cale destul de lungă: sufrageria, bucătăria, baia și holul trebuiau scotocite până în cele mai mici amănunte, dar doamna i-a mai temperat elanul de prospecțiune oarbă prin amenințare cu poliția și cu Burdujenii. Abia într-un târziu a reușit să articuleze și el trei silabe: Sâr-ma... mic... Ce sârmă? Ce microfoane? Stai, omule bun, liniștit că sârma-i numai în cap la tine! Cineva, nu știu cine, ți-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
se vor ocupa alții... Fără îndoială că fisura aceasta în comportamentul față de Iosefina a împins-o către gestul mai puțin cugetat... Dar și așa iubirea n-are a face prea multe cu rațiunea. Nu degeaba spunea cineva că iubirea-i oarbă și îți joacă tot felul de feste când ți-e lumea mai dragă. Ori el, din cauza caracterului muncii sale de șantier, a neglijat-o cu adevărat și, prin urmare, și-a zis că are și ea un fel de dreptate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
și a strîns-o crîncen la piept. Un posibil V., mă văd ieșind din spital. Obosit, mă întorc acasă, închid ochii și tac. Căci privirile mele și vorbele ar arde totul în jur. Cei dragi. Primițimă! Iubiți-mă așa cum voi fi, orb, inert. Primiți-mi coșciugul între voi și nu mă treziți, căci dragostea mea pîrjolește! Și eul meu subtil, atotstăpînitor, cuvîntează: „-Ei, bine, azi e ultima zi și știi, mîine vine întotdeauna prea repede. Și la urma urmei, nici ea, moartea
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]
-
de metri de la podul cu felinarele pînă la ușa din față a clubului, pînă la locul în care era ușa clubului. De cîte ori am parcurs această distanță? Ar trebui să o pot străbate cu ochii închiși. Dar acum, aproape orb, în noaptea neagră și rece ca gheața, s-a dovedit că nu pot găsi drumul. Nu mai mergeam pe lîngă case, trotuarul era larg și luminos, ci pe o alee mică și îngustă la marginea apei care, cu timpul, devenise
by H. M. van den Brink [Corola-publishinghouse/Imaginative/955_a_2463]
-
ei astfel de evenimente? Cum trebuie să se comporte? Fiecare om de pe Pământ, În lipsa portalurilor, poate deveni el Însuși un portal de lumină, dar pentru aceasta el trebuie să se Întoarcă spre iubire, spre credință, iar credința nu Înseamnă urmarea oarbă, cu ochii Închiși, a indicațiilor unor persoane așezate În ipostaze de superioritate față de voi. Credința Înseamnă, În esență, conștientizarea faptului că trupul are În el un element extrem de important, sufletul, iar sufletul să fie lăsat În voie să se conecteze
MATRICEA DIVINĂ by ALALEXANDRA C. XANDRA C. VASILE BOL OGAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1589_a_2960]
-
și maleficul au ajuns la așa nivel, Încât domină toate structurile majore de stat și internaționale. Deci e cam mult să vorbim Noi despre o remediere la nivel individual, până nu schimbăm mentalitatea la nivel de conducere, fiindcă lumea e oarbă, lumea e păcălită, e mințită, e manipulată, e distrusă. Dacă nu Încercăm o schimbare la nivelul ăsta și dacă nu suntem ajutați din astral și de pe alte planete ca să schimbăm mentalitatea aici, e foarte greu să ajungi din om În
MATRICEA DIVINĂ by ALALEXANDRA C. XANDRA C. VASILE BOL OGAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1589_a_2960]
-
la care semnează și regia artistică, există o lungă scenă în care o tânără se fâțâie goală prin casă și-i face de mâncare unui bărbat îmbrăcat din cap până-n picioare.“ — Bine, dar asta se-ntâmplă fiindcă ea îl crede orb! — „«Bine, dar asta se-ntâmplă fiindcă ea îl crede orb!A a exclamat Samuel Sharp“, cita Adrian din ziar. „De parca asta ar îndrepta în vreun fel lucrurile. I-am spus: Dar noi știm că el nu-i orb. Asta nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1918_a_3243]
-
în care o tânără se fâțâie goală prin casă și-i face de mâncare unui bărbat îmbrăcat din cap până-n picioare.“ — Bine, dar asta se-ntâmplă fiindcă ea îl crede orb! — „«Bine, dar asta se-ntâmplă fiindcă ea îl crede orb!A a exclamat Samuel Sharp“, cita Adrian din ziar. „De parca asta ar îndrepta în vreun fel lucrurile. I-am spus: Dar noi știm că el nu-i orb. Asta nu contribuie oare la intensificarea suspansului voyeuristic? Nu-i asta oare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1918_a_3243]
-
îl crede orb! — „«Bine, dar asta se-ntâmplă fiindcă ea îl crede orb!A a exclamat Samuel Sharp“, cita Adrian din ziar. „De parca asta ar îndrepta în vreun fel lucrurile. I-am spus: Dar noi știm că el nu-i orb. Asta nu contribuie oare la intensificarea suspansului voyeuristic? Nu-i asta oare visul fiecărui școlar: să fie invizibil în vestiarul fetelor? A La care Samuel Sharp a început să tragă cu coada ochiului spre oglindă de pe perete cu o frecvență
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1918_a_3243]
-
la câte un șut. Iar celorlalți oameni le place să le vadă smotocite un pic. — Aha, prin urmare recunoști?! — Bineînțeles. Așa e firea oamenilor. Cand mi-ați citit articolul despre Șam Sharp, n-ați simțit - pe langă compasiune și furie oarbă și tot ce mai trebuie să simtă un prieten într-o astfel de situație - și un fel de plăcere nemărturisita? Vreau adevărul. „Fără măști, fără ipocrizie.“ Se aplecă înainte, sfredelindu-l cu privirea, și îl sili s-o privească în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1918_a_3243]
-
-și tatueze pe cur o coadă de scorpion! spuse Eleanor. Ei bine, n-am fost prea încântată de această scenulice, deși nu m-am gandit nici o clipă că s-ar fi consumat ceva mai intim de-atât... — Aveai o încredere oarbă, remarcă Șam. Știi și tu că-i fanatic în privința saunei, urma Eleanor. Întotdeauna încearcă să facă noi adepți. Chiar nu cred c-ar fi încercat s-o seducă. — Dar dacă ea e cumva cea care încerca să-l seducă? — Mi-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1918_a_3243]
-
de atunci? — Am socotit că-i mai bine așa. M-am gandit c-o să rămâneți amândoi alături de mine, că dacă nici unul din voi nu stie care-i tatăl, o să salvăm trioul nostru. Știi cum e - ca-n povestea cu glonțul orb din plutonul de execuție. Sau dimpotrivă, adaugă ea după o clipă de gandire. — Eu... eu... îngaimă pierit Șam. Eram o tânără la ananghie, cuprinsă de panică. Nu voiam decât să nu fiu însărcinată. Ulterior însă am trecut printr-o depresie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1918_a_3243]
-
nu s-ar opri pe chipul meu, ci ar trece mai departe ca printr-o perdea de aburi.. Se uită oare, sau doarme cu ochii deschiși? într-adevăr, respirația îi este regulată și sforăitoare, trupul îi e țeapăn și privirea oarbă. Sau mă vede prin somn, incluzându-mă fără voia mea printre personajele viselor lui meschine de mărire? Uite, parcă și gura îi e strâmbată de un rictus sarcastic de gardian de profesie, care-și păzește prețioasa-i pradă până și
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
-se prin labirintul rafturilor pline și înalte până în tavan ale arhivei Curții de Casație, în care-și petrecuse 47 de ani de viață. Un acces de claustrofobie începu să-i tulbure mintea, când se opri în fața unui zid înalt și orb, de culoarea leșiei. În continuarea potecii, dar vertical, pornea o scară de incendiu cu trepte lipsă și semicercuri de sârmă care te împiedicau să cazi pe spate. Urcă anevoie prin trupul de omidă al scării, oprindu-se des. Jos imaginea
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
Vom afirma de la început că ambele proze sunt un exercițiu de pură asmuțire a verbului, mijind, dar înșelător, sensuri și ridicând întrebări cu răspuns suspendat, cu impenitenta voluptate a alcătuirii și distrugerii de forme, pe modelul nu numai al naturii oarbe, dar și al artefaxurilor omenești, cărora autorul le cunoaște resorturile, materia, grandoarea și decadența, Cutia cu Bătrâni fiind și, dacă nu ne înșelăm, o meditație între oglinzi de curburi opuse, într-o perpetuă tentativă de a face să vorbească însuși
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
o modă anapoda, ca în fruntea localităților să fie puși cei care se aflaseră câțiva ani mai în urmă pe ultima treaptă a demnității, cinstei și puterii economice, ceea ce îi și făcea vulnerabili alcoolului, lenei, dar și carierismului și atașamentului orb față de noii lor stăpâni, spre folosul personal. Prețuiți cum nu fuseseră până atunci, sforarii și chilipirgiii probau un devotament vinovat noului regim. Cum acel duh al neîncrederii în oameni funcționa la maxim, iar cei care slujeau puterea se străduiau să
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
se străduiau să merite încrederea de care se bucurau, fiind în stare de orice nemernicie, mijloacele nu se lăsau așteptate și erau folosite. Am fost nevoit, firește, să lucrez cu asemenea oameni-neoameni, uneori să-i înfrunt, dar să simt și oarba lor dușmănie, dintre atâția potrivnici, memoria și atenția mea mi-l păstrează pe un oarecare. Era fiul unor oameni foști gospodari, respectați de consăteni până la acea vreme, cu ceva carte - patru clase primare - dar cu o totală deformare sufletească și
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
Sabatul Raiului din Mișu! Adevărul e că Mariana se mișca total în contratimp, dar ce Mecena îndrăgostit se uită la tehnică atunci când răzbate atâta emoție? Copiii MaxiBarului se uniră într-o celebrare a vieții, visând la America, care-i aștepta oarbă și nepăsătoare. Adevăratul Mecena însă - sponsorul neștiut și neștiutor al darului - tocmai rămăsese cu exact douăzeci de mii de lei buzunar. Dar meritase: amenda i-a cumpărat dreptul la liniște, scăpase de țânc și de mă-sa și mai ales
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
terminat mult, mult mai rău dacă calul cacofonic nu ar fi avut un defect de construcție - trei organe genitale în loc de unul - și cele trei Contese fericindu-se și împăcându-se anulară războiul, erase and rewind, astfel încât, deși unii poeți mai orbi decât Popa începură să se dea cu capul de livezile Raiului, Popa începu să culeagă senin și nepăsător fructele pomilor fructiferi. „Veniți: privighetoarea cântă și liliacul e-nflorit!”, începu să strige Contesa bătrână și grasă, în totală discordanță cu anotimpul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2066_a_3391]
-
în fața mormântului deschis și în fața Lui. Acest din urmă gest, insondabil într-o privință, infirmă ideea simplei absențe a sensului în cele petrecute. Cei doi, care au îngenuncheat atunci în chipul cel mai firesc, au resimțit sigur altceva decât puterea oarbă a naturii în simpla ei dezlănțuire. 18. Dorința de a exprima absurdul ca atare Ca într-un fel de întrecere retorică, atemporală, s-au formulat propoziții absurde sub cele mai variate intenții. Un exemplu bine cunoscut este cel oferit de
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
23. Legea, un nume al nonsensului (Kafka) În conștiința omului pe care îl socotim simplu, cuvântul legii produce de regulă adevărate spaime. Legea înseamnă putere nemăsurată - comparabilă probabil doar cu cea a timpului. Intervine imprevizibil și definitiv. Este într-adevăr oarbă, căci lovește cumplit. Este de nevăzut, încât atunci când se face simțită vine din întuneric. Nu știe nimeni cui folosește, nici măcar cei care îndrăznesc să spună că o fac. Non sensul ei poate să apară de-a dreptul terifiant. De aceea
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
cuvinte dintre omul simplu și păzitorul legii pare să suspende orice morală, orice interpretare sigură. Nu lasă loc unui sens clar și distinct. Însă nici simplei lipse a sensului. Nu găsim o referință sigură la absurdul lumii, la vreun sistem orb și monstruos. Știm în cele din urmă doar atât, că omul așteaptă întreaga viață în fața legii și că ușa deschisă, pe care nui este îngăduit să intre, îi era doar lui hărăzită. Pare să fie regăsită, astfel, ideea mai veche
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1175]
-
știi, tu, că, Îl Învață, ea, pe el, și nu invers? Pentru că ea are cu opt ani mai mult decât dânsul. Și? Și, este și profesoara lui, pe când, el este, vedeți voi, elevul ei. Și, ce, dacă? Dragostea dragoste este oarbă. Ea nu știe de vârste, ori de profesori și de elevi. Nu cred. Ba, să crezi, că, uite, exemplul cel mai elocvent, este chiar aici, sub ochii noștri. Și, tot așa, la infinit. Până când, În cele din urmă, părintele unui
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
moarte vie: Ci este și viața ce nu mai are moarte .'" . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . "Avuși de adversariu pe om și-atît ajunge. Te iartă că-i faci răul; iar binele, nici mort!" Apoi, mai departe: " Dă-i adevăr, dreptate, calumnia ți-e parte, E orb și-i dai lumină:, el vede câte n-ai, E mut și-l faci cu limbă, te mușcă ca vipera, Dă-i viitor, viață, că-ți ia el și trecutul, Renalță-l pîn' la ceruri, de viu te-afundă-n iad!" Aci se
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]