11,108 matches
-
fizic și sportului în vederea utilizării acestora sub forma activităților de loisir. 2.2.3. Conținuturi Olimpism. Principiile Olimpismului. Comitetul Internațional Olimpic, Academia Internațională Olimpică, Comitetele și Academiile Olimpice Naționale, cluburi și cercuri olimpice. Istoricul Jocurilor Olimpice antice: între istorie și mit; ritualul desfășurării Jocurilor Olimpice antice; organizatori, participanți, arbitri, spectatori; eroi olimpici, premii. Jocurile Olimpice moderne: Jocurile Olimpice de vară; Jocurile Olimpice de iarnă; Jocurile Paralimpice România la Jocurile Olimpice moderne. Valorile fundamentale ale Olimpismului: spiritul de fair-play; toleranța, colaborarea și prietenia; respectul de sine și a
Educaţie olimpică by Gynetta VANVU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101019_a_102311]
-
masaj, prim ajutor, fizioterapie și nutriție), dacă își permiteau. Cu două zile înaintea Jocurilor, se pleca din Elis (hellanodikai, oficialități, atleți, antrenori, carele cu cai, proprietarii acestora), mergând pe Calea Sacră, de-a lungul coastei, pentru a aduce zeilor anumite ritualuri și sacrificii. Drumul spre Olympia era istovitor, erau două zile de mers înaintea competiției. Tot cu zece luni înaintea Jocurilor, începeau și pregătirile organizatorice: prin tragere la sorți se alegeau zece hellanodikai: un supervizor general, ceilalți fiind împărțiți în trei
Educaţie olimpică by Gynetta VANVU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101019_a_102311]
-
cailor, jocheul primea doar panglica victoriei. Cursele de cai măsurau șase stadii (sub 1200m) și erau împărțite în două categorii: mânji și iepe (calpe, anabates), specific acestor probe era alergarea călărețului alături de cal, în ultima parte a cursei. Ceremonialul Jocurilor Olimpice (ritualul, programul de desfășurare) Jocurile Olimpice, cea mai mare competiție sportivă a lumii antice grecești, era așteptată cu nerăbdare atât de sportivi, cât și de spectatori. După anunțarea armistițiului sacru, din fiecare cetate sau colonie grecească pornea pelerinajul către Olympia, din cele
Educaţie olimpică by Gynetta VANVU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101019_a_102311]
-
precum că nu vor săvârși nici o faptă împotriva spiritului Jocurilor Olimpice, cât și de către hellanodikai - precum că vor judeca imparțial și că vor păstra confidențialitatea în ceea ce privește aspecte din viața și despre participanți. Rugăciunile și sacrificiile publice și particulare fac parte din ritualul jocurilor din prima zi, ca și diversele concursuri ale crainicilor, trompetiștilor, filosofilor, poeților. Primele întreceri sportive, în unele variante, ar fi fost la alergări, lupte și pugilat pentru băieți. Ziua a doua de concurs începea cu procesiunea către hipodrom a
Educaţie olimpică by Gynetta VANVU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101019_a_102311]
-
cu întrecerile sportive de cai și care. Și pentatlonul era urmărit cu deosebit interes (aruncarea discului, aruncarea suliței, săritura în lungime, alergări, lupte). Ziua a treia debuta cu procesiunea hellanodikai-lor (judecătorilor) și a tuturor sportivilor participanți la competiție, urmată de ritualuri de sacrificare a unor animale în cinstea lui Zeus, marele sacrificiu consta în sacrificarea a 100 de boi (numai picioarele boilor erau arse, restul se păstra pentru petrecerile publice). Această zi a fost destinată probelor de alergare (un stadiu, diaulos
Educaţie olimpică by Gynetta VANVU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101019_a_102311]
-
socială puternică, care exercită influență sau înglobează în rândurile sale sute de milioane de sportivi din toate colțurile lumii. Comitetului Olimpic și Sportiv Român 3.2.4. Simbolistica olimpică Drapel, emblemă olimpică Pierre de Coubertin a dorit ca simbolurile și ritualul de desfășurare a Jocurilor Olimpice moderne să exprime și să transmită unitatea, cooperarea și pacea prin sport, acordând o deosebită importanță acestora, reușind să realizeze cea mai mare competiție sportivă a lumii moderne așa cum și în Antichitate era a lumii grecești
Educaţie olimpică by Gynetta VANVU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101019_a_102311]
-
spirit de sportivitate”. Jurământul olimpic antic: “Îți mulțumim pentru pământul tău pe care am alergat. Mulțumim pentru aerul care ne permite să respirăm. Pentru apele care ne dau de băut. Pentru soarele care ne dă lumină și putere.” Flacăra olimpică Ritualul aprinderii flăcării olimpice. Aprinderea flăcării olimpice constituie momentul culminant al festivității de deschidere a Jocurilor Olimpice moderne. În Antichitate, pe perioada desfășurării Jocurilor Olimpice, ardea o flacără, pe altarul lui Zeus, în cinstea căruia erau organizate. Flacăra sacră se aprindea direct de la
Educaţie olimpică by Gynetta VANVU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101019_a_102311]
-
sacru în orașul gazdă a Jocurilor Olimpice moderne continuă acțiunea solilor de pace, care în Antichitate duceau în toate colțurile Eladei mesajul de începere a acestora la Olympia și de încetare a oricăror ostilități. Astăzi, simbolizează ideea de universalitate și continuitate. Ritualul aprinderii flăcării olimpice, de un grup de tinere grecoaice la Olympia, direct de la soare, sistemul de ștafete, serbările, veghea focului (care intră în acțiunea de transport), pătrunderea ultimului purtător al torței în stadionul olimpic și aprinderea cupei în care focul
Educaţie olimpică by Gynetta VANVU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101019_a_102311]
-
crede în revigorarea literaturii prin infuzie de mituri. Iată-ne, astfel, antrenați într-o întreagă rețea de semne și simboluri menite să stîrnească și să intrige cititorul prins într-un adevărat labirint în care miroase a „zei și morminte”, a ritualuri pe jumătate uitate, a urme imperceptibile ochiului cinic și profan, pe care doar punctele de întîlnire între lumi paralele le revelează cunoscătorului, pulverizînd fatalitatea discontinuității temporale. Căci timpul este eroul principal al narațiunilor lui Eliade, vehicolul acelei «realități iraționale». Pătrunderea
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Simona Modreanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1377]
-
rotunjire a veniturilor personale. Nu! Din pură convingere... În ceea ce-l privește pe tovarășul șef de post, tot despre agheasmă este vorba, numai că de această dată ea fusese adusă de la Zăvoaia, comună apropiată de noi și nu trecuse prin ritualul sfințirii ortodoxe. Era o agheasmă naturală, pură, vindecătoare de orice boală, denumită popular "sângele Domnului" sau "puterea ursului", având culoarea murelor coapte, care "stătea pe unghie" după cum afirmă specialiștii oenologi și care ingurgitată îți inducea o stare de veselie exuberantă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
cu celebrul vin de Tokay combinat cu minunata agheasmă de Zăvoaia. Încălziți binișor de cele două stimulente lichide, s-au hotărât să bea în stil teuton: Bruderschaft! S-au grupat doi câte doi într-o riguroasă disciplină prusacă, îndeplinind tipicul ritual arhicunoscut. "Temperatura" crescând într-un ritm vizibil accelerat, frații noștri maghiari au întors-o pe un ceardaș îndrăcit încât ieșeau scântei din cizmele lor. În final, pentru ca armonia și echilibrul prestațiilor artistice să fie desăvârșite, a intrat în funcțiune "Perinița
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
întinsă ajungând până hăt-departe la triburile din Africa, la eschimoșii inuiți din Canada, la grupurile migratoare din tundrele siberiene, populația din pustiurile Sahara, Gobi și Kalahari, inclusiv la pigmeii trăitori prin uriașa deltă amazoniană, ce o foloseau drept incantație în ritualul de prindere a râmelor, care, ieșind din pământ, intrau fericite în meniul favorit al acestor liliputani. Pretutindeni pe Glob, oamenii fredonau de dimineața până seara și chiar în timpul somnului, unica și aceeași melodie care te vrăjea: "Când eram pe Ialomița
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
când pe alta, pentru a se pătrunde cât mai mult de efectul binefăcător și energizant al unturii hrănitoare. Acum stăteam toți șapte mama și cei șase copii pe marginea patului și pe cele patru taburete în așteptarea începerii "festinului". În conformitate cu ritualul încetățenit de multă vreme, s-a dat semnalul: Copii, rugăciunea! Da, mama. "Mânca-vor săracii și se vor sătura și vor lăuda pe Domnul, iar cei ce-L caută pe Dânsul, vii vor fi inimile lor în veacul veacului." Amin
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
tatălui nostru care fusese arestat pe nedrept și suporta nevinovat fiind! chinurile și torturile la care era supus în temnițele comuniste, mama era în același timp și mama și tatăl nostru. Cina a luat sfârșit. Ne-am ridicat și conform ritualului am spus rugăciunea de mulțumire. "Bogații au sărăcit și au flămânzit, iar cei ce-L caută pe Domnul nu se vor lipsi de tot binele."(David, 33:10) După consumarea ultimului produs alimentar venit pe filieră azteco-maiașă, obținut din amestecul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
permanente și terorizante. De unde! Specia asta de rozătoare este de o inteligență diabolică, tenace, fără sincope în urmărirea și atingerea scopului propus. Se părea că noi eram intrușii, noi eram cei neaveniți, cei care tulburaserăm ordinea firească și îndătinată a ritualurilor și obiceiurilor șobolănești, deposedându-i de spațiul asupra căruia se declarau singurii beneficiari și proprietari absoluți. Lăsau impresia că își propuseseră nici mai mult, nici mai puțin decât eliminarea și alungarea noastră din teritoriul pe care și-l revendicau cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
dumneavoastră, fidelii mei cititori, date fiind împrejurările în care ne aflam, să-mi acordați cuvenitele circumstanțe atenuante privind modul empiric și grosolan în care s-a procedat la tentativa de încreștinare a acestei capre încăpățânate. Ați înțeles, desigur, că întreg ritualul botezului a fost simplificat până la elementele lui esențiale, din cauză că nu dispuneam de cele necesare săvârșirii unei oficieri cum scrie la carte. Nu aveam nici tămâie, nici lumânări sau cristelniță cu apă ca să-i torn în creștet, adică între coarne Doamne
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
profesiunii sale: tobița și bețișoarele. Ultima piesă din echipamentul de dotare al acestui reprezentant oficial al primăriei era un rablament de bicicletă hârbuită, cu ajutorul căreia pilota pe ulițele prăfuite ori pline de noroi când precipitațiile atmosferice își făceau de cap. Ritualul avea o succesiune de momente pe care "purtătorul de cuvânt al primăriei" le respecta cu strictețe. Precizez că această activitate se desfășura numai la răscruce de ulițe, de străzi, fără să fie sărită nici cea mai mică încrucișare de artere
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
a fost botezat Florin, dar noi îi spuneam Bebi. Evenimentul s-a petrecut duminică. Noi, copiii, eram deja la biserică, iar când s-a terminat slujba au intrat mama și cu nana Floare ținând lumânarea albă și mare de botez. Ritualul a durat puțin, iar după săvârșirea lui am plecat împreună spre casă. Discret, într-un anonimat desăvârșit, s-a petrecut un moment important din viața noastră. Dar nu aveam timp de meditații sterile. Viața își cerea imperios drepturile fundamentale, pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
Orele de usmeală, când îi tumbăcea pe bandiți în beciurile de la Securitate, îl oboseau fizic pe tovarășul Cameniță, dar, ciudat, îi provocau și o mare poftă de viață, îi sporeau vitalitatea și potența. După ce ieșea de la bătut, ca într-un ritual, simțea nevoia să tragă un chef monstru, Novăceanu și alți doi-trei argați de încredere îi aranjau mese fabuloase, cu bunătăți la care muritorii de rând nici nu visau. Tovarășului Cameniță însă i se păreau lucruri firești. Înfuleca înfometat, o foame
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
dumnealui, într-o tehnică populară, din mici fragmente de coajă de ou vopsit, de Paști. Un mic și fermecător mozaic primitiv. Are sfințenie, duh, poveste. Este imaginea de unde a plecat un mort și unde este așteptată întoarcerea lui. Un obicei, ritual, de Pastele Blajinilor. În așteptarea sufletului i se pune alături o floare de ROZA CANINA. Eu cred că dacă există rai, nu poate fi rai fără roza canina. Am această părere pentru că lângă o tufă de roza canina am văzut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
de educație religioasă. Nu cred, totuși, că el ar putea face excepție de la ambianța de regim comunitar de spital, care este foarte religioasă, alcătuind o societate chiar bigotă. Cred că băiatul acesta nu are un nivel suficient de sensibilitate pentru ritualul slujbei. Este opac unei idei care trece de puțina lui pricepere. El este eminamente concret. Trăiește din memorie, unde își depozitează micile întâmplări, din sentimente care, datorită echilibrului său umoral sunt calme, firești; este deosebit de atașat de câteva fete și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
Una, din prima copilărie, când, dându-mi cineva un binoclu, urmăream viața de dincolo de Nistru, unde știam că era revoluție. Lumea vorbea cu spaimă și eu mă temeam de revoluție. Mă tot uitam prin binoclu, îmi plăcea să privesc un ritual petrecut în fiecare seară în satul de peste Nistru, care se chema Țichinăuca. Prin binoclu urmăream cum spală flăcăii caii și auzeam fetele cântând atât de duios, încât îmi curgeau lacrimile. Fetele acelea erau frumoase și o căldură plăcută mă apuca
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
mamă, dragă tată, surori și frați, dragă moșu, veți ști despre mine că sunt bine sănătos și rănit, ceea ce vă doresc și dumneavoastră. Al dv. fiu ascultător, soldat Burcea T. Marin". Cu mici variante, dar respectând formula care era un ritual al tuturor ostașilor țărani -, la trei zile, scria, în același fel, Floricăi, cu care voia să facă nuntă "într-o permisie". Burcea era cel mai echilibrat și normal tânăr pe care ți-l poți închipui. Ne spuneam pe nume, mă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
inversat. * Realitatea este totuși amestecată. Mai există domni și doamne care cultivă un stil de viață depășit și este de datoria noastră să-i tolerăm. Aceste persoane au atitudini și moravuri demodate; unele de-a dreptul suspecte: sunt politicoși, respectă ritualuri care impun comportamente ieșite din uz: cedarea locului unei persoane în vârstă și, curios, nu-și permit să înjure în public, respectă un număr de autorestricții și au atâtea bizarerii încât par să se izoleze în virtuale compartimente speciale, separându
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
special. Îmi amintesc de farmaciile (care erau toate asemănătoare, supuse unei prevederi legislative stricte) din copilăria mea. Nu înțelegeam din ce cauză această instituție, care era totuși "comericală", părea mai degrabă o mică biserică și impunea un comportament deosebit, un ritual; în farmacie "vânzătorii" erau domni și doamne care se bucurau de un respect neobișnuit; știam că trebuie să fim cu dânșii la fel de politicoși cum se cuvenea să fim cu profesorii. Bineînțeles, în farmacie te descopereai, îți supravegheai ținuta și limbajul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]