7,134 matches
-
c]s]toriți nu ar trebui s] se culce cu persoane cu care nu sunt c]s]toriți, iar eu nu sunt c]s]torit cu aceast] persoan]”). Acest fapt ar putea s] îmi redeschid] simțul recunoașterii unei tr]s]turi relevante. Dar, în mod normal, nu apelez deloc la principiile datoriilor prima facie. Astfel, ne punem întrebarea: „La ce folosesc principiile?” și, dac] ele nu sunt de nici un folos, de ce Ross le consider] a fi importante. Am c]zut de
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
trebuie doar s] accepți și s] acționezi pe baza unui set de principii aplicabile în mod egal atât sieși, cât și celorlați. Ross nu accept] aceast] opinie. Pentru el, agenții respectabili sunt cei care sunt sensibili fâț] de tr]s]turile morale relevante ale situațiilor în care se reg]sesc, dar nu în general, ci în fiecare caz în parte. Se pune accentul pe percepție; agenții morali percep că relevante tr]s]turile care sunt relevante și că foarte relevante pe
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
cei care sunt sensibili fâț] de tr]s]turile morale relevante ale situațiilor în care se reg]sesc, dar nu în general, ci în fiecare caz în parte. Se pune accentul pe percepție; agenții morali percep că relevante tr]s]turile care sunt relevante și că foarte relevante pe cele care sunt foarte relevante. Ei nu consider] c] aceste tr]s]turi sunt importante pentru c] aduc un set de principii morale care au leg]tur] cu situația respectiv], ci le
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
general, ci în fiecare caz în parte. Se pune accentul pe percepție; agenții morali percep că relevante tr]s]turile care sunt relevante și că foarte relevante pe cele care sunt foarte relevante. Ei nu consider] c] aceste tr]s]turi sunt importante pentru c] aduc un set de principii morale care au leg]tur] cu situația respectiv], ci le v]d ca fiind relevante pentru sine, f]r] ajutorul listei de principii morale pe care ar trebui s] le cunoasc
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
pierdut relevanță nici unui aspect. Așadar, ajutorul se poate obține prin trecerea în revist] a fiec]rui aspect. Ins], bineînțeles, în teoria lui Ross nu apare nici o sugestie referitoare la existența unei liste complete a datoriilor prima facie - a tr]s]turilor care fac o diferenț] moral] în acest sens. Ar putea exista o scurt] list] a tipurilor de datorii prima facie, list] pe care însuși Ross o expune, deși are grij] s] nu afirme c] ea ar fi complet]; dar aceasta
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
principii morale, deoarece, spune el, dac] facem o serie de alegeri morale pentru întreaga viat], se spune c] am ales f]r] lacun], si aceasta pentru alegerile noastre reflect] încercarea de a aloca aceea și greutate fiec]rei tr]s]turi importante, în orice situație. Așadar, desi Ross susține c] în deciziile morale r]spundem multiplelor tr]s]turi ale situației date, fiecare alegere este f]cut] în lumina a ceea ce ne-a înv]țâț experiență noastr] moral]. Voi încheia cu
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
am ales f]r] lacun], si aceasta pentru alegerile noastre reflect] încercarea de a aloca aceea și greutate fiec]rei tr]s]turi importante, în orice situație. Așadar, desi Ross susține c] în deciziile morale r]spundem multiplelor tr]s]turi ale situației date, fiecare alegere este f]cut] în lumina a ceea ce ne-a înv]țâț experiență noastr] moral]. Voi încheia cu dou] critici aduse teoriei datoriilor prima facie. Prima critic] nu las] loc îndoielilor asupra drepturilor. Deși p]rerile
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
atuuri considerente c]rora nu ar trebui s] li se permit] s] aib] acest statut. De exemplu, un avocat care descoper] vinov]ția clientului s]u ar putea s] resimt] un sentiment de confidențialitate, o datorie care deriv] din leg]turile reunite avocat-client, și s] presupun] c] datoria să este un atu, c] precede și anuleaz] toate nepl]cerile pe care le-ar putea provoca dac] nu ar dezv]lui vinov]ția. Exist] multe cazuri similare în care oamenii simt c
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
fiind important într-o anumit] situație, trebuie s] fie important în aceeași m]sur] în orice alt caz. Dar este greu de observat cum poate fi posibil așa ceva, deoarece se presupune c] nu este plauzibil că aptitudinea unei tr]s]turi de a face o diferenț] într-un anume caz s] fie independent] de alte tr]s]turi. Deci teoria nu acord] un rol important contextului; este prea dispersat]. Prefer o teorie care permite contribuția unei tr]s]turi de a
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
caz. Dar este greu de observat cum poate fi posibil așa ceva, deoarece se presupune c] nu este plauzibil că aptitudinea unei tr]s]turi de a face o diferenț] într-un anume caz s] fie independent] de alte tr]s]turi. Deci teoria nu acord] un rol important contextului; este prea dispersat]. Prefer o teorie care permite contribuția unei tr]s]turi de a fi în totalitate sensibil] la contextul respectiv, astfel încât ceea ce aici conteaz] în favoarea unui aspect, în alt] parte
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
tr]s]turi de a face o diferenț] într-un anume caz s] fie independent] de alte tr]s]turi. Deci teoria nu acord] un rol important contextului; este prea dispersat]. Prefer o teorie care permite contribuția unei tr]s]turi de a fi în totalitate sensibil] la contextul respectiv, astfel încât ceea ce aici conteaz] în favoarea unui aspect, în alt] parte va conta împotriva acestuia. S] revenim la exemplul dat mai înainte: s-ar putea crede c] o acțiune care cauzeaz] mult
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
loialit]ți legate de familie și prieteni. Și aici se pune problema asupra gradului de fermitate cu care ar trebui s] reacționez fâț] de o asemenea valoare. Ar trebui s] îi acord important] în viat], dedicându-m] dezvolt]rii leg]turilor de prietenie și de rudenie? Sau ar trebui doar s] îmi permit un asemenea devotament atâta timp cât acesta face parte dintr-un proiect mai general referitor la promovarea bucuriei legate de loialit]țile personale? Ar trebui s] fiu gata s]-mi
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
una direct comportamental], realizat] prin expresii că: „Efectuez acțiunea A”, dar, la fel de bine, poate fi și o opțiune indirect comportamental], de tipul: „M] oblig s] respect principiul de a fi bun” sau: „Îmi însușesc obligația de a respecta tr]s]tură de competitivitate din mine: nu voi face nimic pentru a schimba acest lucru”. Tr]s]tură definitorie a unei opțiuni este aceea c] exist] o posibilitate pe care agentul o poate realiza sau nu. El poate s]vârși acțiunea A
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
o opțiune indirect comportamental], de tipul: „M] oblig s] respect principiul de a fi bun” sau: „Îmi însușesc obligația de a respecta tr]s]tură de competitivitate din mine: nu voi face nimic pentru a schimba acest lucru”. Tr]s]tură definitorie a unei opțiuni este aceea c] exist] o posibilitate pe care agentul o poate realiza sau nu. El poate s]vârși acțiunea A, l]sând principiul de a fi bun s] îl conduc] în acțiunile sale, sau poate r
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
certitudine dac] o înțep]tur] este sau nu mai grav] decât fracturarea brațului, ins] nu pot aprecia cu precizie dac] r]ul provocat de fractur] este mai mare pentru mine decât r]ul suferit de c]tre altcineva din cauza înțep]turii. La aceasta ne referim atunci când vorbim despre „imposibilitatea de a compara utilitatea interpersonal]”. În momentul în care refuz]m s] ne angaj]m în realizarea acestei comparații, consecințele practice pot fi dezastruoase. Am fi copleșiți de mulțimea unor alternative de
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
s] o împart] și cu alți oameni? O virtute dominant]?”. Doctrina creștin] a sustinut adesea ideea c] umilință reprezint] una dintre cele mai mari virtuți, în timp ce mândria constituie cel mai mare viciu. În al doilea rând, virtuțile sau tr]s]turile de caracter pot fi analizate și atunci când se afl] în opoziție. Caracterul Dorotheei este marcat pe de o parte de ceea ce în Evul Mediu se chema „fidelitate”, „statornicie” în era victorian] și „loialitate” în zilele noastre. Aceast] virtute este diametral
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
Caracterul Dorotheei este marcat pe de o parte de ceea ce în Evul Mediu se chema „fidelitate”, „statornicie” în era victorian] și „loialitate” în zilele noastre. Aceast] virtute este diametral opus] dorinței de libertate a personajului. Analizate individual, ambele tr]s]turi sunt pozitive: loialitatea o ajut] pe Dorothea s] dep]șeasc] problemele c]sniciei, în timp ce autonomia proprie o împiedic] s] fie dominat] de alții. În acest caz, ne întreb]m dac] o persoan] onest] poate s] divorțeze din simplul motiv al
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
umane, bazat] pe ansamblul calit]ților, care ofer] o anumit] concepție referitoare la sensul vieții. Obișnuită întrebare privind sensul vieții devine mult mai ampl], comportând mai multe aspecte: dac] individul simte sau nu c] ocup] un loc în viat] al]turi de alte persoane fâț] de care are un angajament afectiv, dac] activitatea pe care o desf]șoar] este în concordant] cu caracterul s]u, dac] scopurile personale fac parte dintr-un proiect colectiv de durat] inițiat înaintea nașterii sale și
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
virtuții Înțelegerea teoriei moderne a virtuții este imposibil] f]r] o analiz] prealabil] a istoriei eticii. Vechii greci (mai ales Socrate, Platon și Aristotel) au adus contribuții în trei direcții. În primul rând, ei au acordat important] virtuților (tr]s]turilor de caracter) în calitate de subiect al eticii. Astfel, Republica a lui Platon descrie virtuțile încurajate de democrație, oligarhie, tiranie și meritocrație. În al doilea rând, au fost analizate virtuțile de bâz], cum ar fi curajul, cump]tarea, înțelepciunea și corectitudinea. În
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
raționali, ei nu sunt c]l]uziți de dorințe obișnuite; nu sunt influențați nici chiar de dorința de a fi recunoscuți că persoane oneste sau de dorința de a tr]i cu un sentiment pl]cut și de a înl]tură suferință. Prin această, Kant a urm]riț s] explice caracterul moral prin transcenderea dorințelor banale formate în cadrul anumitor societ]ți și în anumite perioade ale istoriei. Din acest motiv teoria să a fost una deosebit de abstract], dar în același timp
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
un moment dat și asupra importanței curajului în viat]. Aici apar dou] aspecte interesante. În primul rând se pune problema dac] cineva poate fi curajos f]r] a ști ce înseamn] curajul. În al doilea rând, este vorba despre leg]tură dintre curaj și cunoaștere sau alte virtuți. Primele discuții filosofice pe aceast] tem] se reg]sesc în Dialogurile lui Platon, în care Socrate se înfrunt] cu generalii atenieni Laches și Nicias cu privire la definiția curajului. Înaintea lui Socrate, curajul era, f
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
damnabile, modul de formare a manierelor personale precum și concepțiile proprii asupra liberul arbitru, subliniaz] ideea c] oamenii pot s] își dezvolte său s] își modifice caracterul în mod deliberat. Limită pan] la care este posibil] aceast] modificare a tr]s]turilor și a caracterului personal este un aspect care dep]șește subiectul eseului de fâț]; cu toate acestea, o concluzie general] ar fi aceea c] situațiile de criz] îi pot obligă pe oameni la o reevaluare a valorilor fundamentale proprii, așa cum
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
și aceste aspecte ocup] un loc atât de important în cadrul existenței, este clar c] acest inconvenient este greu de dep]sit. Filosofia modern] ridic] numeroase probleme pe tema virtuților, cum ar fi dimensiunea responsabilit]ții personale în formarea caracterului, leg]tură dintre caracter și maniere, dintre caracter și prietenie precum și analiza unor tr]s]turi personale, cum ar fi puterea de a ierta, loialitatea, rușinea, vina și regretul. În plus, ea este preocupat] și de analiză viciilor universale, printre care dependența
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
acest inconvenient este greu de dep]sit. Filosofia modern] ridic] numeroase probleme pe tema virtuților, cum ar fi dimensiunea responsabilit]ții personale în formarea caracterului, leg]tură dintre caracter și maniere, dintre caracter și prietenie precum și analiza unor tr]s]turi personale, cum ar fi puterea de a ierta, loialitatea, rușinea, vina și regretul. În plus, ea este preocupat] și de analiză viciilor universale, printre care dependența de droguri, setea de bani și c]utarea performanței sexuale; se adaug], de asemenea
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
faptul c], în cadrul datoriei generale de a dovedi compasiune, reducerea s]r]ciei extreme deține un statut special, iar în situații normale o persoan] c]reia îi pas] ar avea motive s] contribuie la reducerea s]r]ciei extreme, al]turi de celelalte lucruri despre care îi pas]. Dar de ce s] ne pese? În timp ce, în încercarea de a oferi un r]spuns, mulți vor pune accentul pe intuiția moral] conform c]reia avem datoria de a dovedi compasiune fâț] de ceilalți
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]