6,854 matches
-
a spus Chris privindu-mă cu atenție. Pentru că atunci când ne spălăm și ne uscăm rufele, se face groaznic de cald. înțelegi? Există și o saună adevărată? am întrebat eu ținându-mi răsuflarea. După o pauză care părea să dureze o veșnicie, a venit și răspunsul. Nu. Toate visele mele s-au năruit. însă simțeam mai curând o disperare surdă decât furie. Știam eu. Undeva, în adâncul meu, știusem tot timpul. Nu exista nici un fel de saună. Poate că nu exista nici o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
să-i spun doctorului Billings că plecam. Dar când am ajuns la ușa care dădea către birou, am descoperit că era încuiată. încuiată! Am simțit groaza picurându-mi în vene. Eram prizonieră în locul ăsta îngrozitor. Urma să stau aici o veșnicie. Bând ceai! Am zgâlțâit clanța, așa cum fac personajele din filmele alb-negru de categorie B. Următorul pas era să bat în furca telefonului strigând „Centrala, centrala!“ —Pot să te ajut, Rachel? a întrebat o voce. Era Acritura Kraut. —Vreau să vorbesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
e furios, am râs eu. Urlă gras, dar... ăăăă... n-o să-i folosească la nimic! Când am pronunțat cuvântul „gras“, mi-am dat seama că mă uitasem în ochii Angelei, iar clipa aia mi s-a părut că durează o veșnicie. M-am detestat. întotdeauna dădeam cu bâta-n baltă. întotdeauna! —Dar Don e un mic Hitler, așa că era și timpul ca cineva să-i mai reducă... Mike a înghețat, după care s-a forțat să termine fraza: —... din dimensiunile de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
păcat că tocmai prăpădisem cincizeci de dolari epilându-mă pe picioare. Chestia s-ar fi realizat în seara aia dintr-un foc. Brigit a reușit să mă decojească de pe canapea cu un zgomot mare și care-a părut să dureze o veșnicie. Plus că a făcut toate capetele dimprejur să se ridice uimite din paharele cu băuturi. Și, chiar în clipa în care am izbutit să mă extrag din canapea, cu un efort care-a a azvârlit-o pe Brigit cât colo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
și-a zis că era perfect trează. Și un copil și-ar fi dat seama că era beată. Apoi, s-a dus în bucătărie, ca să servească rulada de somon afumat și nu s-a mai întors. Am așteptat-o o veșnicie. îmi crăpa obrazul de rușine și încercam să fac conversație cu domnul O’Higgins. Când m-am dus s-o caut, am găsit-o direct în pat... — Nu mă simțeam bine, a bolborosit Chaquie. —Nu mai e nevoie să spun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Luke. Foarte frustrant. în sfârșit, m-am întâlnit cu el în ziua pe care îmi place s-o numesc Marțea cea Neagră. Aia a fost ziua în care eu am fost concediată, iar Brigit a fost avansată. Știam de o veșnicie că zilele mele la Old Shillayleagh erau numărate, dar îmi era imposibil să-mi pese de asta. Uram locul ăla mai mult decât propria-mi viață. Și, de când decupasem dintr-un ziar un articol despre modalitățile de vindecare a impotenței
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
am auzit trăgând aer în piept, însă sunetul era așa de ascuțit c-ai fi zis că îl sugruma cineva. O chem pe maică-ta! a chițăit el. După care am auzit sunetul receptorului trântit pe măsuță. A urmat o veșnicie în care cei doi au șopocăit. Tata o punea la curent pe mama cu situația creată și fiecare încerca să dea vina pe celălalt. —Șoapte, șoapte, șoapte, a zis mama îngrijorată. —ȘOAPTEȘOAPTEȘOAPTE, a replicat tata frenetic. —Păi, șoapte, șoapte! — Tu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
m-a băgat în seamă. Când am simțit că nu mai îndur tensiunea din atmosferă, m-am aventurat să rup tăcerea zicând: —îmi pare rău, Brigit. Brigit s-a uitat la mine. Ne-am uitat una în ochii celeilalte o veșnicie. Nu puteam să-i descifrez sentimentele, dar am implorat-o, în gând, să mă ierte. Am încercat să transmit mesaje subliminale din capul meu către capul ei. Iart-o pe Rachel, spuneam în minte. Fii prietena ei! Probabil că manevra a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
și despre dependența de droguri? —O să încerc, a zis ea înghițind greu. A urmat o tăcere oribilă, tensionată. Poate că nu găsește nimic de spus, m-am rugat eu din tot sufletul. Dar nu. Brigit a vorbit. Am încercat o veșnicie s-o facem să renunțe, a zis ea privind în poală. Părul îi ascundea fața. — Toată lumea a încercat. Toată lumea știa că are o problemă... Eram așa de încordată încât aproape începusem să vibrez. Nu ascult nimic, mi-am repetat ca și cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
mi-am scos, în mod simbolic, pălăria de pe cap și am făcut o reverență gândindu-mă la ziua în care ajunsesem acolo. Fusesem așa de surescitată și plină de speranță, pusă pe vânat celebrități. Mi se părea că trecuse o veșnicie. Parcă toate astea făcuseră parte din viața unei alte persoane. Ceea ce, într-un fel, era adevărat. în afara scurtei incursiuni la dentist, nu mai văzusem lumea de afară de două luni. Așa că eram foarte încântată de plecarea din Wicklow, de călătoria înapoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
se târa anevoie. Eram ieșiți din ritm, nu făceam parte din lumea aia, semănam cu un cadru dintr-un film de artă european, un film mohorât care aterizase din întâmplare în mijlocul lui Bugs Bunny se duce la Acapulco. După o veșnicie, a sosit și mâncarea. Amândoi ne-am prefăcut încântați. Am împins de zor fasolea prin farfurii. Masa inegală s-a balansat de-ai fi zis că era o corabie în mijlocul furtunii. Mi-am sprijinit cotul de ea și Cola lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
principala atracție. Mi s-a părut complet anormal să fiu penetrată de un penis care nu era atașat de corpul lui Luke. însă, cel puțin, situația avansa și totul avea să se sfârșească în curând. Ce greșeală! A durat o veșnicie. Pentru numele lui Dumnezeu, nu mai termină odată? m-am rugat cerului și pământului, în timp ce Chris se zbătea deasupra mea. Firește, nu aveam nici o șansă să ajung la orgasm, dar am mimat extazul în speranța că, dacă mă aștepta cumva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
întotdeauna când ai nevoie de un vânzător de droguri, nu găsești nici unul. Poate că era prea devreme și nu se treziseră încă. Ce bine-ar fi fost dac-aș fi avut o scrisoare de recomandare de la Wayne! Am patrulat o veșnicie în sus și-n jos prin fața unor blocuri acoperite cu graffiti. La fiecare colț de bloc erau pictate, cu o mână tremurândă, niște seringi gigantice, cu câte-o cruce roșie pe ele și cu semnul vânzătorilor de droguri ilegale. Ceea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
noaptea îngrozitoare pe care o petrecusem cu Chris sau de ceea ce-mi spusese mama, mai luam o gură de coniac și mă concentram pe sentimentul pe care îmi imaginam c-aveam să-l am după ce obțineam cocaina. După o veșnicie petrecută în barul ăla, am fost abordată de un bărbat care voia să știe dacă nu eram interesată să cumpăr niște metadonă. Deși eram chitită să obțin uitarea cu orice preț, știam că metadona poate fi fatală pentru un neinițiat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
-o îngrijorată pe Nola. —Ei, nu, mi-a răspuns ea. Ar fi trebuit să știu că n-avea să-mi spună altceva. —Ai luat droguri zilnic, de ce să nu mergi și la întâlniri tot zilnic? N-o să faci asta o veșnicie. Doar până când te mai pui pe picioare. Dar, m-am foit eu nesimțindu-mă prea în largul meu, n-ar trebui să-mi caut un serviciu? Mă simt foarte vinovată fiindcă nu muncesc. —N-ai de ce, a râs ea, de parcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Iertare păcate medii - 200 lei Iertare păcate grave (crimă, viol, pornografie, sex premarital, lumbago, skandenberg) - 500 lei Rezervare loc Rai - 15.000 lei Rezervare loc Rai fără scaun - 14.000 lei Rezervare loc Purgatoriu - 8.000 lei Rezervare gheena iadului, veșnicie - 500 lei/veșnicie Eu în încheiere, ca un bun creștin, vă urez ca să nu aveți nevoie de poliție, de doctor sau de popă. Să dea Dumnezeu! 24 ianuarie 2011 Azi, de ziua primei Uniri a românilor care de veacuri trăiau
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
200 lei Iertare păcate grave (crimă, viol, pornografie, sex premarital, lumbago, skandenberg) - 500 lei Rezervare loc Rai - 15.000 lei Rezervare loc Rai fără scaun - 14.000 lei Rezervare loc Purgatoriu - 8.000 lei Rezervare gheena iadului, veșnicie - 500 lei/veșnicie Eu în încheiere, ca un bun creștin, vă urez ca să nu aveți nevoie de poliție, de doctor sau de popă. Să dea Dumnezeu! 24 ianuarie 2011 Azi, de ziua primei Uniri a românilor care de veacuri trăiau în țări diferite
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
existau nici instituții serioase cum ar fi bunăoară DNA, așa că sărmanul Elohim (care după schimbarea numelui, prin sentință judecătorească, a fost numit, Dumnezeu) se plictisea de moarte și căsca sărmanul, scărpinându-se pe burtă și râgâind pașnic, doar câte o veșnicie, două, fără întrerupere. Până la urmă când deja ajunsese la vârsta venerabilă a bărbii albe, unde de altfel a și rămas, i-a căzut în sfârșit și lui fisa, cum să iasă din pasa asta proastă și s-a gândit că
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
în coșul pieptului. Nu mai era dispus să riște nimic, drept pentru care decisese să atace el primul, indiferent de consecințe, pe oricine ar fi încercat să-l împiedice să ajungă la tabără. I se părea că merge de o veșnicie. Știa că undeva în fața sa se află ravena plină de noroi pe care trebuia s-o traverseze. Dacă ajungea acolo, nu mai era mult până acasă. Dacă n-ar fi fost ceața, chiar ar fi putut zări focul, asta în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
cât un purice. Căpitanul stătea în picioare, cu spatele la el, privind pe fereastră. Godunov salutase și rămăsese încremenit în poziție de drepți, strângându-și în mâini boneta. După câteva momente de tăcere, care lui Boris i se păruseră lungi cât o veșnicie, Cerkatov se întorsese către tânărul soldat. Era un tip mic de statură, blond spălăcit și cu niște ochi cenușii, reci și total inexpresivi. Era îmbrăcat în uniforma de campanie și purta cizme negre. Boris nici nu îndrăznea să-l privească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
pe axul lor, și sunetul înfundat al acestora în interiorul tuburilor de aerisire. Un nou val de ură și mai intensă se prăbuși peste el, în timp ce ceața din mașină se retrăgea de unde venise. I se părea că stă acolo de o veșnicie. Își trăsese capul între umeri și murmura o rugăciune sau măcar ce își mai amintea din copilărie că ar fi așa ceva. Dintr-o dată, mașina se eliberă de sub greutatea aceea uriașă și lumina lunii pătrunse din nou prin geamuri. Negura se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
groază. Tot acel vacarm a durat poate cinci sau poate zece minute. Ființelor din acea grotă li s-a părut, însă, că iadul nu se mai termina. Oamenilor îndeosebi, care nu mai trăiseră asemenea eveniment, li s-a părut o veșnicie. Și chiar o veșnicie a fost. La un moment dat, uriașa cupolă a uriașei grote a prins a se surpa. Din loc în loc, curgeau, asemenea unor cascade, șuvoaie de calcar și pietre, care astupau tot ce le era în cale
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92330]
-
a durat poate cinci sau poate zece minute. Ființelor din acea grotă li s-a părut, însă, că iadul nu se mai termina. Oamenilor îndeosebi, care nu mai trăiseră asemenea eveniment, li s-a părut o veșnicie. Și chiar o veșnicie a fost. La un moment dat, uriașa cupolă a uriașei grote a prins a se surpa. Din loc în loc, curgeau, asemenea unor cascade, șuvoaie de calcar și pietre, care astupau tot ce le era în cale. în scurt timp, o
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92330]
-
dori aur, palate, să fiu regină sau pe vreun Făt Frumos; mi-aș dori copilăria și tinerețea Înapoi, alături de cei dragi. Ele au fost momentele cele mai fericite din viața mea și, când Îmi va veni rândul sa plec În veșnicie, aș vrea să plec cu sufletul Încărcat de amintirea lor: seara când merg la culcare am același vis. Mă visez copil În toate anotimpurile: primăvara, când dădea colțul iebii alergam ca un mielușel pe câmpie. Simțeam acea libertate neștirbită, fără
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
de sine și față de ceilalți oameni. Dacă am ales aceste “pete de culoare” să le Împletesc În cuvinte, a fost pentru că ele s-au imprimat În sufletul meu ca o carte pe care vreau să o iau cu mine În veșnicie, la judecata de apoi, să reprezinte chiar concluziile scrise În procesul de Încheiere cu viața. Bucuria mea va fi și mai mare dacă, voi, cititorii mei, vă veți regăsi În unele scrieri și veți simți că trăiți alături de mine imaginile
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]