63,729 matches
-
însă demonstrează că se salvează și cine este ajutat. Solidaritatea, asistența medicală, sunt operaționale atât între oameni cât și între animale. În ceea ce privește ereditatea, ne vom mai întâlni, cu ea când vom vorbi despre genetică și geneticieni. Deocamdată să reținem că, teoria caracterelor dobândite a fost criticată de biologul german August Waismann (1834 - 1914) și de Heinrich C. W. von Waldeyer, creatori ai teoriei cromozomice a eredității și care disting între soma (suma organelor) și germen (celulele germinative), adică între perisabil și
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
ereditatea, ne vom mai întâlni, cu ea când vom vorbi despre genetică și geneticieni. Deocamdată să reținem că, teoria caracterelor dobândite a fost criticată de biologul german August Waismann (1834 - 1914) și de Heinrich C. W. von Waldeyer, creatori ai teoriei cromozomice a eredității și care disting între soma (suma organelor) și germen (celulele germinative), adică între perisabil și ceea ce se comunică durabil în urmași. Problematica genetică este interesantă și misterioasă pentru sec. XIX. Între promotorii geneticii, domeniu în vogă în
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
în lumea plantelor și în 1877, Hermann Fol la animale. Tot în acest an, John Tyndall definitivează metoda sterilizării fracționate care îi poartă numele. în disputa de la Academia Franceză de științe, dintre Pouchet și Pasteur (1860 - 1865), învingătoare a ieșit teoria generației spontanee. Tot în sec. XIX, paralel cu lamarckismul și darwinismul, își face loc embriologia experimentală și comparată, cu Prévost, Damas și Geoffroy Saint-Hillaire în al treilea deceniu al sec. XIX și apoi, printr-o întreagă pleiadă de embriologi europeni
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
P. Bert, A. d’Arsonval și A. Dastre 154 După 1865, medicina de laborator deschide noi orizonturi pentru toată lumea cercetătorilor. Metoda anatomo-clinică se completează cu cea fiziopatologică și cea etiopatologică, într-o metodologie complexă. Cu ajutorul ei, Rudolf Virchow ajunge la teoria patologiei celulare, ilustrată în modificările patologice din tumori, embolii, tromboze, inflamații, pe baza principiului funcționalității celulare alterate. Tot el introduce și principiul predispoziției individuale în apariția bolilor. La jumătatea sec. XIX apar catedre de anatomie patologică la Wurzburg și Berlin
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
unde viticultorii îi cer sprijinul în conservarea vinului. Experimentând pe suc de sfeclă descoperă fermentația. Este chemat în Sudul Franței să elucideze cauza bolii viermilor de mătase. îl crede pe Harvey cu ideea omne vivum ex ovo și se opune teoriei generației spontane susținută puternic de Felix-Archimède Pouchet. Dar nici experimentalistul Cl. Bernard nu-l crede. Pasteur identifică germenul holerei, confirmă bacillus anthracis, descoperit în 1850 de Davaine și Rouyeur, la oi. Pasteur propune chirurgilor umani și veterinari sterilizarea instrumentarului, igiena
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
contagioase îl apropie pe Pasteur de medicină. în 1862 merge prin spitale, asistă la vizite, merge la cursurile de fiziologie pe care Cl. Bernard le ține la Collège de France. Contrazicerile nu distanțează marile spirite. în 1878 Pasteur face comunicarea „Teoria germenilor și aplicațiile sale la medicină“. El militează pentru vaccinare și imunizare, vaccinul antivariolic fiind luat de exemplu. Pasteur descoperă vaccinul antiholeric scăpând astfel oile, păsările de îmbolnăviri. Pasteur colaborează cu Emile Roux (1853 - 1933). Tânărul cercetător își face laborator
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
în 1837 de Rayer și apoi de Villemin care studiază tuberculoza la animale. Agenții de care vorbeau (1850) chimiștii Schröder și Dich că se dezvoltă în medii alterabile și care pot fi distruși la temperaturi ridicate, se confirmă. Astfel adepții teoriei generației spontanee sunt combătuți de descoperirile lui Pasteur și Roux. Imediat după 1880 E. Klebs și Fr. Löffler descopăr vaccinul difteriei care le va purta numele. în țările cu medicină avansată apar imunologi de seamă. Pe lângă ei se afirmă și
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
susținută de progresele din domeniul fizicii și chimiei. După 1865, medicina de laborator deschide noi orizonturi pentru toată lumea cercetătorilor. Metoda anatomo-clinică se completează cu cea fiziopatologică și cea etiopatologică, într-o metodologie complexă. Cu ajutorul ei, Rudolf Virchow (1821-1902) ajunge la teoria patologiei celulare, ilustrată în modificările patologice de tumori, embolii, tromboze, inflamații, pe baza principiului funcționalității celulare alterate. Tot el introduce și principiul predispoziției individuale în apariția bolilor. La jumătatea sec. XIX apar catedre de anatomie patologică la Wuzburg și Berlin
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
flebita, considerându le ca îmbolnăviri ale țesuturilor respective și nu cauzate de obstrucțiile din vene. El insistă asupra obiectivității experiențelor anatomo- clinice prin care se ajunge la fiziopatologie. În institutul său de patologie din Spitalul Carității din Berlin, Virchow confruntă teorii, se interesează de epidemia de tifos din Siberia, de holeră, de trichinoză. Scoate o revistă de anatomie patologică și face cunoscută teoria sa celulară. După concepția sa celula este unitatea de bază a vieții, de starea ei depinzând starea organismului
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
prin care se ajunge la fiziopatologie. În institutul său de patologie din Spitalul Carității din Berlin, Virchow confruntă teorii, se interesează de epidemia de tifos din Siberia, de holeră, de trichinoză. Scoate o revistă de anatomie patologică și face cunoscută teoria sa celulară. După concepția sa celula este unitatea de bază a vieții, de starea ei depinzând starea organismului. El asigură prestigiul școlii germane de medicină care îi dă pe Recklinghausen, Julius Cohnheim, Paul Ehrlich. Virchow prezintă în numeroase ocazii științifice
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
în sec. XX, creând învățământul medical și consolidând asistența medicală în România. Amintim că în 1864 Convenția de la Geneva atestă rolul major al Crucii Roșii, că în 1869 Mendeleev face cunoscută clasificarea elementelor și că în 1879 Pavlov pune bazele teoriei reflexelor condiționate. Spre sfârșitul secolului se naște Richard Harrison Shryock (1893, Philadelphia) care va deveni istoricul medicinei americane. MEDICINA ROMÂNEASCĂ îN SECOLUL XIX Medicina și în acest secol este influențată de evenimentele istorice: Revoluțiile lui Tudor Vladimirescu și cea din
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
I. M. Secenov : Reflexele creierului, 1866) au facilitat discriminarea dintre normal și patologic, neurofiziologia câștigând teren și prin descoperirea activității electrice a cortexului, subcortexului ca și a neuronilor de distanță (izolați) care concură la actul condiționării etc. I. P. Pavlov, autorul teoriei reflexelor condiționate, după 30 de ani de experiențe, dă o nouă interpretare funcțiilor cerebrale, introducând noțiunea de conexiune temporară, capabilă să ofere organismului capacitatea de a dobândi noi reflexe în cursul vieții. școala neurologică creată de Pavlov aduce contribuții importante
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
noțiunea de conexiune temporară, capabilă să ofere organismului capacitatea de a dobândi noi reflexe în cursul vieții. școala neurologică creată de Pavlov aduce contribuții importante în explicarea fiziologiei normale și patologice a sistemului nervos. Gh. Marinescu și A. Kreindler aplică teoria reflexelor condițioonate în explicarea isteriei, nevrozelor, afaziei etc. Metodologia electrofiziologică a aprofundat cunoașterea funcțională a formațiunilor neuronale ale creierului facilitând transferul acestei complexe funcționalități în mașini, apărând astfel cibernetica și medicina cibernetică, aparatură medicală electronică, ordinatoarele medicale etc. MEDICINA ROMÂNEASCĂ
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
dezvoltarea clinicii prin sinteza dintre fiziopatologie, terapeutică și farmacodinamie. Prin studiile sale relevă circuite cu reacție pozitivă și/sau negativă cu ilustrări în dinamica sistemului nervos, preferent vegetativ, în sistemul neuroendocrin și în sistemul imunologic. în 1932 publică, la Paris, teoria cercului reflex, prin care explică angina abdominală, tahicardia paroxistică ș.a., după ce, în 1928, construise schema de reglare fiziologică sistemică, anticipând cu 20 de ani teoria sistemelor și cibernetica lui Norbert Wiener (1894 - 1964), Cibernetics, (1948). La tipurile vagotonic și simpaticotonic
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
nervos, preferent vegetativ, în sistemul neuroendocrin și în sistemul imunologic. în 1932 publică, la Paris, teoria cercului reflex, prin care explică angina abdominală, tahicardia paroxistică ș.a., după ce, în 1928, construise schema de reglare fiziologică sistemică, anticipând cu 20 de ani teoria sistemelor și cibernetica lui Norbert Wiener (1894 - 1964), Cibernetics, (1948). La tipurile vagotonic și simpaticotonic descrise de Hans Eppinger (1879 - 1944) și Alfred F. Hess (1875 - 1933), Danielopolu adaugă tipul amfotonic. El stabilește o teorie nouă privind sistemul nervos: mecanismul
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
anticipând cu 20 de ani teoria sistemelor și cibernetica lui Norbert Wiener (1894 - 1964), Cibernetics, (1948). La tipurile vagotonic și simpaticotonic descrise de Hans Eppinger (1879 - 1944) și Alfred F. Hess (1875 - 1933), Danielopolu adaugă tipul amfotonic. El stabilește o teorie nouă privind sistemul nervos: mecanismul antagonist interstimulant și mecanismul circular amfotop, enunțând o nouă concepție privind echilibrul funcțiilor întregului organism. Preocupat de transformarea antagonismelor în sinergisme, Danielopolu urmărește acțiunea medicamentelor și formulează teoria farmacodinamiei nespecifice (1954). Între alte cercetări, savantul
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
Danielopolu adaugă tipul amfotonic. El stabilește o teorie nouă privind sistemul nervos: mecanismul antagonist interstimulant și mecanismul circular amfotop, enunțând o nouă concepție privind echilibrul funcțiilor întregului organism. Preocupat de transformarea antagonismelor în sinergisme, Danielopolu urmărește acțiunea medicamentelor și formulează teoria farmacodinamiei nespecifice (1954). Între alte cercetări, savantul s-a ocupat de gușa endemică, tifosul exantematic. El a înființat și Academia medicală vizând problematica patogenă a mediilor fizic și social. Din școala clinică a lui Danielopolu se disting C. C. Dimitriu, B.
Istoria medicinei by Cristina Ionescu () [Corola-publishinghouse/Science/1246_a_2372]
-
o parte din descoperirile sale majore, între care primele experimente cu un microscop cu care a descoperit bacterii și 7 spermatozoizi. Din lotul de documente face parte și corespondența dintre Hooke si Isaac Newton, în care cei doi discutau despre teoria gravitației universale sau despre sistemul solar. Pentru cei pasionați de știință este interesant să descopere paginile acoperite de Hooke, cu minuțiozitate și răbdare, cu un scris mărunt, cu mici diagrame și scheme, relatând emoția acestuia când a descoperit bacteriile mărite
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
fost una dintre marile descoperiri din istoria omenirii care a generat altele și mai importante. Aplicații ale acestei descoperiri s-au consemnat cu două sute de ani mai târziu, pe vremea lui Louis Pasteur (chimist și biolog francez care a susținut teoria microbiană a bolilor și a pus la punct tehnica inoculării preventive). La o privire retrospectivă, descoperim că realizările lui Leeuwenhoek sunt unice și variate. Astăzi el este considerat fondatorul microbiologiei, dar a avut contribuții însemnate și în alte științe, cum
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
musculare, țesutul tegumentului și multe altele. A făcut ample însemnări și desene meticuloase ale lucrurilor observate. El a fost cel dintâi care a descris spermatozoidul (1677) și s-a numărat printre primii cercetători care au observat globulele sângelui. A combătut teoria generării spontane a formelor inferioare de viață, prezentând multe dovezi împotriva acestei teorii (a demonstrat că puricii se ănmulțesc la fel ca insectele înaripate). Văzută prin ochii lui, complexitatea lumii naturale a căpătat noi dimensiuni. În 1683, Leeuwenhoek a făcut
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
ale lucrurilor observate. El a fost cel dintâi care a descris spermatozoidul (1677) și s-a numărat printre primii cercetători care au observat globulele sângelui. A combătut teoria generării spontane a formelor inferioare de viață, prezentând multe dovezi împotriva acestei teorii (a demonstrat că puricii se ănmulțesc la fel ca insectele înaripate). Văzută prin ochii lui, complexitatea lumii naturale a căpătat noi dimensiuni. În 1683, Leeuwenhoek a făcut primele desene ale unor bacterii, dar nu avea nici o idee despre funcțiunile acestora
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
descoperirile lui Leeuwenhoek au putut fi înțelese mai bine doar după ce s-au înregistrat progrese în alte domenii. El a observat globulele de drojdie, dar nu a putut explica fermentarea, iar studiile lui comparative asupra spermei l au condus la teoria animaculelor în reproducere, care, însă, nu a contribuit prea mult la dezvoltarea embriologiei. În general, unul din marile merite ale lui Leeuwenhoek a fost acela că s-a limitat întotdeauna la dovezile găsite prin observație. Observațiile lui erau prețioase în
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
a contribuit prea mult la dezvoltarea embriologiei. În general, unul din marile merite ale lui Leeuwenhoek a fost acela că s-a limitat întotdeauna la dovezile găsite prin observație. Observațiile lui erau prețioase în sine, fără a fi însoțite de teorii savante. Istoric vorbind , este puțin probabil ca el să-și fi dat seama de faptul că rolul ovulului nu se rezumă doar la hrănirea fătului sau de originea microbiană a bolilor. Paul de Kruif, în celebra sa carte Vânătorii de
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
se ocupă cu studiul țesuturilor, au avut un puternic impact asupra altor domenii cum ar fi botanica, zoologia și embriologia. Cea mai cunoscută descoperire a sa au constituit-o capilarele sanguine, în 1661. Aceasta a evidențiat elementul care lipsea din teoria circulației sângelui a lui William Harvey, arătând cum sunt conectate sistemele arterial și venos. Echipat cu un microscop, Malpighi a făcut primele studii aprofundate asupra măduvei spinării, rinichilor, splinei, creierului, pielii și limbii; a oferit descrieri minuțioase, unice, ale animalelor
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]
-
cum sângele se distribuie și curge prin vasele sinuoase și cum acesta nu se revarsă liber, ci este întotdeauna condus prin tuburi și distribuit prin variatele ramificații ale vaselor, scria Malpighi. Extrapolând aceste rezultate la organismul uman, Malpighi a demonstrat teoria lui Harvey, la patru ani după moartea acestuia. Cu ajutorul microscopului Malpighi a făcut numeroase descoperiri care reflectă gândirea renascentistă târzie. Acestea erau semnificative pentru schimbările radicale în felul în care era văzut și perceput corpul omenesc. Malpighi a descoperit papilele
Începuturi... by Mihaela Bulai () [Corola-publishinghouse/Science/1204_a_2050]