10,472 matches
-
religia creștină ar avea o funcție benefică pentru realitatea politică romană, pentru că poate să-i civilizeze pe barbari (fapt pe care creștinii din Italia, de exemplu Ambrozie și Ieronim, îl acceptau cu multă prudență), precum și o evaluare pozitivă a romanității devenite creștine (obiectul discuției sînt împărații Constantin și Theodosius). Din acest motiv, unii cercetători au presupus că în micul poem al păgînului Rutilius Namazianus intitulat Despre întoarcerea sa în patrie (De reditu suo), compus în 416, autorul, atunci cînd exaltă funcția
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
la Roma. în reacția hotărîtă a lui Nestorie (Epist. 3; ACO I, 1, 1, p. 25), Chiril răspunde la sfîrșitul lui ianuarie și începutul lui februarie 430 printr-o a doua scrisoare (Epist. 4; ACO I, 1, 1, pp. 25-28), devenită celebră ca „epistolă dogmatică”: am vorbit despre ea mai sus (p. 000). După convocarea conciliului de către împărat, Chiril îi trimite lui Nestorie la sfîrșitul lui noiembrie 430, o a treia scrisoare (Epist. 17; ACO I, 1, 1, pp. 33-42) în
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
o anexă a traducerii latine a actelor de la Efes, este editat în ACO I, 4 (și în PG 84, pp. 565-864). Despre Irineu cf. G. Bareille, „Irénée, évêque de Tyr”, în DTC VII, 1922, col. 2533-2536. 17. Antipater de Bostra Devenit episcop de Bostra, în Arabia, după 451 (la Calcedon, funcția era deținută de altcineva), Antipater apare în 457 printre episcopii pe care împăratul Leon I îi chestionează în privința valabilității definițiilor de la Calcedon și a legitimității pretențiilor emise de Timotei Eluros
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
Cîntarea Cîntărilor „o profeție a misticului cortegiu nupțial al sufletului desăvîrșit și al Logosului lui Dumnezeu”. Făcînd o paralelă între mireasa din Cîntare și prostituata frumoasă și nurlie din Isaia 23, 16, Nilus vede în aceasta Biserica provenită dintre „neamuri”, devenită mireasă a lui Cristos; însă în comentariu ea reprezintă și sufletul. De fapt, deși declarațiile de principiu par să-l apropie pe Nilus de alegorismul lui Origen, autorul nu-și fondează niciodată recurgerea la alegorie pe dificultățile textului biblic. Preferă
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
alții mai cinstiți pentru a face politica externă mai decentă. Dezamăgirea apare întotdeauna după asemenea așteptări. Membrii opoziției, care erau cei mai vehemenți demascatori ai incorectitudinilor strategiilor lui Franklin D. Roosevelt sau ale lui Churchill, și-au șocat adepții, odată deveniți responsabili de afacerile externe, prin folosirea propriilor măști ideologice. Însăși natura politicii obligă actorii să utilizeze ideologiile pentru disimularea scopului imediat al acțiunilor. Așa este puterea, iar puterea politică este puterea asupra minților și acțiunilor oamenilor. Dar cei care au
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
politicile prin care ei urmăreau să le realizeze. Astfel, Tratatul Sfintei Alianțe a îndeplinit și o funcție ideologică și a devenit un simbol al erei sale în relațiile internaționale. În 1818, cei patru semnatari ai Cvadruplei Alianțe au permis Franței, devenită al cincilea membru, să ia parte la toate întâlnirile ce aveau să urmeze, în virtutea articolului VI al Tratatului. Într-o circulară semnată în 1820 la Congresul de la Troppau, Austria, Prusia și Rusia se angajau să nu recunoască niciodată dreptul unui
[Corola-publishinghouse/Science/2126_a_3451]
-
vrea să îi arate singurul rest de avere, colecția de cărți rare de care încă nu s-a despărți este suficient pentru că între ei să se lege un raport straniu, în care predomina mai întâi o conștiință similară a viciului devenit o a doua, dar mai puternică natură. În momentul în care, în camera închiriată de Ordeanu, protagonistul găsește o fotografie a unei misterioase femei de o frumusețe tulburătoare, pe care o părăsise pentru aceeași patimă devoratoare a jocului de cărți
[Corola-publishinghouse/Science/1489_a_2787]
-
faptul că este mai puțin cunoscut, citat, tradus. În plin secol XX, într-un limbaj cinematografic de o absolut savuroasa culoare, Gilliam ne tălmăcește legendă Graalului, care nu este decât o sumă de povești despre iubire, prietenie, credința, loialitate, încredere, devenite aproape pseudomituri în desacralizata lume așa-zis modernă. Jack Lucas, superb interpretat de Jeff Bridges, este un prezentator radio de succes, foarte popular în New York. Emisiunile lui, deși în aparență comice și futile, sunt o alternativă pentru singuraticii care caută
[Corola-publishinghouse/Science/1489_a_2787]
-
pentru cinefilul secolului XX. Aparent facilă, povestea pe care ne-o propune Gilliam este una clasică, în care esență mitului rămâne aceeași, desi limbajul povestirii lui pare impropriu și contextul, asemenea. Povestea lui ne spune și ne demonstrează, prin personajele devenite arhetipuri ale individului contemporan de pretutindeni din marile metropole, mai ales -, că iubirea și prietenia și credința pot schimba nu numai lumea, ci și întregul mers al acesteia. Credință nedezmințita a entuziastului Parry, cum că l-ar fi găsit pe
[Corola-publishinghouse/Science/1489_a_2787]
-
la el, în Ftia, departe de toate acestea. Așa cum ar fi și vrut să fie, dacă și-ar fi ales altă soartă. Acasă și cântând ceva care ar putea fi propria lui poveste, 60 depășită ca trăire și durere și devenită poezie și cânt. Este una dintre clipele în care pătimirea se transfigurează, prin artă, în trainică slavă. Și în care Iliada își prescrie și își definește propriul ei destin. Cine însumează în gând aceste trei clipe ale marelui poem nu
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
arunce o privire înapoi. Este adevărat că mai întâlnim și la alți vorbitori din Iliada (Hector, Andromaca, Priam) desfășurări asemănătoare de imagini. Numai că acestea sunt toate reprezentări amănunțite ale dezastrelor care îi pândesc, perindări de imagini cu care spaima devenită verb umple închipuirea. La Ahile totul are forță, relief și culoare. Hector, vorbind de avuțiile Troiei, spune că „cetatea ale cărei palate erau cândva bogate în aur și în bronz este acum aproape golită de ele, vândute cum au fost
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
se întoarce în tabără să-l mai plângă o dată pe prietenul mort, să-și aducă aminte, să-i spună hohotind că nu l-ar durea atâta nici vestea morții tatălui său ori a fiului său. Și, cu durerea aceasta implacabilă, devenită turbare, iese în câmpie și începe măcelul, sfârșindu-l cu Hector, și acolo, cu răzbunarea împlinită, după o clipă de avânt, când vrea să pornească la atacul cetății, se întoarce cu gândul la Patrocles și le spune aheilor că nu
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2880]
-
conchidem că, pe această filieră, se obține creșterea veniturilor disponibile ale contribuabililor - mai exact, ale tuturor celor care își desfășoară activitatea în sfera autorităților fiscale. Trebuie observat, pe de altă parte, că, deoarece, așa cum am precizat, o parte din veniturile devenite disponibile este economisită, o reducere a cotelor unor impozite produce un impuls fiscal de o amplitudine mai mică decât cel obținut prin creșterea cheltuielilor guvernamentale cu o aceeași proporție. Totuși, având în vedere problematica dezvoltării durabile, această (aparentă) incapacitate a
Impactul politicilor de tip anticriză asupra economiei reale by Nicoleta Mihăilă, Flavian Clipa, Raluca Irina Clipa, Lăcramioara Daniela Rotariu, Magdalena Negruţiu, Aurelia Stela Toader () [Corola-publishinghouse/Science/1127_a_2358]
-
formă a produselor care implică desfășurarea unui proces de muncă, există În, și prin acest produs și Încetează a mai exista odată cu Încetarea procesului de muncă. Astfel, de exemplu, o haină este un bun material produsă de munca umană și devenită „haină” doar În momentul În care toate operațiile necesare executării sale s-au Încheiat. Din momentul În care nu mai avem ce să mai lucrăm la acea haină, ea devine un bun economic, poate fi transportată, depozitată, vândută, purtată etc.
Psihosociologia managerială by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/204_a_187]
-
social concret. Cu alte cuvinte, acționând În spațiul public (sfera publică), publicul trebuie să respecte o serie de reguli, norme, obligații, constrângeri, urmează o „practică socialmente constituită”, cu valori și norme În comun Însușite, cu tradiții, obiceiuri, ritualuri (conduite informale devenite obligatorii prin tradiție) de adresare, de stabilire de contacte etc., pe de o parte. Pe de altă parte, publicul are o serie de drepturi garantate legal sau instituite prin tradiție pe care poate să le valorizeze și valorifica. Există, de
Psihosociologia managerială by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/204_a_187]
-
cei capitaliști). Conducerea este implicată și În activitățile manageriale, dar reciproca nu-i valabilă (orice conducere ar implica managementul). Adam Smith a analizat procesele de conducere În epoca premanagerială, punând În evidență mecanismele sociale ale acestora. Este vorba de sintagma (devenită celebră) a „mâinii invizibile a lui Adam Smith”. Iată punctul de vedere al lui Smith: „După cum fiecare individ Încearcă, pe cât posibil, a-și utiliza capitalul În dezvoltarea activității și a Îndruma această activitate În așa fel Încât produsele ei să
Psihosociologia managerială by Elvira Nica () [Corola-publishinghouse/Science/204_a_187]
-
își continuă studiile la Facultatea de Filologie (1954-1959) din București și își ia doctoratul cu o teză despre viața și opera lui Radu Ionescu. Este asistent și apoi lector la Facultatea de Ziaristică a Școlii Superioare de Partid „Ștefan Gheorghiu”, devenită Academia cu același nume (1959-1989), instructor la Comitetul Central al PCR (1966-1968), inspector general în Comitetul Culturii și Educației Socialiste (1971-1973), bibliotecar la Biblioteca Centrată de Stat, lector principal la Comitetul pentru Presă și Tipărituri (până în 1977), redactor la „Revista
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285564_a_286893]
-
invenție (comparabilă cu praful de pușcă). S-a impus mai greu din cauza costurilor mari ale liniilor și centralelor dar comunicarea directă a însemnat un mare pas înainte pentru omenire. Toată viața și sentimentele oamenilor au fost influențate de aceste aparate devenite, din ce în ce mai mult, INDISPENSABILE. Radio-ul a însemnat telefon fără fir... Televiziunea, adică sunet, lumină, imagine și... suflet. Fără să vezi pe cineva comunici incomplet. Alarmă ! Pentru că dispare intimitatea persoanei ! Internetul, ieftin și eficient, bulversează lumea. Vom tot vorbi de el
MERIDIANUL by Dumitru V. MARIN () [Corola-publishinghouse/Science/1703_a_2970]
-
ii de 177 filme documentare. Participă județele Cluj, Dâmbovița și Vaslui; din Serbia, FORMAȚIA DE DANSURI TRADIȚIONALE de pe Valea Timocului, din Republica Moldova, ansamblurile folclorice LOZIOARA și ȘEZ|TOAREA din Crâuleni, ceea ce conferă dreptul de festival internațional. La Sibiu, cam pompos devenit CAPITAL| CULTURAL| EUROPEAN| și unde eu am văzut cea mai păduchioasă gară din lume, aici unde excursioniștii sunt mai mulți decât localnicii la astfel de manifestări, cei peste 80 de participanți de la Vaslui au avut mari posibilități de afirmare. Mai
MERIDIANUL by Dumitru V. MARIN () [Corola-publishinghouse/Science/1703_a_2970]
-
pe Gr. Ilisei, un alt mare scriitor ieșean, prieten al nostru, acesta, trist: "Cărturarul și profesorul Ciopraga a fost un om al vocației asumate, 192 al datoriei săvârșite cu acribie și devoțiune aproape sacră și un ieșean de stirpe rară, devenit el însuși emblemă și simbol al Ia șului..." Pentru cât mi-a dăruit din sufletul său, pentru că m-a modelat după patima sa, poate eu însumi am ajuns model, nu-l pot decât glorifica pe Constantin Ciopraga. Sunt oameni care
MERIDIANUL by Dumitru V. MARIN () [Corola-publishinghouse/Science/1703_a_2970]
-
sensuri normate: - priceperile (practice) constau în capacitatea de a efectua, cu o anumită rapiditate și precizie, diferite operațiuni componente ale unei tehnici de lucru; - deprinderile sunt comportamente automatizate, formate prin exerciții mai îndelungate, pe baza priceperilor dobândite; - obișnuințele sunt deprinderi devenite trebuințe prin educație. Prin urmare, formarea priceperilor, deprinderilor și obișnuințelor caracteristice diferitelor specialități agronomice are la bază activitatea independentă a elevilor, bazată pe exercițiu repetat, ceea ce formează esența acestui tip de lecție. Sunt verigi comune cu ale unei lecții combinate
Metodica predării - învăţării specialităţilor agronomice by Carmen Olguţa Brezuleanu () [Corola-publishinghouse/Science/1643_a_3160]
-
ca preț al răutății sau al virtuții e o mare taină pentru noi, oamenii. Transformările civilizației europene din secolele al XX‑lea și al XXI‑lea au modificat profund condițiile bolnavilor, ceea ce a influențat comportamentul spiritual al acestora. Progresele medicinii, devenite capabile să trateze un mare număr de boli socotite letale, au permis În multe situații speranțe de vindecare, organizarea științifică a curelor, iar În cazurile incurabile prelungirea timpului de evoluție a bolii sau ali‑ narea suferinței. În privința problemelor puse de
SUFERINŢA ŞI CREŞTEREA SPIRITUALĂ, Ediţia a II‑a, revăzută by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/168_a_136]
-
iar în 1929 se transferă la București. După ce în 1931-1932, ca să evite încorporarea, făcuse la Bacău Școala de Ofițeri de Rezervă la infanterie, își ia licența în litere în 1933. Întemeiază la Cernăuți, în 1933, împreună cu Mircea Streinul, colecția Iconar, devenită editura cu același nume. Remarcat în timpul studenției de profesorul Ion I. Nistor, acesta îi oferă postul de secretar de redacție la „Glasul Bucovinei” (1933-1937) și tot el îl va numi în 1934 șef de cabinet în Ministerul Muncii și Ocrotirii Sociale
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290504_a_291833]
-
Filosofie și la aceea de Drept ale Universității ieșene, încheindu-și însă doar studiile de filosofie, în 1916, cu o teză de licență despre Spinoza. În a doua jumătate a anului 1911 H. se alătură grupului modernist de la revista „Versuri”, devenită „Versuri și proză”. Contribuie bănește la editarea ei și, după un timp, îl va înlocui pe poetul I.M. Rașcu, cel care o inițiase, la conducerea publicației. Suita de schițe lirice pe care le publică în „Versuri și proză” în anii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287424_a_288753]
-
reintră în viața literară și începe să publice în „Scrisul bănățean”, iar în 1966, după mai bine de două decenii și jumătate de la ultima carte, i se editează culegerea Poezii. Mai colaborează cu versuri, reportaje și traduceri la „Glasul singurătății” (devenită „Fulgerul”, apoi „Însemnări”; face parte din gruparea acestei reviste dorohoiene), „Flamuri”, „Lanuri”, „Crai nou”, „Familia”, „Pagini basarabene”, „Luceafărul”, „Universul literar”, „Curentul literar”, „Viața românească”, „Steaua”, „Iașul literar”, „Orizont”, „Tribuna”, „Convorbiri literare”, „Ateneu”, „Cronica” ș.a. În 1979 i s-a decernat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290293_a_291622]