7,087 matches
-
timpului, le-au introdus, prin geniul lor, în domeniul realizabilului, continuând totodată să viseze. SF-ul ilustrează și/sau chestionează raporturile ambigue pe care civilizația, cea occidentală în primul rând, le proiectează asupra invențiilor de mașini și teorii reale sau imaginare. Inventează mecanisme extraordinare care permit transgresarea limitelor presupuse a încadra și a defini natura umană. Aceste narațiuni, cu multiplele invenții recente pe care le prezintă mecanice, electronice sau ținând de ingineria biologică sunt o reflecție a omului occidental în diferitele
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
și războiul, totul orientat către stele, dar sugerând o invadare a Pământului. Știința este legată de tema puterii, roboții sunt prezenți, și întâlnim chiar o călătorie în timp. Fără să mai socotim încrucișările și hibridările acestor teme în cadrul aceluiași câmp imaginar, care devine un loc unde se articulează fantasme personale și o ideologie a progresului științific. Aceste titluri sunt un îndemn la reverii, prin faptele și obiectele pe care le evocă; ele evocă, de asemenea, în mod paradoxal, o promisiune a
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
K. Le Guin decât la E. Vonarburg. Și totuși în ambele cazuri, politicul se situează nu în prim-plan, ci în perspectiva unei reflecții/reverii asupra dimensiunii antropologice a raporturilor sociale și umane în general. 3.3. Serge Brussolo sau imaginarul hibrid După 1945, sub impulsul SF-ului anglo-saxon, un fel de renaștere a imaginarului, legată de speculația pe baza științei, a viitorului și a virtualităților sale, vede lumina zilei în Franța. Autori precum Gerard Klein, S. Wul sau C. Henneberg
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
atât cele ale unei lumi străvechi, cât și cele dintr-un "viitor apropiat". Ruinele aparțin totodată străvechilor lumi ale imaginarului și speculațiilor pe termen scurt sau mediu. Personajele întrevăd în ele fărâme de realități necuviincioase, provenite din mii de muzee imaginare. Aceste "obiecte" necunoscute și întâlnirile lor produc imagini de care nici suprarealiștii nu s-ar fi lepădat. De pildă, universurile lui Magritte, Ernst, Escher, Delvaux și Dali. Ordinea care domnește în această luxură, în acest haos aparent este aceea proteiformă
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
noi cuceriri, să luăm în calcul ceea ce s-a întâmplat recent în lumea noastră de zi cu zi. Să ne gândim la computerul personal, la telefonul mobil, la consolele și diferitele jocuri video. Toate merg până acolo încât creează lumi imaginare, care se diferențiază din ce în ce mai puțin de realitate, ca Second Life, de exemplu. Aceste modificări, bulversarea contextului sociosimbolic, toate au repercusiuni asupra genului de imaginar al SF-ului. Faptul că invențiile au repecursiuni sociale pe care nici Verne, nici Hugo Gernsback
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
absurdă a unui război, a năvălirii „tătarilor” din nord. Rutina aceasta ascunde ceva plin de mister, un miracol de care sunt atrași toți cei care pătrund în fort și care le sucește mințile, printr-un joc ciudat între real și imaginar: „Avu senzația că o toropeală neașteptată îl cufundă în somn. Dar era încă destul de lucid. Un haos de imagini, aproape de vis, îi defilau prin fața ochilor, începeau chiar să înfiripe o poveste; dar după câteva clipe își dădu seama că este
Incursiuni în universul epic by Ana Maria Ghiban () [Corola-publishinghouse/Science/1223_a_1930]
-
aceea îndepărtată când Drogo ajunsese pentru prima oară, alături de căpitanul Ortiz, la marginea podișului deschis, iar Fortăreața îi apăruse în fața ochilor în strălucirea apăsătoare a după-amiezii”. (p.70) Refuzul personajului de a pleca după patru luni, sub pretextul unei boli imaginare, deși aparent reprezintă o alegere conștientă, confirmă puterile magice ale fortăreței, atracția pe care ea o exercită asupra celor care, o dată prinși în mrejele sale, nu mai au scăpare. Puterea obișnuinței constituie esența acestei atracții. Din rutina la care sunt
Incursiuni în universul epic by Ana Maria Ghiban () [Corola-publishinghouse/Science/1223_a_1930]
-
prins în acest joc al „falselor mărturisiri”, cititorul riscă enorm în a cădea în trista ipostază a acelui „hypocrite lecteur” de care Fowles însuși pomenește spre finalul capitolului; acel lector incapabil să unească cele două lumi artificial numite „reală” și „imaginară” prin puntea firavă a ceea ce în mod obișnuit numim intuiție rezultată din filtrarea individuală a faptelor. Cheia e oferită de fapt, chiar de scriitor, spre finalul capitolului: „Așa că dacă crezi că toată această digresiune nefericită (e, totuși, Capitolul 13, nu
Incursiuni în universul epic by Ana Maria Ghiban () [Corola-publishinghouse/Science/1223_a_1930]
-
fi membru al mai multor grupuri, care îi vor modela de timpuriu și puternic ființa umană<footnote Jacques Larmat, Genetica inteligenței, Editura Științifică și Enciclopedică, București, 1977, p. 114. footnote>. Grupul de referință este, prin urmare, un grup real sau imaginar, care influențează în mod semnificativ comportamentul unei persoane<footnote William O. Bearden, Michael J. Etzel, „Reference group influence on product and brand purchase decision”, Journal of Consumer Research, vol. 9, septembrie, 1982, p. 184. footnote>. „În societățile occidentale fiecare este
Comportamentul consumatorului by Adrian TĂNASE () [Corola-publishinghouse/Science/209_a_178]
-
ci este un stimulent permanent, un excitant. Acestea sunt câteva repere în realizarea unor strategii de predare în antrenamentul sportiv la vârste fragede. Combativitatea în întrecere se manifestă ca o expresie comportamentală a unei atitudini mentale de opoziție constructivă și imaginară, fiind vorba nu numai de înfruntarea adversarului ci și de riposta inteligentă și susținută perseverent în dorința de a obține succesul. Toate teoriile enumerate anterior sunt valabile pentru vârstele înaintate, pentru persoane care nu provin din lumea sportului. La nivel
Iniţierea în judo : jocuri şi exerciţii cu partener by Marin Chirazi () [Corola-publishinghouse/Science/364_a_641]
-
rodie sau doar o jigodie). Mai puțin prizată de critică, Noapte sau zi (1998) e totuși o carte remarcabilă, un soi de Levant nouăzecist, cu precizarea că aici prin vămile poemelor nu mai sunt traficate doar texte, ci limbaje, complexe imaginare și, în ultimă instanță, lumi poetice: „Ies din cotloane și animalele nopții/ nocturidele falenele nictalopii/ vânătorii pânditorii cu/ blană cu fălci și cu gheare/ miriade de guri înfometate/ înfloresc și-n ocean/ întunericul se umple încet/ specia invizibilului se pregătește
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288943_a_290272]
-
ca pe o pedeapsă, începu din nou să aibă vechiul vis cu păianjenul. La Castel Nuovo însă își dădu seama că era tratat mai bine. A trăit acea perioadă cu zbucium și entuziasm, cu neîncetate căderi în halucinații; născocea dialoguri imaginare cu stelele, cu luna, cu esența lucrurilor. Numea lucrurile: "tandră, floare, măduvă, pâine a ființelor neînsuflețite". Adesea se adresa pietrelor din bolta tavanului și, îngenunchind, se ruga: "Tu piatră deții taina vieții și a morții, de aceea deschide-ți brațele
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
valoarea reală 6. Acum, imaginea dobândește adevăratul său sens, fiind interpretată prin intermediul Celuilalt sau Aceluiași, un raport deja depășit între imagine și gândire. Gaston Bachelard introduce termenul de "imagine imaginată" care nu este decât o sublimare a arhetipurilor. Dialectica energetismului imaginar împlinește o funcție primordială care poate regla regimul complexelor de imagini, descoperind rețele implicite ale funcționării lor. De la Filosofia lui Nu și Aerul și visele până la Poetica spațiului și Flacăra unei lumânări, Bachelard restituie funcția simbolică a imaginii care determină
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
într-un iconoclasm endemic, confundând demitizarea cu demistificarea, societatea contemporană are un mijloc de recuperare a valorii imaginii și chiar a funcției sale simbolice, care se bazează pe un proces de remitizare, de depășire a scientismului, un fel de "Muzeu imaginar" ca mod virtual de reechilibru. Spațiul occidental este chemat să cunoască "gândirea critică". Între tendința iconoclastă a vechii civilizații și supraabundența imaginii, specifică actualei civilizații, trebuie să existe o modalitate prin care funcția imago-ului să devină creatoare, în sensul
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
Biserică vie poate fi cea a noastră, când astăzi nu avem în ea trei oameni care să poată deveni episcopi? Când cei mai buni sunt zvârliți pradă înjurătorilor publici, stând în directă legătură cu Partidul Liberal sau ostracizați pentru păcate imaginare și aruncați într-o biserică de margine? Și să mai spun? Voi mai spune. La vreme! Noi, "calomniatori ai Bisericii"! Am cerut Bisericii să ne judece. De ce nu o face dacă suntem în vină ? E așa de simplu. Nu se
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
neapărat că prima o determină pe a doua (deși sunt suficiente motive să credem că este posibil așa ceva). Alți factori de context macroși microsocial pot fi decisivi în explicații plauzibile. Definind gelozia ca un răspuns aversiv față de implicarea reală sau imaginară a partenerului într-o relație erotică cu altă persoană, psihologii acordă o semnificație deosebită distingerii dintre gelozia bazată pe suspiciune și gelozia reactivă, precum și între gelozia nejustificată (irațională) și cea realistă (întemeiată) - Strong, DeVault, Sayad (1998). Cu toate că între gelozia-suspiciune și
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
sugerat, scrisă în stil impresionist, proustian, dintr-o perspectivă auctorială aluziv-neutră (ca la Henry James). Se perindă, într-o narațiune evanescentă, momente din timpul interior al unei Lady V., admiratoare a lui James Whistler, fragmente din jurnalul ei, „călătoriile” ei imaginare în tablourile lui Whistler și în viața pictorului. Căutarea identității coincide cu o căutare a adevăratei feminități și a sexualității feminine, dar și a unui alter ego estetic. Moartea protagonistei, dincolo de banala conexiune Eros-Thanatos, este momentul în care „privitoarea”, femeia
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288906_a_290235]
-
mondial și cu revoluția rusă. Lecția evoluției va lăsa loc, în câțiva ani, pedagogiei carnagiului și terorii de stat. Titu Maiorescu moare în același an în care Lenin oferă lumii întregi regenerarea revoluționară. Între 1789 și 1917, categoria revoluționarului colonizează imaginarul occidental. Nici una dintre țările experimentând modernizarea nu se sustrage forței de seducție a unui ideal care trimite la edificarea unui viitor din care iregularitatea prezentului să fie eliminată. Revoluția este prezența fără de care acest lung interval de confruntare, încercări și
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
texte din cultura română au avut o posteritate mai încărcată decât articolul lui Maiorescu, În contra direcției de astăzi în cultura română. Și poate că Maiorescu ar fi anticipat el însuși cu dificultate poziția canonică pe care o va deține în imaginarul intelectual românesc campania sa de la 1868. Laconic și încărcat de acea vibrație ideatică ce îi definea stilul prozei de idei, articolul din 1868 nu doar introduce o paradigmă de lectură, ci oferă vocabularului cultural o sintagmă ce devine un veritabil
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
a adapta la solul principatelor reflecția liberal conservatoare. Dincolo de fermitatea unui ton ce a părut atâtora excesivă, dincolo de vigoarea cu care este tăgăduită di recția progresului național, notațiile lui Maiorescu intro duc în producția ideologică locală câteva teme care aparțin imaginarului intelectual occidental post burkean. Căci este profund conservatoare, în viziunea lui Maiorescu de la 1868, această atenție la relația care se naște între grefa instituțională și contextul căruia ea i se adresează. Contextualismul liberal conservator al lui Maiorescu nu este, așadar
Junimismul și pasiunea moderației by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Science/584_a_1243]
-
European University din Praga și la Alcalá de Henares din Madrid (1992), și la Universidad Autonoma din Barcelona (1998). Din 1997 este lector la Facultatea de Litere a Universității „Babeș-Bolyai” din Cluj-Napoca și codirector al revistei „Echinox”. Nichita Stănescu. Orizontul imaginar (1993; Premiul pentru debut în critică la Salonul Național de Carte, Cluj-Napoca), Lucian Blaga. Geneza lumilor imaginare (1997), Zece studii de arhetipologie (1999) sunt deopotrivă studii serioase de comparatism și istorie a motivelor poetice, dar și reverii critice substanțiale. Proiectarea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285856_a_287185]
-
Barcelona (1998). Din 1997 este lector la Facultatea de Litere a Universității „Babeș-Bolyai” din Cluj-Napoca și codirector al revistei „Echinox”. Nichita Stănescu. Orizontul imaginar (1993; Premiul pentru debut în critică la Salonul Național de Carte, Cluj-Napoca), Lucian Blaga. Geneza lumilor imaginare (1997), Zece studii de arhetipologie (1999) sunt deopotrivă studii serioase de comparatism și istorie a motivelor poetice, dar și reverii critice substanțiale. Proiectarea poematicului la Lucian Blaga într-un orizont cultural larg, situarea ludicului prezent în poezia lui N. Stănescu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285856_a_287185]
-
finele anilor ’60, este coautor al unor volume colective, precum Portret de grup cu Ioana Em. Petrescu (1991) sau Eonul Blaga. Întâiul veac (1997), a tradus Dicționarul critic al psihologiei analitice jungiene (1995). SCRIERI: Noctambulii, Cluj-Napoca, 1992; Nichita Stănescu. Orizontul imaginar, București, 1993; ed. Cluj-Npoca, 2002; Hidra, București, 1996; Lucian Blaga. Geneza lumilor imaginare, București, 1997; Oniria. Jurnal de vise (1985-1995), Pitești, 1999; Zece studii de arhetipologie, Cluj-Napoca, 1999. Ediții: Leonid Dimov, Dumitru Țepeneag, Momentul oniric, București, 1997; Leonid Dimov, Scrisori
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285856_a_287185]
-
cu Ioana Em. Petrescu (1991) sau Eonul Blaga. Întâiul veac (1997), a tradus Dicționarul critic al psihologiei analitice jungiene (1995). SCRIERI: Noctambulii, Cluj-Napoca, 1992; Nichita Stănescu. Orizontul imaginar, București, 1993; ed. Cluj-Npoca, 2002; Hidra, București, 1996; Lucian Blaga. Geneza lumilor imaginare, București, 1997; Oniria. Jurnal de vise (1985-1995), Pitești, 1999; Zece studii de arhetipologie, Cluj-Napoca, 1999. Ediții: Leonid Dimov, Dumitru Țepeneag, Momentul oniric, București, 1997; Leonid Dimov, Scrisori de dragoste (1943-1953), introd. edit., Iași, 2003. Repere bibliografice: Irina Petraș, Nefirescul firescului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285856_a_287185]
-
firescului, TR, 1992, 21; Laura Pavel, Romanul halucinatoriu, APF, 1993, 1-2; Andreea Deciu, Onirismul 2, RL, 1994, 2; Simona Șora, Apărarea lui Femios, RL, 1994, 12; Petraș, Lit. rom., 130-132; Sanda Cordoș, Corin Braga, ECH, 1994, 1-3; Ion Pop, Orizontul imaginar al lui Nichita Stănescu, ST, 1994, 4-5; Ioana Bot, Criticul tânăr, între credință și analiză, TR, 1994, 38; Borbély, Xenograme, 102-103; Munteanu, Jurnal, VII, 155-159; Robert Capșa, Sub obrocul autenticității, RL, 1999, 19; Horea Poenar, Discurs despre visul continuu, ST
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285856_a_287185]