7,057 matches
-
asasin Rasputin. Eliberat de povara dublului malefic, Corto îl poartă pe Rasputin către inima labirintului de grote în care își doarme somnul milenar comoara lui Alexandru Macedon. Marele joc al celor doi se află la sfârșit - tezaurul lui Alexandru se sustrage ochiului lor, iar Rasputin are doar consolarea de a-l fi întrevăzut pentru o clipă, ca prin vis. Lunga călătorie a lui Corto în Asia hașișului și a morții se încheie aici. Ieșiți din pântecele munților, Corto și Rasputin reintră
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
între ele, elementele Italiei documentabile istoric (acea Italie în pragul intrării în vârsta fascistă, acea Italie din care vine Pratt însuși cu suita sa de amintiri) se topesc în pasta aromată a ficțiunii. Ceea ce contează, în această fabulă care se sustrage lecturii raționale, este voluptatea cu care el, Corto, se dedică traversării etajelor succesive din care este alcătuită Veneția. Decadentă, somptuoasă și carnivoră, cetatea dogilor secretă un narcotic ce abolește granițele sesizabile dintre ceea ce este închipuit și ceea ce ar putea fi
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
visezi la bogății fără număr atunci când foamea te va ucide lent ? Cuvintele lui Rogers sunt un avertisment, dar închid în ele și un cod al onoarei. Odată intrat în acest vârtej al Lumii Noi, Nightly nu i se mai poate sustrage. Întors la Boston cu averea dobândită în expediția indiană, englezul resimte metamorfoza ce dă vieții sale un alt gust, necunoscut până atunci. Jocul de cărți și pierderea a tot ceea ce agonisise sunt semnul de adio pe care fostul european îl
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
este o trebuință vitală pentru om ca ființă socială. În absența unui interlocutor recurgem la dialogul interior, adică la taifasul cu sine, care este mai direct și nu cere nici un fel de diplomație. Mistificarea adevărului și încercarea de a ne sustrage de la recunoașterea greșelilor sunt imposibile datorită vigilenței conștiinței. Diverse Diamante Marii creatori din toate timpurile sunt diamantele care dau strălucire diademei de pe fruntea unei națiuni. Nepăsare Cei ce obțin profituri fabuloase de pe urma prejudicierii sănătății planetei condamnă omenirea la grave suferințe
Gânduri diamantine - Aforisme, cugetări, gânduri by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1185_a_2204]
-
semenii noștri ar trebui să fie pozitivă, pentru că în această interacțiune umană, orice atitudine exercitată într-un anumit punct se va reflecta asupra întregului, deci implicit asupra noastră. Aparținem cu toții, unui tot universal și este clar că nu ne putem sustrage legilor universale. Deoarece funcționăm în conexiune cu ceilalți, avem nevoie mai mult ca oricând unii de alții, avem nevoie mai mult ca oricând de apartenența unui grup, avem nevoie mai mult ca oricând de o comunicare eficientă și pozitivă, avem
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
va transforma Într‑un program ocult de dominație mondială, În Conspirația. Mistificatorii vor miza În mod cinic pe rapoartele polițienești, care consemnaseră că acidul sulfuric distrusese toate exemplarele cărții lui Joly (În afara unuia singur care nu se știe cum fusese sustras). Schimbând anumite cuvinte, răstălmăcind unele expresia puse pe seama creștinilor, Joly, În fantezia sa caustică, va lansa niște acuze (atribuite lui Machiavelli), rupte de contextul istoric, plămădind astfel faimoasa Conspirație. Compararea celor două texte dovedea fără putință de tăgadă că numita
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
participării la activitatea didactică desfășurată, pe fondul unei motivații de învățare consolidate. În egală măsură, individualizarea participării se asociază într-o manieră productivă cu lucrul în echipă, activitățile fiind concepute din start în așa fel încât protagoniștii nu se pot sustrage în niciun moment contextului invocat, rolurile lor fiind într-o permanentă interacțiune. Astfel structurat, jocul dramaturgic dezvoltă nu numai capacități de comunicare diversificate și personalizate, ci și o anumită solidaritate interpersonală, care constituie un bun suport al învățării. Alte caracteristici
Metoda dramatiz?rii ?n lec?ia de istorie. Scenetele "Alegerea lui Vod? Cuza" ?i "Sensul vie?ii" by Claudia-Felicia Furtun? () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83661_a_84986]
-
de "reușite"; astăzi nici chiar atât. Patron al literaturii biletelor de papagal, delicvescent amestec de pamflet și suspectă galanterie. - Credeți într-un separatism al poeziei? - Poezia e autonomă, ne răspunde d-l Barbu. Nu prin voința poetului de a o sustrage accidentului, ci prin specialitatea universului ei. Am mai vorbit cu alte ocazii de acea curăție de grup cristalografic a ceea ce este: ardere imobilă și neprihănit îngheț - versul. - Mai avem oare poeți tradiționaliști, care să continue drumul clasicilor noștri, fără să
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
camera mea, am Încercat să-mi alung din minte imaginea polițaiului. Am Încercat să ațipesc la loc, Însă am priceput că pierdusem trenul. Am aprins lumina și am Început să examinez plicul adresat lui Julián Carax pe care i-l sustrăsesem doñei Aurora În dimineața aceea și pe care Îl aveam În buzunarul jachetei. L-am așezat pe masa de scris, sub fasciculul veiozei. Era un plic pergaminos, cu margini zimțate ce băteau În gălbui, cleios la pipăit. Ștampila poștei, ștearsă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
vreo jumătate de metru, am început să dăm jos coloana de burlane și am pus-o în curmeziș pe galerie și demontând conducta de apă, am înșirat-o pe burlane, să încercăm a face pod, pe care să ne putem sustrage din această urâcioasă temniță Și când am ajuns la capătul nișei, s-a umflat altă viitură de apă, care iarăși ne-a alungat pe instalația sondei și iarăși, după o vreme a cărei durată nu se mai știe, spinarea cea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
amestec cu deliciosul Rom-Havana-Club. Într-un târziu de noapte, Svetlana, un zdrahon de femeie, în sarafanul mov de rigoare, fostă, înainte de Revoluție, șefă de sindicat în cea mai mare fabrică textilă din zonă, renumită pentru performanțele ei muncitorești de a sustrage zilnic din fabrică valuri de stambă și de pluș, ce măsurau sute de metri lineari, trebui să-l extragă beat-mangă de la petrecere, aburcându-l în spate și depozitându-l pe un pat cu baldachin de damasc galben. În timpul operațiunii, magnatul din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
mătură pe argații despuiați de căldură care, noaptea, prin găurile făcute în gardul de sârmă ghimpată, băgau clandestin parașute rămase fără de lucru din fosta fabrică textilă, dispuse să se ofere doar pe o votcă și pe o sacoșă de cartofi, sustrași din hrana porcilor crescuți în dependințele de la Sans-Souci. Atenția mărită către mine! zbiera imprevizibila Svetlana. Cât veți fi în serviciul domnului Bibi Bleotu, nu aveți voie să jucați decât babaroase și jocul acela moldovenesc de-a untul! Fetele pot să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
vi-o voi reda mai închegat în următorul enunț. Iată-l! Folosind peretele placat în smalț mov, ca pe o tablă școlară dintr-un închipuit amfiteatru studențesc, Profesorul desenă lăbărțat, cu o bucată de cretă de croitorie, pe care o sustrăsese absent, la o ședință de probă pentru vestimentație a soției, câteva litere mari, pronunțându-le solemn pe fiecare dintre ele: E = mc la pătrat. Privindu-i triumfător, ca și cum se aștepta să audă din partea tuturor o veritabilă explozie de entuziasm, începu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
materia conține timp; fiecare om și-l consumă pe al său. Ornicul nu obiectivează scurgerea lui, ci doar îl fărâmițează. Unii profită. Încadrarea celorlalți într-un orar - mereu mai rigid - e unicul lor scop, vor trage numai foloase. M-am sustras oricărui program. Sunt liber. Nici Ordonanțele Magistratului nu mă ating cu ceva. Niște glume proaste. Răvașe de pus în plăcintă. Măsor timpul după dinți: când o să-mi cadă ultimul, voi muri. Media este de unul pe an, de la o vârstă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
ivit, nepământeană, Femeia solară: acesta va întinde labele lui păroase spre ea și tu îl vei ucide. Poți să-l distrugi pe Magistrat într-o mie de feluri. VOCEA îți spune că nu are cum să scape. Vrei să te sustragi, nu mai suporți nimic deja hotărât. Imposibil: iluzia că vei schimba ceva în destinul personajelor nu e decât efectul unui joc în joc, suma unor mici abateri, ireale, de la REGULĂ. În pofida VOCII, vei încerca să-l salvezi pe Magistrat. E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
pat. Ar fi prea mult pentru ea, e mâna altcuiva. Oricum, cineva și-a vârât nasul în hârtiile mele... Vrei să pari detașat, dar deja te gândești să schimbi yala. Ai pierdut un rând de chei. Ori ți-au fost sustrase. Așa reiese din jurnal. Ți-ai lăsat - într-o cafenea - geanta pe un scaun, vreme de un pipi. Ai scris la masă; atunci ai conceput afișul: a rămas la vedere două-trei minute. În local era numai puștime, nu te cunoștea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
bată ca să-mi lase mâinile libere dacă aș manifesta cea mai mică intenție de a opri bătălia din al șaselea decant. Preotul era blând, calm, inflexibil. - Principiul ordinului universal, zise, și al statului universal, transcende emoțiile indivizilor. Nu vă puteți sustrage de la niciuna dintre crudele sale necesități. Glasul era aspru. - Niciuna. Enro evita ochii palizi. - Sunt nehotărât, repetă. Mă simt nesăvârșit, incomplet. Dacă sora mea ar fi aici, făcându-și datoria... Gosseyn abia auzea. Sumbru, medita. "Așadar, iată ce gândesc. Un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
la condamnabile orgii sexuale, droguri și alcool, crezând poate că, implicându-se În astfel de excese fără limite, ar putea atrage asupra capetelor lor un colaps fulminant sau, În lipsa acestuia, un fulger divin care, omorându-i pe loc, i-ar sustrage din ghearele morții propriu-zise, jucându-i astfel o festă care să-i fie Învățătură de minte. Alții, stoici, demni, curajoși, optau pentru radicalismul absolut al sinuciderii, crezând și ei că În acest fel dădeau o lecție de bune maniere puterii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
opusului său, adică, umilința, de vreme ce, cum acesta este un portret al tuturor, și eu ar trebui să fiu portretizat În el. Moartea ezită, nu reușește să se hotărască pentru Îngâmfare sau pentru umilință, și, ca să facă o departajare, ca să se sustragă Îndoielilor, stă acum să-l observe pe muzician, sperând ca expresia feței lui să-i dezvăluie ceea ce lipsește, sau poate mâinile lui, mâinile sunt două cărți deschise, nu din rațiunile, presupuse sau autentice, ale chiromanției, cu ale sale linii ale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
nu leșin. M-a impresionat teribil să văd ghemotocul acela negru, între sânge și sexul epilat al soției mele. Aș rămâne bucuros afară, mă sperie povestea asta poetică și violentă în același timp, dar știu că nu pot să mă sustrag, pentru Elsa este important ca eu să fiu acolo. Există o forță teribilă în jur, înregistrez profund această vibrație misterioasă, un ultrasunet care captează ființa mea adultă în cristalul în care începe viața. Și așa mă trezesc înăuntru, în sala
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
e suficient ca tu să te simți împins să investești o parte din tine însuți în acest eu necunoscut Autorul nu are nici o intenție să vorbească despre sine însuși și a hotărât să numească „eu“ personajul, aproape pentru a-l sustrage vederii, pentru a nu trebui să-l numească sau să-l descrie; orice altă denumire sau atribut l-ar fi definit mai mult decât acest simplu pronume; totuși, din cauză că a scris „eu“, el se simte obligat să pună în acest
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
diversitatea lor de neatins; încerc, în același timp, să mă lovesc pe mine însumi, poate pe celălalt eu, care e pe punctul de a-mi lua locul în casă, sau eul meu cel mai intim, pe care vreau să-l sustrag celuilalt. Ceea ce simt că mă apasă, însă, este numai caracterul străin al celuilalt, de parcă el mi-ar fi luat locul și orice alt loc, iar eu aș fi fost șters de pe fața pământului. Lumea îmi părea străină când, în fine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
pentru prima oară cu domnișoara Zwida. Sarcina de a nota datele meteorologice a jucat un anume rol, ajutându-mă să-mi depășesc nesiguranța: pentru prima dată de când sunt la Petkwo, ceva era fixat dinainte, de la care nu puteam să mă sustrag. Din cauza asta, oricum s-ar fi desfășurat conversația noastră, la douăsprezece fără un sfert aveam să spun: „Ah, era să uit, trebuie să mă grăbesc spre observator, căci e ora preluării datelor.“ Și mi-aș fi luat rămas-bun, poate ușurat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
plan sau ciornă care să explice cum intenționa Ahti să dezvolte întâmplarea. Deși mutilat, sau poate tocmai de aceea, Ițindu-se de pe coasta abruptă este textul cel mai reprezentativ al prozei cimeriene, prin ceea ce prezintă și mai ales prin ceea ce ascunde, sustrăgându-se, lipsindu-ne de ceva, dispărând... Vocea profesorului e pe punctul de a se stinge. Întinzi gâtul să te convingi că e tot acolo, în spatele dulapurilor ce-l separă de privirea ta, dar nu mai reușești să-l vezi, de parcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
se termină în abisul infinit. O iau pe după umeri; încerc să rezist îmbrânciturilor celor ce vor să coboare și ne apostrofează: - Ei, lăsați-ne să trecem! Duceți-vă să vă îmbrățișați în altă parte, nerușinaților! Unicul mod de a ne sustrage avalanșei de oameni care ne înconjoară ar fi să pășim prin aer, să zburăm... Iată, și eu mă simt suspendat ca deasupra unei prăpăstii... Poate că povestirea aceasta este un pod peste gol, care avansează răspândind vești, senzații și emoții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]