7,134 matches
-
este de datoria cuiva s] ajute la diminuarea suferinței în afara propriei ț]ri deoarece cei care sufer] aparțin unei alte societ]ți și, prin urmare, unei comunit]ți morale diferite. Datoriile apar între membrii aceleiași comunit]ți, determinate de leg]turile cooper]rii și reciprocit]ții. Dac] insist]m asupra datoriei de a micșora suferință, a celei de a face bine, de a respecta drepturile sau datoriei de a implementa dreptatea social], vom observa c] toate acestea sunt limitate de contextul
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
negativ în sine, distinct fâț] de orice consecinț] c]reia i-ar putea da naștere. O alt] alternativ] ar putea-o constitui faptul c] principiul nu este de sine st]ț]tor, ci pornește de la preocuparea pentru binele oamenilor, al]turi de convingerea c] ființele umane au de suferit în urmă dispariției speciilor. Explicitarea angajamentul etic este primul pas înspre a-l supune unei evalu]ri critice sau argument]ri. Această din urm] se impune în cazul în care trebuie s
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
constitui un fundament etic de combatere a exploat]rilor miniere. Sau, am mai putea putea considera c] un alt motiv pentru care li se atribuie valoare moral] viet]ților este frumusețea. În unele cazuri, frumusețea face referire la tr]s]turi generale, externe, cum este cazul tigrilor, balenelor, orhideelor sau proteelor. Mai mult, frumusețea poate face referire la anumite detalii specifice funcțion]rii biologice a lucrurilor. Obiectele precum rocile, dunele, sateliții lipsiți de viat], bergurile au frumusețe, deci, dac] această reprezint
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
identifica un criteriu decisiv de valoare moral] în etică respectiv] și de a demonstra c] aplicarea strict] a acestuia potențeaz] trecerea spre un alt tip de etic]. O alt] modalitate este aceea de a evidenția existența unor noi tr]s]turi morale care sunt luate în calcul de o etic] mai restrictiv]. O asemenea tr]s]tur] poate fi proprietatea de obiect natural, si anume, un obiect care nu este rezultat al tehnologiei umane sau al culturii. Rocile sunt obiecte naturale
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
ca fiind determinante de valoarea moral], aceste ultime propriet]ți ne orienteaz] fie spre holismul ecologic, fie spre o etic] mixt] datorit] faptului c] ele constituie chintesența ecosistemelor și a biosferei. Acceptarea lor că determinanți de valoare moral] ofer], al]turi de motivele rezultate din eticile analizate anterior, o bâz] de combatere a politicilor care duc la dezechilibre ale ecosistemelor. Cum se poate stabili dac] posibilii factori determinanți de valoare moral] sunt într-adev]r astfel? S] lu]m caracterul natural și
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
În cele ce urmeaz] va fi prezentat un scurt rezumat al acestor dezbateri. iv. Acțiuni și omisiuni/a omor] și a l]să s] moar] A împușca pe cineva reprezint] o acțiune: a nu reuși s] ajuți victima unor împușc]turi este o omisiune. Dac] A îl împușc] pe B, iar B moare, înseamn] c] A l-a omorât pe B. Dac] C nu face nimic pentru a salva viața lui B, înseamn] c] C l-a l]sat pe B
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
membru al echipei ar dinamita zona din apropierea omului mai gras, am putea spune c] el a intenționat s] îl omoare pe cel gras sau doar c] a prev]zut-o că pe o consecinț] a eliber]rii echipei, de a înl]tură trupul omului gras din intrare sau de a-l face s] explodeze? Dac] cineva dorește s] afirme c] moartea omului gras a fost în mod evident intenționat], atunci, cum se deosebește acest caz de cel în care un medic poate
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
poate termină în acest punct. Personalitatea este important] în calitate de criteriu inclusiv pentru statutul moral: orice teorie care neag] un statut moral egal anumitor persoane trebuie respins]. Dar personalitatea pare mai puțin plauzibil] ca motiv de excluziune, din moment ce pare s] înl]ture persoanele aflate în perioada infantil] sau indivizii handicapați lipsiți de acele capacit]ți mintale și sociale caracteristice persoanelor. Mai mult, așa cum arăt] cei care se opun avortului, istoria demonstreaz] c] grupurile dominante pot conferi opresiunii un caracter rațional, argumentând c
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
care actele sexuale par în sine acceptabile moral, dar care, datorit] circumstanțelor, produc urm]ri extrem de d]unatoare pentru terți. Morală tradițional] occidental] 1) Dualismul în Grecia Antic]; Inc] din secolul al V-lea î.Hr., pitagoreicii postulau în cadrul înv]ț]turilor un dualism puternic între trupul supus morții și sufletul nemuritor. Animați de credință în unitatea întregii vieți, aceștia înv]tău c] sufletele individuale erau p]rți ale sufletului universal și divin. Pitagoreenii susțineau ideea potrivit c]reia rostul autentic al
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
a c]ror pasiune excludea celibatul („Dac] nu se pot st]pani, s] se c]s]toreasc], pentru c] este mai bine s] se c]s]toreasc] decât s] ard]”) (Cor. 7,9). A avertizat asupra faptului c] sexul, al]turi de celelalte lucruri ale acestei lumi, trebuie s] fie subordonat dobândirii mântuirii eterne („Cine nu este însurat se îngrijește de lucrurile Domnului... dar cine este însurat se îngrijește de lucrurile lumii”) (Cor. 7, 32-33). Deși Sfanțul Pavel postula un ideal
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
trebuie s] fie subordonat dobândirii mântuirii eterne („Cine nu este însurat se îngrijește de lucrurile Domnului... dar cine este însurat se îngrijește de lucrurile lumii”) (Cor. 7, 32-33). Deși Sfanțul Pavel postula un ideal aflat în contradicție cu înv]ț]turile Noului Testament și, desi influențat de tendințele dualiste grecești, a fost aproape de a sugera c] sexul este un r]u în sine. Pe m]sur] ce Biserică dorea s] realizeze convertiri în rândul neamurilor, moștenirea să ebraic] tindea s] se
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
consimt]mânt reciproc, voluntar și în prealabil anunțat. În loc s] se concentreze asupra unei concepții particulare a instituției c]s]toriei sau a unei înțelegeri particulare a funcției adecvate a sexului sau a unei percepții că lege natural] a leg]turii necesare între sex și personalitatea uman], aceast] abordare subliniaz] importantă autonomiei umane, reflectate în acțiunile pe care alegem s] le întreprindem. Reprezentanții s]i susțin c] cele mai importante valori sunt libertatea individual] și autonomia. De aceea, este considerat] despotic
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
au capacitatea de a consimți informat (cazul minorilor, al persoanelor cu disabilit]ți mintale, sau al nonoamenilor) sau în cazul în care apare constrângerea explicit] (de exemplu, ameninț]ri sau șantaj), forța (silirea), viclenia (convingerea celuilalt de a accepta leg]tură amoroas] înșelându-l cu privire la natură actului sau a m]surii sentimentelor sale). 2) Critică libert arianismului Cea mai evident] slăbiciune a acestei abord]ri este faptul c] ignor] numeroase deform]ri care apar în cadrul acestui contract: p]rțile unui contract
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
unii cu altii; lipsa de onestitate va distruge baza relației. Oamenii nu pot fi atât de onești precum ar trebui s] fie dac] sunt absorbiți într-o subcultur] construit] pe necinste și pref]c]torie. Necinstea, ca toate tr]s]turile, nu este ceva care poate fi pornit sau oprit. Dac] o persoan] este necinstit] cu un num]r mare de alte persoane la locul de munc], acea persoan] va fi înclinat] s] procedeze la fel si acas]. În mod similar
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
au susținut mulți filosofi. Mai degrab], ele se sprijin] reciproc. Experiență și implicarea în relații apropiate vor intensifica interesul și simpatia pentru situația dificil] a celorlalți. Preocuparea fâț] de situația dificil] a unor necunoscuți va ajuta la dezvoltarea tr]s]turilor necesare în relațiile personale apropiate. Date fiind aceste observații, devine clar faptul c] trebuie s] c]utam o viziune hibrid] care s] rezolve conflictul între moral] și relații personale. Am argumentat c] 1) doar cei care au experiență unor relații
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
mod conștient, ele nu pot fi considerate membre ale comunit]ții morale. Autorul conchide c] „membrii cu drepturi depline ai comunit]ții morale pot folosi specii cu mai puțin] valoare, c]rora le lipsesc unele sau toate aceste tr]s]turi, ca mijloace pentru îndeplinirea scopurilor, pentru simplul motiv c] ei nu au nici o obligație s] acționeze altfel” (1986a, p. 88). Identificarea uneia sau a mai multor caracteristici care diferențiaz] animalele de oameni a fost o tem] constant] a discuțiilor legate
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
problematic]. Dar animalele nu sunt doar animale - ele sunt c]țelul Lassie sau pisică familiei, vulturi pleșuvi sau iepurași, șerpi sau sconcși. În mod similar, oamenii nu sunt doar oameni - ei sunt prieteni și persoane iubite, familie sau dușmani. Leg]turile de rudenie sau apropierea sunt elemente foarte importante atunci cand ne gândim la aproape toate aspectele vieții cotidiene. Negarea influenței acestui factor asupra deciizilor pe care le lu]m, în favoarea vreunei realit]ți abstracte, poate fi considerat] ideal], dar probabil nu
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
care se supun legii. Dar acest aspect este deseori înșel]tor. R]ul f]cut de criminal este, în principal, suferit de victimă să și nu de c]tre o terț] persoan]. Crimă se pedepsește nu doar pentru a înl]tură avantajele necinstite pe care criminalul le-a obținut fâț] de cet]tenii care se supun legii, ci și pentru prevenirea unor viitoare crime asupra altor oameni. Mai mult, faptul c] cet]tenii care respect] legea accept] unele limit]ri ale
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
Și filosofii au încercat s] g]seasc] r]spunsurile corecte la întreb]rile despre moral]. Totuși, în mod tradițional, ei au fost preocupați și de întreaga problematic] a aprecierii morale. Atenția lor s-a îndreptat c]tre dou] tr]s]turi ale practicii morale; în mod surprinz]tor, acestea sunt contradictorii, amenințând astfel că ins]și ideea unui punct de vedere „moral” s] devin] total incoerent]. Pentru început, dup] cum am observat deja, faptul c] noi ne preocup]m s] g
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
totuși de o explicație. Va fi nevoie de ea tocmai pentru c] noi credem c], toate celelalte fiind egale, a avea o opinie moral] înseamn] doar a g]și o motivație corespunz]toare pentru a acționa. Aceste dou] tr]s]turi specifice ale practicii morale - obiectivitatea și caracterul practic al judec]ții morale - au atât implicații metafizice, cât și psihologice. Din p]câte, aceste implicații sunt diametral opuse. Pentru a ne da seama de acest lucru trebuie s] ne oprim și
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
dou] forțe: o dorinț] care reprezint] modul în care ar ar]ta lumea și o percepție care ne sugereaz] cum trebuie schimbat] lumea pentru a o face s] arate în acel mod. S] revenim acum la cele dou] tr]s]turi ale judec]ții morale pe care le-am discutat mai devreme. Mai întâi, s] lu]m în considerare obiectivitatea urm]torului raționament: întreb]rile morale au r]spunsuri corecte, la baza r]spunsurilor corecte stau fapte morale obiective, faptele morale
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
judec]țile noastre morale exprim] credințele noastre cu privire la natură acestor fapte. Aceasta ne permite s] d]m sens discuției morale, dar înv]luie într-un mister total motivele pentru care a avea o p]rere moral] implic] existența unor leg]turi speciale cu ceea ce suntem noi motivați s] facem. Caracterul practic al judec]ții morale sugereaz] exact contrariul, si anume, faptul c] judec]țile morale exprim] dorințele noastre. În timp ce acest lucru ne permite s] înțelegem leg]tură dintre a avea o
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
implic] existența unor leg]turi speciale cu ceea ce suntem noi motivați s] facem. Caracterul practic al judec]ții morale sugereaz] exact contrariul, si anume, faptul c] judec]țile morale exprim] dorințele noastre. În timp ce acest lucru ne permite s] înțelegem leg]tură dintre a avea o opinie moral] și a fi motivat, el nu indic] obiectul discuției morale. Prin urmare, ideea unei judec]ți morale pare a fi incoerent], deoarece ceea ce trebuie înțeles dintr-o asemenea judecat] este un soi ciudat de
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
cu „funcția adecvat] a ființei umane” - o noțiune cvasibiologic] - actele greșite sunt cele care nu sunt în armonie cu aceast] „funcție adecvat] a ființei umane”. Ei sugereaz] c] reflecția și discuția moral] sunt, prin urmare, discuții despre acele tr]s]turi de acțiune care nutresc aceast] tendinț] înspre neliniște și stabilitate. Ori, în versiunea aristotelic] ele sunt argumente pentru acele acte aflate în armonie cu funcția adecvat] a ființei umane (și prin urmare, pentru definirea acestei funcții). Cuvântul „tendinț]” nu este
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
incipient, în momentul în care remarc]m o tr]s]tur] a situației, care s] indice ceea ce ar trebui s] facem. Ideea este c] nu ne putem plânge în condițiile în care noi decidem s]-i permitem acelei tr]s]turi s] ne influențeze. Problemă apare doar atunci când spunem c] exist] un aspect al situației în cauz] pe care il discernem cumva, dar care nou] sau altei persoane s-ar putea s] ne fi sc]pat; e un lucru care nu
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]