7,345 matches
-
Jake în timp ce mă sărută și-mi încâlcește părul cu degetele. Întind mâna și îi mângâi buzele cu un deget. Acum nu mai zâmbim, iar Jake ține ochii închiși, ocupat să-mi muște încetișor degetul. Îl privesc, cu genele lui bogate desenate pe obraz, cu părul răvășit și căzut pe față și mă încearcă o scurtă și violentă tristețe că nu e Patrick; mă scutur însă energic de gândul acesta, fiindcă nu vreau să stric fericirea acestei clipe. Îmi retrag degetul și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
așa i se părea deocamdată, făceau gălăgie într-o limbă necunoscută, dar parcă vorbeau din spatele unui perete, așa de înfundat le auzea vorbele dacă erau vorbe scâncetele, râsetele dacă erau scâncete sau râsete -, vorbeau de parcă ar fi scris indescifrabil sunetele desenate în cuvinte străine. Pictogramă sonoră? Cod? Din difuzor, un violoncel leșina violet. Mișcarea o simți când se agăță neputincioasă cu privirea de tavan. Era un amurg lung atunci când Mioara Alimentară se hotărî să plece. Dar nu o lăsau fantasmele cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
o repet până am să cred chiar eu că sunt fiica mea, nu pot trăi fără a fi iubită, vreau în felul acesta să știu cum e când iubești, pentru că eu nu am iubit pe nimeni, dar de când Mioara te desenează a început să îmi placă ideea de iubire, apoi mi-am zis: ce-ar fi dacă mi-aș dărui și sufletul, nu numai trupul, trupul acesta obosit, epuizat, ruginit? Da, cu siguranță e autoflagelare, mă denigrez pentru a crea negarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
asemenea înaintașului său, Luchian, pentru a satisface gustul urât, doar ochi bine pictați și o Any mulatră cu mâini de ouvrier și pe deasupra foarte alintată. Uneori, ațipea și după minutele de toropeală, vioi, picta ceartă, deși îndrăgostiții se sărutau lung, desena ochi cu stări în privire, de pândă, de deochi, de curiozitate, de invidie, de nepăsare, de poftă, de dezgust și cei doi luau atitudine, sfidând toate privirile prin îmbrățișări mai fierbinți și mângâieri mai dulci. Singurul lucru pe care Hugo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
ca un V.I.P. pe covorul roșu în casa iubitei, părinții fetei rugându-l cu umilință să-și imprime palma pe vopseaua proaspătă a gardului sau talpa în brâul de ciment al pridvorului. Dar Gustav a preferat, ca Pitagora, să-și deseneze în țărână cu un băț inima săgetată de Any Palade. A scrijelit cu un briceag scoarța copacilor din grădină cu același semn, pielea sidefată a cerului, apele pufoase ale Dunării și ale tuturor bălților de la Plaja Lipovenească și a celor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
Deși seara abia își instalase cortul. Pustiul inundase orașul, lăsând la voia întâmplării să circule doar câinii înfometați. Dintr-o tornadă de gunoaie răsări Nilă, mestecând între roțile dințate ale creierului noi axiome și postulate. Lumina palidă din vitrinele magazinelor desena contururi murdare pe asfaltul răpciugos, Cofetăria "Venus" de pe Strada Regală trimitea prin vitrină o pată paralelipipedică. Restaurantul "Lotca" proiecta o plasă. Casele își prelungeau umbrele punctate de ochii uriași ai ferestrelor mascate cu perdele portocalii sau roșii. O ușă deschisă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
reginei nopții și prezența lui Vladimir. Le simțeam ca printr-o ceață, iar înaintea ei s-a suprapus o altă imagine. Într-o fracțiune de secundă văzui un Arvon Mircea mult mai tânăr în fața unei table negre pe care era desenat ceva, l-am văzut pe Orande jucându-se cu tatăl său și o siluetă într-un minunat costum negru ce atingea elegant pământul, asemeni unui fulg plimbat de adierea rece a vântului... Durere! O durere m-a săgetat în acel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
aici, în Paris, iar tatăl lui Evan este bancher de investiții. Lucrează toată ziua cu numere. — Ei bine, cum sunteți genetician, sunt sigură că știți că genele nu sunt totul, spuse învățătoarea. Uneori, copilul unui mare pictor nu știe să deseneze. Dar trebuie să vă spun că nu îl ajutați cu nimic pe fiul dumneavoastră, dacă faceți temele în locul lui. — Poftim? întrebă Gail Bond. Să-i facem temele? — Sunt sigură că asta se întâmplă, zise învățătoarea. Dumneavoastră sau altcineva din casă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
așa?, femeia din vizuină i-a făcut semn că da, îl primește, el i-a întins pumnul plin cu bani, ea i-a luat repede, era frumoasă în tunica scurtă, romană, din care ieșeau picioarele lungi, cu niște pulpe musculoase, desenate de o mână expertă, femeia romană a înhățat banii cu aceeași foame, s-au împreunat în vizuina călduroasă, la sfârșit, el parcă s-a trezit din poftă, nu din somn, se uita cu jind la banii pe care femeia îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
Hades, mesele și scaunele sunt tăiate din trunchiuri de copaci, pe pereți atârnă știuleți de porumb, dovleci, câteva arme, lănci, niște măști curioase, de sticlă colorată, chipuri de oameni, cu cercuri roșii în loc de ochi, unele, în mod ciudat, nu au desenată gura, spațiul de jos e doar întunecat, în dreapta intrării, se află o ușă și niște scări care coboară undeva. Groapa cu lei!, glumeau studenții. Toate mesele, ocupate. O chelneriță tânără servește repede, nimeni nu țipă la ea, nimeni n-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
din curte picură, sfânta apă în soarele sfârșitului de septembrie, soarele care se amestecă printre stele pe casa lui, pe copacii galbeni și verzi, memoria grea ca pământul nu-și găsește adăpost, ca totdeauna când se gândește la fată, se desenează imaginea aia cu Anita plecând de pe terasa de la Hades, acolo am murit amândoi!, își repetă a mia oară Octavă, fata e tot cu spatele, merge târâindu-și picioarele frumoase, lungi, sandalele ușoare nu o ajută deloc, astăzi n-o vede
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
În față. Băutură energizantă, linie vestimentară, parfum... — Piața țintă răspunde bine la imaginile abstracte, adaugă Tipul cu Ochelari fără Ramă. Studiul de piață a arătat că... — Emma. Jack mă privește din nou. Tu ai cumpăra o băutură pe care sunt desenate niște ovare ? — Ăă... Îmi dreg glasul, conștientă de faptul că mai multe persoane mă fixează cu ostilitate. Păi... probabil că nu. Câțiva dintre cei prezenți schimbă priviri Între ei. — Părerea ei nu are nici cea mai mică relevanță, murmură cineva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
Știi că am găsit sloganului „Nu te opri“ În două minute, Într-un bar, unde l-am scris pe un șervețel ? — Da, știm, murmură tipul cu ochelari fără ramă. — Nu sunt de acord să vindem o băutură pe care sunt desenate niște ovare. Punct. Expiră adânc, apoi Își trece o mână prin părul ciufulit. După care Își Împinge scaunul În spate. OK, hai să luăm o pauză. Emma, ești te rog amabilă să mă ajuți să duc dosarele astea jos, În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
trebui să plec pentru câteva zile. Îmi pare rău. Se așază lângă mine, pe bancă. Dar... e destul de important. — A. Am Înțeles. — Sven ți-a chemat o mașină să te ducă acasă. Foarte... drăguț din partea lui, spun și Încep să desenez În praf cu pantoful. — Emma. Chiar trebuie neapărat să plec, spune Jack, văzându-mi expresia. Dar ne vedem când mă Întorc, OK ? La Ziua Angajaților În Familie. Și... reluăm atunci de unde am rămas. — OK. Mă sforțez să zâmbesc. De acord
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
spune Lissy. L-a recunoscut pe Jack și a zis să te Întreb dacă știi de asta. Și a mai zis... Face o pauză. Că vrea neapărat să vorbiți despre câteva lucruri. — A. Mă uit la blocnotes, pe care am desenat o spirală uriașă, peste un număr de telefon care mi s-a spus că trebuie trecut În agendă. — Oricum, se vor uita și el și mama ta, spune Lissy. Și bunicul tău. Super. N-am cuvinte. Toată lumea o să se uite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
De asemenea, nu aș voi să se judece drept prea mare încredere în sine faptul că un om de condiție joasă și umilă îndrăznește să trateze despre guvernarea principilor și să dea reguli cu privire la aceasta; căci, așa precum cei ce desenează locuri din natură se așază jos în câmpii spre a putea privi cu atenție înfățișarea munților și a înălțimilor, iar pentru a cunoaște văile se urcă sus pe culmi, tot astfel, pentru a cunoaște bine firea popoarelor, trebuie să fii
PRINCIPELE by NICCOLÒ MACHIAVELLI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/847_a_1586]
-
-și zâmbetul; ... cariatidele ! 16. De când cu originala economie de piață, mulți au pauperizat așteptând, aprovizionarea cu pere.. .mălăiețe ! 17. Portretul redă cu mare fidelitate trăsăturile fizice dar și pe cele morale, deoarece maestrul, într-un moment de inspirație, l-a desenat direct pe un carton...asfaltat! 18. Politicianul a învins și în aceste alegeri, având în spate o strălucită carieră...de piatră ! 19. Ce tentație! Friptă haiducește și cu usturoi din belșug, o pulpă mare...de pară ! 20. Lihnit de foame
Calul cu potcoave roz Epigrame-Fabule-Panseuri by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/468_a_877]
-
de zăpadă căzute În timpul nopții peste straturile din grădină În care n-au mai rămas decât tulpinile Înnegrite, cu spinii muiați de umezeală, ale trandafirilor, poți foarte ușor să te crezi În noiembrie sau ianuarie. Chelit de frunze, teiul se desenează uscat și negru, pe un cer plumburiu, la fel de murdar ca fațada murdară a casei de vizavi. Pe trotuar, vântul a dispus praful subțire În figuri ciudate, ca apa mării, după ce se retrage de pe nisip. Are Încă În memorie, proaspăt, albastrul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
două sticle... Cele cinci cești de porțelan așezate la distanțe egale, lângă felia subțire de pâine, cu miez umed. — Nu aruncați nici o firimitură, copii! Faceți economie... Gheata peticită a lui Walter atinge pe sub masă gheata ei peticită, ieri dimineață au desenat Împreună pe dalele din curte, cu cretă colorată, popouri din care ieșeau excremente, ce rău s-a supărat mama când a văzut! Dar mâine o să se facă În toată casa foc, pentru că e sâmbătă și e seară de muzică... — Când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
asta nu, asta nu, gândește-te la altceva, la ce? La cimentul negru care trage, acoperit de un covor Îmbâcsit de iută, peste el, preșurile de zdrențe, de un cenușiu pestriț, Îndoielnic. La albastrul tare al bolții, pe care este desenată stângaci crucea neagră cu cei doi Îngeri cu aripi imense de berze, țepeni, rezemați de brațele crucii. Și scara, sprijinită de pereții Înnegriți, lângă schela rămasă de astă-vară, de când au Început zugrăvitul bisericii, atunci Încă mai trăia, și Buni, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
Într-un iad adevărat!” Dacă așa era Înfățișat purgatoriul, iadul trebuia să fie drastic, sângeros. Încercam să alung imaginea ce se chinuia să prindă contur, urmând să mă arunce Într-un coșmar de nedescris. Să revin asupra pozei; deasupra era desenat cerul senin și curat ca apa de izvor. Pe norii albi și pufoși dormitau câțiva Îngeri. Cei osândiți la purgatoriu erau salvați de la talpa iadului, dar trebuiau să mai sufere o vreme pentru a se „spăla” de toate păcatele lumii
Jertfă de seară by Valentina Becart () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1137_a_1867]
-
el singur, ci pusese să fie construită. Micii arendași din fermele Lyckan, Världens înde, Nåden, Saligheten și Återlösningen puseseră bârnele și le fixaseră, ciocăniseră și bătuseră în cuie totul. După desenele lui. Căci tata știa să facă și asta: să deseneze. Ar fi trebuit să amintesc și ferma Evigheten („Eternitatea“). Se afla în partea cea mai depărtată a ocolului silvic, de aceea se și numea așa. Bunicul locuia în cea mai mică încăpere, aflată în spatele bucătăriei, sub brazii uriași, ca să zic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
în casă. Moise, el a plecat și și-a eliberat poporul. Dar Doré nu a fost niciodată eliberat. El a rămas cu blocul de desen, cu creta, creioanele și acele lui și toată viața a fost așa: a schițat, a desenat, a pus umbre și lumini, a retușat și a săpat în bucățile de lemn câte zile a trăit. Deși nu poți ști niciodată, poate că pentru el toate acestea erau un fel de eliberare. Când tata venea seara acasă, eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
în pantaloni verzi, cu jambiere, gândurile lui despre creierul decongelat al bunicului, numele aruncătorului de flăcări, Tempus, melodia „Când scorușii înfloresc“, care făcea să ți se strângă inima, balada lui Brahms în Re minor, executată de pianină, tocul bunicului, care desena în aer istoria literaturii suedeze... Asta ca să nu mai vorbim despre literatura universală... Da, îmi amintesc totul. Imaginile lui Doré nu trebuie să mi le amintesc. Ele sunt din nou în posesia mea. Și îmi amintesc seara când a venit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
numește Sony MZN 710. Nici acest lucru nu trebuie trecut sub tăcere. Dacă voi, cei care faceți cartea, socotiți vreodată că mă îndepărtez de la subiect, puteți să treceți fără nici o grijă peste acea bucată. Sau s-o tăiați. Sau să desenați peste ea cu culoare neagră. Sau să faceți ce se face cu literele. Dar nu pot vorbi despre Biblia lui Doré fără să-l numesc, de exemplu, pe bunicul. Mai departe voi vorbi, de asemenea, despre scriitorul german Erwin Strittmatter
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]