10,472 matches
-
decor de alb imaculat, dar accentuează latura angoasată, exprimând, în manieră bacoviană, nostalgia edenului pierdut - copilăria - sau tristețea „iubirilor ucise în toamna putredă”. Ceea ce diferențiază acest volum e accentuarea situării tradiționaliste și implicit potențarea anumitor particularități de limbaj. Abundă cuvinte devenite fetișuri, ca „fruntarii”, „năier” (cu sensul „cântăreț din nai”), „zodier”, „tropar” ș.a., nu lipsesc vocabule stridente, inventate sau regionalisme. Tânărul poet cultivă metaforismul convențional, banalizat ori pe cel artificios, obținut prin materializarea forțată a unor abstracții sau prin utilizarea excesivă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290293_a_291622]
-
am putea să ne gîndim, pentru a le ilustra pe fiecare, la be-bop, trash-rock, rap hardcore, la trance sau raggamuffin. Apar articulații și între aceste ultime tendințe și unele elaborări mai personale, pe care le vom cataloga drept "devize". Cîntece devenite sau nu "clasice", "de referință", vedete mai mult sau mai puțin celebre (Jimi Hendrix, Louis Armstrong, David Bowie sau Bob Marley) sau anumite concerte aduc în actual și fac audibilă și vizibilă o reprezentare și, prin vitalitatea lor, o fac
by Jean-Marie Seca [Corola-publishinghouse/Science/1041_a_2549]
-
semnificativă a prosperității populației și a comunităților, în ansamblu, nu a avut loc. Dimpotrivă, exact în această perioadă, considerată de regulă ca fiind o perioadă de avânt economic și de dezvoltare rapidă a societății românești, s-a produs acea „ruptură” - devenită curând de nedepășit - între nivelul de dezvoltare al societății occidentale și cel al societății românești. Căci rezultatul politicilor liberale de modernizare prin industrializare a României, în ciuda agresivității lor, a fost modest. În 1938 (în pragul crizei economice care a afectat
[Corola-publishinghouse/Science/2089_a_3414]
-
trebuie subliniată pentru că, mai ales după 1989, există o tendință dominantă a intelectualilor români - și, sub influența lor, și a celor occidentali - de a atribui caracteristicile societății postcomuniste, în principal diferențele care o separă de civilizația lumii occidentale, unor diferențe (devenite deja celebre) de „mentalitate”. Unele dintre ele pot aparține acelei „civilizații țărănești” care, potrivit lui Mircea Eliade, asigură esențialitatea spiritualității românești, altele sunt considerate a proveni din ideologia și sistemele de valori ale comunismului. Cele din a doua categorie sunt considerate
[Corola-publishinghouse/Science/2089_a_3414]
-
particularității lumii occidentale, ale cărei valori și „mentalități” sunt vizate de tranziția postcomunistă. Dar și diferențele din prima categorie pot fi considerate - și adesea chiar sunt - ca fiind nepotrivite cu lumea dezvoltată în care dorim să ne integrăm. Această ideologie (devenită dominantă ca urmare a presiunii intelectualității umaniste românești) are consecințe practice și politice importante și, de aceea, ea trebuie criticată și, pe cât posibil, contracarată. Pe parcursul acestei cărți ne vom mai întâlni cu ea și cu critica ei. Aici voi sublinia
[Corola-publishinghouse/Science/2089_a_3414]
-
a născut din confruntarea economică, politică și ideologică a elitelor fostei economii socialiste. La această confruntare, fosta elită politică comunistă a participat puțin și doar accidental. Istoriile de succes ale foștilor nomenclaturiști comuniști, de importanță secundară în sistemul politic comunist, deveniți capitaliști ai noii societăți românești, sunt istorii personale. În schimb, confruntarea dintre elitele economice ale fostei societăți socialiste ilustrează o istorie socială semnificativă. Populația și piața bunurilor de consum Tabloul este, în acest stadiu, incomplet. Cele patru mari elite conducătoare
[Corola-publishinghouse/Science/2089_a_3414]
-
jumătate. Ultima confruntare electorală, atât pentru autoritățile locale, cât și pentru Parlament și Președinție, a avut ca temă centrală corupția, adică modul în care se formează capitalul privat și cum funcționează el în societatea și economia românească. Iar la dezbaterea devenită, în context, dezbatere publică centrală a competiției pentru puterea politică, au fost implicate nemijlocit toate sursele majore de mesaje și legitimare potențială - de la politicieni și opinia publică până la comunitatea academică -, atât românești, cât și internaționale. Problema capitalului românesc și a
[Corola-publishinghouse/Science/2089_a_3414]
-
spre cercetare și cea orientată spre legitimare. Marea diferență dintre Marx și Lenin constă în faptul că, în vreme ce primul răspunde unui ethos științifico-ingineresc specific vremii sale, al doilea este principalul promotor al unui ethos politico-economic adoptat ulterior de toată Europa de Est, devenită comunistă. Nu toată lumea își aduce aminte că Marx respingea abordarea normativă a capitalismului și se străduia să dovedească că organizarea capitalistă a producției este deopotrivă legală și morală, cel puțin în interiorul moralei socialmente acceptate. Este adevărat că Marx nu găsește
[Corola-publishinghouse/Science/2089_a_3414]
-
pe care o construiește o societate de proprietari. Într-un fel, chiar și comunismul, care promovează ideologia unei societăți de proletari, lipsiți de orice proprietate în favoarea unui capitalism „de stat”, este mai aproape de capitalism decât o societate de mici proprietari, devenită, prin efortul ideologic al intelectualilor români, societatea „bună” spre care trebuia să se îndrepte România către sfârșitul mileniului al doilea. În plus, în momentul în care au trebuit să facă față proceselor firești - și previzibile - de concentrare masivă a capitalului
[Corola-publishinghouse/Science/2089_a_3414]
-
Dacă ar fi vreodată să dăm crezare teoriilor conspiraționiste, atunci ilustrarea acestora trebuie căutată mai puțin la nivelul instituțiilor fostului comunism - Securitatea, Nomenklatura, activiștii de rang secund ai birocrației politice comuniste etc. -, cât în interiorul acestei mici burghezii foste socialiste și devenite neocapitaliste. Definirea acestei relații drept „corupție” este, însă, sociologic vorbind, îndoielnică. Mai degrabă avem de a face cu un mecanism de funcționare a societății care, deocamdată, nu poate fi înlocuit cu altceva. Eu, cel puțin, nu-mi pot imagina un
[Corola-publishinghouse/Science/2089_a_3414]
-
lucruri, obiecte lucrate din lemn, lut sau fier, țesături, pielării, animale sau păsări, desfășurarea acestuia fiind un prilej de întâlnire și petrecere pentru locuitorii satelor din zonă. Odată cu construirea bisericii „Nașterea Domnului”, la 1900, în Bărboasa, ziua de 8 septembrie, devenită hramul bisericii, a devenit un prilej de mare sărbătoare. Peste tot se auzeau tarafuri de lăutari și se întâlneau jocurile preferate de către tinerii satelor: „comediile”, „femeia- pește”, „păianjenul-om”, „trasul la semn”, „lanțurile”, „bărcile”, „călușii”, „zidul morții” și alte distracții
Monografia Comunei Oncești Bacău by Octavian I. Iftimie () [Corola-publishinghouse/Science/1775_a_92288]
-
un “apărător”. Prima variantă: mingea pleacă de la B la C, concomitent cu deplasarea lui A spre pionul liber. Apărătorul se deplasează spre C care pasează rapid lui A, pe noua sa poziție. La rândul sau, B se deplasează pe zona devenită liberă. Exercițiul continuă, A pasându-i lui B. A doua variantă: în care transmiterea mingii se va face odată cu plecarea coechipierului pe zona liberă. 11. Joc 3 X 1, cu schimb de locuri. Jocul se va desfășura în interiorul unui pătrat
Baze teoretice şi mijloace de acţionare pentru pregătirea fizică a jucătorilor de fotbal by Gheorghe Balint () [Corola-publishinghouse/Science/446_a_1304]
-
conduită care nu există încă, dar se speră că va fi. La nivelul acestui model se ipostaziază o funcție proiectivă și predictivă. 4. Specificarea prin performanțe. A performa înseamnă a concretiza atributele unei competențe. Performanța este o competență concretizată, întruchipată, devenită act. Se-nțelege că o competență întrece valoric o performanță vizibilă. Dar aceasta din urmă este reală. Prin raportare la competență, vom constata ceea ce elevii trebuiau să facă; prin raportare la performanță, aflăm ceea ce elevii au făcut cu adevărat. Evaluarea
[Corola-publishinghouse/Science/2256_a_3581]
-
de apartenență - clasa de elevi) și evaluarea autocentrică (când sistemul de raportare este constituit din nivelul propriilor performanțe anterioare ale elevului). Prin coroborarea celor trei criterii (la care se mai pot adăuga și altele), se ajunge la o altă clasificare, devenită clasică: evaluarea cumulativă (sau sumativă) și evaluarea continuă (sau formativă). Analiza comparativă realizată de I.T. Radu (1988) pune în evidență următoarele note și caracteristici ale celor două mari strategii: evaluarea cumulativă se realizează prin verificări parțiale, încheiate cu aprecieri de
[Corola-publishinghouse/Science/2256_a_3581]
-
formare. Temă de reflecție Reflectați la o probă de evaluare mixtă, care să presupună deopotrivă secvențe scrise, orale și practice la o temă specifică disciplinei dumneavoastră. 4.3. Metode complementare de evaluaretc "4.3. Metode complementare de evaluare" În afară de metodele devenite clasice care vizează evaluarea, se mai pot identifica o serie de noi metode, numite fie complementare, fie alternative. Caracterul complementar implică faptul că acestea completează arsenalul instrumentar tradițional (metode orale, scrise, practice) și că se pot utiliza simultan în procesul
[Corola-publishinghouse/Science/2256_a_3581]
-
a instaura la acea persoană predispoziții în acord cu încrederea avansată. Intuițiile evocate de mit și literatură trebuiau demonstrate și științific (cum se întâmplă de vreun secol încoace!). Este ceea ce fac Rosenthal și Jacobson într-o lucrare de psihologie școlară devenită celebră. Aceștia demonstrează, cu probe și prin experiment empiric, că așteptările unui profesor cu privire la realizările unui elev se dovedesc a fi motivante pentru un elev, chiar dacă acestea nu sunt evidente încă de la început. Autorii invocați aleg la întâmplare un eșantion
[Corola-publishinghouse/Science/2256_a_3581]
-
câtorva insule de inspirație, în care se simte cum „crește mormântul/ În acest celest cimitir care este biblioteca”, în vreme ce Vara pierdută adună multe dintre textele anterioare, fără a aduce un reviriment al lirismului, dimpotrivă, uzând mai mult formule deja încercate, devenite manieră. În pofida unor momente inegale, lirica semnată de N. respiră vitalitate, într-un discurs cu amprentă personală, nuanțat și fastuos. SCRIERI: Cuvintele, frumoase flori, București, 1972; Biciul albastru, Cluj-Napoca, 1974; Inorogul alb, București, 1976; Mai mult pasăre decât înger, București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288432_a_289761]
-
ungur" aflat "în luna de miere cu o nemțoaică, căreia îi plac mult fructele zăhărite și ține cu prea multă dragoste la un bubi impertinent"37. Pe tren dai, în schimb, de "bărbați îmbrăcați în haine slinoase" și (motiv predilect, devenit clișeu) "unguroaice durdulii". Unele amănunte rămân, totuși, pur decorative, fără alt rol decât acela de a fixa cadrul și de a sugera atmosfera. La hotel, un "gligan îmbrăcat în frac" te conduce în odaia, inevitabil, "proastă", mobilată cu "un enorm
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
ținută morală, femeia își dă seama de natura reală a sentimentelor față de amant și începe să-l disprețuiască, mai ales când acesta pretinde a lua locul celui dispărut și a deveni capul familiei. Neputând accepta substituția, Ana își alungă iubitul devenit indezirabil, pretextând că prezența sa în familie ar da de bănuit lui Luca, fiul cel mare, trimis anterior la studii în străinătate pentru a nu-i stingheri în amorul lor periculos. În casă au rămas doar ceilalți doi copii (fiica
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
în amor satisfacții superioare, estetice, fără amestecul impur al socotelilor profitabile, avusese ghinionul să cadă în plasa unei femei unse cu toate alifiile, care, primindu-l în gazdă, își pusese în gând să-l însoare cu fiica ei vitregă (Bianca), devenită o povară după moartea soțului. Dar, văzând că avansurile fetei rămân fără rezultat, femeia întinde tânărului o cursă: își obligă fiica să facă pe victima unui act de seducție și să rămână goală în camera pictorului, timp în care ea
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
de intensitate cu reverberații profunde, asemeni muzicii. Însă de regulă nu se întâmplă așa, iar artistul, neputând renunța la limbaj (în care nu mai are iluzia de a descoperi un instrument de "cunoaștere"), sfârșește prin a dispărea din propria operă, devenită, la rândul ei, un morman de formule prefabricate, de "cuvinte" și "idei" cu totul impersonale. Eșecul exprimării de sine conduce, inevitabil, la un eșec al comunicării, ceea ce întoarce sufletul expansiv la izvor, în "amfora" unde-i cald și bine. Avertismentul
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
femeii rușinate de goliciunea sa inutilă, pe care "o înmulțeau în nesfârșit oglinzile". În cele din urmă Andrei își recunoaște vina de a iubi încă pe Mab, găsind o nesperată (ca să nu zicem greu de admis) înțelegere la binevoitoarea Marta, devenită brusc așa cum și-o dorea el, "curată și nevinovată ca o soră", fără a se simți jignită deloc de reacția mult prea copilărească a partenerului. Dar prietena de pe lac, pricepându-se la bărbați, pleacă la fel cum a venit, ca
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
calitățile 203. Brooks identifică, apoi, două registre fundamentale ale semnului, specifice "modului" (termenul acoperă sensul conferit de Genette) melodramatic în genere: registrul retoric (cuvântul se focalizează asupra definirii identității, autoprezentării) și cel psihic (plan în care sunt reperabile alte "semne" devenite credibile prin convenție: cine roșește minte; cine e palid se simte vinovat etc.), sugerând astfel legătura profundă dintre cuvânt și imagine, de vreme ce "chiar și scenele construite pe semnificația cuvintelor tind spre încremenirea gestuală a tabloului", iar "suspinele, țipetele, sunetele nearticulate
by Antonio Patraş [Corola-publishinghouse/Science/1052_a_2560]
-
românească din exil, „mai mult de jumătate din textul publicației era scrisă la Paris”, de unde și bogăția de informații asupra activității scriitorilor și intelectualilor români aflați în capitala Franței. De la primul număr, paginile 7-8 sunt consacrate rubricii permanente „România literară”, devenită, de la numărul 15, „România culturală”. Colaboratorii paginilor literar-culturale sunt Mircea Eliade (Păstori, haiduci, pribegi, Lupii și „Lupoaica”. Introducere la o istorie religioasă a Daciei, Tradiții universale în cultura românească, Amintiri despre Alexandru Busuioceanu), Eugen Ionescu (Caragiale, actual și universal), Al.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289346_a_290675]
-
pentru noul regim în acțiunea de lămurire a populației românești cu privire la necesitatea unei schimbări de domnitor, ci și preoții și profesorii. Cel care intuia corect rolul pe care aceștia îl puteau juca în noul angrenaj politic era C.A. Rosetti. Devenit ministru al instrucțiunii și cultelor, liberalul radical venea în ajutorul celor din urmă mentionați prin susținerea acordată unui cotidian de factură religioasă a cărui destinație era în special mediul rural 678. Profesorilor nu doar că nu le interzicea să se
by LIVIU BRĂTESCU [Corola-publishinghouse/Science/985_a_2493]