7,774 matches
-
în liniște și prinsese cel puțin ultimele cuvinte ale lui Metronius. — Lăsați-l în viață! sugeră, pe tonul său împăciuitor. Poate să se dovedească de folos: îl luăm cu noi și, dacă va fi necesar, îl constrângem să-și repete mărturisirea în adunare. Asta o să dea mai mare greutate vorbelor mele și o să aibă darul de a-l descalifica pe Eudoxiu. Atins de perspicacitatea politică subtilă a lui Divicone, Sebastianus încuviință. — Omul ăsta are dreptate, Metronius. O să-l luăm cu noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
implicarea directă, prin comuniunea artistului cu pânza, cu materia. Cézanne trăia culoarea, mergea până la a se identifica cu lucrarea: "Mă simt colorat cu toate nuanțele infinitului. Nu fac decât una cu tabloul."2 Și chiar și în această situație, declarația, mărturisirea lingvistică, vine să expliciteze trăirea exprimată cu mijloacele plastice. În dialog cu prietenii, în interviuri sau convorbiri provocate, ca în cazul lui Joan Miro, de exemplu convorbiri cu Georges Raillard: Culoarea visurilor mele, în corespondență: exemplul strălucit al Scrisorilor de pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
clasice de a crea un peisaj, o natură moartă, îl făcea să prefere maniera moderat impresionistă: de a fixa pe pânză vibrațiile atmosferice din jurul obiectelor inundate de lumină, prin tușe fragmentare, fără a pierde nici un moment din vedere claritatea formelor. Mărturisirea de mai târziu, conform căreia marele și adevăratul său profesor a fost "natura", este specifică esteticii impresioniste și la noi în țară, o constantă a școlilor naționale din prima jumătate a secolului XX. Nicolae Grigorescu avea să facă din impresionism
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
de toate felurile. Gândesc că este necesar să scriu că în tot timpul vieții mele până în 1948 toate tablourile ce le-am pictat, rele sau bune, au fost cumpărate de public, cu prețuri mai mici sau mai bune. O altă mărturisire ce trebuie să fac este că niciodată nu m-am interesat de a-mi face reclamă, nu am fost un client al redacțiilor și au fost oameni care au scris despre mine ani de zile fără ca eu să-i cunosc
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1449_a_2747]
-
care poți învăța să organizezi o bibliotecă, asta ca să nu mai vorbim despre persuasiunea de a promova competențele europene în info-documentare încă din perioada în care doar aspiram la integrarea în UE. Nu chiar pe lângă subiect aș înscrie și o mărturisire personală legată de obținerea titlului de expert în infodocumentare (CERTIDOC) în urma unui examen pe care l-am susținut în toamna lui 2006, convinsă de entuziasmul cu care Nicoleta Marinescu era angrenată în promovarea Euroreferențialului, eu aflându-mă, ca și ea
BIBLIOTECONOMIE ÎN ÎNTREBĂRI ŞI RĂSPUNSURI by Nicoleta Marinescu () [Corola-publishinghouse/Administrative/452_a_876]
-
se predea și nu a determinat pe nimeni să meargă la Tribunalul Suprem și să spună: Eu sunt cel care a făcut pactul cu teroriștii. În așteptarea momentului când reforma morală ades invocată va fi un fapt real și mult-așteptata mărturisire salvatoare se va putea produce, citesc (în numărul 7 al Dilemei) articolul Experiența Damascului, în care Andrei Pleșu continuă, cu aceeași vervă și cu același humor, obsedanta gâlceavă a înțeleptului cu toată lumea. Pentru început, rețin: „În România de astăzi există
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
săi care nu au mai citit și alți scriitori contemporani. A fost devansat atât prin celebrul vers al lui Marius Ianuș, citat de atâtea ori încât cred că nu e nevoie să vi-l mai amintesc eu, cât și prin mărturisirea unei tinere poete, la fel de talentate, că ea ar fi făcut-o cu una dintre statuile de la Universitate. Spre deosebire de Mircea Cărtărescu, Emil Brumaru n-ar vorbi despre performanțele sale sexual-literare făcând ironii pe seama colegelor lui ori apelând la serviciile unor fantome
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
E clar că suntem imperfecți (ca să închei în asentimentul fragmentului de mai sus), dar imperfecțiunea, așa cum arăta atât de plastic Nichita Stănescu, e un termen sinonim cu originalitatea, lucru pe care îl ilustrează și revistele școlii noastre, care fac o mărturisire implicită prin simpla lor apariție, că e loc mereu de mai bine și că dorința autodepășirii ne însoțește pretutindeni. Prin tot ceea ce realizăm, profesori, elevi și părinți, numai împreună putem face din școală un loc plăcut pentru toți cei implicați
Arc peste timp 40 ani 1972-2012 by Săndica Bizim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/795_a_1863]
-
că nu i-au oferit lucrurile de care a avut nevoie la timpul potrivit, sau niciodată. Mulți părinți fac greșeala de a gândi, și mai grav, de a le spune copiilor lor că nici ei nu au avut. Prin această mărturisire nu fac altceva decât să le inhibe calitățile și talentele, și mai rău, nu sunt conștienți cât de mult suferă copilul când află aceste mărturisiri. Acești părinți le transmit valori de viață defectuase în loc să-i “impulsioneze” să lupte pentru ce-
Fii înţeleaptă! by Liliana Rotaru () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1159_a_1886]
-
grav, de a le spune copiilor lor că nici ei nu au avut. Prin această mărturisire nu fac altceva decât să le inhibe calitățile și talentele, și mai rău, nu sunt conștienți cât de mult suferă copilul când află aceste mărturisiri. Acești părinți le transmit valori de viață defectuase în loc să-i “impulsioneze” să lupte pentru ce-și doresc în viață. Bărbaților le lipsește inteligența emoțională, de aceea noi femeile trebuie să coordonăm buna creștere a copiilor, dându-le atenția cuvenită, atenție
Fii înţeleaptă! by Liliana Rotaru () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1159_a_1886]
-
Biserică. 11. Prea iubitule, nu urma răul, ci binele. Cine face binele, este din Dumnezeu: cine face răul, n-a văzut pe Dumnezeu. 12. Toți, chiar și Adevărul, mărturisesc bine despre Dimitrie, și noi mărturisim despre el: și știi că mărturisirea noastră este adevărată. 13. Aș avea să-ți spun multe lucruri, dar nu vreau să ți le scriu cu cerneală și condei. 14. Nădăjduiesc să te văd în curînd, și atunci vom vorbi gură către gură. Pacea să fie cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85054_a_85841]
-
caracter complementar, pentru că-l pun în legătură cu marea cultură a lumii occidentale. Aici descoperă latențe europene ale spiritului oriental. Aici învață să se bucure (în felul lui, desigur!), să sufere (el, care avea vocația suferinței). Aici scrie Bufnița oarbă, după propriile mărturisiri, în 1931, și nu după călătoria în India, (1935-1936), așa cum susțin unii dintre exegeții operei sale. Aici, în Franța, are o primă tentativă de sinucidere. E un joc cu moartea, un exercițiu de creditare a operei: moartea - supremul lui adevăr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
aceleași personaje, dar grotești și tragice, și constată că acest mediu sordid e chiar al lui. În zori, se regăsește acoperit de sânge mort, închegat, viermi anunțători ai unei descompuneri viitoare mișună pe corpul său. Detracatul care face această stranie mărturisire evoluează într-o lume care modelează halucinațiile sale, fără raporturi cu acesta, lume pe care o disprețuiește, lumea indivizilor normali - canalia. Acest univers e guvernat de alte canoane decât al nostru, obiectele, ființele, timpul, cauzalitatea suferă deformări deosebite, ca în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
Ce este un an? Un tur,un tur complet. Și așa mai departe... [...]. Leacurile bizare pe care doica i le dă naratorului. Nu sunt invențiile mele. Le-am copiat dupa «Canonul» lui Avicenna, fără să le modific deloc.“ După propriile mărturisiri, pentru fundamentarea asemănării tatălui cu unchiul, cu negustorul de mărunțișuri, cu naratorul etc., a folosit lucrarea „Dublul și Don Juan“, de Otto Rank, iar pentru dragoste, „Lady Macbeth în sat“, de N. Leskov. Tentativă de clarificare? Sau dorință secretă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
pentru a o împiedica să spună după ce voi fi murit: „Dumnezeu să aibă milă de el, acum s-a liniștit!“ Chiar în acest moment, trecură oameni pe sub lucarnă. Purtau un sicriu îmbrăcat în negru, pe care ardea o lumânare. Declamarea mărturisirii de credință mă trezi din visare. Negustorii și trecătorii își întrerupseră lucrul sau se întoarseră din drum pentru a face șapte pași în urma coșciugului. Până și măcelarul îndeplini acest ritual, apoi se întoarse în prăvălia sa. Numai bătrânul negustor de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1882_a_3207]
-
egalii... Și încă daca sânt egali... Să vedem, E-o mare întrebare. [UN GLAS] E nebun. Atâta mișelie -i nebunie. Un popă dați-i. Să vedem ce popă-o fi acela Care să poată suferi fără să asurzească A lui mărturisire * [PETRU] [(apart)] Tu n-ai să mori de ani, căci tu ești mort. (s-aduce un ***) [UN GLAS] Din nimic, M[ăria] Ta PETRU Iartă-mă, căci tu ești om cinstit (s-aduce un atentator asupra vieții marelui logofăt) Asta
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
surprindere, o fibră morală de cea mai bună calitate, care modelează scriitura după chipul și asemănarea omului, în spiritul toleranței și al bunului-simț („aberațiile“ din volumul de față nu-s deloc... aberante!). Ca să nu mai vorbim de sinceritatea cuceritoare a mărturisirilor scăpate adesea de sub control (să fie la mijloc doar o impresie?), cu o ingenuitate frapantă, de neverosimilă autenticitate. Smerit, naratorul parcă și-ar cere mereu scuze. Aplauzele îl stingheresc. Ei bine, povestind despre tot ce se nimerește, fără pic de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
Și ce e mai trist e că nimeni nu știe că el a fost unul dintre cei care au pus serios umărul la răsturnarea lui. Dar într-un fel e mai bine așa, se gîndește. Trebuie să-ți fac o mărturisire care mă chinuie de mult timp, i-a zis într-un tîrziu, în timp ce se juca cu lingurița în ceașca cu compot de caise. Pe fundal se auzea în surdină un fragment de vals clasic venit din două difuzoare Unitra suspendate
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
spus ceva cu adevărat important au preferat întotdeauna să stea deoparte și să privească pasivi la divertismentul prost încropit de tot felul de nulități. — Ca să v-o spun pe aia dreaptă, dom’ Președinte, zice Sena fiind convins că face o mărturisire importantă, să știți că asta ne-a determinat pe mine și pe Monte Cristo să fim cu dumneavoastră, asta ne-a atras pe amîndoi, siguranța cu care credeți în ideile pe care le susțineți și felul în care vorbiți despre
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
îi place Tușica. — Nici nu putea fi altfel, zice Roja, n-ar fi fost plăcut ochiului, dacă știți la ce mă refer, spuneți. — Din prima clipă am știut că așa o să fie, spune Curistul, simțind cum se înviorează brusc după mărturisirea Părințelului. — S-o știți de la mine, continuă Roja cu aerul atotștiutor, dacă nu se lipește de la început, atunci nu se mai lipește niciodată, poți s-o lași baltă și să cauți altceva. Aveți dreptate, am simțit-o pe pielea mea
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
întîmpla dacă...? Bineînțeles că nimic nu era pierdut, îl mai visează și acum, de fapt întotdeauna i-a stat capul numai la el, chiar și atunci cînd era îndrăgostită de Părințel. Se gîndea aproape tot timpul la Roja, asta da mărturisire, eu n-aș fi crezut c-am s-o pot spune vreodată cu voce tare, recunoaște Tușica. Era evident că el a bulversat totul, asta era, simți Angelina cum începe să se lumineze totul în jur, Roja avea ceva în
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
recente, mai ales românești (Colegiale I și II, apoi Nume noi), dar și străine, traduse sau comentate la noi (Interferențe), precum și opinii despre idei culturale sau fapte din sfera altor arte (La zi); opiniilor despre confrați li se adaugă, firesc, mărturisiri autobiografice (Dialoguri). Apetența pentru dialog e explicată tocmai În interviuri. „Fidelitatea față de o unică și poate anacronică iubire: literatura” (titlul unui interviu) se leagă și de acele „motivații social-politice” (p. 95) care i-au declanșat Întotdeauna scrisul și de cei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
valorii. Uneori, Norman Manea deplânge puținătatea revistelor la care Își poate publica Însemnările de acest fel (sau se referă aluziv la durerea pe care i-a provocat-o soarta unei intervenții În revista Familia). Un subsol (pp. 198-199) trece la mărturisiri: s-a angajat În apărarea unei atmosfere firești În viața literară, „crispările” lui sunt copleșite de cărțile despre care scrie („cărțile din această carte”), care nici ele nu anulează Însă refuzul a ceea ce crede că trebuie refuzat. Într-adevăr, În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
dosarul cu literatura exilului, care este excepțional și care Îmi oferă răspunsuri la o mare parte din Întrebările pe care mi le puneam. Îți mulțumesc, de asemenea, pentru interviul cu Marco Cugno, care este, după știința mea, cea mai substanțială mărturisire literară a ta; Între timp, o parte a acestui interviu a apărut și În România (mai exact, În numărul 3 al revistei Vatra, de la Târgu-Mureș). Îți mulțumesc, În sfârșit, pentru exemplarul din The Black Envelope, pe care editura mi l-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
alții, este Însă absolut indestructibil; suntem, toți trei, naturi gemene, făcute din aceleași fragilități, suntem firi vulnerabile, cu totul neînarmate față de multiplele forme de agresiune pe care le produce timpul În care trăim. De altminteri, Nicki, cred că aceasta este mărturisirea cea mai adâncă pe care o conține literatura ta, Începând cu chiar prima carte pe care ai scris-o, cu Captivi. Mi-e tare dor de voi; sunt convins că ne vom revedea - și Încă destul de curând! Cu dragoste, Liviu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]