6,822 matches
-
Nicolae Iorga lansează în presă un apel către marele public și intelectualitate pentru a subscrie 200 abonamen te a 20 lei prețul 205 unui volum. Printre primii care subscriu se num ără profesorul G.D. Neștian din Bârlad, atrăgând atenția și simpatia lui N. Iorga către importantul centru de intelectuali - Bârlad. În plus, latifundiarul Al. Callimachi subvenționează integral tipărirea „Istoriei literaturii române în secolul XVIII‐ lea” și astfel apar la editura Minerva 31 de volume însumând 10.635 pagini de materiale documentare
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
următoarea scrisoare „Despre recompensa ce s-ar cuveni lui Ioan Popescu”: „Stimate Domnule Director, Se împlinesc trei ani la 11 Iulie a.c. de când scumpul dstră părinte, iubitul nostru cetățean Bârlădean, fruntașul liberal, fruntașul între fruntași patriot, blândul, dulcele și cuceritorul simpatiilor generale, fostul șef al naționalilor liberali din Bârlad, savantul profesor de Limba Latină de la Liceu, energicul și naționalistul, fost Director al Școalei Normale și înființătorul acelei școli, fostul președinte al Societăței pentru învățătura poporului român, secțiunea Tutova, care au adus
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
logica ce stă la baza analizei cantitative permite și aprofundarea documentelor relativ scurte, de genul unei dezbateri televizate care durează 40 de minute. Telespectatorul obișnuit își formează o impresie generală asupra pozițiilor apărate, asupra argumentelor dezvoltate, asupra priceperii participanților, asupra simpatiei sau antipatiei pe care le creează aceștia. O analiză de conținut cuantificată cu ajutorul unui computer per-mite aprofundarea și specificarea. Printr-o analiză lexicologică, putem număra cuvintele pronunțate de fiecare interlocutor, viteza pronunției, procentul de timp consacrat fiecărui subiect (siguranță, șomaj
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
împotriva acestor surse de distorsiune. Suntem invitați să fim cinstiți din punct de vedere intelectual: să acceptăm faptele demonstrate, deoarece "faptele sunt mai respectabile decât un magistrat", să acceptăm informațiile veridice, chiar dacă ne contrazic propriile idei, să fim imparțiali, în ciuda simpatiilor și animozităților personale. Obiectivitatea nu presupune să știm tot despre un subiect și să fim capabili să-l explicăm din toate perspectivele, în întreaga lui complexitate. Obiectivitatea cere să facem cunoscute întrebările la care supunem realitatea, să semnalăm modul în
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
acțiune sau în alta, vom găsi un număr mare de factori explicativi: interesele lor strategice și/sau tactice, presiunile pe care le suportă, temperamentul lor (combativ, prudent), concepția personală asupra binelui public, percepția situației și viziunea lor asupra celorlalți (inclusiv simpatiile și prejudecățile lor)... În exemplul care ne preocupă, stabilirea tuturor relațiilor cauzale ne-ar duce prea departe. Ne vom concentra deci asupra valorilor și direcțiilor de acțiune pe care acestea le inspiră, pentru a le reexamina, în lumina a trei
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
oricine. Ea este acceptată atunci când e demonstrată, adică se demonstrează că aceasta corespunde cu adevărat realității. Dragostea este prin excelență calea de cunoaștere a omului în general sau a unei anume persoane în particular. Dragostea are numeroase fațete: prietenia, fraternitatea, simpatia. Oricare ar fi acestea, e vorba mereu de un sentiment pe care avem obiceiul să îl localizăm în inimă (,,inima are motive pe care rațiunea nu le cunoaște") și care ne leagă de ceilalți. Această afecțiune ne ajută să îi
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
întâmplă cu puritanii, cu justițiarii, cu cei intransigenți sau cu cei toleranți. Ambițioșii sau oamenii de carieră tind să emită alte păreri decât oamenii care se mulțumesc cu propria soartă. Chiar și simpla aparență a interlocutorilor, expresia facială ne inspiră simpatie sau antipatie. Alegerile pot fi câștigate sau pierdute pe această bază (se spunea despre Nixon, adversarul lui Kennedy: "Ați cumpăra de la un asemenea tip o mașină de mâna a doua?) Prejudecățile sunt adesea sursa falselor judecăți. Am putea scrie chiar
by Rudolf Rezsohazy [Corola-publishinghouse/Science/1070_a_2578]
-
atmosferă” resimțită de ceilalți prin timbrul vocii, intonația vorbirii, sclipirea ochilor, miros, mișcări. Atmosfericul ni se prezintă ca o emanație care radiază din individ și se recunoaște în personalitatea acestuia (H. Tellenbach). Atmosfericul este și cel care generează sentimente de simpatie sau de simpatie, intuiție sau prejudecată, atracție sau respingere, în cazul întâlnirii a două persoane. Ambianța atmosferică comună apare ca un tip de rezonanță a raporturilor interumane, simultan din ambele direcții, de la o persoană la alta. În cazurile patologice, ambianța
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
ceilalți prin timbrul vocii, intonația vorbirii, sclipirea ochilor, miros, mișcări. Atmosfericul ni se prezintă ca o emanație care radiază din individ și se recunoaște în personalitatea acestuia (H. Tellenbach). Atmosfericul este și cel care generează sentimente de simpatie sau de simpatie, intuiție sau prejudecată, atracție sau respingere, în cazul întâlnirii a două persoane. Ambianța atmosferică comună apare ca un tip de rezonanță a raporturilor interumane, simultan din ambele direcții, de la o persoană la alta. În cazurile patologice, ambianța atmosferică este modificată
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
trăsătură morală de caracter, tactul „îl ai” sau „nu îl ai”. În cazul în care există el poate fi dezvoltat și educat, dar este absolut indispensabil medicului în orice situație. 2) Înțelegerea semenilor Este tot o trăsătură psihologică legată de simpatie și filantropie. Ea este expresia „iubirii aproapelui” și dorința de a-l ajuta la nevoie. Este starea de compătimire, de coparticipare la suferința omului bolnav. 3) Spiritul de observație Are o valoare esențială. El constă în surprinderea esențialului, în degajarea
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
rând un caracter psihologic. Ea combină experiența medico-profesională a medicului cu experiența suferinței bolnavului. Din acest motiv este absolut necesar ca medicul să aibă, în primul rând, o solidă instrucție profesională și mult tact clinic. Relația „medic-bolnav” se bazează pe simpatie și încredere, elemente esențiale în realizarea situației de transfer despre care am vorbit mai sus. Încrederea și siguranța în medic și actul terapeutic, sunt legate de conștiința morală a bolnavului. Medicul trebuie să simtă, să înțeleagă și să cultive aceste
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
său: a) dizarmonii sociale, prin inadaptarea medicului la un mediu pentru care nu este pregătit, nici prin origine, nici prin maniere și nici prin cultură; b) dizarmonii morale, reprezentate prin divergențe de caracter, opinii, religie, lipsă de solicitudine și de simpatie; c) dizarmonii verbale, constând din neînțelegeri verbale, comunicare defectuoasă etc; d) dizarmonii științifice caracterizate prin refuz sau neglijență de a se adapta la gustul bolnavilor, refuzul noului, al altor opinii etc. Referindu-se la „rolurile” medicului în relația sa cu
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
individului să se adapteze la viața colectivă, să aibă un statut si un rol social, să-și ordoneze relațiile și conduitele în raport cu normele modelului socio-cultural. Toate aceste tendințe derivă, după E. Dupré, Th. Ribot și M. Scheler din „instinctul de simpatie”, în virtutea căreia individul se simte atras către ceilalți. Instinctul de simpatie exprimă acordul individului cu ceilalți membri ai grupului. El este acea „tendință ego-altruistă care rezumă în ea combinarea instinctelor de conservare individuală, de reproducere specifică și de solidaritate gregară
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
si un rol social, să-și ordoneze relațiile și conduitele în raport cu normele modelului socio-cultural. Toate aceste tendințe derivă, după E. Dupré, Th. Ribot și M. Scheler din „instinctul de simpatie”, în virtutea căreia individul se simte atras către ceilalți. Instinctul de simpatie exprimă acordul individului cu ceilalți membri ai grupului. El este acea „tendință ego-altruistă care rezumă în ea combinarea instinctelor de conservare individuală, de reproducere specifică și de solidaritate gregară, unite pentru a asigura, în cadrul speciei și în timp, opera de
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
care răspund unor situații pur psihice, intim legate de conținutul gândirii, asociații mnezice, evocări reprezentative etc.; - sunt motivate, durabile ca durată în timp. Sentimentele cuprind o gamă extrem de variată de stări afective cum ar fi: orgoliul, triumful, gelozia, pudoarea, timiditatea, simpatia, ura, mila, invidia, admirația, respectul. 4) Dispoziția afectivă este rezultanta reacțiilor afective elementare, orientarea acestora, atmosfera interioară și atitudinea individului. Ea reprezintă „tonul afectiv” sau „umoarea” unei persoane într-un anumit moment și se poate manifesta prin următoarele forme: euforie
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
pentru învățare. Datorită faptului că M.R. are o inteligență peste medie, lacunele sale au început să fie eliminate progresiv, pe măsură ce fata se implica tot mai activ în sarcinile didactice. Odată cu apariția rezultatelor școlare bune și foarte bune, copila a stârnit simpatia colegilor, care încercau tot mai frecvent să o implice în activitățile lor. Astfel, în timpul recreațiilor, ea se juca alături de ceilalți copii în curtea școlii, ajungând să nu mai poată îndeplini decât parțial din sarcinile primite pentru pauzele dintre ore. Deîndată
Managementul problemelor de disciplină la şcolarii mici by Rodica Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Science/1651_a_3071]
-
are nenumărați prieteni. Îi place să stea de vorbă cu oameni simpli, cu necunoscuți, descoperind la aceștia mai mult bun-simț și o formulare mai sugestivă decât la atâția pretinși intelectuali. Mai mult, o altă latură a spiritului său este secreta simpatie, complicitatea afectivă față de tipurile și moravurile pe care le conturează. Eroii din comedii, toți pierde vară de bodegă, toți cetățeni pasionați de politică, gazetari și funcționari, sunt înfățișați cu o exuberanță care înlătură bănuiala de antipatie. Despre sociabilitatea deosebită a
Lumea politică pe scena lui I. L. Caragiale by Corina Baraboi () [Corola-publishinghouse/Science/1677_a_3045]
-
la nature et les causes de la richesse des nations, Guillamin, 1881, p. 17. Filosofia morală a lui Adam Smith nu poate fi redusă doar la ideea din pasajul citat. Amintim faptul că în Teoria sentimentelor morale (1759), filosoful face elogiul "simpatiei ", sentiment din care derivă solidaritatea și întrajutorarea.Totuși, nu trebuie nici minimalizată importanța tezei asupra egoismului în concepția smithiană asupra umanului și, în general, contribuția sa la inventarea noțiunii de economie. Pentru studiul relațiilor dintre simpatie și egoism, a se
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
1759), filosoful face elogiul "simpatiei ", sentiment din care derivă solidaritatea și întrajutorarea.Totuși, nu trebuie nici minimalizată importanța tezei asupra egoismului în concepția smithiană asupra umanului și, în general, contribuția sa la inventarea noțiunii de economie. Pentru studiul relațiilor dintre simpatie și egoism, a se vedea în special: Jean Mathiot, Adam Smith: philosophie et économie, PUF ("Philosophies"), 1990. 67 Karl Marx, Critique de l'économie politique, in Karl Marx.Oeuvres (volumul 1), Gallimard ("Bibliothèque de la Pléiade"), 1965, p. 272. 68 Facem
[Corola-publishinghouse/Science/1554_a_2852]
-
forma unui jurnal pe care preotul ocnei îl citește după moartea eroului, Sfânta dreptate e deopotrivă un roman al iubirii (dintre Petre Leahu și Profira) și de analiză psihologică, unde autorul îmbină epicul, liricul și introspecția analitică. Sub semnul aceleiași simpatii față de viața de la țară stă și romanul Catrinel, aducând în mediul mahalalei provinciale un personaj pe care autorul îl vrea exemplar ca frumusețe, puritate morală și candoare sufletească. Încercarea nu reușește, și romanul suferă de tezism, nefiresc și caricatural. M.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287986_a_289315]
-
îi adulează în scrisori și dedicații, el denunță ca „primejdie națională” literatura „falsă”, prin care înțelege atât veleitarismul impenitent, cât și tentativele moderniste. Ulterior, se arată deosebit de agresiv față de „ardeleni”, atacul extinzându-se și asupra „Sămănătorului”, ceea ce îi va atrage simpatia cercului de la „Românul literar și politic”. Înzestrat cu o abilitate rară, chiar cu talent, B. nu are forță de creație, nici cultură suficientă și, ca urmare, e predispus la imitație. Inițial, îl imită pe Coșbuc, apoi pe Eminescu, ale cărui
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285674_a_287003]
-
asemenea îngrozitor faptul că o societate suferă de «deosebiri între clase». Când am vorbit despre faptul că birocratizarea aducea cu sine introducerea deosebirilor de clasă în Rusia, mi-a spus: Dacă există 112 GÂNDITORUL SINGURATIC ceva care ar putea distruge simpatia mea pentru guvernul rus, aceasta ar fi dezvoltarea progresivă a deosebirilor de clasă».“ (R. Rhees, op. cit., p. 272.) 95 Ibidem, p. 274. 96 Vezi D. Lee, op. cit., p. 196. 97 Vezi Wittgenstein, Sein Leben in Bildern und Texten, p. 299
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
a ne sprijini credințele pe observații și inferențe atât de impersonale și atât de lipsite de înclinații locale și temperamentale cât este omenește cu putință“. Este forța care poate contribui la „o diminuare a fanatismului printr-o capacitate sporită de simpatie și înțelegere reciprocă“3. De progresul în recunoașterea primatului rațiunii, înțeles în acest fel, și-a legat Russell speranțele într-o societate mai luminată, mai tolerantă și mai sensibilă la suferință. Cu greu am putea găsi un sistem de referință
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
înfăptuit prin trecerea de la astrologie la astronomie, sau de la alchimie la chimie. Judecățile lui Wittgenstein sunt nu numai în spiritul, ci, uneori, chiar în litera exprimărilor lui Russell. La rândul său, acesta simte pentru noul său student „cea mai perfectă simpatie intelectuală“. „Noi amândoi posedăm“, va scrie Russell, „aceeași pasiune și vehemență, același sentiment că trebuie să înțelegi sau să moriă“. Atunci când ajunge să-l cunoască mai bine pe Wittgenstein drept critic al textelor sale, Russell admite chiar că elevul WITTGENSTEIN
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]
-
în literatura filozofică analitică între alții de către membri ai Cercului de la Viena, care emigraseră în Statele WITTGENSTEIN ȘI RUSSELL 357 Unite. Este o asociere care a fost larg acceptată, atât de filozofii de orientare analitică, de cei care priveau cu simpatie această reorientare a filozofiei, cât și de cei mai înverșunați adversari ai ei, de la existențialiști la reprezentanții Școlii de la Frankfurt. Russell și Wittgenstein erau valorizați sau, dimpotrivă, criticați și respinși ca adversari ai metafizicii, ca empiriști, ca gânditori de orientare
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2719]