7,819 matches
-
orizont silueta LUI. Într-un colțișor din peisajele suprapuse ale orașului se aflau și găuri negre neastupate... Umbre ale CELUI ce nu mai există... Și dacă priveam astfel lucrurile, orașul era plin de astfel de găuri și el nu era singurul; nenumărați EL Împînzeau locul... EL din mine, din ea, din alt el... Începeam să văd totul cu alți ochi... Am tras lîngă un telefon public. Nici n-am apucat să cobor bine din mașină, că soarele a și intrat În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
și nu existau decît două posibilități: să muști sau să fii mușcat. Dar nu putea fi vorba de așa ceva acum. Cred că nu prea vă simțiți În largul vostru că v-a murit subit șeful. — Da, așa-i. — Ai rămas singurul care urmează să-i preia atribuțiile sau luați de șef pe cineva din afară ? — Cred că ne Împrăștiem. — De ce? — Liderii Asociației au avut necazuri cu șeful care a murit... pentru că minorii sînt ușor de reperat... Puștii fug de acasă și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
birou? — Știu eu, nu prea-mi dau seama dacă... A fost ucis aseară. — Ucis? — La nici mai mult, nici mai puțin de doi-trei kilometri distanță de furnizorii de combustibil. — De ce un asemenea om... Fiecare cu viața lui... Oare sînt chiar singurul care n-a știut nimic? Ochii lui bănuitori și pătrunzători, plini de uimire, se deschiseră mari În spatele ochelarilor... ca un vas ce se află În poziție nesigură. Arăta de parcă stătea să cadă la cea mai mică atingere. După toate aparențele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
sau proaste, oricum ar fi, dar să nu se considere că am dat bir cu fugiții... asta ar fi Îngrozitor. Poliția n-a apărut. Poate am scăpat de ce-i mai rău... Pericolul nu trecuse Încă de tot și bineînțeles că singurii care știau că am stat de vorbă cu Tashiro erau clienta, șeful și Tashiro Însuși. Era Îngrozitor să aștepți... CÎnd muncești, știi că tot ceea ce faci depinde de tine, dar cînd aștepți, n-ai nici o putere. Mă simțeam și mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
eu... nici măcar un telefon de la soția mea. Singurul lucru care mi-a mai rămas era clienta care mă aștepta. Ceilalți se făcuseră nevăzuți... Din punctul de vedere al colegilor mei de serviciu, și eu eram pe lista dispăruților. Dar nu singurul... O dovadă a existenței clientei mele, a faptului că vorbea de una singură și se trezea cu berea În fața ochilor o constituia faptul că se afla și ea pe lista celor ce plătesc taxe la Consiliu... Un de-a v-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
n-a sosit Încă. Oameni care mergeau grăbiți, zîmbind unul altuia... O femeie tînără Însărcinată Își tot răsucea trupul, croindu-și drum prin mulțime, preocupată doar de picăturile de apă ce-i curgeau din sacoșă... de la peștele care se dezgheța. Singurul care mi-a aruncat și mie o privire a fost un tînăr de șaptesprezece-optsprezece ani, cam palid la față. Se În dreaptă spre cabina telefonică și cu o mișcare iute, aruncă ceva Înăuntru. Apoi dispăru iar prin mulțime. Să fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
dar și la cele făcute de ea și de „orice om cu frică de Dumnezeu de pe aici, de la noi”. Au înțeles și ceilalți acest mesaj. Doctorul Cezar Nistorescu prinse imediat ochii lui Eugen, doar pentru o clipă, comunicând telepatic: „Da, singurul Dumnezeu a putut face această minune...”. Erau de acord și nu era pentru prima oară când ei ajungeau la această concluzie după aproape toate operațiile efectuate în regim de urgență. Mama Luiza, încremenită într-o tăcere adâncă și demnă, nuși
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
îceput să mă gâdesc la facultate. Singura facultate a cărei taxă ne-o permiteam era Temple. Cred că la vremea respectivă taxa de școlarizare era de 100 de dolari pe an. Tata și-a pus mari speranțe în mine. Eram singurul lui fiu. Vroia ca eu să devin, în ordinea următoare: medic, reformator moral, om al legii sau contabil autorizat, astfel încât măcar să-i țin contabilitate pe gratis. Dar apoi la școală au început să se întâmple lucruri interesante. Întotdeauna mi-am
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2130_a_3455]
-
mușchi de porc împănat cu mere călite și, poate, uneori, stridii înecate în șampanie Veuve Clicqot (întrucât, deși aflat la vârsta foarte senectuții, Saramago pretinde că nu și-a pierdut virilitatea concretă). Lui Gogol, ei bine, probabil că Gogol este singurul căruia nu aș ști ce să-i ofer drept hrană. Kafka cred că se hrănea doar cu grâu încolțit (sau cu așa ceva s-ar hrăni, dacă ar trăi în zilele noastre), fiind el un soi de Ioan Botezătorul al anxietăților
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2202_a_3527]
-
echipa ta. În cameramanul tău, mai ales. În schimb îmi place să iau singur deciziile. Și nu pentru că n-aș avea încredere în colegi, ci pentru că, dacă greșesc, vreau să nu am pe cine să trag la răspundere. Să fiu singurul responsabil de alegerile greșite. Și atunci iau singur deciziile, mai ales cele importante, cum ar fi să aleg o rută, unde mergem, cât mai stăm, dacă mai stăm și așa mai departe. Și locațiile când le alegem, îmi place să
TRANSMISIUNEA ÎN DIRECT by ANA-MARIA NEAGU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/861_a_1560]
-
de editură... Mirel 21 iunie 2006 „Cel mai grav aspect al globalizarii este, poate, infantilizarea omenirii - gradinița globală plină de jucării și dispozitive ingenioase, de prăjituri și acadele.“(Amos Oz) Mă enervează din ce în ce mai mult mass-media româneasca. Stiu că nu sunt singurul, dar știu că noi, cei care militam pentru o altă mass-media, suntem într-o zdrobitoare minoritate. Fiind un constant telespectator, dar și cititor de presă (în cele două formate) mă pot considera cu observator constant și neutru, nefiind rău intenționat
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
Chemăm un taxi și ne urcăm în el. — De-abia aștept să beau ceva, spune Amy. Mi-a citit gândurile. Îi spunem șoferului unde mergem și ne dăm jos zece minute mai târziu. Intrăm în pub, care e irlandez, dar singurul din local care arată a irlandez e băiatul care stă în spatele barului. Toți ceilalți clienți par americani. Sunt înalți, bine făcuți și par că au venit să bea doar un pahar sau să mănânce ceva. După cum stau lucrurile, mulțimea n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
ca el nu există, nu-i așa? Ei bine, asta credeam și eu. Până acum. Adam e tot ce-am visat vreodată. Chiar în acest moment, nu a mai rămas nici un alt bărbat pe planeta mea. Au căzut pradă uitării. Singurul care rămâne e Adam Kirrane. Sunt îndrăgostită nebunește, fără speranță. Și sunt aproape sigură că și Adam simte la fel. Mi-a spus să vin la New York (din nou), așa că un viitor împreună pare foarte probabil. De fapt, acum parcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2278_a_3603]
-
-mi trimiți trei din poeziile d-tale inedite, dar nu prea lungi, să le am eu aici, și asta cât mai curând, am să-ți spun eu mai pe urmă ce am făcut cu ele și ai să fii mulțumit. Singurul cu care mă văd des, fiindcă șed aproape, este d-l Costa-Foru. Viața mi-e mai liberă și mai a mea ca la Bârlad, n-am vizitat nici un bolnav de când sunt aici; servici am numai o oră pe zi, așa că
Academia b?rl?dean? ?i Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83084_a_84409]
-
uneori un lexic neologic, aseptic și plin de sarcasm, asemănător celui al lui Norman Manea: „unul dintre ei, totdeauna el, se va plânge de hiperaciditate, melenă, mașinații, micțiuni, manevre, mâncătorii infernale“. Tânărul Daniel are o partitură esențială, ca martor creditabil (singurul) al dezastrului uman din dictatură și potențial fiu („Telemac“) al acestui Ulise de peste țări. Dar nici el nu scapă viziunii ironice a autoarei, prin recuzita adolescentină de epocă și mai ales prin practicarea acelui argou puștesc imposibil, cool al anilor
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2180_a_3505]
-
sau poate visase, după cum spunea în glumă, că "...în zorii zilei va veni un crai de Miazăzi să le scape din oropsire..." Atanasie dormise în podul șurii toată ziua, iar seara luaseră drumul întoarcerii. Doamna Teodora ținea cu o mână singurul ei bagaj un mic cufăraș cafeniu care se părea că aștepta și el de multă vreme drumul ăsta, iar cealaltă mână nu o slăbea pe fetița a cărei voce speriată o auzise doar în întrebarea repetată : "Mergem la tata ? Mergem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
mai multe despre Minodora, se apropie Mileniul trei. Născută odată cu România Mare, nu pot crede că, după tot ce am pătimit, am ajuns la anii ăștia. Singură, doar cu amintirile și cu morții mei, aici pe petecul ăsta de pământ, singurul care pentru mine poartă numele de "acasă". Mereu cu gândul la cei plecați, schimbările care se întâmplă acum în lume mă privesc prea puțin. Izolată cum sunt nu știu prea multe, dar totuși citesc și mai aud ce se întâmplă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
eroul tău este din fier forjat? Nu vezi? Nu-l atinge nici timpul. Crede-mă, par suspecți oamenii ăștia cu biografii prea rotunde, cărora nu li se întâmplă nimic într-o lume unde totul este ca frunza în vânt. El, singurul, rămâne neclintit, este intangibil! Nu-ți miroase a nimic? Își bătu cu degetul arătător nara. Puah, se strâmbă Nina, scuturându-se de repulsie, în semn că ei îi mirosea tare. Nu vă înțeleg, izbucni fata, și oricum nu vă cred
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
care o fi și uitat că a făcut o cerere prin care solicita instalarea unui telefon? Nu, oricât se străduia era imposibil să-și poată face probleme din pricina unui aranjament, la urma urmei atât de firesc. Dacă ar fi fost singurul, dacă ar fi fost unicul, pe când așa... Și totuși această situație îl înfuria, îi displăcea să se știe amestecat de Alexe printre ceilalți, condamnat, blamat, afundat până la gât în marea mișcătoare a luptei pentru supraviețuire, a supraviețuirii cu orice chip
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
nevasta lui făcuse numai fete ca să fie sigură că urmașii lor nu vor moșteni urâțenia ei. Într-adevăr, fetele îi semănau lui toate, fără ici un dubiu, de parcă ea nici nu participase în momentul coeziunii, rămăsese deoparte. Știa, desigur, că singurul răspunzător pentru sexul copiilor, nu era decât bărbatul dar îi plăcea să gândească altfel pentru că știa că viața are o parte văzută și o parte nevăzută. Dacă nu trecea multă vreme pe la Alexe, inginerul resimțea o absență, aștepta apelul telefonului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
tutela lui Nagasawa. — Nu încerc să mă scuz, dar mi-a fost cumplit de greu, i-am spus lui Naoko. Cât ai fost în Tokyo, te vedeam în fiecare săptămână și stăteam de vorbă cu tine, știind foarte bine că singurul pe care l-ai iubit a fost Kizuki. Mi-a fost greu de tot. M-a durut foarte tare. Cred că acesta a și fost motivul pentru care m-am culcat cu fete pe care nu le cunoșteam. Naoko a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
doar părțile bune, înseamnă că a reușit într-un fel. Eu nu i-am cunoscut decât această față. Naoko zâmbi. Ce mult s-ar bucura dacă ar auzi asemenea cuvinte. Ai fost unicul lui prieten adevărat. — Și Kizuki a fost singurul meu prieten, am spus. N-a mai existat nimeni în viața mea, nici înaintea lui, nici după el, pe care să-l fi putut considera prieten. — De aceea îmi plăcea să fiu cu voi amândoi. Nu-i vedeam decât calitățile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
să vedem un film obscen? Unul cu-adevărat murdar, spuse Midori. De la bar am plecat la un restaurant specializat în Țipari, iar de acolo în Shinjuku. Am intrat într-unul din numeroasele cinematografe aflate pe străduțele dosnice. De fapt era singurul care anunța trei filme pornografice. Mirosul dinăuntru era de nedescris. Am ajuns chiar la țanc, pentru că în clipa în care ne-am așezat, a și început primul film. Prezenta povestea unei funcționare și a surorii ei, elevă de liceu, răpite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
Știu că te sâcâi îngrozitor, că-ți tot cer favoruri fără să-ți dau nimic în schimb, că te scot în oraș și te târăsc după mine, că-ți impui urechile cu tot ce-mi trece prin cap, dar ești singurul cu care îmi permit așa ceva. Niciodată, dar niciodată nu am putut face ce vreau, nimeni nu mi-a permis așa ceva în cei douăzeci de ani de viață. Tata și mama nu m\ bag\ în seamă, iar iubitul acela al meu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
cei douăzeci de ani de viață. Tata și mama nu m\ bag\ în seamă, iar iubitul acela al meu nu e genul acesta. El se înfurie când am eu chef de ceva și sfârșim întotdeauna prin a ne certa. Ești singurul pe lumea asta căruia pot să-i spun orice și acum sunt cumplit de obosită și vreau să adorm spunându-mi-se că sunt plăcută, drăguță și alte prostii de felul acesta. Este tot ce-mi doresc. După ce mă scol
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]