8,653 matches
-
nu am fost mai curajoasă. —Știi care e problema ta, Jenny? Îmi cunoșteam multe lipsuri, dar nu eram bucuroasă să mai aud de una. Spune-mi, am spus îndoită. —Tu și generația ta credeți că aveți dreptul de a fi fericiți. Nu știu de unde v-a venit o asemenea idee. Nici măcar în Biblie nu scrie că ai dreptul să fii fericit. Sunt sigură că scrie, am zis suspicioasă. Sau doar părinții mei mi-au spus-o? —Părinții fac asta, fu de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
mai aud de una. Spune-mi, am spus îndoită. —Tu și generația ta credeți că aveți dreptul de a fi fericiți. Nu știu de unde v-a venit o asemenea idee. Nici măcar în Biblie nu scrie că ai dreptul să fii fericit. Sunt sigură că scrie, am zis suspicioasă. Sau doar părinții mei mi-au spus-o? —Părinții fac asta, fu de acord Alfie. Dar nu le fac nici un favor copiilor lor. Și acum îți voi oferi cheia mea secretă a fericirii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
mi-a devenit foarte clară soluția la toate problemele grupului nostru. — Atunci nu v-ați întors suficient de mult în timp. Nu înțeleg. Nu vă folosește la nimic să vă întoarceți în timp până la un moment în care nu erați fericiți - trebuie să vă întoarceți la un moment în care erați fericiți. Tally se juca absentă cu părul. —În facultate? —Și primii ani la Londra când erați doar voi doi, i-am reamintit eu. Erați așa de prinși unul de celălalt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
Atunci nu v-ați întors suficient de mult în timp. Nu înțeleg. Nu vă folosește la nimic să vă întoarceți în timp până la un moment în care nu erați fericiți - trebuie să vă întoarceți la un moment în care erați fericiți. Tally se juca absentă cu părul. —În facultate? —Și primii ani la Londra când erați doar voi doi, i-am reamintit eu. Erați așa de prinși unul de celălalt pe vremea aceea. Deveni puțin nostalgică. Nici nu-mi mai amintesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
scapi de orice ar fi care te frământă, să beți prea mult, să o asculți cum mă face hobbit. Să sperăm că după un weekend cu consumatori de modă vorbind timp de 48 de ore despre lungimea fustelor vei fi fericită să te întorci la normalitate. Și eu voi fi fericit. Mă sărută și mă strânse în brațe, puțin mai tare ca înainte. Alfie fu surprins să mă vadă. — Urma să mă trimită acasă cu o ambulanță, îmi explică. Nu trebuia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
prea mult, să o asculți cum mă face hobbit. Să sperăm că după un weekend cu consumatori de modă vorbind timp de 48 de ore despre lungimea fustelor vei fi fericită să te întorci la normalitate. Și eu voi fi fericit. Mă sărută și mă strânse în brațe, puțin mai tare ca înainte. Alfie fu surprins să mă vadă. — Urma să mă trimită acasă cu o ambulanță, îmi explică. Nu trebuia să te deranjezi să vii. Nu spune prostii, i-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
te vei uita la Lisa și la Mark, îți vei imagina... —Mulțumesc, Maria! am exclamat, oprind-o înainte să devină mai sugestivă de atât. Uită-te la ce s-a întâmplat și unde am ajuns acum. Ea e însărcinată și fericită cu Kieran. Mă va târî la seminarii unde voi învăța cum să-mi iubesc sânii ca ființe separate și cum să-mi aplic un contur perfect al ochilor. Dacă aș confrunta-o, ce ar urma? Ea se va simți vinovată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
împărtășească pasiunile? Maria m-a privit uimită. —E o întrebare prostească. E de la sine înțeles că iubiții trebuie să aibă lucruri în comun. — Da, dar nu trebuie să faceți exact aceleași lucruri. Paul Newman și Joanne Woodward sunt căsătoriți și fericiți de ani de zile, și pe nici unul nu-l interesează hobbyurile celuilalt. Da, dar eu nu îmi petrec ore întregi bând cu ei, a argumentat Maria. Cu voi însă mă văd, și voi aveți cea mai strânsă relație pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
la filme proaste! Ne-am luat de braț și ne-am alăturat celorlalți. Da, eram OK. — Deci totul este în regulă, ești sigură, da? ne-a întrebat mătușa Lynn pentru a cincea oară. —Sunt absolut sigură! Plecați în Spania. Fiți fericiți. Plantați măslini și mâncați paella. Noi vom termina până la Paști, dacă Mark va reuși să scape de la sală, iar eu nu voi fi îngropată în muncă. — Nu exagera, m-a avertizat Lynn. Încă nu te-ai refăcut complet. Știu, știu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
Lee; i-a luat zece minute să găsească cheia potrivită într-un mănunchi enorm de chei. Moartea subită a lui Lee l-a zăpăcit și mai mult - asta era starea lui naturală - și am avut impresia că ar fi fost fericit să lase studioul încuiat pe vecie decât să se gândească ce să facă cu lucrurile ei. Nu există decât două rânduri de chei, ale tale și ale lui Lee, nu? am întrebat. —Absolut! Stephen a înmărmurit cu cheia într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
ceașca lui. Măcar o să apucăm să dormim noaptea. Știi că odată ea i-a învinețit un ochi? — Mi-a spus Judy. Ajay a dat neîncrezător din cap. Nu mă văd ridicând mâna la o femeie, dar nici nu aș fi fericit dacă Vicky ar încerca să mă lovească, îți spun. Apoi intră într-o stare de isterie, aproape intenționat și vine la noi să o liniștim, indiferent de oră. A turnat grațios cafeaua. Noaptea cu petrecerea a fost îngrozitoare. Eram gata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
a coborât la parter și a vorbit cu Lee. Așa că în nici un caz Claire nu ar fi putut să aibă vreo legătură cu ce i s-a întâmplat lui Lee, pentru că în momentul în care Lee a murit Claire era fericită undeva în stratosfera planetei Valium. —A, da, a spus Paul inexpresiv. Atunci, bine. înseamnă că ne-am lămurit. Excelent. S-a întors către omul de după tejghea și a cerut nota. Am spus: —Claire e ștearsă de pe listă, da. Dar nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
toate astea, a spus. De la ea. Lee Jackson. A, știu, stai liniștit. Dar vreau să știu exact ce știi tu, și dacă încerci să exagerezi sau dacă încerci să inventezi o să-mi dau seama. Asta i-a dat curaj. Era fericit să spună cât de multă încredere avea Catherine în el. — Au avut o ceartă cruntă, ea și domnul Hammond, a spus el tare, prinzând avânt de la whisky. El i-a spus că riscă totul, cariera ei și a lui. Dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
jale, ca să nu mai spun de taxa pentru card. Cele 250 de lire nu au făcut decât să-l calmeze pe managerul meu bancar pentru o perioadă. Dar nu a durat. Așa că atunci când m-a sunat din nou, am fost fericită. Era ca și cum mă ajuta. A doua oară a fost și mai ușor. Și mai e unul despre care tu nu știi. Unul de Petra Debray. Am luat în total trei. La ultimul ajunsese să fie ca o rutină. Și-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
s-a părut important. Are o gură mare cât o găleată, a spus enervat. Atunci e norocoasă că nu ai omorât-o ca să tacă din gură, am replicat. Așa cum ai făcut cu Walter. —Walter? a repetat Nat. Aia am fost fericit să o fac, îți zic. A rânjit cu răutate. —îmi găsesc scuze când greșesc, dar nu cu Walter Quincy. Asta nu a fost o greșeală. Am fost fericit să o fac. Să îl lovesc în cap și să îl arunc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
Așa cum ai făcut cu Walter. —Walter? a repetat Nat. Aia am fost fericit să o fac, îți zic. A rânjit cu răutate. —îmi găsesc scuze când greșesc, dar nu cu Walter Quincy. Asta nu a fost o greșeală. Am fost fericit să o fac. Să îl lovesc în cap și să îl arunc pe fereastră. —Clifford ți-a spus să o faci? — Nu mi-a spus. Nimeni nu-mi spune ce să fac. A spus doar că mă va plăti. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
I se părea că o vede plângând și implorând-o: „Lavinia, de ce îmi strici casa, am trei copii, Lavinia... Mi-a spus că nu mai poate, că o să fugă în lume cu tine și lasă tot. Lavinia, n o să fie fericit cu tine, crede-mă, e bărbat bun, își iubește copiii...” Își iubea copiii, Lavinia știa asta și i-a fost frică de dorul lui pentru ei, altfel n-ar fi suportat toată mascarada. Bunica nu a ieșit câțiva ani din
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Ilinca, tot nu-i ieșise din minte. Nu ținea făclie ca ceilalți, dar, mergând împreună cu ei, nu avea nevoie să vadă calea. Pasul, fără să fie cadențat, era ca al fraților, dar gândurile, va putea să scape de ele? Fusese fericit când plecase în pelerinaj. Nu-și dăduse seama că de fapt încercase să fugă de frica lui, ca și doamna Ilinca. Pe Șerban Vodă, omul cu glas de tunet, cu fața mare și ochi poruncitori, care știuse din fugar condamnat
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
altul afară de Tine, ajutor întru necazuri, nu avem, Doamne al puterilor, mântuiește-ne pe noi”. Acasă Întors la Ierusalim, spătarul Mihai, curtenitor, le-a însoțit pe cele două femei peste tot pe unde le-a fost dorința. Doamna Ilinca era fericită că în sfârșit nu mai simțea în atitudinea lui dezaprobarea. Știa bine că în familia lor toți făcuseră politică, dar tot atât de bine știa că ea, bătrâna, făcuse cea mai înaltă politică din câte s-a văzut vreodată. Când, după ce l-
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
pe podea la picioarele mele și te-a binecuvântat ieșind. În veacul nostru atât de mic, cu omoruri și trădări la tot pasul, ai aflat să se fi întâmplat ceva mai deosebit? De atunci mă tot gândesc că te-a fericit Dumnezeu, pentru că nu ai stat „în sfatul necredincioșilor”. — Ei, măria ta, acum că au trecut iată nouă ani și jumătate, toate par frumoase, dar prin câtă tulburare am trecut nimeni nu poate să și dea seama. Când te-am văzut
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
cum povesteau bătrânii că, atunci când a răposat Matei Vodă Bătrânul, noul domn care i-a urmat atât de prins de griji a fost că nu i-a dăruit nici o lacrimă răposatului. Măria ta, cinstește-l pe cel ce mi-a fericit zilele cu prietenia lui, pe Șerban Vodă plecat dintre noi și răsplătește-i încrederea ce a avut-o în măria ta, vărsând lacrima de cuviință când îl vei duce mâine pe ultimul drum. Aș dori să-i ai alături pe
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
trăiești, măria ta! și-i adresă un zâmbet tatălui său. Postelnicul se făcu și el nevăzut, grăbit să-și îndeplinească treburile privind grija față de persoana domnitorului. Lumina mohorâtă ce pătrundea prin ferestrele largi contrasta cu dispoziția lui Constantin Vodă. Era fericit că în ciuda răcelii de care suferise până zilele trecute, acum este sănătos și va merge la denia mare. Va sta în tronul lui, alături cu doamna, atent la cântările fraților călugări și va intona și el împreună cu ei „Cămara ta
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
chicotit una la alta, imitând-o pe Ancuța, cea proaspăt pețită. Glasurile bărbătești cântau susținut și, cu toată tonalitatea minoră, Prohodul așa interpretat părea un fel de imn de glorie absolută. „Primăvară dulce, Fiul Tău cel dulce...” Vodă oftă. Era fericit. Încă un an, încă un Paște. Era atent la fiecare cuvânt și se simțea mândru că, pe cheltuiala lui, se tipăriseră toate aceste cărțulii după care cucernicii monahi cântă acum slujba înmormântării Domnului Iisus Hristos. În toate limbile vorbite de
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
pornind într-un galop nebunesc veni să salute și să anunțe că marele sultan stăpân peste pământ și mare a avut bunătatea să trimită un imbrohor purtător al cuvântului lui către beiul valahilor Constantin. În românește, vodă răspunse că este fericit să-l întâmpine pe trimisul padișahului, care este binevenit. Din suita domnitorului, un grămătic de cancelarie traducea în turcește, vădit emoționat, vorbele lui Constantin Brâncoveanu, care încheie spunând că imbrohorul este așteptat cu dragostea și cinstea ce i se cuvine
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Mecca este în direcția soarelui dimineții. Își concentră gândul spre Allah, mulțumindu-i pentru condiția sa de dreptcredincios. Se rugă pentru pace și bunăstare și, în complexitatea armoniilor dangătului de clopot, se pomeni rugându-se pentru sănătatea beiului. Era categoric fericit că depășise starea aceea de frică și suspiciune în care stătuse de când a trecut Dunărea. În acel moment se auzi din odaia alăturată glasul voievodului care-l chema pe Ștefan. Doi cafegii turci, cu haine și turbane albe, doar cu
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]