8,218 matches
-
CEI PE CARE-I IUBESC. BA CHIAR SE MAI ȘI SINUCID, DISTRUGÎND ASTFEL FIINȚA PE CARE O ÎNDRĂGESC CEL MAI MULT. \ ȘI CE AU TOATE ASTEA DE-A FACE CU CONFLICTUL DIN MINTEA MEA ȘI CARE \ ASPECT DESTUL DE IRONIC \ MĂ PREFACE ÎNTR-O SCORPIE? \ ACUM DOUĂ LUNI MI-AI SPUS CĂ L-AI INFORMAT PE CĂPITANUL HEDROCK (ÎMPĂRĂTEASA SE ÎNCORDĂ PUȚIN AUZIND POMENIT PENTRU PRIMA DATĂ ACEST NUME) CĂ-L VEI INVITA ÎNAPOI LA PALAT PESTE DOUĂ LUNI. ACEST TERMEN A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
CONDUCÎND SUTE DE PLANETE ȘI DECLARÎND RĂZBOAIE CA ȘI REGII SAU DICTATORII DE PE VREMURI. ȘI CEL MAI MULT AR URÎ ACEȘTIA STRĂVECHEA CASĂ DOMNITOARE ISHER, A CĂREI PREZENȚĂ VIE AR FACE RIDICOLE PRETENȚIILE LOR ZGOMOTOASE. VIAȚA PE PĂMÎNT S-AR PREFACE ÎNTR-UN ȘIR NESFÎRȘIT DE RĂZBOAIE ÎMPOTRIVA ALTOR SISTEME STELARE. FĂCU O PAUZĂ, APOI RELUĂ CU ACEEAȘI ÎNCORDARE ÎN GLAS: \ O FI PĂRÎND STUPID SĂ TE GÎNDEȘTI LA O SITUAȚIE CARE POATE SE VA PRODUCE ABIA PESTE DOUĂ SUTE DE ANI
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
LUAT FOC. STRADA LUNGĂ, BINECUNOSCUTUL BULEVARD AL NOROCULUI STRĂLUCEA CA UN GIUVAER ÎN TIMP CE GONISH MERGEA PE EA. KILOMETRU DUPĂ KILOMETRU DE GIUVAERURI, NESTEMATE CARE SE UNEAU ȘI SE TOPEAU UNA ÎN ALTA DEPARTE DE TOT, ÎNTR-O DIRECȚIE SAU ALTA, PREFĂCÎNDU-SE ÎNTR-O LICĂRIRE ÎN CARE SE AMESTECAU TOATE CULORILE, MAI ALES ALBUL. FIRMELE ȘI PANCARTELE STRĂLUCEAU CĂTRE NEGATIST, O SPLENDOARE DE MESAJE GRAVATE ÎN LUMINĂ: CÎȘTIGAȚI O AVERE INTRAȚI CU ZECE UNITĂȚI FIDUCIARE IEȘIȚI CU UN MILION PALATUL DE
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
să suprapună structura generală a jocului pe zona ultra-instruită a creierului său. Într-un tîrziu jucă și el zece unități fiduciare pe fiecare din cele trei numere. Focul își încetini mersul giratoriu cu scîntei aruncate în toate direcțiile și se prefăcu într-o coloană circulară de numere suprapuse. Crupierul strigă ca și cum ar fi intonat un imn: ― Șaptezeci și patru, douăzeci și nouă, optzeci și șase, de data asta cota fiind șaptesprezece la unu. În timp ce Gonish își strîngea cele cinci sute zece
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
loc unde să nu fi pus Temeinic gheara ta, neîndurato! Câmpia vastă ai înveninat-o Și în curând nu va mai fi Apus. Te uită, Zările se împreună. Un ocean, talazul tău cernit; - Când, Umbră, sub zenitul poleit, Te vei preface-n mistic clar de lună? DIONISIACĂ Plecați-vă, în cuget cucernic și sfios, V-o spun: e-aproape timpul, de-a pururi sfânt când iară Biruitoarea Brimo va naște pe Brimos... Și-l veți vedea, slăvitul sub verdea lui tiară
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
FULGII Cad fulgii șovăielnici în stoluri fără număr, Din nevăzute urne ei cad pe albul umăr Al dealurilor prinse de-o crustă argintie. Oștiri de nori aleargă... - Ce surdă simpatie, Nori turburi, nori metalici, spre voi întins mă poartă? Ați prefăcut în domuri de-argint natura moartă Și-ați pus în peisagiu un nou fior de viață, Voi blocuri mohorâte, convoi de-obscură ceață!... Tot plumbul meu din suflet, o forme călătoare, Cu voi să se topească în gânduri de ninsoare
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
de vreme. Cea mai bună pagină ce-am scris este, cum ți-am spus, Veghea lui Roderick Usher. Nu din cauza perversităților de acolo, dar în vederea adevărului care izbutește să se exprime. Sunt o natură absolut plebeiană. Un niebelung, robit să prefacă aurul împrumutat în coroane, numai prin știința penibilă a degetelor sale. Pot ajunge la cunoașterea mântuitoare nu pe calea poeziei, interzisă mie și alor mei, dar pe calea rampantă a științei, pentru care mă simt în adevăr făcut. Crede-mă
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
există în schimb nici unul mai important. Parafrazând această formulare celebră, vom zice la rîndu-ne că există poate poeți mai mari și mai puri decât Rimbaud, dar că nu există în schimb nici unul atât de insolit. Toate, într-adevăr, concură să prefacă sălbăticiunea asta din pădurea Ardenilor - spaima cenaclului lui Théodore de Banville - într-o ființă mitologică. Intensa și scurta lui trecere prin existență rămâne pentru noi orbitoare de-a pururi. * Franța produce, prin excelență, asemeni vieți febrile, a căror menire pare
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
codiță, venea în urma noastră, ai fi zis că-și freacă lăbuțele încântat că iese afacerea, la poartă doamna Ojog mi-a spus : «Te-aș invita înăuntru să-ți dau o țigară bună, știu că ești fumător pasionat, nu te mai preface, nu e cazul, poți să ai încredere în mine, fiindcă te consider matur și îți sunt ca o soră, dar soțul meu e plecat în provincie și ce-ar zice vecinii ?». Eu am bâiguit nu mai știu ce și, când
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
ei se ține masculul, micuț, cât un chibrit. El stă acolo nemișcat, cum stai tu acum, și nu funcționează decât atunci când ea simte nevoia să germineze. Pe urmă intră iar în nemișcarea lui. Iar tu, Dragoș, degeaba taci și te prefaci că dormi. Mă uit la tine, semeni leit cu ăla, atâta doar că tu ești incredibil de bătrân. Poate că dormi lipit de pântecul ei nevăzut sau înăuntru pântecului, cine știe ?...“. Dragoș tăcea, lumina îmi înțepa ochii, mă amețea. Am
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
în mine; pe urmă l-am văzut la braț cu doamna Gerda, dar tu n-o cunoști pe doamna Gerda, e una care există, o prietenă de-a mea...). și, pe deasupra, l-am întâlnit la domnul Sima, în depozit, se prefăcea că doarme, ca și tine... Atunci, pe teren, domnul acela mi-a făcut semn să mă opresc, m a întrebat : «De ce alergi ? Unde alergi ?». «Tu, domnule», i-am răspuns, «nici nu bănuiești și, dacă ți-aș spune, nici nu m-
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
Voi fi cu ochii pe tine. -Cu amândoi?, zise Radu, cu un zâmbet nepăsător, mijind ochii spre ea. -Te-ai șmecherit, Făt Frumos, sau poate nu te-am cunoscut îndeajuns. -Termină, cu fătul tău frumos. -Nu ești al meu!, răspunse Angela prefăcându-se că nu înțelege aluzia. -Nici nu-mi doresc! Și ar fi bine să-ți vezi de ale tale probleme. -Vine o vreme când îți vei dori. Și problemele mele te vor interesa! Acum tulburarea Angelei era vizibilă. -Ce-mi pierd
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
și mai mult drag de Fermín și-l puse să promită că va lua niște pastile pe care doctorul Baró i le recomandase. — Eu pentru dumneata, doña Encarna, Înghit și o cărămidă, dacă e nevoie. Cu timpul, cu toții ne-am prefăcut că uitasem de această Întîmplare, Însă niciodată n-am mai luat În glumă poveștile despre inspectorul Fumero. După acel episod, ca să nu-l lăsăm singur, Îl luam pe Fermín Romero de Torres aproape În fiecare duminică să mîncăm În cafeneaua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
poziție adopți În privința teoremei lui Fermat? Îl Întrebă Fermín, frecîndu-și degetele. De Îndată, se angrenară Într-o discuție de neînțeles despre misterele matematicii, care mie mi-a sunat ca limba chineză. Fermín Îi spunea mereu dumneata, sau doctore, și se prefăcea că nu observă bîlbîiala băiatului. Pentru a răspunde infinitei răbdări pe care Fermín o avea cu el, Tomás Îi aducea cutii cu bomboane de ciocolată elvețiene Învelite În fotografii cu lacuri de un albastru neverosimil, vaci pe pășuni verde tehnicolor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
nu ți-a pierit pofta să mă jignești, nu-i așa, Daniel? Ei bine, hai, descarcă-te cum Îți vine mai bine. E vina mea, fiindcă am crezut că, În cele din urmă, puteam să fim prieteni ori să ne prefacem că sîntem, dar bănui că nu valorez cît frate-meu. Iartă-mă că te-am făcut să-ți pierzi vremea. Se răsuci și o zbughi pe coridorul ce ducea spre bibliotecă. Am văzut-o Îndepărtîndu-se pe pardoseala În alb și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
lui Antonio Machín, foarte În vogă pe atunci. Tatei, ritmurile caraibiene Îi cam iritau nervii, Însă le tolera pentru că lui Fermín Îi aminteau de Cuba lui, de care Îi era atîta dor. Scena se repeta În fiecare săptămînă: tata se prefăcea că n-aude, iar Fermín se abandona, Într-o vagă bîțÎială, ritmului de dans, punctînd intervalele de publicitate cu anecdote despre aventurile sale la Havana. Ușa prăvăliei era deschisă și pătrundea o aromă dulce de pîine proaspătă și de cafea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
-l ținem departe de orice bucluc. Am Încuviințat, nu foarte convins, și m-am pregătit să continuu treaba Începută de Fermín, În timp ce tata se Întorcea la corespondența lui. Între două paragrafe, tata Îmi arunca pe furiș cîte-o privire. M-am prefăcut că nu observ. Cum ți-a mers ieri cu profesorul Velázquez, a fost bine? Întrebă el, dornic să schimbe subiectul. Da. A fost mulțumit de cărți. Mi-a zis că tocmai caută o carte de scrisori de-ale lui Franco
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
la ce mă gîndeam eu: să-l las aici pe Fermín și să mă duc la Teatrul Liceo cu Barceló. În seara asta se cîntă Tannhäuser și m-a invitat, fiindcă el are mai multe fotolii la parter. Tata se prefăcea că citește corespondența. Era un actor cît se poate de slab. — Dar ție de cînd Îți place Wagner? Ridică din umeri. — Calul de dar... Iar apoi, cu Barceló nu contează ce operă se cîntă, pentru că de-a lungul Întregii reprezentații
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
țevilor și conductelor vechi de aproape un veac. Casa aceea zăcea Într-un perpetuu semiîntuneric, un balcon de Întunecimi susținut de niște ziduri scorojite. Mirosea a tutun negru, a frig și a absențe. Nuria Monfort mă privea În timp ce eu mă prefăceam că nu bag În seamă precaritatea locuinței sale. — Cobor În stradă să citesc fiindcă În apartament nu prea e lumină, zise ea. Soțul meu mi-a promis că-mi va dărui o veioză cînd are să se-ntoarcă acasă. Soțul dumneavoastră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
După un timp, îmi dau seama că o rază de soare - mai îndrăzneață - a spart coroana de frunziș a nucului din grădiniță și s-a furișat hoțește pe fereastra chiliei și, căzând pe vraful de cărți de pe masă, le-a prefăcut într-un bulgăre de aur! Jucăușul zefir al dimineții alintă cu gingășie frunzele nucului care se hârjonesc cu razele de soare...Totul este un joc îmbietor plin de farmec. Rămân un timp uitat de mine, urmărind feeria de pe măsuță...După
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
După o vreme, și alte raze de soare devin mai îndrăznețe, străpung coroana nucului și, năvălind în încăpere, se prind într-un joc al ielelor...E timpul să mă scol...Izvorașul din coasta chiliei mă primește cu un clipocit vesel, prefăcându-se în mii de diamante pe prundișul de pe făgaș...Când mă întorc în chilie, nu-mi vine să cred...O zână bună în lipsa mea - a așezat pe un colț al măsuței o cană cu lapte aburind, puțină dulceță de fragi
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
scoasă de un cot de atâta muncă... Nu știu cum se întâmplă, dar de fiecare dată întrebările mele au un răspuns atât de limpede din partea sfinției tale încât mă întreb cum de nu mi-a trecut și mie prin minte. Călugărul se preface că nu a auzit cele spuse de mine și mă face atent: Uite la casele de colo. Ele au aparținut fostului căpitan Gabăr, care le-a vândut lui Ionașco Peaiucul sulger. Îți amintești cumva de zapisul întocmit de fostul căpitan
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
semn că este atent la cele spuse de mine - bătrânul clătina din cap a aprobare și a mirare...Cine știe? Cert este că după o vreme a oftat adânc și pentru a-și feri ochii de privirea mea s-a prefăcut că se uită în lungul Podului Spânzurătorilor...Dragul de el!...Probabil și a adus și el aminte de mama lui și o lacrimă ce ședea în inimă i s-a șupurit în colțul ochilor, împăienjenindu-i...Am așteptat ca pacea
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
de vară, dar mai ales la nesfârșitele ploi de toamnă sau dezghețul de primăvară și imaginează-ți că trebuie să înoți prin glodul până la gleznă sau, cum se spune, până în butucul roții... Apoi ce zici de o vară fierbinte care preface în colb tot glodul despre care am vorbit? Ei iaca că oamenii s-au gândit că pentru a mântui cu aceste necazuri îi nevoie să podească ulițele cu bârne zdravene...Și de aici ce este mai simplu decât ca acestor
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
și alte acareturi la Chiperești, pe Jijia, unde vodă a făcut „o fabrică de postajă” (postăvărie). Prima din Moldova! Fala primei dugheni a rămas doar în cinstea numelui lui vodă, care a cumpărat-o, pentru că a doua dugheană a fost prefăcută în crâșmă... Iar se adeverește vorba mea, părinte, că una-i umbra unei dugheni sau crâșme și alta-i moșia, prisaca sau moara... Nu fi supărat, fiule, pentru că o să intrăm și noi măcar într-una din cele dugheni, să vedem
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]