9,812 matches
-
slab, de sub moloz, se auzi un strigăt, ca un mieunat de pisică. Kay mai auzise asemenea sunete Înainte: stăteai cu sufletul la gură și te sleiau mai mult decît imaginea unor membre smulse sau trupuri făcute ciur. O făceau să tremure. Respiră adînc. Locul deveni din nou zgomotos și se animă, ca și cum ar fi reacționat la un șoc electric. Generatorul fu pornit din nou și lumina aprinsă. Oamenii se mișcau și lucrau cu un scop diferit. O mașină se opri, izbindu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
mîna și se uită la palmă, apoi privi În jur, de parcă ar fi fost brusc șocată de ceva. Nu vroia să mă duc eu, adăugă. Dorea să se ducă Tony, dorea ca Tony să se ducă. Vocea Începuse să-i tremure. Se uită la Kay cu ochii larg deschiși. — Ascultați, spuse ea brusc. Ascultați, v-ar deranja foarte mult dacă v-aș ține de mînă? Să mă deranjeze? zise Kay, mișcată de simplitatea rugăminții. O, Doamne! V-aș fi oferit-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
luăm pe Emma. Desfac cutia și găsesc cuibărită În interiorul ei o splendidă pereche de cercei cu diamant În formă de floare, cei mai frumoși și mai delicați cercei pe care și i-ar putea imagina cineva. Încep de Îndată să tremur. — Vai, Doamne, repet eu Întruna. Linda, sînt minunați, dar nu-i pot primi. Linda pare foarte Încîntată. — Ba poți și-o s-o faci, spune ea. Au aparținut mamei mele, apoi i-am purtat și eu la nunta mea, iar acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
pe bunica, nu? Îi gîngurește ea lui Tom, iar mie Îmi vine s-o strîng de gît. CÎnd mami și tati or să se poarte Îngrozitor, o să vii și-o să stai la bunica. Această ultimă afirmație m-a făcut să tremur de furie. SÎnt clipe În care Îmi doresc s-o pot Înfrunta, să dau cărțile odată pe față, dar asta nu mi-a stat niciodată În fire. Îmi Înghit toate sentimentele, răcorindu-mă pe spinarea lui Dan, ceea ce nu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
trece pe acolo În după-masa asta, să-mi iau niște lucruri și să vorbim. Sigur, zic privindu-mi ceasul. Pe la patru? — Bine, Îmi răspunde, iar glasul Îi e tot detașat și rece. Ne vedem atunci. Pa. Mă surprinde faptul că tremur puțin În timp ce las jos receptorul. Nu mi-e deloc mai ușor. SÎnt la fel de emoționată ca la prima noastră Întîlnire. De fapt, e o minciună. La prima noastră Întîlnire, nu am fost cîtuși de puțin emoționată. M-am Îndrăgostit de Dan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
încearcă zăvorul și ușa se deschide. O izbește o duhoare atât de puternică de ceapă, încât încep să-i curgă lacrimile. Pandit Razdan este în al treizecilea ceas de baie. Acum este, fără nici o urmă de îndoială, bolnav, nădușind și tremurând, scuturat de frisoane, ca un om în stare de șoc. Deasupra feșelor albe i se vede doar capul, ca al unui nou-născut prematur, are ochii înroșiți, e stacojiu la față și neplăcut umflat. Arată ca și cum ar fi fost murat, ceea ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
figura omului care îl pocnește și îl înjură. El nu este ca acei oameni. Nu se gândește la Anglia ca la țara lui natală. Casa lui este aici, dincolo de poarta albastră. Începe să plângă și în cele din urmă adoarme tremurând, un somn greu. Orașul își continuă viața în jurul lui. Câinii vagabonzi continuă să adulmece prin grămezile de gunoaie și prin șanțuri. Polițaii, hoții, cheflii, cei care curăță haznalele, birjarii, hamalii si alte personaje nocturne își continuă treburile pe străzile care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
dezgustat. — Pleacă de aici, creatură infamă! Pran se oprește brusc, ca lovit. Unchiul său pare extrem de agitat, ducând o batistă de mătase la față. — Chowkidar? strigă. Unde ești? Portarul apare în ușă, fluturându-și lathi-ul. Mustața cu fire albe, îi tremură de indignare. — Portar, ordonă înțeleptul, ia viermele ăsta din calea mea! Nu vreau să-l mai văd pe aici, prin fața casei mele, să aducă o faimă proastă familiei. Asigură-te că nu se mai întoarce. Da, domnule, zise portarul luând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
o mangustă ținută în captivitate, Ma-Ji cârâie după bani. Una dintre femei se întoarce spre ea și-i zice disprețuitor: — Ai fost plătită foarte bine. Și asta-i tot. Este stropit cu apă. Foșnet de mătase. Picioarele lui Pran care tremură necontrolat, sunt masate cu putere. Simțurile lui adormite sunt asaltate de o diversitate de senzații noi, o altă încăpere, un alt loc. Este îmbrăcat în haine curate, i se dă ceva consistent de mâncare, i se vorbește ca unei ființe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
să te temi. Cu mâinile duse involuntar la scrot, Pran se dă înapoi până când se lovește de peretele jos al parapetului. Khwaja-sara șonticăie înspre el cu ochii săi înnegriți de kohl, străpungându-l de pe chipul bătrân, înroșit de fard. Încă tremurând de atâta agitație, face un efort să se calmeze, apoi își dă pe spate părul lung și flutură din mână devenind o ea, după care tușește și se îndreaptă, redevenind un el, apoi se relaxează în altceva, ceva complicat și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
iadul se deschide când cele douăzeci și cinci de puști încep să le doboare. Fără să vrea, Pran se trântește cât e de lung pe fundul bărcii, aproape s-o arunce pe Yasmin în apă. În cele două ore care urmează, Pran tremură în barcă, întinzând din când în când mâna, ca să apuce păsările moarte și uneori, la îndemnul Yasminei le despică direct gâturile făcându-le halal. Îi e în permanență frică să n-ajungă următoarea țintă, deși, așa cum spune Yasmin, ea fiind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
se întinde pe pat, cu brațele sub cap și se uită la constelația sa de portrete decupate. Știe un joc în care închide ochii pe jumătate sau îi deschide și-i închide repede, adunându-le laolaltă sau făcând chipurile să tremure ușor, transformându-le în figuri noi, mai interesante, fantastice. Începe jocul, dar își amintește că trebuie să plece imediat, dacă vrea să facă bani și să fie înapoi la ora opt. Sare din pat, stă în fața pătratului de oglindă care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
Bărbații magnetici Să ne întărim Încă o dată Eheu! Adunarea capătă un aer foarte serios. Unii din cei mai tineri vor să pară foarte concentrați, ascunzându-și privirile, ducându-și mâinile la tâmple. Pe măsură ce intră în atmosfera poeziei, vocea lui Selwyn tremură de emoție suprimată. Haideți și noi, Cei electrici Les beaux, les dynamistes Să mustrăm Să ridiculizâm Acele figuri infatuate Tradiționaliste Criticii Să-i lăsăm să plângă Eheu! La mențiunea îndrăzneață făcută despre critici, Selwyn face o pauză și privește încăperea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
asistentul lui și împreună porniseră să extindă limitele științei antropologice. Ce scop mai înalt ar fi putut avea? Numai că fără Astarte, antropologia nu i se mai pare atât de incitantă. Fără ea, direcția sa este destul de nesigură, acul compasului tremură și se învârtește pe cadran. Încearcă să-și amintească ce a mai citit despre exploratorii care trec prin aceste clipe cumplite de singurătate. Dar ea era piesa finală a puzzle-ului său, cu care ar fi devenit un întreg. După ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
stânga la dreapta, de la dreapta la stânga, pe fondul vocilor bărbaților care cântă același refren al unui cântec de muncă, o dată, altă dată și încă o dată. Soarele îi coace pielea care începe să-l strângă, să se scorojească. Cerul se stârnește, tremură până când dispare cu totul și nu mai este decât răcoarea și acel foc care pâlpâie pe piatră și el știesimte singurul lucru clar în mintea sacă se află acum sub pământ. Oamenii Fotse îl cară departe, în inima pământului, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
gogoși, că dedesubt nu-i decât un sac de nervi bolânzi. Da Lennox puțoiule, o să vezi tu. Așa că ne Întoarcem la treabă. Clell face pe puțoiu cumsecade, Gus Îi fraierește, iar io fac pe prostu. E cald și Încep să tremur și să-mi fie cam greață. Îmi simt mațele bolnave și grele. De parcă ar exista ceva În interiorul meu, aproape că simt cum crește, prinde puteri. Poate o tumoare, ca aia care a omorât-o pe bătrâna mea mamă. I-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
Hârtia igienică e doar o porcărie de-a comitetului ăluia sever. Puțoi Împuțiți! Cum s-or aștepta de la mine... Îmi zgârmăn hemoroizii până Îmi dau lacrimile. Durerea te face să te concentrezi asupra ei. Respir din ce În ce mai rar și nu mai tremur. Încerc să fac o labă, străduindu-mă să mi-o imaginez pe pipița gălbejită, apoi pe Amanda Drummond, În pielea goală, dar nu reușesc nimic. Ar fi trebuit să șparlesc ziarul. Nu știu ce futabilă e pe pagina trei, n-am mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
-l pune pe Alfie Orr0000 mănâncă 000000000mănâncă00000000l. Marele maestru Bill Crozier Încă mai e000000000000000000mănâncă 0000000strângere de mână, iar puștiul pare pa000 mănâncă000 Mănâncă000Mănâncă00Mănâncăa Auschwitz sau ceva În genul ăsMănânc. Mănânc prin piele și mă țin cu fălcile000u. Încă mai e0000000000000000000000000000000000000000000 tremurând ca un ramolit cu Parki 0000 Încetișor, atât de Încet, consum substanțaimba scoasă În vreme ce o roșeață intensă vcare mă Înconjoară0000000000000000000d pentru totdeauna. Vocea lui Crozier000000000000000000000000ingerând și ut de neclintit În asta Mărețul meu este eliminând excrețiile prin trupul meu, prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
Întâi ai putea să nu mai vorbești engleză cu accentul ăla de poponar. — A, bună Bruce. Ce mai faci? — Proaspăt ca roua Bladesey, băiete, Îi răspund eu, În timp ce un val de greață Îmi traversează corpul, iar mâna Începe să-mi tremure incontrolabil pe receptor. Vreau să merg acasă. Vreau În patul meu. Îi nevoie de umpic mai mult decâde câteva bombonele feroce ca să-l scoată pe bătrânul Bruce Robertson din ritmu lui obișnuit. Să mor io, prietenul meu scump și drag
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
În New South Wales. — Nuș’... Nu, În pizda mătii, habar n-ai, asta-i problema ta Împuțită, ștoarfă șmecheră și ușchită, nu știi absolut nimic, absolut nimic... — Era tânără, bătrână, Înaltă, scundă, brunetă, blondă... Capumi crapă de-a dreptușo săncepsă tremur aici... Era un pic cam boccie, zice Estelle. Îmi pierd vremea ca curu cu târfele astea. Nu ștu nimica. Tâmpițica aia de Roger Moore Drummond ar trebui să-și dea seama de asta. Se aplică aceleași reguli. Gabor? Ea? La
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
Încet din cap. Nu prea văd cine știe ce din Donaldson În ea. Nu sunt sigur dacă ăsta-i un lucru rău sau bun. Îmi sugi pula și suntem chit. Și o sugi ca lumea. Ok? Se uită la podea. Umerii Îi tremură. — Ok, atunci nu facem târgul. Stephanie Donaldson, te acuz de posesie a unei substanțe controlate de stat, cu intenția de a o vinde. Ai dreptul să... Nu! Nu! Te rog! Zâmbesc În jos la ticăloasa asta mică și simandicoasă. — Hai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
dau toată iubirea de pe lume. Mai multă decât Îți poți imagina... Cum morții măsii o cheamă... femeia lui Hurley... Brigitte... Sarah... Chrissie! — Chrissie... of Chrissie... uite... ca s-o primești trebuie să fii suficient de puternică... Îmi las vocea să tremure puțin, pentru că dacă o dau și n-o primesc Înapoi, asta mă va sfâșia În bucăți... Vine Gus și se duce la un capăt al biroului meu, ia cana mea cu Hearts aproape goală și arată Înspre ibric. Îi fac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
devreme. O mișcare nașpa. Chiar și de pe scaunul meu de bar, doar utiându-mă la ceafa lui Bladesey și la gâtul lui care se Înroșește Îmi poda seama că-i pe nasoale. E distrus când termină de vorbit la telefon. Puțoiu tremură. — Bruce, icnește el, cred că de fapt o să trebuiască să mă duc Înapoi... Bunty e supărată, iar a primit un telefon din ăla. N-ar fi trebuit să plec de lângă ea... — În nici un caz! Ie vacanța ta, ce pula mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
de membru. Iar eu o să-l ajut. Mai Întâi trebuie să beau ca să scap de efectul drogurilor ălora hipiote de rahat. Goluri — Ai fost Într-o stare de rahat aseară Confrate Blades, Îi spun eu la micul dejun unui Bladesey tremurând și cu o privire alunecoasă. Arată Îngrozitor. Are vânătăi pe o parte a feței și pe gât. — Eu... eu... nu-mi pot aduce aminte... m-am trezit simțindu-mă... ezită el. — Eu Îmi amintesc foarte bine, zic eu făcând pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
bicicletă care vine Înspre mine, căci suntem pe banda rezervată bicicliștilor, dar Bladesey e prea lent. Îl izbește, deși nu cu forță. Puțoiu purtător de saboți Începe să urle la el: — Klootzak! Tâmpitule! Îl țin și mai strâns. Puțoiu mucos tremură că-i iese alcoolu din sânge și de frică. După puțin timp Îl mân În vizuina unei curve grase și-l las acolo. — Bruce, eu... eu... bolborosește el. Ai grijă de tovarășu meu păpușă, Îi fac eu cu ochiul, și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]